Tak tylko ad vocem Verlindena, to jak tu wskazywał kolega pike, powoływała się na niego Danuta Quirini-Popławska i ponoć jej prace są w duchu jak najbardziej verlindowskim.  Z tym, że ona nie popełniła jakiejś całościowej pracy na temat niewolnictwa, bo ona się zajmuje głównie obszarem czarnomorskim i obecnością włoską tamże. Trudno zdobyć jej książki. Znalazłem jakiś artykuł na temat niewolników ruskich w obszarze Morza Śródziemnego.

https://ruj.uj.edu.pl/xmlui/bitstream/handle/item/252708/quirini-poplawska_obecnosc_niewolnikow_ruskich_w_rejonie_morza_srodziemnego_2004.pdf?sequence=1&isAllowed=y

Panie Gabrielu, priv.

Odpowiedziałem

O, właśnie o tej pierwszej książce pisał Pike.

Mnie się udało kiedyś zakupić jej książkę Italia Mia o kontaktach włosko-polskich. Taki zbiór krótszych prac.

Dzięki za resztę :) to o Wenecji przejrzałem pobieżnie na razie, ale wygląda fajnie.

W tym pierwszym odnośniku znajduje się też tekst o włoskich studiach Turzonów innego autora ;)

Cos  nadzwyczajnego,...  dziekuje  bardzo  !!!

Oczywiscie, że tak. To przecież Grzegorz VII wybierał się do Konstanopola

w celu pomocy Bizantyjczykom już w roku 1074. Gdy postanowił wyruszyć pod swoim dowóctwem

to okazało się, że nie dostanie rok wczesniej obiecanej  pomocy wojskowej od Gotfryda Garbatego.

Gotfryd Garbaty miał już inne plany i chyba zobowiązania....

Chrześcijanie z Europy tzw. Łacinnicy byli niepożadani w Bizancjum. Ortodoksi greccy (bizantyjscy)

tepili bez litości chrześcijan innych opcji jak: Ormian, jakobitów, maronitów itd. Bo ci nie mieli żadnych

uprzedzeń do Łacinników... Byli uważani za coś gorszego od Turków czy Arabów.

Dlatego nie dopuszczano do osadnictwa ludności chrześcijańskie z Europy. Co nie miało miejsca w Hiszpańii....

Ten brak ludnośći chrześcijańskiej w odpowiedniej liczbie poważnie osłabiał funkcjonowanie Królestwa Łacińskiego

"Ortodoksi greccy (bizantyjscy) tępili bez litości chrześcijan innych opcji jak: Ormian, jakobitów, maronitów itd."

A w jakim czasie tak się działo, bo historia Biznacjum trwała długo, z grubsza 13 stuleci.

Dobrze byołby zatem postarać się  lokować na osi  czasu podobne wydarzenia.

Jeszcze to stwierdzenie pańskie, że krucjate przygotowywano od dawna. To jest poetarzanie frazesów tzw. nauki. Prawda jedt inna. Nikt nie myślal o krucjacie , bo w tym czasie  papież mial zupełnie inne, znacznie poważniejsze problemy do rozwiązania - to raz. Dwa - władcy świeccy też byli zajeci cxyms innym - chocby ealka z papieżem lub pilnowaniem, aby intetesy z muzułmanami  szły dobrze. 

Już wspomnialem raz ale powtórze, że w 1076 Bizancjum doskonałe  wiedzialo, że nie może nikogo namówic do pon8cy, bo wszyscy  mieli inne poważniejsze dla nich sprawy  na głowie  niż wyjmiwanie kasztanów z ogniska gołymi rekami dla bazyleusa. I dlatego bazyleus skierowal oferte do  Boleslawa zbyt-Śmialego, aby ten za dana mu korone zrobil dwie rzeczy: 1 zespawal Polske z Rusia aby móc straszyc/szachowac Polowców. 2. Odwrocił hierarchie koscielna w Polsce od Rzymu i przyporzadkowal ja do Konstantynopola (i dlatego św. Stanislaw zostal zabity, bo sie na to nie zgadzał - cala reszta powodów jego śmierci to klamstwo i sciema, majaca ukryc fakt że zbyt-Śmialy dążył do schizmy). 

Ale że bazyleus postawił  na nieudacznika  (ktory u naszych  historykow zażywa wielkiej slawy),  to zmuszony byl pod  wpływem  wydarzen (oblężenue stolicy )  wyslac list w 1091 do....Roberta z Flandrii (nie do papieża i nie do cesarza - pidkreślam to). I dopiero po tym liście  zaczeto organizowac krucjate.  W luście tym bazyleus teoretycznie skamlal o pomoc, ale ludzie we Flandrii, obeznani w sprawach  bizantyjskich, odczytali ten list jako  groźba że bazyleus dokona wolty i zerwie umowy gospodarcze  z Flandrią.  

Pierwsza krucjata byla przygotowywana wiec 4 lata i  "obstawiona" przez ludzi trzech rodzajów: ludzi papieża, ludzi cesarza i ludzi  faraona.  I to dlatego bylo tyle chaosu i niezgody. A nie dlatego, jak to wcuska Runciman i inni, że tu chodziło papieżowi tylko o forsę. O forsę chidzilo dwóm pozostalym organizacjom i to że w ogole zdobyto tyle tetenow z Jerozolima to cud. 

Wiem, że Pan masz inne zdanie, ale może czas na głębsze zastanowienie.

Okazji i powodów nie brakowało przez dość długi czas. 

A to z kolei tworzyło powody do odwetu...

Na przykład Andronik Komen w roku 1185 za napad Normanów na Epir  Macedonię i Saloniki

pozwolił w odwecie wymordować Łacinników mieszkających w Konstantynopolu.

Ale były też kłótnie miedzy patryiarchami obu opcji, które kończyły sie upokorzeniem

(zamknięciem w domu kurtyzany) albo tragicznie (zaszycie w worku z wśiekłym psem) itp.