Żeby były efekty to trzeba zainwestować pieniądze, czas, emocje - kolejność i kombincje dowolne. A to jest ryzyko. A w rezerwacie zawsze trochę jedzenia dostarczą a jak się człowiek zakręci to i trochę gotówki zwędzi.

I etos pracy

W socjaliźnie, gdzie etos pracy był na sztandarach - co Karoń zauważa i pochwala, już dawno to podsumowano zwrotem o tak szybkim bieganiu z taczką, że nie ma czasu załadować. Obecnie doszedł element hałasowania i braku wiedzy o znaczeniu tego biegania i hałasowania w szerszych kontekstach niż rezerwat. A właściwie o generalnym braku znaczenia hałasu pustej taczki.

Twoja aktywność upewnia mnie, że LUL będzie sukcesem

Korpo-etosowcy mawiają - ''robota ma być robiona, a nie zrobiona''.

Niech on mi niczego nie nabija lepiej

Katolicki etos pracy to jest jakaś nowomowa, które przenika z zewnątrz.

Katolicy po prostu mają moralność (etykę), która wypływa z Ewangelii, której autentycznym interpretatorem jest Kościół. Tą moralnością żyje się w różnych sferach ludzkiego życia. Tyle i aż tyle.

Praca nie jest celem samym w sobie. Jest narzędziem (jednym z wielu !!!), aby się zbawić czyli  osiągnąć wieczne SZCZĘŚCIE  na litość boską! Zresztą jest to narzędzie na którym ciąży piętno grzechu pierworodnego. 

Niektórzy powariowali od tej pracy! Chcę nieśmiało zauważyć, że w raju ludzie nie będą pracować, będzie panować swego rodzaju "otium", które nie ma nic wspólnego z lenistwem, a bardzo dużo z tym że nie będzie trzeba machać łopatą, naprawiać ustępów, trzepać dywanów, prać czy stać przy zlewozmywaku. To absolutnie nie nobilituje! To jest konieczność, którą trzeba wykonywać, aby przeżyć. Można to robić dobrze i cierpliwie znosić. Wyrabia to pewne cechy. W tym sensie to uszlachetnia.

Panie ale wszędzie ta herezja katarsko - luterska się wciska!

ja tu bym jeszcze jakieś słowo rzekł o godności prostego człowieka. To jest fetysz uzupełniający etos pracy....

Od tak pojmowanej pracy za wolno rośnie PKB. 

Ja nie cierpię przymiotnika "pracowity" używanego jako superlatyw. On oznacza, że ktoś zredukował swoją rzeczywistość do poziomu niewolnika. To ukryta propaganda katarska. Cnotą jest być cierpliwym, wytrzymałym, sumiennym, dokładnym ...

Ja też nie cierpię, zawsze byłem leniwy i niezorganizowany, żebym coś zrobił, to coś musi mi wyrastać z serca, inaczej palcem nie kiwnę

jak w dowcipie gdy dziennikarz pyta przedsiebiorce w jaki sposob sie wzbogacil, ten odpowida, ze dzieki ciezkiej pracy i nie przywiazywaniu wielkiej wagi do pieniedzy. Naprawde??  Tak, przekonalem do tego swoich pracownikow;)  Co nie zmienia faktu , ze  bezceremonialne jechanie z Karoniem jest krzywdzace, spoleczenstwo w ktorym masowo studentow ksztalci sie w kierunkach tj administracja, prawo , stosunki miedzynarodowe lub politologia daleko nie zajdzie, chyba ze jacys inni beda na nich pracowac, a ci co sie nie zalapia moga zawsze wyjechac na zmywak lub do sprzatania... i ma tu calkowita racje, taki eksperyment przeprowadzono przeciez w polsce . A LUL 250 Zl to zadne pieniadze , ale 200 uczestnikow , czy to troche nie za ambitnie?? W tak duzym gronie raczej trudno o jakas scislejsza integracje i nawiazanie znajomosci, a wysluchac wykladu na youtube czy przeczytac ksiazke moze sobie kazdy sam

A tak to się robi w Imperium, co na polskim podwórku, już to wiemy, te wzorce zostaly przejęte. Oto początek opowieści Historia Anglii Davida Hume'a

... wspomnimy wydarzenia, które wzięły udział w podboju dokonanym przez to imperium [Rzymskie], jako bardziej należące do historii Rzymu niż do historii brytyjskiej: przelecimy krótko przez niejasny i nieciekawy okres kronik saksońskich: i zachowamy pełniejszą narrację na te czasy, kiedy prawda jest tak dobrze ustalona i tak kompletna, by obiecywała rozrywkę i instrukcje czytelnikowi.

No więc ten naród angielski, jeżeli w ogóle jest właśnie nim, to skąd się wziął, bo już nie wiem, tzn właśnie wiem ale w tej 6-tomowej historii autor przelatuje ten wątek, ot tak, nieciekawy okres historii, powiada. Po prostu Angoli stworzyły Wojny Gwiezdne, spadli z nieba. I są ☺

Niektórzy kaznodzieje wytworzyli nowy grzech, chociaż to stara idea, renesansowa- niewykorzystanie swojego talentu.

Ciężko tzw.prawicy dogadać się co do wspólnych celów, które powinni promować, skoro sam kościół został dokładnie zaorany. Chaos semantyczny i prawicowe wojenki na szabelki jak w karczmie, są porażające. Dyskurs, który stosują, mający na celu stygmatyzację emocjonalną oponenta jest czystym produktem neomarksizmu kulturowego. Bolszewia raduje się, widząc taki cyrk i tylko klaszcze dyrektorowi cyku. Polemika typu "Moja racja jest mojsza niż twojsza. Moja racja jest najmojsza." Bez rzeczowej dyskusji prowadzonej w stylu ewangelizacji dając świadectwo swoją sobą, to wylądujemy w najlepszym wypadku na taśmach produkcyjnych w korporacjach. Przykładem pogubienia się w katolickiej nauce społecznej jest zakon bonifratrów, który zwraca się do polskiego przedsiębiorcy prowadzącego firmę w Niemczech, o naukę prowadzenia zakonu, bo towarzystwo zakonne już się pogubiło w swoich naukach. Prezentacja poniżej:

Kiedy już unieważnimy benedyktyńską dewizę „módl się i pracuj” w zakonach oraz „pracowitość” świeckich, to kto i za co (i poco?) będzie kupował nasze książki i pozostałe mądrości? Czy nie zdechniemy z głodu?

Uważam i będę się przy tym upierał, że kluczem do zrozumienia, co się obecnie dzieje w świecie i jakie są tego źródła, leżą tutaj na tej wyspie i wszędzie tam, gdzie tylko palec Imperium Brytyjskiego (bo przecież ono dalej istnieje) maczał swój palec. A zmoczył już wszędzie, więc mamy, co mamy.

Przypomniałem sobie, jak mój św. pamięci ojciec, Franciszek Bekiersz w latach 90-tych zeszłego już stulecia, a miał już wtedy lat 80+, z entuzjazmem zabrał się do tłumaczenia, z wydania niemieckiego, pamiętników Księżny Daisy, tej, która rezydowałą w Zamku Pszczyńskim właśnie, a też i może czasem bywała w Zameczku Myśliwskim Księcia Pszczyńskiego nad jez.Paprocańskim w Tychach, o którym niedawno wspominałem.

O Pamiętnikach Daisy I Poświęconej Jej Literaturze

Wyszło to już nie pamiętam z jakiej inicjatywy ale moja siostra pisywała w pszczyńskich lokalnych gazetach i w ogóle udzielała się tam w środowisku celebrytów i bodaj do dzisiaj i zdaje się, tą drogą mój ojciec zaczął tę pracę . Trwało to dobrą chwilę. A tak sobie myślę, dlaczego by na przykład Toyah nie kontynuował tej pracy i to z oryginału angielskiego, bo przecież mój tata tłumaczył tę książkę z tłumaczenia niemieckiego, jak wspomniałem. I proszę nie pisać kontr-komentarza - wziąłbyś się za to sam. Tak, zrobił bym to z pewnością ale gdyby doba miała więcej niż 24 godziny

To chyba jest już przetłumaczone i wydane

No pięknie. Rzeczywiście książki Kliniki Języka bardzo pozytywnie wyróżniają się na półkach.

a co powiesz na taka nowine, ze zbawienia juz dostapiles choc nadal mozesz  je odrzucic- co wtedy z narzedziami?

Witam. Sądzę że do zakonnika z większym szacunkiem trzeba się odnosić. Nie podoba mi się takie fraternizowanie.

prosze nie winic  mnie za swoje przemyslenia

zakonnik jest mi bratem

Byłem ze 2 miesiące remu w Pszczynie. Pamiętniki Daisy były w księgarni w pałacu. Kupiłem.

Piękno w słowie i formie i prawda ...

Panie Gospodarzu, czy start LUL to kwestia osiągnięcia masy krytycznej ludzkiej czy finansowej? Bo jeśli to drugie, to może moglibyśmy zasilić skarbonkę zwykłym datkiem? Rozkręcić taki cichy crowdfunding we własnym sosie? Osobiście nie zdołam dotrzeć, ale z chęcią wspomogę. 

>>> zbawienia juz dostapiles choc nadal mozesz  je odrzucic - co wtedy z narzedziami? <<<

Po pierwsze miesza Pan płaszczyznę dogmatyczną z pastoralną. Ja się wypowiedziałem jako kaznodzieja, z pozycji praktyki pastoralnej, a Pan próbuje mnie zapędzić w kozi róg za pomocą precyzji stosowanej w teologii dogmatycznej.

Po drugie sam Pan jest niedokładny. Jeśli posługiwać się pańskim słownictwem to proszę się wyrażać ściśle. Powinno być "w nadziei już zostaliśmy zbawieni". Tę nadzieję trzeba przeobrazić w fakt dokonany. Jak Pan chcesz tego dokonać? I na czym to według Pana to odrzucenie lub przyjęcie ma polegać?

Efekty pracy to zakazany owoc. Liczy się jej fałszywy etos, na kórego straży stoją (oprócz wspomnianych niedawno "związków zawodowych") urzędy pracy... Czyli urzędnicy którzy wykonują pracę mającą na celu udowodnić głupiemu jasiowi z rezerwatu, że bez nich, nawet jak się ma glejt który obiecywał zwolnienie od ciężkiej pracy (czyt. dyplom za pieniądze rodziców), żadnej "godnej" pracy w tenkraju nie ma... A prywaciaż to złodziej. Co jednak nie przeszkadza UP w gromadzeniu ofert z tego rynku, dostępnych jednak często tylko po osobistym stawieniu się do pokoju nr 4, u Pani Krysi która tymi informacjami (tj niegodnymi miejscami pracy) niejawnie zarządza... Gospodarka podobno przyspiesza, więc pracy coraz więcej 

Tak się też rodzą kolejne stopnie w hierarchii... Jak  "prawdziwa prawica" itp.