Muzę do tego serialu skomponował 

https://pl.wikipedia.org/wiki/Basil_Poledouris.

Już po czołówce słychać https://www.youtube.com/watch?v=b-LpuPjZpBI, że to poważne przedsięwzięcie, i tylko Morricone nie miał czasu.

Młodzi ludzie czytają książki, by posiłkować raczkującą wyobraźnie. Jeśli wyobraźnia da radę - książki przestają być potrzebne i można samemu mielić w głowie jakieś opowiastki z sobą w roli głównej. Jeśli wyobraźnia nie da rady - pozostają książki, filmy itp. Ogólnie mówiąc, jeśli źle się łapało wiatr, to przychodzi starość a ty dalej jesteś indianinem. 

Piękne!

Oby

Koleś coś nazwał kino - Znicz, jest jeszcze lepszy od tego co wpadł na pomysł, że można produkować czarne bombki na choinkę

Dobra, sam też zajrzę

Dlaczego? Przeciez znicz nie kojarzy się wyłącznie funeralnie. Znicz olimpijski, na przykład. Od dawna istniały lub istnieją pod tą nazwą np. kluby sportowe (niejeden, ale wymienię tylko Znicz Pruszków- 1923), nauczycielskie spółdzielnie mieszkaniowe (w tym jedna, warszawska, powstała w latach 30.), Towarzystwo Młodziezy Polskiej "Znicz" (1904), kilka wydawnictw, miesięcznik regionalny (1933), to i przemianowanie w 1947 roku kina w Oleśnie nie budziło kontrowersji.

Akurat w tym kinie leci tylko jedna pozycja pt "Tynk ze ścian".

Czytam co jakiś czas tą dwu tomową książkę i zawsze mnie kmiotka bardzo zachwyca. Pamiętam serial leciał w piątki na dwójce w wieczornym seanseie filmowym. Próbowałem nawet pasikoników pieczonych z braku malasy w miodzie. Na pewnym jajdzie motórowym nad Odrą złapała nas ulewa z gradobiciem. Przypomniał mi się "Na południe od Brazos" gdy kucharz z zebranego gradobicia wyrabiał lodowe desery. Ja natomiast kazałem chłopakom pozbierać grad (wielkość paznokcia u kciuka dużego chłopa) do szklanek potem do tego sok malinowy i wódra, smacznie się wtedy (jak mawiał Tolek) najebawszy. Czytając ją ostatni raz z 3 lata temu, już inaczej ją odbierałem niż w 1991 roku będąc 21-letnim młodzieńcem. Ja książki zacząłem czytać od 6 roku życia najpierw były to "poczytaj mi mamo", potem tygrysy. A powodem była nuda, spowodiwana durnym pomysłem mojej matki żebym chodził spać o 20.00. Czujecie lato wszystko się kotłuje a ty leżysz w lóżku przewracając się z boku na bok. Szlag mnie trafiał. Za pierwsze zarobione pieniądze kupiłem sobie książkę tygrysa, miałem wtedy 8 może 9 lat. Forsę dostałem od żołnierza stojącego na warcie, ponieważ poszedłem kupić mu kiełbasę z rożna i piwo. I tak wsiąkłem w te książki dziś mam ich z 6 tysięcy. Wszystko przez to, że nie potrafiłem książki przeczytać i jej oddać. Przecież była ona częścią mnie. W zawodówce mój wychowawca  zawezwał matkę do szkoły i przy niej zakazał mi uczęszczać do biblioteki ponieważ nie jest możliwym tyle przeczytać książek i przez pół drugiej i całą trzecią nie mogłe,m wypożyczać książek. Wtedy to kupiłem sobie Alistaira MacLeana za calą miesięczną wypłatę, za praktykę w PKS Gorzów Wlkp. Pamiętam kosztowała 1000,00 zł miałem do wyboru ksiązkę (druk na jakimś podłym ofsecie) albo buty na zimę. Kupiłem ksiązkę, najgorsze było to że rano już ją przeczytałem, a  butów nie miałem, hihihi.  Moja matka stwierdziła kiedyś, że najprawdopodobnie całkiem zwariuję od tego czytanie, i żebym te ksiązki na strych wyniósl, bo kto to widział tyle ich mieć. Ludzie czytają, a ci co dużo czytają to wcale na takich nie wyglądają,

Zachęcam. Ten "Shantaram", to w zasadzie wartka powieść łotrzykowska. Zarazem o poszukiwaniu miłości i o ucieczce przed nią, więc zarazem romans i to z kobietą fatalną, która sama ucieka przed sobą. Akcja zasuwa, aż kipi. To wszystko przeplecione jest odwiedzinami miejscowych obyczajów W krótkich, lecz licznych przystankach akcji (ciężej rozumujący podobno nazywają je dłużynami), czytelnik w ramach odpoczynku dostaje sam cymes, mianowicie serię krótkich antraktów, w których może zapoznać się z metodologią filozofii wschodu przy czym filozofia ta opowiedziana jest za pomocą wyjątkowo brawurowych aforyzmów i nic poza nimi. One akcji nie przerywają, ani jej toku nie zamulają, lecz dają właśnie krótkie przystanki dla zaczerpnięcia oddechu zanim czytelnik pobiegnie jeszcze dalej. Majstersztyk.

No, a ta Galbraith/Rowling, to moim zdaniem nowa jakość literacka w gatunku (sensacja/kryminał), w którym zdawałoby się, że od strony "warsztatu" poprzednio powiedziano już wszystko i na wszystkie tego możliwe sposoby. Najbardziej ujęło mnie, że autorka pisze niajako "pod prąd" dzisiejszej tendencji brutalizującej narrację tego gatunku, Styl jest nawet lekko ironicznie pobłażliwy jakby wracała do elegancji narracyjnej u Agathy Christie. Można (m.zd.) nawet zaryzykować, że celem nie jest rozwiązanie zagadki kryminalnej, lecz droga i podróż do rozwiązania. Piszę to ja, który tego Harrego Pottera nawet ręką nie dotknąłem i od tego socjalnego chłamu udało mi się odwrócić uwagę moich dzieci. 

Widzę, że nie odbiegałem w dzieciństwie i młodości od tutejszej średniej. Zresztą nie byłem żadnym dziwolągiem w swojej grupie rówieśniczej. Wszyscy dużo czytali, i  prawie to samo.

Moja pierwsza książka w życiu to "W pustyni i w puszczy", miałem wówczas 6lat, i jeszcze nie chodziłem do szkoły.

Ja miałem naprawdę szmergla na punkcie tej książki

Niezwykłe. Z trudem przebrnąłem przez pierwszą część Pottera Harego. Takie to płytkie, słabe, bez wyobraźni, język drętwy (może wina tłumacza).

A ja jej kibicuję jako dobremu pisarzowi od czasu, gdy wszedłem w te kryminały. Tam są różne wersje, dlaczego pod pseudonimem i to męskim skoro prawie natychmiast przyznała się, że to ona. Gdybym miał zgadywać, to obstawiłbym, że chciała symbolicznie oddzielić poprzednią karierę pisarską.

Wiem :) Byłam tam na "Niemym kinie" Brooksa :D

A moja to Dzieci z Bullerbyn. Dziś czytam to wnukom.

litości

Co do tzw. "konserwatystów", czy "naszych prawych kochanych" to jest w ogóle osobny temat.
Ciągłe obniżanie poziomu w przekazie przyniosło efekt taki, że wytworzono grupę działającą na sygnał jak pies Pawłowa, tak samo jak po stronie lewicy tylko, że z rzekomym "konserwatywnym" wektorem.

A moja to CHŁOPCY Z PLACU BRONI - Ferenca Molnara. Myślałem, że to powieść o mnie - nareszcie sie uśmiecham.

Niedawno tutaj ktoś wypowiedział sie o ajqju Igi Świątek - i nie było to pochlebne. Walenie skuteczne rakietą nie czyni z niej autorytetu. 

A musi być tym autorytetem?

Jest mistrzem świata tej rakiety. Wystarczy. Trudne do zrozumienia? Nie. I pytanie, dlaczego Polacy tak mają? Czy w ogóle jeszcze z czegoś będę zadowoleni i w ogóle. To stało się juz nie do przyjęcia.

Iga Świątek na dzisiaj i od dlugiego już czasu, a końca na razie nie widać, to pierwsza rakieta tenisowa w kobiecym tenisie. Mało? Tylko bić bravo.

_______

Nie interesują mnie wypowiedzi Sumlińskiego jako "autorytetu". Ale zachwyt Igi nad ohydą spustoszenia - już tak. To nie są bowiem żarty to otwarcie IO w Paryżu. W 2012 roku w Londynie na IO były łóżka, pielęgniarki i strzykawy. Na otwarciu tunelu pod Przełęczą Św. Gotarda był spektakl satanistyczny w obecności głów państw. I to wszystko są wizualizacje przyszłości w polityce i nie tylko w polityce.  

Iga, ze swoimi dokonaniami w tenisie, mogła spokojnie nie otwierać dzioba i pójść na lody.

Zupełnie się z koleżanką nie zgodzę. Raz, że nie wie koleżanka ile pani Iga widziała ... Mnie się TO OTWARCIE, które widziałem podobało. Był ZiZu, był Marny PoPis ... miałem fun robiąc zupę krem brokułowy, miałem szczęście nie widząc "baby z brodą" i reklamy "chorób cywilizacyjnych".

Nie ważne co pani Iga Świątek ma w głowie, ważne jak EWANGELIZUJE ...

Oj tam ArGutcie ...Igusia jest mocna mistrzowsko w rakiecie,ale "fun zupy z kremem"nie jest mocną stroną"wrażliwego"umysłu Igi..EWANGELIZACJA, to podszepty diabełka,aby być "tryndy"tej choroby cywilizacyjnej....

No przecież to normalka polskiego ducha...abolicja jak do wszystkich czynów Tuscone i jego cyngli... wszyscy są niewinni jak niemowlęta,a przeciwnicy co nie rządzą niebezpiecznymi przestępcami... ale EWANGELIZACJA -leci jak telenowela.......ech............

Voila,

Dlatego  tez...

...  caly  ,,swiecznik,,  nalezy  OLAC  CIEPLYM  MOCZEM  !!!

Mój śp. Dziadek mawiał: "rasowy koń ma prawo wierzgać i czasem zepsuć powietrze".

Według mnie rzecz w tym, że panna Iga nie jest ekspertem, ani strażnikiem powietrza i w żadnym przypadku za taką się nie podaje, ani nie jest za taką brana. Jest jednak bez przerwy odpytywana o różne sprawy; zwykle w oczekiwaniu, że się wygłupi. Odpytywacze krążą wokół niej niczym ścierwniki i tacy mają - wygląda mi na to - liczebną przewagę, ale na razie bez większych sukcesów.

Mija kilka lat jej pobytu na topie, a merdiom ciągle nie udało się panny Igi unurzać. Na swoim piedestale ona sama nie podniosła sztandaru któregokolwiek współczesnego zdziczenia, co pewnie dałoby jej merdialny immunitet. Trwa więc swego rodzaju "oblężenie" przez ścierwniki. Oczywiście nie tylko, lecz każda odpowiedź osobie akurat po ludzku życzliwej i tak zostanie przez ścierwniki obrobiona (w obu znaczniach).

Wydaje mi się, że panna Iga nieźle opanowała (w każdym razie zwykle stosuje) metodę odpowiadania uchylającego podobne obrabianie. Tu dochodzimy do przypadku skomentowania tego, pożal się, otwarcia igrzysk. Stawiam więc tutaj pytanie otwarte: co powinien odpowiedzieć sportowiec, uczestnik igrzysk pytany, czy podobało mu się owo otwarcie, aby samemu uchylić się od dalszych pytań, gdyby ów sportowiec pewny był, że i tak zaszkodzi mu odpowiedź udzielona w dowolnie możliwym kierunku? Bezspornie otwarcie było mocno bulwersujące i każda odpowiedź szkodzi, bo każda znajdzie przeciwników. NB.: Posłowie mają opanowaną ucieczkową metodę kiblową: "nie wiem, bo byłem w kiblu", ale to nie dla panny Igi.

Otóż moim zdaniem, w omawianym przypadku odpytywania panny Igi, odpowiedzią najmniej szkodliwą była ta, którą ona udzieliła. Ścierwnikom odebrała szansę, choć kosztem zaniepokojenia osób życzliwych. Jednak - uważam - życzliwość powinna mieć głębokość większą od wysychającej kałuży. Na pewno wymaga pewnej odporności, bo właśnie z niej życzliwość jest zbudowana jako taka z konieczną domieszką okazjonalnego pobłażania (bo: rasowy koń ma prawo ...).

A, to ciekawe! Zagadnienie rzetelności prasy niemieckojęzycznej wywołuje u mnie jakiś oddolny, a nieprzezwyciężony opór. Ale skoro tyle ciepłych słów przekazałem już na dobro p. Rowling, to dopowiem, iż odnosiłem się wyłącznie do serii jej kryminałów o przygodach detektywów Cormoran'a Strike'a i Robin Ellacot. Tam nawet śladu takich pozycji nie znajduję. Możliwe, że są we wcześniejszej powieści ("Trafny wybór"), której nie znam, a po którą pewnie kiedyś sięgnę.

Od teraz zachęca mnie do tego nota w angielskiej ciotce wiki cytująca fragment recenzji z Time: „To wielka, ambitna, błyskotliwa, bluźniercza, zabawna, głęboko niepokojąca i wspaniale elokwentna powieść o współczesnej Anglii, bogata w literacką inteligencję i całkowicie pozbawiona bzdur”. Następnie ciotka cytuje same recenzje-dislaimer'y w rodzaju: „Trafny wybór nie jest arcydziełem, ale nie jest też złe: inteligentne, rzetelne i często zabawne”. No, bo skoro powieść jest "całkowicie pozbawiona bzdur", to jak mogłaby być arcydziełem, nieprawdaż?

Otóż to! Dziękuję za miłe słowo i chcę się zrewanżować, że Twój komentarz doskonale mój dopełnia podnosząc, co dla prędkości zapomniałem dopisać. Mianowicie zgadywane przeze mnie metody panny Igi w kontaktach z odpytywaczami można zakwalifikować nawet do rodzaju oportunizmu. Jednak, zastanowiwszy się, kwalifikacja taka byłaby błędna, bo oportunizm nie obejmuje uzasadnionej obrony wyprzedzającej. Ona w ten sposób chroni swoje dalsze szanse mistrzowskie uchylając się od potencjalnych przeszkód wzrostu ciężaru presji i w ogóle od szkód w swojej gotowości psychicznej ewentualnie ograniczanej przez te ścierwniki.

Ktoś taki jak np. ja sam, który mogę ją podziwiać najwyżej z ekranu TV, a który odczuwam radość z każdego jej sukcesu, też potrzebuje, aby ona uchylała się przed tymi ścierwnikami. Jest w tym niezła. Czasem nawet dostaje za to oklaski. Zdarzają jej się nawet niezłe bon-moty. No, ale nie zawsze da się to osiągnąć bez kosztów własnych. Moim zdaniem, właśnie z tym mamy do czynienia w omawianym przypadku.

Bo te ścierwniki źle jej życzą i jej sukcesy budzą ich nienawiść.

Aha, pospieszyłem się. Panna Iga tylko częściowo jest obiektem nienawiści dla niej samej. Przede wszystkim jest znienawidzona za to, że jej sukcesy podnoszą do góry nasze głowy i ocieplają nasze serca. Kolorami białym i czerwonym. To jest niewybaczalne!

W  najsmielszych  myslach...

...  nawet  nie  przypuszczalam,  ze  ta  nasza,  200-procentowa  faworytka  ,,umoczy,,  z  nikomu  nieznana  Chinka,...  nawet  nie  pomyslalam,  ze  moj  komentarz  okaze  sie  tak  proroczy  !!!

Ale  to  kara  Boza  i  NAUCZKA  dla  Igi,...  moze  nastepnym  razem  -  jak  sugerowala  KOSSOBOR  -  Iga  ,,nie  otworzy  dzioba  i  pojdzie  na  lody,,.

Bravo  dla  Chinki  za  motywacje,

Coz,...

...  jak  to  mowia  -  punkt  widzenia  zalezy  od  punktu  siedzenia  !!!

A  poza  tym  -  jak  sie  nie  potrafi  poradzic  sobie  z  ,,ogromna  presja  i  obciazeniem  psychicznym,,  za  WIELKIE  PIENIADZE  -  to  moze  lepiej  zajac  sie  handlem  pietruszka,...  pieniadze  znacznie  mniejsze,  ale  ,,presja  i  obciazenia,,  do  tego  wnoszonego  trudu,  poswiecenia,  zaangazowania  tez  sa  OGROMNE.

Niechże Iga Świątek "wyjęzycza się" na temat tego, w czym jest mistrzem. I tyle.

W takim razie potrzebne są propozycje, co z tym zrobić? Nie jej, lecz z tym.

Jakiś wariant wstrzemięźliwy dla obniżenia napięcia, czy od razu odrzucenie?

ArGutcie ,a ja podziwiam "trzeźwy "pogląd kolegi w komentarzach. Ja nie mam trójki dzieci ,tylko jedno,więc doświadczenia mniejsze,ale dzieci,które pracują na własny rachunek nie chcą z reguły aby rozwiązywać za nich problemy i żyją własnym życiem... I tutaj całkowita zgoda. Tak zazwyczaj bywa z pokoleniami.Jednakże coś jest w wychowaniu,że dzieci idą prostą ,lub krętą drogą,chociaż nie wiem jak zaklinalibyśmy rzeczywistość...

I to nie jest rzecz,którą się nie przejmujemy.... w młodzieży i naszych dzieciach zawsze chcemy widzieć mistrzów ,może nie tak utalentowanych jak Iga ,ale budzących nadzieję,że będą mieć wpływ na kształtowanie się wielu dobrych "recept"na przyszłe nasze trwanie ... I to nie jest grzech zaniedbania i strata czasu...z naszej strony...

Wysiłek jaki włożyła nasza młodzież ,mamiona czerwonymi rzekomo szczerymi serdecznymi serduszkami,wpatrzona jak w zbawcę Tuskowych cyngli ,stworzyła jakąś lukę i stratę nie do odrobienia. Luka nie tylko w historii,ale w wydarzeniach po sobie następujących. Szurnięci na umyśle bogacze chcą właśnie,aby nasze dzieciątka przyjmowali to,to jako najpiękniejszą wizję przyszłości...więc nasza reakcja chyba prawidłowa?..........bez względu czy jest się mistrzem,czy zwyczajnym młodym referentem...

No  coz,...

...  to  jest  TYLKO  Panny  Igi  subiektywna  ocena  !!!

Ale  potwierdza  sie,  ze  ze  wzgledu  na  mlody  wiek  widziala  Ona  niewiele,  co  jest  zreszta  naturalne,...  ale  ,,wszystkim,,  jednak  ta  olimpiada  nie  zapadnie  w  pamieci,...

...  a  jesli  juz  zapadnie  -  to  TYLKO  Z  POWODU  patologicznej  propagandy  i  lansu  wszelkiego  wykolejenstwa  lgbt.  Tylko  tyle.