Jak kończy się popularyzacja specjalistycznej wiedzy najlepiej widać na przykładzie Lasów Państwowych. Las wszystkim kojarzy się dobrze, o ile stoi, szumi i widać w nim jakieś zwierzęta. Leśnik, który się tam pojawia jest zatem zawsze postrzegany nie jako część lasu, ale jako agresor, który zjawia się z piłą i wycina całe połacie zdrowych drzew. Ponieważ ludzie myślą emocjami, nie odróżniają jelenia od sarny, nie kojarzą skąd się biorą meble i nie chcą w istocie wiedzieć o lesie nic ponad to, co im podsuwa ułomna wyobraźnia, łatwo jest nimi manipulować. Żeby oswoić ludzi z lasem takim, jaki on naprawdę jest i z pracą leśnika, wprowadzono w Lasach Państwowych różne programy edukacyjne. Żaden z nich nie spełnił swojej funkcji. Tak zwana popularyzacja, czyli zapoznawanie rzesz ignorantów z gospodarką leśną spowodowała jedynie to, że wśród tych ignorantów powstała hierarchia fałszywych ekspertów, których opinie wymierzone są wprost w leśników. Następnie została ona zagospodarowana przez organizacje wrogie lasom i państwu, które działają zasłaniając swoją rzeczywistą misję rzekomym pożytkiem społecznym. Takich rzeczy nie było przed wojną, albowiem w lasach niepodzielnie rządzili żydowscy pośrednicy, którym nawet do głowy nie przychodziło, by jakimś profanom tłumaczyć cokolwiek na temat lasu. Wycinanie i wywożenie drewna z terenów objętych eksploatacją było czymś naturalnym i nikt się z tego nie tłumaczył. Dziś kwestia ta powoduje spazmy i histerię, albowiem popularyzowanie wiedzy o lesie było w istocie kokieterią, całkiem źle wymierzoną, która miała zainteresować postronne osoby lasem. Zapomniano tylko dodać, że las to miejsce gdzie pozyskuje się drewno dla przemysłu, a nie miejsce gdzie larwy owadów mogą przerabiać zdrowe drewno na użyźniające glebę próchno. Przekonano ludzi, że las to niezwykłe miejsce, w którym żyją ciekawe organizmy, te zaś można obserwować w ciszy i cieszyć się ich pięknem. Jak przy takim założeniu prowadzić eksploatację, która odbywa się w hałasie, huku wręcz, turkocie i wygląda jak teksańska masakra piłą mechaniczną? Jak, skoro cała leśna propaganda nastawiona była na kokietowanie wrażliwości wariatów, którzy – nauczeni takiego myślenia – uwierzyli, że sami są najważniejszymi ekspertami od gospodarki leśnej? Mają oni, jak powiedziałem poparcie bardzo poważnych i wrogich państwu oraz lasom organizacji. W lesie bowiem przebiega linia frontu. Największą naszą tragedią zaś jest to, że udało się zdeprawować leśników. Wielu z nich uważa, że całe to zamieszanie wokół lasów, to są jakieś – pardon – jaja i nie ma się czym przejmować. Czytają sobie portal „Lecą wióry”, gdzie wynajęty przez kogoś wesołek udaje, że wszystkie spory wokół lasu to pogodne idiotyzmy, dalekie od normalności, która gdzieś tam jest, dostępna tylko nielicznym wtajemniczonym. I wielu leśników uważa się za takich wtajemniczonych. Więcej nawet – oni są tak wtajemniczeni, że uważają się za grypserę pod celą. Tym czasem są na froncie. Tego jednak nie rozumieją, tak jak nie rozumieją prostych komunikacyjnych podstępów, których celem jest zdegradowanie ich w oczach organizacji ekologicznych. Tam nikt nie szydzi z własnej misji i wszyscy są poważni jak cygański kondukt. Oni bowiem wiedzą, że sprawa nie nadaje się do żartów. Leśnicy zaś są przekonani o swoich wieczystych gwarancjach. Te zaś zależą od tego czy obecna, znienawidzona przez większość pracowników Lasów Państwowych administracja, utrzyma się u władzy czy nie.

Codziennie trafiam w sieci na jakiś film lub podcast, w którym zaangażowany leśnik tłumaczy coś profanom. A to o sadzeniu drzewek, a to o introdukcji zagrożonych gatunków, a to o innych jakichś, całkiem nieistotnych kwestiach. Najważniejsze bowiem jest to, że w lesie hoduje się surowiec dla przemysłu. I tę informację trzeba przede wszystkim oswoić. Reszta broni się sama, a jeśli do tego jakieś emocje dokładają sami leśnicy, mechanizm działa tak, że z miejsca są oni postrzegani jako wrogowie stojący na drodze pomiędzy zaznajomionym już z problematyką lasów aktywistą, a ekosystemem, który ten aktywista chce zachować dla przyszłych pokoleń. Wrogów zaś należy wyeliminować. Najlepiej podstępem i najlepiej, by oni sami brali w tej eliminacji udział. I to się powoli realizuje na naszych oczach. Działania ministra Ziobro nic tu nie zmieniają, albowiem on i jego ludzie są w lasach postrzegani jako zagrożenie dla spokojnego życia leśników. Dlaczego tak jest, mogę jedynie przypuszczać, ale wyjaśnić tej kwestii nie jestem w stanie. Leśnicy więc miotają się pomiędzy obłędem ekologów i obecną władzą, którą postrzegają jako opresję. I wszyscy, jak dzieci zupełnie, chcą powrotu do dawnych, dobrych czasów. No, ale to akurat jest niemożliwe.

Moment najważniejszy w całym tym ambarasie, to kwestia wycinki i wywozu drewna z lasu. Jak przedstawić tę drastyczną zmianę publiczności, by nie dostała spazmów? Moim zdaniem należy w ogóle wyeliminować popularyzację z pracy leśników i uczynić wiedzę leśnika hermetyczną, niedostępną dla profanów. No, ale to nie ma akurat szans na realizację.

Jeśli Solidarna Polska dostała w polityczną dzierżawę Lasy Państwowe, to środowisko Mumii Wolności dostało w tę dzierżawę kulturę. Jeśli chodzi o zabytki, na przykład, tam sprawy mają się inaczej niż w lasach. W lesie należy wszystkich przekonać do tego, że zmiana, nawet drastyczna nie jest niczym złym, jest takim samym naturalnym procesem, jak wszystko inne. W zabytkach zaś jest odwrotnie. Doktryna bowiem przekonuje ludzi, że ni diabła nie można zmieniać. Jak coś jest ruiną ma stać tak do końca świata. Niczego nie można poprawiać, nic ulepszać, bo wtedy bezcenna substancja straci swoją wartość. To jest szamaństwo, które powoduje, że kraj zwyczajnie traci na atrakcyjności. Wszystkie interesujące obiekty powinny być podniesione z ruiny i należy nadać im nowe funkcje i nowe życie. Takie postawienie kwestii jest jednak ciągle uważane za herezję, mimo kilku udanych rekonstrukcji.

Jak wygląda dziś popularyzacja wiedzy o materialnej przeszłości kraju? W zasadzie jej nie ma. Jeśli zaś czegoś nie ma, to znaczy, że ma nie być. Przeszłość bowiem nie może rzutować na teraźniejszość. Szczególnie, jeśli ta przeszłość wygląda inaczej niż wyobrażają to sobie fachowcy od kultury zatrudnieni przez ministra Glińskiego.

Popularyzacją przeszłości w formatach innych niż „Polowanie na ćmy” zajmują się dziś wyłącznie prywatne osoby. Efekt jest taki, że wszystkie te próby wyglądają biednie i nieprzekonująco. Narracja, jakiej się do tego używa jest anachroniczna i nie trafia do nikogo. Nikt dziś bowiem nie marzy o tym, by być dzielnym rycerzem ratującym księżniczki przed smokiem. Zmiana narracji nie jest jednak możliwa, albowiem oznaczałoby to, że cały poważny segment znaczeń wysunąłby się spod kontroli urzędników. Kogo ci urzędnicy reprezentują w istocie, to już osobna sprawa. Nie wyobrażam sobie bowiem, żeby ktoś, kto ma trochę rozeznania i rozumie historię, nie czuł niepokoju oglądając serial według prozy Holewińskiego.  

Na tak zwanej niwie kultury zmusza się widza to akceptacji stanu faktycznego, który – co pół pokolenia – zostaje zmodyfikowany w sposób w zasadzie przez nikogo niezauważony, albowiem modyfikacji dokonuje się w szczytnych celach. Na przykład po to, by ludzie lepiej zrozumieli skomplikowane problemy z przeszłości. Te zmiany są trwałe. W kulturze jest inaczej niż w lesie. Tam gdzie powinien być ruch, życie, dyskusja i spory zalega cisza. Ciężar tych sporów i dyskusji przeniesiony zostaje w miejsca całkiem nieistotne, a ich prowadzenie powierza się ludziom nie zainteresowanym niczym poza zachowaniem status quo. I my wierzymy, że tak powinno być. Ukoronowaniem tego procesu jest madame Szlimakowska obsadzona w roli najelegantszej damy Warszawy początku XX wieku. I wierzcie mi, że wiele osób gotowych jest bronić tego formatu jak niepodległości.

Leśnicy zaś skazani są na zatracenie, albowiem nikt nie rozumie ich pracy. Im więcej się o tym mówi, tym zrozumienie jest mniejsze. Tak działa pułapka. Wyjście z niej jest oczywiście możliwe, ale wymaga jakichś niejawnych, branżowych negocjacji. Na te jednak się nie zanosi.

---

tagi: zabytki  historia  ekologia  popularyzacja  lasy państwowe 

	gabriel-maciejewski
	13 kwietnia 2023 08:10

32     2145    10 zaloguj sie by polubić