Może ktoś zna się na rynku bananów w PRL, imporcie, handlu bananami, zmianach na tym polu - okolice '72. Może dostała zlecenie od centrali handlu zagranicznego PRL albo innych bonzów a odgrywa teraz artystkę...

Też bym była za tym by sobie demonstrowali....było by pięknie 

.

Masza Potocka:

"Nie uzywam w stosunku do sztuki czasownika "rozumiec""

https://www.youtube.com/watch?v=EghzBw1XKHk&feature=youtu.be

I na to ida nasze podatki...

Dramat...

Piosenka o polskiej sztuce współczesnej z 2012, krótkie strszczenie kanonu

https://www.youtube.com/watch?v=ka2fIcoHKvM

https://www.youtube.com/watch?v=jPxB2__Xu9s&feature=youtu.be&t=545

Video od tego samego Autora. To wideo przypomniało mi dlaczego najbardziej ceniłem sobie czas z licznych wagarów z szkoły plastycznej, w którym to czasie były Osoby nie związane z "sztuką". Miałem wspaniałego nauczyciela prowadzącego w szkole, który bardzo się starał i chciał dla nas jak najlepiej, ale jak liznąłem z musu język angielski po czasie szkoły (nawiasem angielskiego uczyłem się po zajęciach w podstawówce, bo Mama kazała i po czasie studiów - bo nauka czegokolwiek w "szkołach", to chyba grząski teren i trzeba uważać na to, czego można się tam nauczyć - z wyjątkiem matematyki w Technikum u srogiego, ale sprawiedliwego Pana, który chodził do Kościoła i dzięki Jego narzuconego tempa nauczyłem się tyle matematyki w jeden rok, że nic nie musiałem się uczyć, aż do końca czasów "szkolnych" z jednym wyjątkiem) - to w kilka miesięcy z lekturami powojennymi i z 90' o sztukach plastycznych z USA więcej się nauczyłem do mojego "warsztatu", niż te wszystkie lata tam spędzone. No i jak rysowałem portreciki na Monciaku wśród mocno nie ufnych Ukraińców i komponujących się ulicznych plakatów za szybami z "pomarańczową rewolucją", to część koleżeństwa "artystów" patrzyła na moją działalność niechętnie - pewnie za mało w tym było performensu czy obietnicy, że jak pokażesz pupkę czy zrobisz jakieś dziwactwo, które "załapie", to nie będziesz musiał się męczyć pracą - a ta wiadomo z środowisk chłopów miejskich - to samo przekleństwo.

Karol Mrozinski:

"Idę z psem na wystawę do galerii sztuki nowoczesnej.
- Tu nie wolno z psami - mówi ochroniarz.
- To nie jest pies - odpowiadam. - To jest performance.
- A, to przepraszam.
Idziemy z psem dalej. Oglądamy rzeźbę Smefra centaura. Pół koń, pół Smerf.
- Zawsze się zastanawiałem - mówię do psa - komu kibicują centaury w czasie rodeo.
- Srać mi się chce - odpowiada pies.
- Trzeba było srać przed wejściem.
- Wtedy mi się nie chciało.
Idziemy dalej. Oglądam jakąś kobietę, która stoi po kolana w basenie z moczem i wykrzykuje alfabet od tyłu.
- Z, Y, X - krzyczy. - U, V, W.
Mój pies kręci się w kółko i węszy nosem po ziemi.
- Fajfus - mówię do niego. - Fajfus, nie sraj tutaj.
- Kiedy mnie ciśnie - odpowiada i zaczyna srać na podłogę.
Jakiś człowiek podchodzi i przygląda się temu, co wychodzi mojemu psu z dupy.
- To jest interesująca propozycja - mówi.
Ktoś inny też podchodzi i patrzy.
- To jest świeże - mówi.
Podchodzi jakaś kobieta z kieliszkiem wina w ręku, cała na czarno.
- Odważne - mówi.
- Ja państwa bardzo przepraszam - mówię do nich.
- Jak się nazywa ta instalacja? - pyta kobieta. - Gówno - odpowiadam, zatykając palcami nos.
- Mocne.
Ktoś z galerii podchodzi i wtyka w psią srakę tabliczkę z napisem "Gówno, 2015". Podchodzi fotograf i robi zdjęcie. Pojawia się ktoś z kamerą i mikrofonem. Prosi mojego psa o wywiad.
- Coż, zawsze kontestowałem opresyjne dla mojego gatunku rozwiązania przestrzenne w środowisku miejskim - mówi mój pies.
- A pan jest kuratorem - pyta reporter. - Co pan sądzi o pracy swojego podopiecznego.
- Sądzę, że to gówno - odpowiadam.
- Brutalnie prawdziwe - mówi kobieta z winem.
- Ostentacyjnie szczere - mówi fotograf.
- U, T, S - krzyczy kobieta w basenie z moczem."

Nadprodukcja beztalenci z dyplomami uczelni artystycznych skutkuje tym, iż dosłownie wszystko moze stać się dziełem sztuki, zabytkiem wymagającym ochrony, spektaklem, który zawiera ważne  tresci, chociaz  zbyt głęboko ukryte, itd. itp.

Żerowiskiem dla racjonalizacji swojej bezsiły staje się więc  wszystko dokoła, im bardziej "orginalne", tym wiekszy aplauz.

Aplauz zas czynią krytycy od  fetysza "kultury" i stanowiący coś w rodzaju  wodzirejów niby wtajemniczonych w sens takich misteriów. 

Sens natomiast zawsze jednaki, czyli jak wyłudzić dotacje od nic nie rozumiejących urzędników na kolejne misteria.

Wniosek: zlikwidować ministerstwo od kultury

Oczywiście, należy zlikwidować sporo więcej ministerstw i urzędów tzw. centralnych, ale akurat temat dotyczy "kultury", więc swój wniosek  ograniczam  do tego właśnie resortu.

Chcialbym aby tak bylo, ze to kwestia produkcji beztalenci i wyludzania dotacji.

Uwazam, ze sprawa jest duzo powazniejsza. Mamy do czynienia z konflitkem dwoch swiatow, dwoch calkowicie roznych systemow wartosci.  Zachod jest juz dawno "zaorany". My sie jeszcze potrafimy oburzac na banany a dla przykladu w Stanach taki Andres Serrano w 1987 wygral w konkursie sponsorowanym przez rzadowa agencje NEA. Nagrode dostal za (uwaga, to jest zupelna patologia):
https://en.wikipedia.org/wiki/Piss_Christ

Oni testuja na ile sobie moga pozwolic. Najgorsze jest to, ze urzednicy powoli ustepuja a to prowokuje druga strone do coraz bardziej radykalnych dzialan.

Przypomnial mi sie swietny, bardzo wazny tekst Gospodarza o rewolucjach estetycznych:

https://coryllus.pl/o-wojnie-propagandowej-i-sposobach-jej-prowadzenia/

Fajnego ma pan PSA...jakby co to kupie go of pans, za zeta...mam nadzieje, ze die nie wscieknie ;-)

Albo to:

http://gabriel-maciejewski.szkolanawigatorow.pl/biay-paszcz-koscioow-czyli-ktoredy-wiedzie-droga-do-duszy

Brak piękna w otoczeniu ułatwia działanie "rewolucji". A dokładniej jak pisze Pan Maciejewski:

"krajobraz kształtuje wybory polityczne i ideologiczne. Moim zdaniem jest to rzecz kluczowa, czego nie rozumiemy, albowiem prostactwo, w którym zostaliśmy wychowani, nie przewidywało i nie przewiduje nadal uważnego rozglądania się wokoło. "