Mam od niedawna działające radio w samochodzie i słucham co w tym radio nadają. Tak było także w drodze do Bytomia. Konkluzja ostateczna jest taka, że z naszym przekazem, nie możemy trafić do nikogo kto słucha radia. Z telewizją zaś jest pewnie jeszcze gorzej. Kiedy sobie to uświadomimy, pozostaje już tylko czekać aż dziennikarze rozpoczną kolejną kampanię przeciwko chamstwu i beznadziejnej płytkości komunikatów podawanych w internecie. Taka jest formuła z jaką musimy się zmierzyć jeśli chcemy nadal z sukcesem prowadzić naszą działalność. Ludzie upraszczający przekaz do form karykaturalnych, posługujący się najgorszymi i najbardziej prymitywnymi emocjami domagają się od publicystów sieciowych, by się opamiętali i skończyli z hejtem i agresją. Niestety to media takie jak telewizja i radio wychowują publiczność, sieć zaś służy temu jedynie, by dziennikarze mogli się ładnie zaprezentować na tle internetowej mierzwy.

To jest formuła narzucona, fałszywa z istoty, ale obowiązująca. Funkcja mediów bowiem polega na stosowaniu przymusu wobec odbiorcy, a nie na uczciwym przekazywaniu informacji. Jak to się przekłada na rynek książki i na nasze wyniki sprzedaży? Bardzo prosto. Autorzy dystansujący się wobec czytelników przegrywają. Nie tylko z tymi autorami, którzy poświęcają swoim czytelnikom dużo czasu, ale także z mediami takimi jak samochodowe radio. Stan ten reguluje także relacje pomiędzy wydawcą a czytelnikiem i to dobrze było widać na naszych targach w Bytomiu. Na imprezach masowych wydawca jest po prostu jednym z wielu elementów rynku, na imprezach kameralnych, takich jak nasza wydawca to jest ktoś, kto uniemożliwia czytelnikowi poznanie autora osobiście. Kłopot polega na tym, że my jako grupa musimy mieć więcej aktywnych, ciekawych i poświęcających się swojej pracy autorów, wokół których zaczną się tworzyć grupy czytelników. Musimy także ograniczyć rolę wydawców w procesie promocji książek. Dlatego właśnie namawiałem Valsera, żeby napisał książkę o sporcie. Jak wszyscy to wszyscy, babcia też.

Tak jak to wczoraj w swoim wpisie napisał magazynier na targach zjawili się głównie przyjezdni, to znaczy ludzie, którzy czytają bloga i tutaj komentują. To nie jest dobra wiadomość, bo jak ustaliliśmy wcześniej chodzi o ekspansję. Okay, książka to jest produkt trudny, dwuznaczny i skażony na rozmaite sposoby, a jej funkcją jest zwykle zdewastowanie emocji czytelnika lub stymulowanie jego aspiracji. Wszystko co wykracza ponad te dwie formuły obarczone jest potężnym ryzykiem i wymaga osobistego zaangażowania autora w sprzedaż. Żeby jednak autor mógł się w sprzedaż angażować musi najpierw zostać autorem. Tak się składa, że nowych autorów przybywa, ale książka to nie piosenka i nie da się jej napisać w pół godziny. Kreacja jest droga, a płaci się za nią czasem. Wszystko to, mniemam, należy wziąć pod uwagę przed organizacją targów w przyszłym roku. Nie możemy niestety postawić całkowicie na kameralną formułę imprezy, bo to się zakończy katastrofą, do przewidzenia pozostanie jedynie określenie rodzaju katastrofy. Musi być ekspansja, a ta nie obejdzie się bez nowych autorów.

Ktoś może zapytać dlaczego ja znowu marudzę, ludzie przyszli, sprzedałem dużo książek, dostałem dwie rozetki, z których jedną natychmiast oddałem Toyahowi, o co więc chodzi. O to z grubsza, że jesteśmy w drodze i nie możemy się zatrzymywać na dłużej w żadnym miejscu. To tyle jeśli idzie o pierwsze refleksje po targach. Impreza była dla mnie dość wyczerpująca. Na dodatek wróciłem do domu dopiero o wpół do drugiej w nocy. Był karambol na katowickiej.

Jutro napiszę coś więcej.

	gabriel-maciejewski
	12 czerwca 2017 10:04