Jak wiemy ludzie przeznaczeni do polityki w Polsce są typowani. Nie umiem tego inaczej nazwać, ale chodzi o to, że najpierw pojawiają się jako młodzieżówka w różnych programach publicystycznych, gdzie zadaje się pytania posłom, a potem sami stają się posłami. Ktoś tym na pewno kieruje, i dba, by jak najwięcej durniów znalazło się w szeregach posłów. Dba także o to, by nie powstała w Polsce żadna tradycja dziedziczenia politycznego know how, czyli żeby w obszarach gdzie podejmuje się decyzje funkcjonowali ludzie silnie roszczeniowi, mający złudzenia na własny temat, albo potomstwo komunistycznych gangusów.

Taka tradycja nie może się wytworzyć także przez to, że wykształcenie w Polsce nie służy niczemu. Teksty, które poznajemy w szkole i które mamy zapamiętać, żeby komunikować się z innymi przedstawicielami naszego narodu nie budują żadnej płaszczyzny porozumienia. Przez ludzi takich jak Terlikowski i jeszcze kilku telewizyjnych katolików, nie możemy się nawet porozumieć na gruncie Ewangelii. To wszystko umacnia stany patologiczne i rozwala naród od środka, redukując sferę komunikacji do opowiadania kawałów, albo trywialnych gawęd o tym, jak drzewiej bywało. Ewentualnie jeszcze jakichś estetyzmów związanych z filmami. W Polityce zaś, by mieć opinię eksperta, wystarczy z odpowiednim zaśpiewem powołać się na słabo znane fakty i porównać je z jakimiś, całkiem nie przystającymi do nich sytuacjami współczesnymi. Wtedy wszyscy kiwają głowami i myślą – oto mędrzec. Przypomnę, że za mędrca biegał do niedawna jeszcze Żakowski, a dziś podobnymi mędrcami chcą być inni ludzie jego zawodu. Nie ma doprawdy sensu wymieniać ich nazwisk.

Chodzi o to, że wieszczą dziś rozbiór Polski powołując się na sytuacje z lat 90-tych XVIII wieku. Inni zaś koncentrują się na kolportażu pojęć, które mają uwodzić młodzież aspirującą do znawstwa spraw politycznych. Takich pojęć jak proxy wars. No więc dziś zrobimy eksperyment i połączymy proxy wars z XVIII wiekiem. Ciekawe gdzie wylądujemy? Nigdy byście nie zgadli – w Majsurze, w południowych Indiach. W królestwie tym, od II wieku naszej ery rządziła dynastia Gangów, co już upodabnia Majsur do naszej współczesnej sytuacji.

No, ale dość żartów. Majsur nie był może potężnym królestwem, ale dysponował portami nad Morzem Arabskim, a celem politycznym sułtanów Majsuru było rozciągnięcie swoich wpływów i władzy także na drugą część półwyspu i na wschodnie wybrzeże, gdzie głównym portem był Madras. Czyli polityka toczyła się według zasad odwiecznych, takich jak w Macedonii za czasów króla Filipa, który poślubił Olimpias, córkę króla Epiru, by zdobyć wybrzeże Adriatyku. Takich jak w Rzeczpospolitej XVII wieku, gdzie sformułowano postulat usunięcia Tatarów z Krymu, żeby otworzyć nowe drogi handlowe na południe.

Majsur miał, jak powiedziałem, kilka portów nad jednym morzem i zamierzał mieć kilka po drugiej stronie półwyspu, w tym Madras. Polacy zaś mieli tylko Gdańsk i nigdy w swoich rachubach politycznych nie wyszli poza kwestię Gdańska. To znaczy przegrali Prusy, pozwalając im urosnąć, a nie potrafili też rozprawić się z Tatarami, bo na Krymie, podobnie jak w Indiach działały już brytyjskie banki i kompanie. Tego w Polsce mówić nie wolno, bo gawędy takie psują obraz historii, ale w przypadku Indii możemy o tym spokojnie porozmawiać. Patrzymy na mapę i widzimy, że niewiele brakowało sułtanom Majsuru do wybrzeża Zatoki Bengalskiej. Kłopot jednak w tym, że nad tą zatoką zainstalowała się Kompania Wschodnioindyjska. Godny dziedzic Kompanii Moskiewskiej, o której w Polsce też nie wolno nawet wspominać, bo obowiązuje bajka o złym carze Iwanie, którego pokonał król Stefan. Jest ona kolportowana ku pokrzepieniu serc, choć widać wyraźnie, że w polskiej polityce trudno w ogóle znaleźć kogoś, kto ma mózg, a o sercu to w ogóle zapomnijmy. No, ale jesteśmy w Indiach, więc można mówić o kompani do woli. Czym ona się charakteryzowała i na co kładła największy nacisk w swoich działaniach? Na monopol handlowy, czyli de facto prowadziła ona wojnę w imieniu Korony, nie będąc Koroną. Prowadziła ją ze wszystkimi, pozostając w czasowych sojuszach z Holendrami, którym wcześniej musiała odstąpić Moluki, wyspy korzenne. Ze wszystkimi, to znaczyło najpierw z Portugalczykami i Hiszpanami, a potem z Majsurem i Francuzami. Porty Majsuru były bowiem otwarte dla francuskich towarzystw handlowych, które chciały wyprzeć Brytyjczyków z Indii. Dlaczego to się nie udało? No właśnie, przecież było tak wiele atutów po stronie majsursko-francuskiej? Francuzi mieli wtedy znakomitego admirała, który szalał po Oceanie Indyjskim niszcząc brytyjskie jednostki. Był to pan Suffren, o którym swego czasu pisał Waldemar Łysiak. Zmarł ów człowiek w roku 1788, tuż przed rewolucją, ale już w czasie kryzysu władzy i pieniądza we Francji, wywołanego niewątpliwie niedobrymi koniunkturami Kompanii Wschodnioindyjskiej w Majsurze, która to Kompania postanowiła jakoś powetować sobie straty.

Brytyjczycy prowadzili w południowych Indiach aż cztery wojny, które przebiegały według dobrze znanego schematu – najpierw wszystko było dobrze, w potem się popieprzyło. Dwie wojny zakończyły się status quo ante, a dwie kolejne to była już katastrofa Majsuru. Wszystkie one toczyły się w tych samych latach, w których w Polsce dokonywano rozbiorów, wybuchła Konfederacja Barska, kraj penetrowali Rosjanie i wszystko wyglądało dokładnie tak, jak w Majsurze. Francuzi, nasi doradcy i protektorzy także traktowali nas tak, jak tych w Majsurze, z przyjacielską protekcjonalnością.

Wróćmy jeszcze na chwilę do Kompanii i wskażmy czym poza zakładaniem monopoli się ona zajmowała. Dawała pracę miejscowym. Można rzec nawet, że walka o rynki w Indiach była jej główną misją. Gdzieniegdzie można przeczytać, że ostatni przed opanowaniem królestwa przez Anglików sułtan, czyli sławny Tipu, o którym też pisał Łysiak, otaczał protekcją miejscową produkcję zabawek, która była starym, tradycyjnym sposobem na utrzymanie dla wielu mieszkańców królestwa. Branża zabawkarska była jednym z kluczy do Majsuru. No właśnie, my tu w Polsce o konstytucjach, oświeceniu, reformie wojska i temu podobnych duperelach, a Sułtan Tipu chronił rynek zabawek. Wiedział co robi, albowiem jego wróg – Kompania, zajmowała się przede wszystkim zatrudnianiem miejscowych i opłacaniem ich, co dla wielu ludzi z kastowego społeczeństwa było jednocześnie szokiem i szansą. No i rzecz jasna ludzie ci pozostawali wierni Anglikom na zawsze. Kompania nie zajmowała się eksterminacją i poniżaniem wiernych sobie ludzi. To trochę inaczej niż u nas, bo Moskwa traktowała wiernych sobie zdrajców i ich poddanych jak najgorsze bydło. O Niemcach to w ogóle szkoda gadać. No, ale inne podobieństwa istnieją.

Majsur, prócz kontroli rynków posiadał wsparcie możnego sojusznika – Francji, z którą Korona toczyła proxy wars na kilku obszarach, między innymi w Ameryce, ale też w Polsce. Bo moment kiedy Brytyjczycy za premiera Pitta chcieli wysyłać eskadry na Bałtyk, by nie dopuścić do wlania się Rosji na teren Europy Środkowej, minął bardzo szybko. Czy on w ogóle istniał? Nad tym trzeba się zastanowić, bo od razu pojawia się pytanie – skoro Brytyjczycy chcieli zatrzymać Rosję, kto doprowadził do eskalacji we Francji, do terroru i różnych horrendów, zakończonych śmiercią króla? Co okazało się ostatecznym końcem planów dotyczących ewentualnych antyrosyjskich wystąpień Londynu. Takich pytań żaden polski analityk używający formuły proxy wars nie zada.

Majsur miał jeszcze jeden ważny atut, w szeregach armii królestwa były wojska rakietowe. Zupełnie jak w Polsce podczas Powstania Listopadowego. I co? I pstro. W drugiej wojnie majsurskiej wojska te przyczyniły się do rozbicia oddziałów kompanii, ale w trzeciej i czwartej nie przydały się na nic. Brytyjczycy zaś, co jest dziś nie do uwierzenia, skopiowali majsurskie rakiety i uczynili z nich swój atut w nadchodzących wojnach. Jak widzimy więc przewaga technologiczna, różne nowinki, nie zawsze decydują o zwycięstwie. Wojny prowadzą ludzie i to w relacjach z ludźmi są one wygrywane lub kończą się katastrofą. Brytyjczycy mieli dwa stałe i trwałe ośrodki władzy – Kompanię i Koronę. Nawet jeśli Korona się kompromitowała, Kompania trzymała fason. I na odwrót. Francuzi, jak pokazały wypadki roku 1789 nie mieli żadnej władzy. Choć żyli złudzeniem że ją mają. Do tego jeszcze tym złudzeniem zarażali, poprzez różnych Suffrenów, swoich sojuszników w Indiach i na innych obszarach. Przebudzenie było straszliwe. Brytyjczycy nie dysponowali może najnowszą techniką, ale mieli pieniądze i używali ich zgodnie z logiką pieniądza. To znaczy stale opłacali agentów w Majsurze, którzy w końcu, w ostatniej fazie walk, otworzyli im bramy twierdzy, gdzie zamknął się sułtan Tipu. Brytyjczycy kontrolowali też rynki, a po śmierci Suffrena, także ocean. Oczywiście Suffren został otruty, co dla nas dziś jest jasne, ale przez stulecia kolportowano plotkę, że umarł na udar, bo był gruby i jadł bez opamiętania.

Pisaliśmy tu kiedyś o Procie Potockim i jego pomysłach na handel lewantyński. Rozmaici propagatorzy postaw patriotycznych wskazują na Prota i mówią z żalem – proszę, jak sobie pięknie radził, ale przyszedł drugi rozbiór. Proszę Państwa, jak ktoś zakłada kompanię do handlu morskiego, to przede wszystkim powinien się wystarać o dobrego admirała. Powinien też zadbać, by służący na jego statkach kapitanowie byli bezwzględnie lojalni. Tymczasem Prot Potocki myślał, że jak przewiezie trochę towaru na wschód, to ktoś mu pozwoli prosperować, bo ma jakieś tam zyski. Takie rzeczy są niemożliwe. A jeśli chodzi o tych kapitanów, to w eskadrach Suffrena służyli właściwie sami zdrajcy. Tego się tak nie określało w tamtych czasach, bo nikt nie wiedział jeszcze jak straszliwa będzie przyszłość. Byli to po prostu polityczni i wojskowi realiści, wszyscy jak jeden przekupieni przez Kompanię.

Polityki nie robi się reformami, gestami, deklaracjami, zmianą prawa. Buduje się ją na lojalności ludzi, którzy muszą widzieć własne korzyści w polityce. Jakie korzyści widzą ludzie dziś patrząc na Tuska? Mam nadzieję, że nie widzą żadnych. Jakie korzyści widzieli Polacy patrząc na entuzjazm sejmu i posłów przy zaprzysiężeniu Konstytucji 3 maja? Myśleli, że wszystko się jakoś ułoży. Nie mieli planów i nie mieli pomysłu co robić dalej, bo wydawało im się, że jakiś dokument może coś zmienić. Sułtan Tipu miał rakiety, lokalne rynki, oddaną armię i porty, w których cumowały francuskie eskadry. No, a załatwili go podkopem i zdrajcą, którym wysadził mur. Francję zaś rozwalili kryzysem finansowym i ideologią oświecenia. Polska w porównaniu z Majsurem była polityczną pchłą. Tak mało znaczącą, że Bonaparte z trudem przekonał się do sprawy polskiej. A czym jest dziś? Czy analitycy potrafią na to odpowiedzieć? I czy znają oni jakichś ludzi, którzy mają wpływ na cokolwiek. Znają może jakiegoś admirała?

No nic, na dziś to tyle. Bardzo proszę tych, którym to nie zdewastuje budżetu o pomoc dla Saszy i Ani.

https://zrzutka.pl/fymhrt?utm_medium=mail&utm_source=postmark&utm_campaign=payment_notification

Trwa inwentaryzacja, a ja postanowiłem obniżyć ceny tych książek, które wcale nie sprzedawały się przez ostatnie pół roku.

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/ksztalcenie-mlodziezy-w-kolegiach-jezuickich-rzeczypospolitej-obojga-narodow/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/niezawislosc-sedziowska-jako-konstytucyjna-zasada-wymiaru-sprawiedliwosci/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/w-dialogu-i-zwarciu/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/episkopat-plocki-w-latach-1075-2022/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szew-za-igla/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/magia-wojny-wojna-magii-w-swiecie-dawnych-slowian/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/grecka-wojna-domowa-w-swietle-polskiej-prasy-krajowej-lat-1944-1949/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/razem-z-wojskiem-polskim-armia-ukrainskiej-republiki-ludowej-w-roku-1920/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/bieszczadzkie-lwy-1914-1915-tom-ii/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/bron-strzelecka-powstania-styczniowego/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/niech-sobie-nie-mysla-ze-jestesmy-kolaborantami-protektorat-czech-i-moraw-1939-1945/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/misja-benedykta-makraia-1412-1413/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/lasy-gor-i-pogorza-izerskiego-waldemar-bena/

---

tagi: wojna  polska  propaganda  pieniądze  indie  morze  reformy  kompania  proxy wars 

	gabriel-maciejewski
	4 stycznia 2025 09:25

46     2414    19 zaloguj sie by polubić