Siedziałem sobie na krzesełku przy ścianie, w sali portretowej. Po lewej stronie miałem prelegenta, chyba akurat Ryszarda Mozgola, a po lewej publiczność. Na przeciwko były otwarte drzwi prowadzące wprost na krużganek, drzwi zaś przy których siedziałem prowadziły na wewnętrzną galerię, gdzie były stoliki i kanapy, przy których goście pili kawę i jedli ciastka. W pewnym momencie w tych zewnętrznych drzwiach pojawił się starszy pan w czapce i szarym płaszczu. Zauważył mnie z oddali i pomachał ręką w moją stronę. Ja też kto zauważyłem i też pomachałem, choć nie miałem pojęcia kim jest ów człowiek. Potem zniknął. Kiedy na chwilę wyszedłem do baszty, w której zorganizowaliśmy stoisko z książkami, pan w szarym płaszczu już tam siedział. Jarek, który zajmował się sprzedażą podał mi od razu stos książek, a starszy pan przedstawił się najpierw a potem poprosił o autografy. - Co mam napisać – zapytałem. - Niech będzie – Henrykowi, Gabriel Maciejewski. Tak napisałem, starszy pan bowiem nazywał się Henryk Jałocha.

Później, wieczorem, a może już następnego dnia rano, Jarek podszedł do mnie i zapytał czy wiem kim był ten pan, pan Henryk Jałocha. Kojarzyłem nazwisko, ale raczej słabo. Jarek powiedział, że to był piłkarz, jeden z najsławniejszych, kolega Grzegorza Lato ze Stali Mielec. Kiedy opowiedziałem o tym przy śniadaniu, jeden z panów siedzących obok aż podskoczył – naprawdę – zawołał – Henryk Jałocha tu był! Kiedy powiedziałem o tym Łukaszowi Modelskiemu on od razu zanucił – Henryk Jałocha, świat cały Henryka kocha...No więc tak to było proszę Państwa…

Konferencję w Baranowie Sandomierskim oceniam dużo lepiej niż poprzednią w Tłokini, choć tam także było fajnie. Zadziałała chyba skala miejsca, bo zamek jest olbrzymi przecież, prawdziwy i bardzo piękny. Nie będę oceniał wystąpień prelegentów, bo te zapewne zostaną ocenione przez publiczność. Chciałem tylko z tego miejsca podziękować wszystkim, którzy przybyli. Niespodziewanie zupełnie okazało się, że wśród gości jest pan Stanisław Michalkiewicz, co mnie trochę zaskoczyło. Chciałem podziękować kolegom, którzy wzięli na siebie trud obsługi całej imprezy, szczególnie Michałowi i Wawrzyńcowi. Dziękuję także wykładowcom, którzy zgodzili się przyjąć zaproszenie na tę konferencję. Impreza była udana nie tylko ze względu na atmosferę, ale także dlatego, że udało mi się poczynić pewne ustalenia co do dalszej współpracy i zaplanować, na razie bardzo ogólnie inne, mniejsze imprezy, które – mam nadzieję – będą odbywały się pomiędzy konferencjami. Jak będzie zobaczymy. Baranów za nami, a ja ogłaszam drugi konkurs na reportaż z tej konferencji. Zasady są takie same jak poprzednio – kto zdobędzie największą ilość głosów, ten zwycięży i zostanie zaproszony do Kliczkowa, bez konieczności regulowania opłaty wpisowej. Zwycięzcą poprzedniego konkursu był Greenwatcher, ale nie wiem czy dojechał on w końcu do Baranowa. Nie miałem czasu tego sprawdzić, zaczepiłem co prawda pewnego pana i zapytałem go czy on może jest Greenwatcherem, ale okazało się, że nie.

Tak więc czekam na relacje z Baranowa i zaczynam przygotowania do konferencji w Kliczkowie. Michał zaś będzie upubliczniał po kolei nagrania i wywiady. Tak jak poprzednio całe wykłady nie zostaną udostępnione, a relacja z całej imprezy będzie krótsza i bardziej dynamiczna.

Przypominam, że w Kliczkowie, 29 czerwca tego roku na pewno wystąpią – sir John Dermot Turing, prof. Krzysztof Ostaszewski, prof. Piotr Tryjanowski, dr. Szymon Modzelewski. Kto jeszcze, to się okaże już niebawem. Lista jest otwarta, uczestnicy już się zapisują, a wielkość obiektu gwarantuje nam, że nie zostanie ona zamknięta póki nie znajdzie się na niej 150 osób.

 

Na dziś to tyle. Jadę na nagranie do Józefa. Zapraszam na portal www.prawygornyrog.pl

---

tagi: konferencja  sukces  baranów  goście 

	gabriel-maciejewski
	11 marca 2019 09:31

26     4590    21 zaloguj sie by polubić