Zycie Kamila Durczoka mozna zdefiniowac jako upadek. To pouczajaca lekcja dla wszystkich, ktoeym sie wydaje, ze zawodowa pozycja, wypracowany status, pieniadze, itd ro jest jakas rekojmia, ze mozna sobie pozwolic na wiecej niz dostepne jest calej reszcie. Niestety tak nie jest, czego on do konca raczej nie rozumial. 

Osobista degeneracja nie jest zadnym przyczynkiem do robienia z nieboszczyka bohatera, jak usiluja wmowic fani Kamila, ze to byl genialny dziennikarz, ktory mial "kilka wpadek".  To tez nie jest powod, zeby po smierci sie jeszcze nad nim pastwic.   

Patrzac na jego agresywne filmiki z ostatniego roku, niestabilne zachowanie, drastyczna utrate masy ciala i wytrzeszcz oczu obstawiam, ze to kokaina go zabila. 

Niech mu ziemia lekka bedzie. 

Teza tezą i jej potwierdzeniem jest wyjątek Najsztuba. 

Acha, czyli b. aktywny 'świadek kowida'.

Są wykresy, są wpisy posthume o nowej zarazie a na imię jej "nagle i nieoczekiwanie".

W języku globalnym to  died suddenly albo died unexpectedly

Pewna niemieckojęzyczna strona https://ploetzlich-und-unerwartet.de/ znikła ot tak nagle i nie-o-cze-kiwanie. Nie ma ... 

A web.archive.org? Jest ślad

https://twitter.com/durczokk/status/1457774849137393669?ref_src=twsrc%5Egoogle%7Ctwcamp%5Eserp%7Ctwgr%5Etweet

Trzeba trzymac w pamiecie, ze Durczok razem z inna gwiazda mediow P. Kraska jest autorem ksiazki pt. Bitwa o Kosciol. 

I to tyle w kwestii szacunku i przebaczenia. 

Na temat K. D, nie potrafię powiedzieć jednego dobrego słowa. Toteż zamilczę w tej kwestii.

"To największa trauma mojego życia, z którą muszą zmierzyć się także moi najbliżsi. Syn mi powiedział, że chce zmienić nazwisko, żeby nie nazywać się tak samo jak ja" - wyznał przed sądem były szef "Faktów" TVN.

Kamil (syn) nosi w tej chwili nazwisko Dufek-Durczok. Jest dorosły, była to jego decyzja. Chce się odróżniać, a wychowywali go dziadkowie z obu stron i uznał, że to będzie rodzaj szacunku wobec nich - twierdziło źródło jednego z portali internetowych.

pare cytatow z Pudelka

https://twitter.com/capulum/status/1460669769410129921

Ja natomiast uważam, że obserwator, który znajduje się wewnątrz jakiegoś wydarzenia, zazwyczaj mało może zaobserwować, a jeszcze mniej pojąć, co się dzieje.

"Umarł, wystawcie sobie, miejscowy bogacz, a nie był to, delikatnie rzecz ujmując człowiek szlachetny. Niemniej na pogrzebie wypada wygłosić mowę chwalącą cnoty nieboszczyka. Nikt nie chciał się tego podjąć, aż w końcu znalazł się chętny i za przedwojenne dwadzieścia złotych i powiedział:

- Wszyscy wiemy, kim był zmarły. Był to łotr, zdzierca, kłamca, bezbożnik, krzywdziciel wdów i sierot, ale zostawił po sobie takich synalków, że przy nich to on był sam świątobliwy cadyk!"

I tym, prawda, optymistycznym akcentem…

Za czasów studenckich dorabiałem w tzw. spółdzielni studenckiej w telewizji.  Pchałem kamerę w programie na żywo. Brygada sceny zwykle  nie pracowała przez swoje 8 godzin a zaczynała działać dopiero w nadgodzinach. Scenograf przychodził na kacu a pewna aktorka akurat coś nagrywała i samym ubiorem podkreślającym tzw walory wzbudzała w nas młodych chłopcach gwałtowny wzrost ciśnienia ( chyba była to Marta Klubowicz ).  Kolorowy świat mediów, sceny -  kamery działajają hipnotycznie.  Media mają niezwykle destrukcyjny wpływ na osobowość.  Wydaje się, że na skutek tzw rozpoznawalności i popularności działają tam ze wzmożoną siłą destrukcyjną znane grzechy główne - pycha, chciwość, nieczystość, zazdrość... Ci którzy żyją w tym  w końcu muszą coś brać aby utrzymać się na powierzchni.  Życie Kamila Durczoka powinno działać jako ostrzeżenie dla tych, którzy mają wątpliwości ... może trzeba się wycofać zanim ... będzie za późno... 

Zylaki przelyku statystycznie najczesciej sa spowodowane zastoinowa niewydolnoscia watroby, a ta niewydolnosc chronicznym alkoholizmem. Zylaki sie leczy ostrzykiwaniem wazopresyna ale jak sa rozlegle to krwotok  moze byc nie do zatrzymania.

"Ten kto wie ile sam potrzebuje miłosierdzia, zachowuje je dla innych"

Trzeba dziś sporej odwagi by dawać, publicznie, świadectwo prawdzie. Nie dać się przenicować "faktom". Nie zatwardzić serca przy kolejnej okazji śmierci jakiegoś nieszczęśnika, jeśli jego życie uznaje się za autentycznie "godne pożałowania", a nie okazją miary własnej "moralności". By spełnić to, co w zasadzie jako "słudzy niegodni" mamy wpisane w obowiązki zawodowe "katolika", i na co zaklinamy się w modlitwie we fragmencie: "przebacz nam, jako i my przebaczamy". Bardzo modne jest dziś potępiać/skazywać tych co nam ani bratem ani swatem, przez swój grzech, nie są. Do kogo, i o co się modli się taki człowiek, mówiąc (nawet nie w duchu, a jawnie jako własną "zasługę"): "dzięki Ci Boże że nie jestem jak inni ludzie...", nie pełniąc przy tym nawet dziesiątej części gorliwości tego, co ów faryzeusz spełniał, a którego modlitwa i tak nie została wysłuchana. Kto jest ojcem takiego "sprawiedliwego", który zapomina o nauce: "...Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego..." (dalej jest co to dokładnie oznacza)

Nie wiem czy Durczok dostąpił tej głębi o której Pan pisze. To wie tylko on i jego Stwórca który wie wszystko. Nic mi do tego, ani co mówią o nim inni. Myślę jednak że to bardzo ważne o czym Pan napisał, ten moment w którym warto zamilczeć, i nie "sprzedawać" wszystkiego co się myśli/nazbierało w ramach sympatii czy antypatii do drugiego człowieka, bo to zawsze słabe jest, i świadczy wyłącznie o kondycji duchowej takiego "zwierzyciela", niezależnie od tego czy patologiczne "Fakty" z życia bliźniego swego są autentyczne... Taki rodzaj moralności nikomu królestwa Bożego nie "załatwi". Pan Jezus zabronił, jednemu ze ślepców którego uzdrowił, wracać do wioski, żeby przypadkiem nie uczył się patrzeć po ludzku, i zamienił ślepotę fizyczną na jeszcze gorszy rodzaj zaślepienia

Dzięki Panie Gabrielu za ten tekst.

Masz, duszo, pracę wielką, jeżeliś gotowa.

Badaj, czym jesteś, badaj jaka twa osnowa,

skąd przyszedłeś, dokąd idziesz, gdzie kres masz w swym bycie,

czy to, czym żyjesz, życia nie gorsza połowa?

Masz, duszo, pracę wielką, tym oczyszczaj życie!

Boga sobie rozważaj tajemnice w niebie,

co było przed istnieniem, czym istnieć dla ciebie,

skąd się wzięło i na co obraca się skrycie?

Masz, duszo pracę wielką, tym oczyszczaj życie!

Jak steruje, jak wszystkim rządzi Bóg w mądrości,

jak jedne rzeczy trwałe, inne bez trwałości,

jak ludzka najmniej pewna na tym świecie droga.

Masz, duszo, pracę wielką, patrz tylko na Boga!

Co mi tam dawna wielkość, co obecna małość.

Jak z tych zmian dla życia wynurzy się stałość,

o tym myśl, a zakończy się twoje błądzenie.

Masz, duszo, pracę, tylko pracuj nieznużenie!

(Św. Grzegorz Teolog "Do duszy swej")

Posłuchaj mnie, posłuchajcie wszyscy ci rachmistrze nie swoich upadków: skoro tak prawdziwie, jak i nie ukryte jest, że „takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą” [Mt 7, 2], to niewątpliwie to, o co oskarżamy sąsiada, spadnie na nas samych bądź cieleśnie, bądź duchowo; i inaczej się nie zdarza.

Ci surowi i skrupulatni rachmistrze przewinień sąsiada poddani są tej namiętności dlatego, że nie zdobyli się jeszcze na pełną i bezbłędną pamięć o własnych potknięciach. Bo niejeden, jeśliby dokładnie, bez zasłony samolubstwa poznał jasno swoje zło, to nie czyniłby już żadnych innych starań w życiu, obliczając, że na płacz nad samym sobą nie wystarczy mu już czasu, choćby nawet sto lat przeżył i choćby ujrzał rzekę Jordan pełną łez wypływających z jego oczu. Wyróżniłem ten płacz i nie znalazłem w nim ani śladu obmowy czy osądzania.

Nigdy nie miej względu dla kogoś, kto przed tobą obmawia sąsiada, a raczej powiedz: Przestań bracie! Ja codziennie gorzej się potykam; jak zatem mogę osądzać tamtego? Bo podwójnie na tym skorzystasz i jednym plastrem uleczysz i siebie, i sąsiada: to jedna z najkrótszych dróg prowadzących do zdobycia odpuszczenia potknięć; a mam na myśli – nie osądzaj: „Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni” [Łk 6,37].

Przebaczenie jest prawdziwym świadectwem skruchy, a kto się z nim wstrzymuje i mniema, że odczuwa skuchę, podobny jest do śpiącego, któremu wydaje się, że biegnie.

Widziałem jawnie grzeszącego, ale skrycie żałującego: i ten, którego osądziłem jako wszetecznika, był już czysty wobec Boga, przejednując Go przez swe szczere nawrócenie.

Tego, że uwolniłeś się od zgnilizny, nie dowiadujesz się, wtedy gdy modlisz się za krzywdziciela, i nie wtedy gdy odpłacasz się mu podarkami, ani gdy prowadzisz go do stołu, ale, wtedy gdy usłyszawszy, że przytrafiły się mu jakieś duchowe lub cielesne niedole, pożałujesz go jak siebie i zapłaczesz.

Jak woda, kropla po kropli wylewana na ogień, w końcu zgasi płomień, tak też łza szczerego żalu zwykle zabija wszelki płomień gniewu i popędliwości.

Widziałem proszalników i bezwstydnych żebraków, gładkimi słowami szybko skłaniających do współczucia serca nawet samych królów. I widziałem żebraków i ubogich w cnoty, którzy nie gładkimi, ale raczej pokornymi, niepewnymi i nieporadnymi słowami, „z głębokości” [Ps 129, 1] i zrozpaczonego serca, bezwstydnie i wytrwale wołali do niebieskiego Króla, z natury wolnego od gwałtu, i właśnie gwałtem wymuszali miłosierdzie.

(św. Jan Klimak "Drabina")

Modlitwa celnika

http://www.franciszkanki.pl/modlitwa-celnika.html

Nie pan przestanie z tym tanim moralizatorswem. Wszyscy wiemy, że wszystko w rękach Boga. Ale jak napisał Pan Stanisław Orda "nie uważam, że śmierć człowieka unieważnia wszystko i dostarcza na wszystko alibi, co ów człowiek poczynił w życiu doczesnym".

Pan Kamil Durczok był wielki fanem i wielbicielem Janusza Palikota. Podczas jednego z wywiadów z nim, gdy ten był u szczytu swojego znaczenia, pan Kamil powtarzał: "Bardzo szanuję pana za to co pan robi".

Pan Kamil jechał całkiem pijany autostradą, miał 2,6 promila!! To jest stan dużego odurzenia. Naraził na śmierć wiele osób.  Cud, że nie było ofiar.

Nie każdy bliźni jest osobą publiczną mogaca oddziaływac  przez media i wykorzystującą  ten status we własnych i cudzych celach. Ale wówczas świadomie wystawia się pod pręgierz opinii  publicznej.
Coś za coś.

PS.

Co rozumiesz przez określenie "bliźni"?

Jestem pewien że wcale nie to samo co np.  ja.

Nie można przesadzać! Biblia mówi: „Kto rankiem głośno błogosławi bliźniego, policzą mu to za przekleństwo.” Prz 27,14 (BT).

Zgadzam się że nie można przesadzać... A zatem nie pomogę Panu bo do tej kategorii też się nie zapisałem.

Pozdrawiam

To pytanie proszę kierować do "opinii publicznej"... Nie mój departament. 

Kłaniam się ✋