Poważny człowiek

Grzegorz udał się do niego usuwając się z Rzymu przed Henrykiem. I zmarł u Roberta w 1085.

.

Ciekawe z czyjej inspiracji były te przenosiny

O czym ty w ogóle gadasz? Weź sie może zastanów

Zawiła tamta sytuacja jak zawsze gdy jest więcej niż dwie strony.  Grzegorz VII mocno się wszystkim naraził robiąc porządki.  Długo negocjował uznanie obecności Jezusa w chlebie i winie i zmianę ich liturgii z Hiszpanami. 

Kiedyś podczas pasterki wywleczono to od ołtarza i pobito. 

Straszenie dużo różnych elementów. Dużo czytania 

.

Ale ciekawe wszystko

Ta książka kiedyś duże wrażenie na mnie zrobiła. Niestety czytałem ją dawno i musiałbym ją odgrzebać. W każdym razie uderzyła mnie tym,że była to zupełnie inna historia od tej którą znałem.

Tadeusz Wojciechowski, Szkice historyczne jedenastego wieku, Kraków 1904.

Czytając tę ksiązkę, byłem pod wrażeniem, że teorie na temató ówczesnych wydarzeń mozna budować na ledwie kilku słówkach wyrwanych z kontekstu. data wydania ksiażki Wojciechowskiego jest dość znamienna.

Poniżej link, że nowe światło na sprawę Stanisława rzucił Tadeusz Czacki.

A ja już z innych lektur wiem, że jak on rzuca światło, to mi się ciemno przed oczami robi...

http://www.stanislaw-zory.pl/index.php/nasz-patron/286-o-pwim-stanissawie-z-szerszej-perspektywy

Cień padający na świętego

        Historyk Polski porozbiorowej, Tadeusz Czacki, trafił na rękopis zbiorowy dziś znany jako Kodeks Sędziwoja, w którym znalazł XV-wieczny odpis kroniki Galla Anonima, zawierający szerszy opis sporu króla i biskupa, a który jednocześnie był opisem radykalnie odmiennym od uświęconego niekwestionowaną tradycją. W prywatnym liście do księcia Adama Czartoryskiego, generała ziem podolskich, Czacki napisał: „Mam ja ten sam rękopism (Galla), z którego Lengnich drukował, lecz w nim są te wszystkie bajki, które czynią ten rękopism niewiele użytecznym. Znalazłem dawniejszy manuskrypt: nie masz w nim bajki o mnichostwie Kazimierza (Odnowiciela), wieści Gedkona żołnierza o św. Stanisławie nie mają miejsca. Św. Stanisław wystawiony jest za zdrajcę kraju. Miał zmowę z Czechami.”

        Opinia Czackiego zapoczątkowała wielką dyskusję nad „sprawą św. Stanisława". Punktem wyjścia dla teorii historyka były Gallowe określenia traditio  i traditor użyte w odniesieniu do osoby i roli biskupa skłóconego z królem Bolesławem II. Błędem Czackiego okazało się jednak to, że nie zdawał sobie sprawy z różnic, jakie zachodziły pomiędzy znaną mu potocznie łaciną a jej odmianą średniowieczną. Gallowe traditor tłumaczył bez wahania wedle francuskiego traître jako „zdrajca kraju”. Trzeba też pamiętać, że Czacki dochodził do swego nowego poglądu na istotę zatargu pomiędzy biskupem a królem niebawem po 1794r., kiedy to pod zarzutem zdrady kraju na rzecz zaborców powieszono w insurekcyjnej Warszawie biskupów: inflanckiego J. Kossakowskiego i wileńskiego I. Massalskiego, a prymasa M. Poniatowskiego tylko niespodziewana śmierć ocaliła od podobnego losu. Te wydarzenia być może wpłynęły na pogląd o zmowie z Czechami, o której jednak u Galla wyczytać nie mógł, bo tego u kronikarza nie ma. Oparł się jednak na zapiskach dziejopisarza Jana Dubraviusa, w którego Historii Czech znalazł opowieść o tym, jak to książe czeski Wratysław i jego żona Świętosława (siostra Bolesława Śmiałego) napominali króla polskiego, aby zaniechał waśni z biskupem. Na tej podstawie Czacki wysnuł hipotezę o „zmowie” św. Stanisława z ościennym władcą.

Opracowane na podstawie książki M. Plezi, Dookoła sprawy świętego Stanisława. Studium źródłoznawcze. Kraków 2003

Ja tak głupio się zapytam, a gdzie tę stolicę w ówczesnej kofiguracji sił miał przenieść?

Ta zgoda Henryka na objęcie przez Hildebranda stolicy Piotrowej jest dla mnie ciekawa no Henryk został uczciwie poinformowany o planach papieża elekta. 

Nie znam układów niemieckich tamtego czasu. ..najpierw plany reformy nie przeszkadzały A potem zaczęły przeszkadzać cesarzowi. .?..

.

Rzeczywiście wiele

Profesor Kucharczyk zapytał mnie wczoraj, czy ja jestem pewien, że do tak dawnych czasów można używać współczesnych formuł opisujących różne relacje.

No właśnie, o to się juz nie powinno pytać nawet. Najwyzszy czas wyjść z tych skorup myślenia, nawet na najwyższym szczeblu ☺

a propos Krzywoustego, niemieckie najazdy zdaje się zaczęły, kiedy Krzywousty zdobył Kołobrzeg...komuś baaardzoooo zależało aby Polska od morza się odczepiła...

co do wikingów jako takich, mówi się o nich i tylko o nich a nie wspomina się o joint venture wikingowie-słowianie czyli Polacy ale i rusini...mało tego imputuje się, że Mieszko i piastowie to wikingowie... w ogóle temat wypraw morskich w czasach początków państwowości polskiej jest jakoś pomijany...ciekawe dlaczego ?

 no taaaak. i muszą mieć tytuły magr historii i mieć podane wszystko na tacy...a w ogóle morze jest po to aby tzw. celebryci mogli w spokoju praktykować wygibasy hatha yogi z dala od tłuszczy w szumie fal i inne hobby też... ale coby hołoty 500 plus nie było...

Całe szczęście Churchilla nikt nie czyta

Z tego co się orientuję, to gwarancje cesarskie Mieszkowi II nie pomogły. Dzisiaj cesarz daje gwarancje a jutro je cofa. To już wtedy to była utrwalona tradycja polityczna. Poza tym, o ile się orientuję Gniezno, ówczesna stolica Polski, zostało zdewastowane przez Czechów a wcześniej Wielkopolska przeorana przez ruchawkę. Nie mówiąc już o tym, że Gniezno czy Poznań znajdowały się blisko Śląska do którego pretensje zgłaszali Czesi. Zresztą ze Śląska zrobili rajd rabunkowy na Wielkopolskę. Mazowsze zaś politycznie i religijnie było niestabilne. Pozostawała Małopolska, która leżała blisko Węgier. Myślę, że one dawały dla dynastii  ciche ale w sumie stabilniejsze gwarancje. Poza tym Kraków jest geograficznie dobrze skomunikowany czy z Mazowszem, czy z Wielkopolską, czy też ze Śląskiem. Z Węgier przecież książe Kazimierz wrócił. Kazimierz zrobił jedną dobrą rzecz. Odbudował i wzmocnił struktury kościelne i fundował klasztory. Przekładając na nasze realia inwestował w infrastrukturę. Sam Kazimierz zresztą zmarł w Poznaniu.

Przyczółki mieli Wikingowie, przyczółki mieli Wenecjanie oraz Genueńczycy i przyczółki zaczęli mieć Portugalczycy na Wybrzeżu Malabarskim. Przyczółkiem było Królestwo Jerozolimskie.  Tak widziana historia daje większe zrozumienie tzw. trendów.
Bardzo pouczająca notka.

Tak tak, a wygladalo , ze sie uda 

No chyba ze taka nieprawdopodobna grupa okolo 25 egzekutorow przemiesci sie w srodku zimy setki kilometrow i odnajdzie podrozujacego krola Przemysla 2 dokladnie w Rogoznie okolo 100 km od Poznania. Ciekawe jakie rejestracje miala ta ciezarowka z zwirem ?

Ho ho ... jakby powiedzial Gospodarz

Te tezy o wikińskim pochodzeniu Mieszka wzięły się z przykładów Rusi, gdzie księżna Olga odrzuciła zaloty księcia Drewlan Mała, mordując posłów w łaźni, a następnie resztę drewlańskiej szlachty kazała zamordować w trakcie stypy. Podobno świadczy to o tym, że Wikingowie nie chcieli żadnych związków ze Słowianami, a wydanie córki Mieszka za mąż za króla Szwecji miałoby świadczyć o jego wikińskim pochodzeniu. Ale stawiający tę tezę badacze zapominają, że mąż księżnej Olgi, Igor, został przez Drewlan zamordowany, a ci jeszcze przed wyprawieniem pogrzebu posłali do niej poselstwo z propozycją małżeństwa.

Na pewno w otoczeniu Mieszka byli Wikingowie, choćby jako gwardia przyboczna.

...Krola dunskiego Knuta Wielkiego.

Roznica jest o tyle wazna, ze Dunczycy w tamtym czasie kontroluja przez ciesniny sund i duzy i maly Balt droge miedzy morzem Baltyckim oraz polnocnym.

Tak właśnie. Ale księżna Olga to kobieta z Wikingów.

dochodziła ponoc rywalizacja arcybiskupstwa w Gnieźnie z tym w Krakowie o to, które jest ważniejsze (tzn. który z hierarchów  powinien pełnić funkcję "prymasa"). Arcybiskuostwo w Gnieźnie było zależne od cesarza, a to w Krakowie od papieża. To ponoc bylo genezą konfliktu na linii Bolesław Śmiały - Stanisław ze Szczepanowa.

Bardzo ładnie napisane, też się tu uczę historii, bo kto mnie miał nauczyć w latach 1976-1985??? A jak sobie przypomnę tak zwaną historię gospodarczą w 1986 roku na Akademii Ekonomicznej, to mnie po prostu zgroza bierze i obezwładnia.

To, oczywiście, dotyczyło historii, ponieważ mnożyć i dzielić potrafił nauczyć ojciec. A może bardziej mama?

Możemy tu sobie podyskutować, że szkoła nie była taka zła, że na geografii uczyliśmy się gdzie jest Labrador, aby go poprawnie wskazać na tzw. konturówkach. A Wikingowie nie mieli pojęcia o konturówkach, ale doskonale wiedzieli, gdzie ten Labrador jest. W liceum byłem bardzo dobry z pochodnych i całek - na cholerę mi to, skoro dzisiaj bym poległ? Jedyne, co wyniosłem ze szkół to ortografia i śladowa już znajomość łaciny, albowiem rozważałem studia na filologii klasycznej. Ale co tam o tem...