A gdzie różowe okulary?

Mówisz, że badacze nie umieją rozdzielić przedmiotu badań i własnych emocji. Tak jest, to emocje związane z troską o byt. Plus projekcja własnych dysfunkcji. 

Sporo książek akademickich miałeś przez te lata w księgarni SN, ale np "Czy Królobójstwo" wydałeś sam. Nikt nie podjął się wcześniej jej wydania. A jest to znakomite studium zawiłych stosunków, zmian frontu, przewerbowań znaczących postaci tamtego czasu. 

Myślę, że badacze czytający taki tekst może i podświadomie uchylają się pod ciężarem kolejnych akapitów. Demaskujących istotne motywy działania i decyzje ich samych. Może też być inaczej. Pisałeś jakiś czas temu o braku odwagi nas wszystkich. Takie teksty i prace badawcze jak ta Scheuringa, przedstawiają ludzi odważnych. Batory jest znakomitym przykładem. 

Zapewne łatwiej omijać istotę sprawy i tworzyć wydmuszki popkultury. 

Niech pani nie wiesza pani Thompson.

Ona przez dlugie lata pobytu w amerykanskim swiecie uniwersyteckim nasiakla po prostu

tym sposobem myslenia.

Ja odnoszac sie do tytulu innej notki naszego gospodarza, postrzegam profesor Thomson jako osobe naiwna, nie podla.