Wielu osobom wydaje się, że popularyzacja równa się wzrostowi sprzedaży druków, zawierających interesujące treści. Ludzie często myślą, że wystarczy zaleźć jakieś ciekawe tematy, owinąć je w papier, powielić i wpuścić w lud, a reszta zrobi się sama. To nie jest prawda, albowiem popularyzacja ma w istocie charakter misterium i już na samym początku zamienia się w jakiś rodzaj nabożeństwa, w którym ujawniają się – sami z siebie lub z mianowania – celebransi oraz wierni. Tych drugich jest rzecz jasna więcej. Tak więc popularyzacja ma więcej wspólnego z quasi religią niż ze sprzedażą. Ona oczywiście służy także sprzedaży, ale to jest jej funkcja wtórna. Mechanizm misteryjny jest ważniejszy. Chodzi o to, żeby podsunąć ludziom do wierzenia treści z obszarów, których istnienia oni nawet nie podejrzewali, a następnie wykorzystać ich wiarę do jakichś celów. Czasem do podniesienia sprzedaży, a czasem do czegoś innego. Kłopot na współczesnym rynku jest taki, że mamy bardzo dużą konkurencję, ale jest to konkurencja pozorna. Jeśli bowiem szło by jedynie o to, by znajdować ciekawe tematy, nasze wydawnictwo plasowałoby się na jednym z pierwszych miejsc w kraju, tak jednak nie jest. Żadne ciekawe tematy, nawet te najbardziej kontrowersyjne, nawet bomba z buraka cukrowego, nie stanowią o niczym, póki nie nada im się charakteru misteriów. Ja tego nie zrobię rzecz jasna, nie po to otaczam się księżmi, żeby produkować jakieś własne parareligijne formaty. Są jednak tacy, którzy się nie zawahają. To jest w tej chwili mój i Wasz także, najważniejszy problem. Wy jednak, jako czytelnicy jesteście w tej komfortowej sytuacji, że zawsze możecie opuścić kwadrat i poszukać szczęścia gdzie indziej. Ja tu zostanę i stąd muszę radzić sobie na tym niełatwym rynku najskuteczniej jak potrafię.

Gdyby chodziło o ciekawe tematy, w niedługim czasie wszystkie obszary eksploatacji treści byłby wyjałowione. A nie są. Nie są albowiem popularyzatorzy, pomijając ich przyrodzone ograniczenia i wrośnięty w mózg idiotyzm, czekają na pozwolenie. Czekają na sygnał – czy już można. I tak wydawnictwo Replika, dopiero teraz zdecydowało się wznowić wspomnienia Urke Nachalnika, kiedy ja już sprzedaję drugi nakład. Zychowicz to reklamuje jako nowość, bo mu powiedzieli, że wolno. Myślę, że sytuacja na rynku treści przypomina nieco sytuację na sawannie kiedy spacerowały po niej pierwsze hominidy. Jedne nie zauważały drugich, albowiem konkurencja w dostępie do pokarmu była za duża, a podobieństwo gatunków zbyt uderzające, by po prostu zacząć się nawzajem eksterminować. Nie ulega jednak wątpliwości, że konkurencja rynkowa doprowadzi do tego w końcu, że jedni zaczną zjadać drugich i nie będzie mowy o tym, by cokolwiek sprzedać, dopóki w maksymalnie brutalny sposób nie zaatakuje się tego podobnego, tego co ma podobne treści, a jednakowoż trochę różne. Myślę, że wszyscy w głębi serca zdają sobie z tego sprawę i dlatego uciekają czym prędzej w misteria, o których piszę wyżej i nadają swoim publikacjom tyle rozpoznawalnych dla publiczności cech ile tylko zdołają. Trudno powiedzieć ile wydawnictw prawicowych ma dziś w szyldzie hasło – tylko prawda jest ciekawa. Myślę, że sporo, trudno powiedzieć ile wydawnictw zabiera się właśnie za defasonowanie rocznicy odzyskania niepodległości, ale myślę, że sporo. I w zasadzie czekać należy już tylko na jedno – aż ktoś im wszystkim zaproponuje patronat i zorganizuje kanał dystrybucji. Za odpowiednią prowizję rzecz jasna. Kto to będzie? Możemy się tylko domyślać. Ja zawrę w tym tekście pewne sugestie. Mam oto w ręku trzy tomy felietonów Wiecha, którymi bawię się od jakiegoś czasu. Będę o nich pisał od jutra. Powiem Wam tylko, że w pewnym momencie czytając jedną z historyjek o mało nie zleciałem ze stołka. Doszedłem bowiem do momentu, w którym na arenę dziejów wkroczyła organizacja o nazwie Obóz Wielkiej Palestyny, zwalczająca rzecz jasna chasydów w imię postępu. No, ale o Wiechu będzie jutro. Jakie ja mam wyjście z tej kossssmicznej sytuacji, która musi się w mojej ocenie zakończyć patronatem kogoś kto porządkowanie rynków ma we krwi? Otóż ja wprowadzam zasadę popularyzacji poprzez zaniechanie. To jest mechanizm zrozumiały dla wszystkich tych, którzy kiedyś przekonali się, jak skuteczny bywa podryw przez zaniechanie. Nie mówię, że zawsze, ale często. Na czym polega popularyzacja przez zaniechanie? Na odizolowaniu się od rynku i kontroli treści emitowanych przez naszą organizację, które na ten rynek będą docierać. Polega także na tym by tak modyfikować promowane przez nas treści, by nikt się nie mógł za cholerę połapać po co to wszystko. Można to nazwać poszerzaniem rynku, ale nie jest ów manewr tym w istocie, albowiem o żadnym rynku nie może być mowy. Od 8 grudnia, czyli od pierwszej konferencji LUL, która odbędzie się w Tłokini pod Kaliszem, wszystko, mam nadzieję, będzie już inne. Niczego nie udostępnimy za darmo i nikogo nie będziemy kokietować naszą produkcją. Wszystko zaś dlatego, że w mojej ocenie zbliża się czas konsolidacji rynku i wyrzucania zeń tych, którzy nie dysponują stosownymi uwierzytelnieniami, czy jeśli wolicie - stosownymi szatami liturgicznymi potrzebnymi do odprawiania prawicowych misteriów. To nie jest ucieczka. Jeśli ktoś tak myśli, niech sobie przyłoży coś chłodnego do czoła. W przyszły wtorek jestem umówiony na wywiad z prof. dr hab. Łukaszem Święcickim, kierownikiem II kliniki psychiatrycznej przy Sobieskiego w Warszawie. Będę z nim rozmawiał o jego książkach, a także o możliwościach wydawania kolejnych publikacji pana profesora w naszym wydawnictwie. Będę z nim także rozmawiał o możliwości uczestniczenia w którejś z kolejnych sesji naszego latającego uniwersytetu. Cały czas trwają prace nad przygotowaniem do druku książki ekscelencji księdza biskupa Jana Kopca. Cały czas trwają prace nad tłumaczeniem biografii św. Ludwika, a od przyszłego miesiąca zabieramy się za tłumaczenie kolejnego tomu francuskiej publicystyki Hipolita Milewskiego. Od dziś też, tak postanowiłem, zaczynam przygotowania do II sesji LUL, nie mogę czekać. Bez względu na to, czy pierwsza okaże się sukcesem czy nie. Przypominam, że przez moje gapiostwo zmniejszyłem objętość sali w Tłokini z 300 na 200 osób, a przez to przedłużam termin zapisów do 20 listopada.

 

Zapraszam na portal www.prawygornyrog.pl gdzie opowiadam o nowym tomie Baśni socjalistycznej.

---

tagi: rynek  sprzedaż  prawica  popularyzacja 

	gabriel-maciejewski
	9 listopada 2018 09:25

27     2510    11 zaloguj sie by polubić