Prawo składu jest po dziś dzień powszechnie obowiązującym prawem. Chodzi o to, że każdy mówi to, co mu się tam jakoś poskładało w głowie i za nic na świecie nie chce od tego odstąpić, a każda dyskusja z nim poprzedzona jest serią gróźb. Wszystkie one wymierzone są w interlokutora po to, by nawet nie próbował zdewastować składu, który tamten ma w głowie. I nie muszę nikogo przekonywać, że nie jest to Skład Apostolski.

Nad sprawnym działaniem prawa składu czuwają media. Najważniejsze medium to TVN, sprzedaje ono poczucie wybraństwa i uczestnictwa w misterium, którego celem jest zwalczania zła uosobionego przez Jarosława Kaczyńskiego. Dla ludzi wychowanych w komunie TVN jest wyrocznią, alfonsem i omegą, ostatnią deską ratunku i całym światem. Tak im się poskładało w głowie i mowy nie ma, by to jakoś zmienić. Trzeba by mieć jako argument lepsze jakieś wybraństwo. TVN bowiem kieruje swój przekaz do ludzi zamożnych, przekonanych o tym, że ich sukces jest autorski, doszli do niego o własnych siłach i nikt im nie pomagał. W to, że są częścią aparatu, bądź lepiej – składu – który sterowany jest i uosabiany przez TVN i jego założycieli, nie przyznają się nigdy. Do przeciwników czy nawet tylko neutralnych rozmówców odnoszą się w taki sposób, że najpierw oczekują deklaracji wiernopoddańczej. To znaczy nie ma mowy, by ktoś rozmawiał z nimi nie wskazawszy iż w jego głowie wszystko poskładało się z grubsza tak jak u nich. Jeśli jest inaczej tracą zainteresowanie, a nierzadko wybuchają. Są też tacy, którzy prowokują dyskusję, by wyraźniej poczuć w deklu jak działa ich prawo składu i jak bardzo są lepsi i ważniejsi od tamtych. Z pieniądzem i pozycją, jak wiemy bardzo marnie się dyskutuje. Wiedzą o tym w TVN i ustawiają swój przekaz tak właśnie, by było to jeszcze trudniejsze. Jedynym sposobem na dotarcie do ludzi oczadziałych, którym TVN przemodelował skład mózgu jest zrobienie czegoś, czego oni nigdy by nie zrobili i na co, by się nie porwali. Bez gwarancji jednak, że to ich zainteresuje.

Mam kolegę, który w swoim zakładzie pracy jest jednym z nielicznych pisowców. To znaczy on się przyznaje do tego, bo pewnie są jacyś ukryci pisowcy. Jest to człowiek, którego PiS powinien pokazywać zawsze, jeśli chciałby dowalić tamtym wizerunkiem swojego wyborcy. Ma on około 50 lat, jest niezwykle bystry, zabawny, ma odruchową ripostę, jest dobrze zorganizowanym pracownikiem średniego szczebla technicznego. Zna się na wielu sprawach i potrafi dobrze zorganizować całe otoczenie wokół siebie. Niestety nie widziałem jeszcze, by ktoś pokazywał go w jakichś przebitkach telewizyjnych. Tak, jak to czynią tamci, nagrywając różne wariatki i popaprańców. W mózgach członków PiS prawo składu działa tak, że swój skład prawd adresują oni wyłącznie do przeciwników ideologicznych, których próbują uwieść tłumacząc im, że powinni się zdegradować. Na tym bowiem polega w istocie przekaz jaki w ostatnich latach Prawo i Sprawiedliwość lansowało przed wyborami. Zasadne jest pytanie czy w ogóle powinno się konstruować jakiś przekaz adresowany do tamtych, zamiast skupić się na treści, która ma podnieść znaczenie wyborców PiS? Moim zdaniem to jest oczywistość, ale nie dla ludzi kierujących pisowskim PR-em. Ten bowiem skoncentrowany jest na takim oto składzie pojęć: tamci są nie do pokonania, ale trzeba wybrać jednego, bardzo znanego, w którego walić będziemy w naszych mediach, jak w bęben i wokół tej aktywności skoncentruje się aktywność wyborców, którzy uniesieni emocjami towarzyszącymi waleniu, pójdą na nas głosować. Może wtedy wygramy.

Nie mówcie mi, że tak nie jest. Najpierw zrobili to z Tuskiem i przegrali, a teraz próbowali z Owsiakiem. Mam nadzieję, że przestaną i nie będą tego ciągnąć do wyborów. Wrócę jednak do tego mojego kolegi. On jest krytykiem Owsiaka, a jego współpracownicy, żeby mu zrobić na złość okleili jego biurko i stanowisko pracy serduszkami WOŚP. Taki żart zrobili. On się tym nie przejął, uznał nawet, że to zabawne, bo to jest taki właśnie człowiek. Pomyślałem sobie jednak, że sprawy mogą rozwinąć się w takim oto kierunku – PiS wróci do władzy, a ci co mu te serduszka na biurku nakleili, wiedzeni niezawodnym instynktem przetrwania i prawem składu, które wtłoczył im w mózgi TVN, pójdą nakapować na niego do nowego pisowskiego dyrektora, że jest zwolennikiem Owsiaka, bo ma oklejone biurko. Z łatwością jestem sobie w stanie wyobrazić taką sytuację. I tego dyrektora, którzy przyjdzie do mojego kolegi przeprowadzić z nim poważną rozmowę ideologiczną.

Tak bowiem działa prawo składu lansowane przez tuskoidów w głowach ich zwolenników. Przede wszystkim przetrwać, a potem ujawnić się w dogodnym momencie i przyjąć właściwą postawę.

PiS zaś oczekuje, że jego wyborcy będą się zachowywać podobnie, ale odwrócą wektor swoich działań. To jest niemożliwe, albowiem Tusk współpracuje z organizacjami hierarchicznymi w terenie. Takimi jak PSL i to im przede wszystkim coś obiecuje. Bardzo konkretne rzeczy, a najważniejszą z nich jest krótka ścieżka awansu. Ludzie PSL postrzegają siebie, przez cały czas, od wojny, jako tych, którzy byli i są najbardziej pokrzywdzeni przez los, a do tego stanowią sól tej ziemi. Przez to właśnie nie muszą nic robić, najmniej zaś pracować na zasługę. Mogą tylko czekać aż ktoś im złoży propozycję, a następnie ją rozważyć. Istotne jest – tak sądzę, choć nie wiem na pewno – żeby maksymalnie duża liczba osób należących do zdyscyplinowanej i hierarchicznej struktury jaką jest PSL, otrzymała jakieś oferty. Na czym polega skracanie ścieżek kariery? Na tym samym, na czym zasadzał się ten mechanizm w latach powojennych – nie matura lecz chęć szczera zrobi z ciebie oficera. Teraz działa to identycznie i na stanowiskach kierowniczych lądują osobnicy, którzy do tej pory kierowali tylko kosiarką, a i to w momentach, kiedy nie było ojca w zagrodzie, bo by nie pozwolił.

Z PSL-em dyskusji nie może być żadnych, albowiem ludzie należący do tej partii wiedzą lepiej i lepiej znają życie. Poza tym są przeważnie zamożni, a z pieniądzem, jak już powiedziałem dyskusji być nie może. Nawet jeśli ich coś tam zainteresuje, w co nie wierzę, chwycą to tylko po to, by natychmiast zepsuć. Prawdziwe bowiem pozostaje do dziś porzekadło ludowe, które brzmi – gówno chłopu nie zegarek. Ludzie ci, nie chcą też być chłopami i to jest najważniejszy element składu, który mają w głowach. I Tusk im to „niebycie” chłopami gwarantuje.

PiS nie ma partnera w rodzaju PSL, a jeśli będzie z tym PSL-em współpracował, to poprzez wymuszenie. I postara się niczego mu nie dać. Czyli nie skonstruuje żadnej oferty dla członków tej partii poza ministerialną. Doły nie dostaną nic. I nie ma znaczenia, że Tusk oszuka tego czy innego działacza, en masse, wszystko, cała współpraca z nim będzie się ludowcom opłacała.

Wiemy już co rozdaje Tusk i jak to się składa w głowach jego zwolenników. Wiemy też komu rozdaje. A co rozdaje Jarosław Kaczyński? Moim zdaniem nic. On nie ma nic do rozdania, bo wszystko już rozdał, a udział w jego projekcie polega na tym, by narażać własne zasoby dla dobra partii. Komu uosabiany przez prezesa PiS rozdał aktywa? Tak zwanym swoim. Tych zaś jest nieprzeliczone mnóstwo i każdy z nich zachowuje się niczym trzech peeselowców z zabitej dechami wiochy, którzy krótkich abcugach awansowali na stanowisko dyrektorskie. Dramat polega na tym, że ci ludzie – wskazani, wynagradzani, wybrani, namaszczeni, ogarnięci, znający języki – nie mają nic do przekazania wyborcy. Precjoza polityczne zostały rozdane, a to co pozostało daje się streścić w zdaniu – Tusk to rudy Niemiec. Tak, wiemy to. Tak właśnie jest. Powtarzanie tego jednak jak mantry niczego nie zmieni.

Byłem świadkiem takiej sceny. Dwoje starszych ludzi weszło do sklepu z elektroniką i poprosiło o jakiejś ustrojstwo, które umożliwi im oglądanie TV Republika. Tej, gdzie codziennie mówią iż Tusk to rudy Niemiec. Dwie wykolczykowane damy stojące za ladą, każda tak mniej więcej 110-120 kilo żywej wagi, rzekły, że one nie wiedzą co to jest TV Republika, ale w mieście jest jeden pan, którzy przestawia odbiorniki na różne stacje i trzeba go poszukać. Staruszkowie byli zasmuceni. I tak właśnie wyobrażają sobie swoich wyborców PiS-owcy. Jako ludzi bezradnych, których tamci mogą pokierować gdzie chcą. Bo dla mnie było jasne, że damy za ladą nie głosują na PiS. Dlaczego? Bo chcą mieć coś do powiedzenia, a nie tylko gapić się w telewizor. – No, ale – zawoła jakiś dociekliwy demaskator – one właśnie siedzą i gapią się w TVN! No, nie one już dawno tego nie robią. Teraz spotykają się na różnych spotkaniach, mityngach, gdzie wdraża się w życie nowe wzorce obyczajowe, czyli czyni coś, co nie może być udziałem byle kogo, a jedynie wybrańców. I mają dzięki temu poczucie wolności i sprawczości, a także siły. Co mają wyborcy PiS? Możliwość oglądania TV Republika i słuchania, że Tusk to rudy Niemiec, a Owsiak to złodziej. O tym, by wykreować jakąś przestrzeń gdzie wyborcy mogliby się realizować nie może być nawet mowy, a to z tego powodu, że sami pisowcy nie mają się gdzie podziać. I każdy najmniejszy kawałek atrakcji musi być przeznaczony dla nich i tylko dla nich. I tak było z blogami w salonie24. PiS uwierzył, że to jest ich przestrzeń i wierzył w to nawet wtedy kiedy aktywni byli tam ludzie tacy jak Korwin. Dziś w Pisie wierzą, że twitter jest ich przestrzenią. Dlaczego? Bo nie potrafią stworzyć własnej. Mimo pieniędzy, mimo hierarchii, mimo karier, które porobili. Takie prawo składu mają w swoich głowach, że nie potrafią i już. Muszą wleźć na cudze i próbować to zawłaszczyć. Nie mają żadnych zdolności koalicyjnych, ani w wymiarze indywidualnym, ani w wymiarze politycznym. Nie potrafią też stworzyć sobie koalicjanta, bo mogłoby się okazać, że jest on za fajny. Od swoich ludzi zaś oczekują, że będą oni emitować w odpowiednich momentach zestaw zaklęć kolportowanych przez Republikę. To wszystko. I żyć złudzeniem, że w kolejnych wyborach, w których Amerykanie położą na szali swoje prawo składu, odniosą zwycięstwo. I przypiszą je oczywiście wyłącznie sobie. Powiem tak – módlmy się, żeby tak było. I nie gadajmy z nimi za wiele. Z tymi drugimi też nie gadajmy, bo się nie da. Ja przynajmniej nie mogę. Róbmy swoje.

I po to między innymi, by utrzymać ten balans, istnieje ta przestrzeń zwana „Szkołą nawigatorów”.

Przypominam, że mamy jeszcze tylko 34 egzemplarze wznowionego, pierwszego numeru „Szkoły nawigatorów”.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-1-cudem-odzyskane-30-egzemplarzy/

---

tagi: wojna  pis  kaczyński  myśli  tusk  dyskusje  ko  konstrukcje  zawody  reakcje  skład  przekonania  oczekiwania 

	gabriel-maciejewski
	11 lutego 2025 10:36

31     2131    19 zaloguj sie by polubić