Niedawno, na twitterze, premier i minister kultury Piotr Gliński, wspomniał, że starania poprzedniego rządu o to, by w Warszawie powstał pomnik upamiętniający Bitwę Warszawską, zostały ostatecznie unieważnione przez obecny rząd. Mimo iż ministerstwo kierowane przez Piotra Glińskiego, wyłożyło na ten cel już dwa miliony złotych. Przyznam, że się zdumiałem. Przez dwie kadencje nie można było zbudować pomnika? Takiego, który byłby trwałym i nieusuwalnym śladem triumfu Polski i Polaków? Takiego, na który nie wspięłaby się babcia Kasia, z obawy, że byłby to jej ostatni wyczyn? Takiego, którego nikt by nie oblewał farbą? No nie można było.

Za to, jak pamiętamy, toczyła się w mediach obłąkana dyskusja, którą stymulował Jan Pietrzak, na temat postawienia pomnika w nurcie Wisły. Trzeba go było postawić. Nie gadać. Jak wiecie pomniki nie mają w Polsce łatwo. Są lekceważone, albo nienawidzone. Lekceważone są albowiem stawiano ich w pewnym momencie za dużo, mam na myśli pomniki ku czci utrwalaczy władzy ludowej i żołnierzy sowieckich. Innych pomników w Polsce nie było przez długie lata. Kiedy zaczęły się pojawiać w mediach reprezentujących siły postępu rozpoczęła się kampania przeciwko pomnikom. Że jest ich za dużo, że to gigantomania, że podnosi ego Polaków. No i co z tego? Niech podnosi. Od tego właśnie są pomniki. Był i nadal jest kłopot z likwidacją starych, komunistycznych pomników, które szpecą krajobraz i w istocie deprawują ludzi. A skoro nie można ich usunąć, to ktoś stoi na straży tego badziewia. I ten ktoś jest zainstalowany we władzach lokalnych. I ciągle tam będzie, albowiem komunistom udało się, i nadal udaje, trwale dzielić naród. I nawet taki kataklizm jak powódź nie zmienił za bardzo tych podziałów. Pomniki zaś i zachowania pod nimi są ich najpełniejszym wyrazem.

No to teraz porozmawiajmy o innego rodzaju pomnikach. O książkach, które także, czasami, nazywane są pomnikowymi. Takie rzeczy zwykle się dziś w Polsce pomija, albowiem książka ma autora, ten autor żyje i powinien być uhonorowany, jeśli czytelnicy, krytycy lub władza uznały, że napisał dzieło pomnikowe. No i z tym jest największy kłopot. Bo pod prawdziwym pomnikiem może się lansować każdy. Książką zaś zainteresują się nieliczni. No i trzeba ją przeczytać, a jak wiemy pomnikowe książki mają przeważnie swoją objętość i wagę. I mało kto się za nie weźmie, a jeśli już to co potem? Przydałaby się jakaś dyskusja. Ale – wobec ogromu rzekomo ważnych spraw bieżących – nie ma komu jej poprowadzić, bo to będzie odwracanie uwagi, od nawalanki politycznej. Czy taką funkcję ma pełnić pomnik? No właśnie tak. O to chodzi w całej idei pomników  - wyłączają one spory. Można więc rzec, że w Polsce, ktoś odwrócił wektor funkcjonalności pomników. Ktoś sprawił, że dochodzi pod nimi do gorszących scen podkreślających podziały w narodzie. Te zaś pomniki, które mogłyby zmienić ów kompromitujący stan są lekceważone. Mam tu ma myśli książki. Czy w ogóle istnieją dziś książki, które mogłyby stać się pomnikami? Oczywiście, że istnieją. Istnieje nawet książka, która mogłaby stać się pomnikiem Bitwy Warszawskiej i ja ją umieściłem w sklepie wczoraj. O książce tej krążyły legendy, a pierwszy raz usłyszałem o niej w roku 2011 albo 2012. Kiedy można ją było jeszcze kupić za horrendalne pieniądze na allegro. Nigdy tego nie zrobiłem, bo nigdy nie mogłem sobie pozwolić na to, by wydać tyle pieniędzy na książkę. No, ale była ona obiektem pożądania wszystkich miłośników historii, w takim samym stopniu, albo nawet większym jak „Lodowa ściana”, traktująca o polityce Józefa Piłsudskiego.

O jaki tytuł chodzi? O dwutomową pracę Grzegorza Nowika „Zanim złamano Enigmę, rozszyfrowano rewolucję”. Olbrzymie, dwutomowe dzieło na temat polskich kryptologów stojących za sukcesem polskiej armii w sierpniu 1920 roku. Praca została wznowiona teraz, wydało ją wydawnictwo „Rytm”, a pieniądze na edycję przeznaczyła Fundacja rodziny Józefa Piłsudskiego. I teraz pytanie – dlaczego ministerstwo kultury nie wznowiło tej pomnikowej książki przez osiem lat? Mam na myśli patriotyczne ministerstwo? To pozostanie dla mnie zagadką. Być może dlatego, że nie chciał tego sam autor. Bo i taka opcja wchodzi w grę. Być może były jakieś inne przyczyny. Nie ma to już znaczenia. Jest jednak dobrym przykładem na ilustrację pewnego, szkodliwego trendu. W polityce komunikacyjnej najbardziej patriotycznych rządów od czasów Ignacego Mościckiego, triumfuje kokieteria. Ona może być tragiczna, smutna, biedna, rozdzierająca nawet, może być głupkowata, pusta, zaglądająca w oczy z kretyńskim uśmiechem, ale ciągle jest to ta sama kokieteria. Książka Nowika nie ma nic wspólnego z kokieterią. Na jej podstawie można nakręcić serię programów edukacyjnych, drugą serię programów publicystycznych, trzecią serię filmów dokumentalnych z gadającymi głowami. No i rzecz jasna film fabularny. Pakiet ten, wyprodukowany przez ministerstwo kultury, powinien być następnie udostępniony wszystkim placówkom edukacyjnym w kraju, a jego emisja byłaby obowiązkiem państwowych kanałów telewizyjnych w rocznicę bitwy i nie tylko. Ludzie zaś, związani z produkcją tego pakietu, z samym Grzegorzem Nowikiem na czele powinni objeżdżać szkoły w całym kraju w ramach promocji wspomnianego pakietu treści.

Tak się nie stało. Przypuszczam, że powodem było to iż tak zwani „właściwi ludzie” nie mogliby się w ten projekt zaangażować, ze względu na przyrodzone im ograniczenia, a czasem głupotę. Książka Nowika nie była więc wydawana przez ponad dekadę, być może – podkreślam – nie chciał tego sam autor, ale nie jest to pewne. W końcu została wznowiona, wzbogacona o najnowsze ustalenia, o opinie fachowców odnoszących się do poprzedniego wydania, jest dostępna na allegro. Jest także dostępna w moim sklepie. Mam tylko kilka egzemplarzy, bo więcej nie mogę wziąć z racji tego, że dostaję bardzo marny rabat i mam ograniczenia magazynowe.

Dlaczego to nie jest pomnik Bitwy Warszawskiej? Tak, jak napisałem – pod tym pomnikiem nie można by się było lansować, ze względu na obecność autora, do którego, za każdym razem należałoby się odnieść i o coś go spytać. No, ale to jest właśnie świetny sposób na budowanie pomników! Jak to? – zapyta ktoś. No zwyczajnie, szukamy kilku fachowców, którzy piszą książki na tematy ważne społecznie i posiadające historyczne znaczenie dla istnienia państwa. Fundujemy im stypendium, promujemy ich w telewizji państwowej, a następnie kolportujemy po kraju i za granicą. Cóż to jest za problem, przy budżetach ministerstwa kultury?

No, a co z dziewczynami z serialu „Polowanie na ćmy”? Zapyta ktoś przytomnie? Jak one sobie poradzą w tym nieludzkim świecie? Co z Rachoniem i Cenckiewiczem, którzy piszą książki, być może też pomnikowe? No właśnie, czy nowa książka Rachonia i Cenckiewicza jest pomnikowa? Nie jest. I nie będzie, wbrew sugestiom obu autorów. Jest za to kolejnym przykładem totalnego niezrozumienia tego co dzieje się wokół. Jest także kolejną manifestacją bezradności. Zapewne sprowokowaną, jak wszystkie awantury pod pomnikami we wszystkie możliwe rocznice, jak kraj długi i szeroki.

Być może Grzegorz Nowik, autor książki „Zanim złamano Enigmę” z jakichś powodów nie podoba się politykom obozu patriotycznego. Jest taka możliwość. No, ale to niczego nie zmienia. Musimy bowiem pamiętać, że prezes Jarosław Kaczyński, na jakiejś płaszczyźnie, musiał dogadywać się z Banasiem. Na jakiej? Przyznam, że ja sobie tego wyobrazić nie potrafię. Premier i minister kultury Piotr Gliński zaś płacił haracz, bo tak to trzeba nazwać, Krystynie Jandzie i tym artystom, którzy potem pluli w mediach na PiS i wyzywali jej polityków od najgorszych. Cóż w takich sytuacjach znaczą jakieś niechęci wobec człowieka, który wykonał pracę tytaniczną i stworzył dzieło pomnikowe? Może Wy mi wyjaśnicie, bo ja sam, moim słabym umysłem tego pojąć nie mogę.  Mogę tylko wstawić do księgarni kilka egzemplarzy tej książki.

Oto ona.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/zanim-zlamano-enigme-rozszyfrowano-rewolucje-tom-i-i-ii-komplet/

Na koniec zamieszczę jeszcze kilka zdjęć, żeby wszyscy widzieli, jak ten pomnik wygląda. Bardzo też proszę, by ci, którzy zapisali się na konferencję, a jeszcze nie wpłacili wpisowego, uczynili to możliwie szybko. A teraz już fotografie

---

tagi: książki  kultura  pis  bitwa warszawska  pomniki  agentura  awantury  ministerstwo 

	gabriel-maciejewski
	25 września 2024 07:55

30     2385    20 zaloguj sie by polubić