Obejrzałem sobie na Netflixie film pod tytułem Pływaczki. Jest to historia dwóch dziewczyn z Syrii, które ojciec przygotowywał do olimpiady. Przerwała to wojna. One zaś zmuszone zostały do emigracji. W filmie pokazali całą ich drogę z Damaszku, przez Turcję, potem przeprawę na Lesbos i dalej marsz na Węgry. Widzimy tych uchodźców jak idą, jak się męczą, jak chcieliby się znaleźć w tych Niemczech wreszcie. Widzimy nawet płot, który postawili Węgrzy, taki sam jak ten nasz. Nie widzimy tylko tego, co pokazywały nam telewizje w roku 2015, czyli plucia na policję węgierską, wyrzucania butelek z wodą na peron i innych ekscesów. Potem dowiadujemy się, że jedna z dziewczyn – młodsza – zdobyła złoty medal w igrzyskach w Rio, a startowała tam w specjalnej drużynie uchodźców. Na koniec zaś mówią nam, że starsza, wróciła na Lesbos, żeby pomagać innym uchodźcom, ale okazało się, że oskarżono ją o przemyt ludzi – całkiem bezpodstawnie rzecz jasna – i grozi jej 20 lat więzienia. Aha, ta młodsza, znudzona życiem w obozie, poszła na basen w Spandau i wymusiła na niemieckim trenerze, żeby ją przygotował do igrzysk. Ponoć film ten był oklaskiwany po premierze przez bardzo długi czas. Ja zaś pomyślałem tak – Władymir Putin, dobrze wiedział, że żadna bezpośrednia konfrontacja z zachodem nie ma szans na powodzenie, odzyskać pozycję Rosji, jednak chciał. Do tego celu posłużyła mu wojna w Syrii. Być może nie ma ona żadnego innego celu jak tylko produkcja uchodźców. Nie możemy wykluczyć takiej możliwości. Z kolei misją uchodźców, całkiem przez nich nie pojmowaną, jest dewastacja i demoralizacja Europy, przymuszonej do udzielania im tak zwanego azylu. Widzimy więc, że można dewastować całe, olbrzymie regiony, po to, by osiągnąć cel polityczny, jakże przecież kruchy. Kiedy bowiem zaczynamy zastanawiać się, co leży u podstaw potęgi Związku Sowieckiego, dostrzegamy tam tylko dwie małe trumny, w środku są ciała Ethel i Juliusa Rosenbergów. Ludzi perfidnych, albo perfidnie zmanipulowanych, którzy postawili świat w sytuacji, z której nie możemy się wydobyć do dzisiaj. Moskwa dąży do dominacji, żeby oddalić od siebie widmo podziału. Ten zaś musi nastąpić, jeśli świat chce żyć, tak jak sobie to zaplanował. Jeśli bowiem światowe potęgi nie zaczną inwestować w to, co zwykle nazywamy rozwojem, czyli implantowanie technologii wszystkich rodzajów na terenach całkowicie dzikich, czeka nas całkowita destrukcja. Nie można bawić się kapitałem. On musi zostać obrócony na działanie – albo konstruktywne, albo na dewastację. Powoli, powoli widzimy, że globaliści, skłaniają się raczej ku dewastacji. Ekologowie chcą niszczyć lasy, bo od tego zacząć najłatwiej, a Niemcy chcą, by Moskwa zdewastowała Ukrainę. Mówi się też o rozebraniu – dla dobra natury – urządzeń przeciwpowodziowych na rzekach. I teraz ważna rzecz – po czymś takim, Ukraina nie zostanie odbudowana. Będziemy mieli za granicą olbrzymi Suazi Land, który powoli będzie zamieniał się w nicość, ku uciesze globalistów i Moskwy.

Pytanie istotne brzmi – czy Moskwie uda się przekonać Billa Gatesa, że zniszczenie Europy jest lepsze niż doinwestowanie Syberii i wschodnich połaci europejskiej Rosji? Myślę, że im się uda, a na pewno będą usilnie próbować. Odbudowa Europy, to jest coś, co było już ćwiczone. Jedyny problem tkwi w tym, że nie ma pana Hitlera, który mógłby ją najpierw zniszczyć. A ktoś musi to zrobić. Syberii i Rosji niszczyć nie trzeba, bo robią to sami Moskale. Oni jednak bronią tego status quo za pomocą kłamstw o swojej rzekomej misji cywilizacyjnej. Padło więc na uchodźców, ale plan się posypał, bo nie wpuszczono ich do Polski, a to Polska i kraje Europy Środkowej miały być najbardziej zdewastowane. Tymczasem rozkład postępuje w Niemczech. I teraz ciekawa rzecz – czy ten plan został zrealizowany przy świadomym udziale polityków niemieckich, czy też odkryli oni perfidię swojego moskiewskiego sojusznika niedawno i jeszcze do końca w nią nie wierzą? Ja tego nie wiem. Wiem jednak, że plan się sypie, a w naszym interesie jest byśmy nie oglądali jego fragmentów i nie ekscytowali się nimi niepotrzebnie, ale patrzyli na całość. Ta wojna toczy się o to czy Rosja będzie rządzić światem i ingerować w sprawy wewnętrzne USA i GB. Bo w sprawy wewnętrzne innych krajów ingeruje swobodnie posługując się przy tym dezinformacją. Natura dezinformacji jest, mam wrażenie, niezbadana. Wnoszę to po emocjach jakie ujawniają publicznie ludzie rozpoznający dezinformację. Gdyby rozumieli o co w niej chodzi, nie ekscytowali by się nią, ale spokojnie produkowali własne treści. Na razie jednak polityka wobec dezinformacji polega na tym, że wskazuje się nam ludzi rozpowszechniających kłamstwa, a my na gwizdek mamy robić buuuuuuuuuuuuuuuuuuu!!!!! No i wytykać ich palcami. To jest słaba strategia i ona nas do niczego nie doprowadzi. W oczach zaś polityków moskiewskich i zachodnich poważnie nas zdegraduje. Stanie się tak dlatego, że nie dysponujemy żadnymi własnymi narzędziami informacji, a dezinformacją nie możemy się posługiwać. Żeby to czynić trzeba mieć wyznaczony cel i uporczywie do niego dążyć. My jednak – jako organizacja i państwo – nie możemy się posługiwać dezinformacją nawet po zdefiniowaniu celu,  albowiem stoimy po stronie prawdy. To tamci kłamią. A nie dość, że kłamią, to jeszcze wypracowali mechanizm afirmacji kłamstwa. Marek Belka publicznie opowiada, że kłamstwo polityczne należy przykryć innym kłamstwem. Ludzie zajmujący się polityką, kokietują otoczenie i wyborców swoim politycznym cynizmem. To jest coś gorszego niż dziecinada, albowiem ujawniony cynizm przestaje pełnić swoją funkcję. Jako narzędzie polityczne zaś służy do osiągania bardzo konkretnych celów, a nie do kokietowania dziewczyn z korpusu dyplomatycznego. Tak się zachowują debile.

Akceptacja cynizmu jest jednak powszechna albowiem daje wielu ludziom różne usprawiedliwienia na czyny niepiękne. Tyle, że to jest pomieszanie z poplątaniem. Swoich relacji z sąsiadem czy żoną nie można przenosić na grunt polityki, ta bowiem zawsze jest opisywana pojęciami wielkoskalowymi. I tego należy się trzymać. Powtórzmy więc -  wojna nie toczy się o Ukrainę, ona się toczy o to, czy Moskwa podporządkuje sobie ośrodki władzy w USA i GB, we współpracy z ludźmi takimi jak Gates. Jeśli on czy podobni mu ludzie zaczną myśleć kategoriami politycznego cynizmu, to szansa na sukces jest. Wojna toczy się także o to, czy to my zostaniemy zdewastowani, zdegradowani i przetrzebieni w imię wyższych racji, czyli odbudowy powojennej w myśl nowych, nie zaproponowanych jeszcze przez Moskwę zasad, czy też to Syberia i Moskwa będą doinwestowane, po wcześniejszym podziale, który jest konieczny. Ktoś może się zdziwić i zapytać – dlaczego więc Moskwa po prostu nie wpuści inwestorów na swój teren? Bo się od tego rozpadnie, a rządząca tam od prawie stu lat banda straci władzę bezpowrotnie. Na poziomie komunikacji istotnej przegrywamy, dlatego tak ważny jest właściwy stosunek do dezinformacji. Przegrywamy, albowiem wizja odbudowy Europy jest łatwa do wywołania, wizja zaś przebudowy Moskwy nie istnieje w zbiorowej świadomości. Dezinformatorzy zaś święcą triumfy, albowiem odwołują się do najprymitywniejszych emocji i instynktów, które – połączone z gruntowną niewiedzą – kształtują tak zwanego przeciętnego wyborcę. Czyli ślepawego na oba oczy tchórza, który domaga się przywilejów.

Nie do pomyślenia jest, żeby ktoś taki jak Anna Appelbaum oskarżał publicznie premiera i prezesa Kaczyńskiego o współpracę z Moskwą. A jednak to dzieje się na naszych oczach i nie mamy ani jednego narzędzia, które by mogło zdyscyplinować takie osoby. To jest dramat. Dlatego tak wiele zależy od komunikatów, które będziemy emitować w przestrzeni publicznej. Przede wszystkim należy pozbyć się wahań, potem zaś zrozumieć, że wywołanie wizji, która się już kiedyś zmaterializowała jest łatwiejsze niż opisanie tego, co wolny świat ma do zaproponowania Ukrainie i Rosji. Trzeba też zrozumieć, że globalistom jest ganz egall, gdzie zainwestują swoje pieniądze, woleliby jednak zrobić to w takim miejscu, które będzie miało wszystkie potrzebne gwarancje po uprzednim ich odebraniu i dewastacji. Tak, jak to było z Europą Środkową po II wojnie światowej. Oni uwierzą prędzej w plan Marshalla dla Polski, Czech i krajów bałtyckich niż w cywilizowanie Syberii. Musimy też pamiętać o tym, że cała komunikacja publiczna zbudowana jest na fałszywych, wywodzących się wprost od Marksa założeniach. I to ułatwia dezinformację, a także pozwala Moskwie rozgrywać politycznie ludzi w krajach takich jak Polska. Szanse na to, że zmienimy paradygmat komunikacji publicznej są zerowe, bo to wymagałoby zmiany programu nauczania w szkołach i na wyższych uczelniach. Jeśli przyjmiemy, że taka zmiana jest możliwa, choć nie jest, musimy sobie wyobrazić taką sytuację – wszyscy ci, którzy dziś coś bez przerwy gadają o geopolityce, nagle milkną. Nie potrafią powiedzieć nic zrozumiałego, a jeśli otwierają usta dobywa się z nich najpierw potężny smród, a potem dźwięk, do którego my jesteśmy dziś nakłaniani – buuuuuuuuuuuuuuuu! I nic poza tym. Pomarzyć dobra rzecz, tak się nigdy nie stanie, no striemitsja nada, jak mówią nasi wrogowie.

Na koniec prośba od mojego kolegi

Polski Związek Niewidomych Okręg Lubelski Koło w Rykach zwraca się z prośbą o wsparcie finansowe na rzecz Koła.

 

Polski Związek Niewidomych w Rykach zrzesza osoby niepełnosprawne z dysfunkcją narządu wzroku, które z racji swojego inwalidztwa często żyją w izolacji. Organizujemy szkolenia, wycieczki, spotkania, które integrują osoby niewidome i słabowidzące w celu ich społecznej integracji, wyrównywania szans w dostępie do informacji, edukacji, zatrudnienia i szeroko pojętej aktywności społecznej a także w celu ochrony ich praw obywatelskich.

Efektem spotkań są min. oddziaływania psychologiczne, przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu, akceptacja niepełnosprawności, które mają ogromne znaczenie w przypadku osób niewidomych.

Dzięki przyjaznej dłoni ludzi dobrej woli możliwa jest realizacja naszych celów i zamierzeń. W imieniu naszego stowarzyszenia oraz jego członków wyrażamy głęboką wdzięczność za ofiarowaną pomoc i życzliwość.

 

Jeśli nie masz innej możliwości – można nam pomóc w działaniu przeznaczając 1,5 % podatku na PZN w naszym powiecie.

 

Krajowy Rejestr Sądowy - nr KRS: 0000007330

z dopiskiem na cel: Koło w Rykach

---

tagi: wojna  polityka  propaganda  ukraina  usa  moskwa  dezinformacja  kryzys  gb 

	gabriel-maciejewski
	31 stycznia 2023 09:21

49     4032    21 zaloguj sie by polubić