Jesienny mecz z NRD skończył się 3:2, to był pierwszy mecz piłki nożnej jaki oglądałem. ;-)

1:0 było na wiosnę.

Było upalnie i duszno, a my lataliśmy po chaszcach i wertepach, których pełno było na "górkach gazowych". Zapach zarośli mieszał się z odorem gazu, gdyż "za szkopa" (baran z wykastrowanymi jądrami) wyrzucano tu odpady z pobliskiej miejskiej gazowni. Zajęci buszowaniem po krzakach przegapiliśmy godzinę rozpoczęcia meczu MŚ w Hiszpanii. Zegarka nikt nie miał, ale otrzeźwiły nas odgłosy miasta, które nagle przycichły. Zorientowaliśmy się, że trzeba biec do domu na mecz (jaki, z kim, już nie pamiętam), gdy wbiegaliśmy na nasz małe gorzowskie osiedle - zamarliśmy. Nie było nikogo, i tylko głosy telewizorow dochodzący z otwartych drzwi balkonowych (mieszkałem w 10 piętrowym wieżowcu). Miałem wtedy 12 lat, a pamiętam do dziś, tą dziwną, nie przyjemną pustkę i odgłosy dochodzące z wielu telewizorów.  Po latach doczytałem, że były to pierwsze mistrzostwa świata, gdzie występowały drużyny aż 24 państw (wcześniej 16), a czym to było spowodowane?  Otóż był to efekt co raz większej popularności telewizji.                                                                                                                                          Książkę szczerze polecam, jest bardzo ciepła i prawdziwa, mam do niej duży sentyment, tyle tam podobnych do moich wspomnień. Zdaję sobie oczywiście sprawę, że wynika to z faktu, iż autor jest tylko rok starszy ode mnie. Kupujcie - nie pożałujecie, serio.

e tam a jasnowidz ?

.