Gdyby nie alfatool nie pamiętałbym o tym, że minęła właśnie dekada od momentu kiedy wydaliśmy pierwszy numer kwartalnika „Szkoła nawigatorów”. Była to także pierwsza okładka, którą zaprojektował dla nas Tomek. Niestety na klawiaturę cisną mi się same banały, o upływającym czasie i latach minionych. Wydaliśmy ponad 40 numerów kwartalnika, bo jak pamiętacie wydawaliśmy także numery specjalne. A do tego na samym początku pochrzaniła nam się numeracja i niektóre numery miały podwójne oznaczenia z gwiazdką. Bardzo dziękuję wszystkim, którzy przez te lata pisali do naszego kwartalnika i wszystkim, którzy go czytali. Wiem, że zawsze opóźniam się z wysyłaniem egzemplarzy autorskich, ale musicie pamiętać, że jestem tu w zasadzie sam. Wysyłkę robi pani Renata, po drugiej stronie miasta. Zapominam zwykle poprosić ją o wysłanie tych egzemplarzy, ale postaram się to naprawić.

Kwartalnik narodził się z potrzeby praktycznej, o czym niewiele osób pamięta. Mieliśmy za mało książek, by utrzymać intensywną sprzedaż przez cały rok, wpadłem więc na pomysł, żeby uruchomić periodyk, który zwiąże czytelników silniej z całym projektem. Nie miałem początkowo pomysłu na to, jaki będzie jego profil. Tytuł, tak jak tytuł całego portalu, wymyślił kolega onyx. Pierwsze pięć numerów nie miało określonego charakteru. Dopiero szósty, brytyjski numer, poświęcony był w całości jednemu tematowi. To był dobry sposób na sprzedaż, a przede wszystkim na konstrukcję kolejnych numerów. Mogliśmy bowiem, mając temat, drukować materiały archiwalne i zamawiać materiały autorskie w określonej z góry tematyce. Teksty przestały być przypadkowe. Tych dawnych numerów już praktycznie nigdzie nie ma, a jak się pojawiają, ich cena jest dosyć wysoka. Nie ma też niektórych numerów nowszych, na przykład, przygotowany ze zrzutek, numer 31, bardzo drogi i pracochłonny rozszedł się błyskawicznie i ja sam mam tylko jeden egzemplarz. Nawet nie zauważyłem kiedy to się stało. W systemie, w którym pracujemy każdy numer kwartalnika musi być inny. Nie znaczy to, że gorszy. Czasem po prostu mamy pieniądze na to, by zamówić tłumaczenia tekstów i zapłacić amerykańskim uczelniom za pozwolenie na przedruk, a czasem nie. Ostatnio często zwracamy się bezpośrednio do autorów z zagranicy. Tak, jak przy ostatnim, węgierskim numerze, gdzie znajdują się teksty Richarda Botlika. Pozwolił nam on na druk wszystkich swoich artykułów, które, w większości dotyczą okoliczności śmierci Ludwika II, bitwy pod Mohaczem i relacji węgiersko-angielskich. Jak wiecie ja jestem silnie tym zafascynowany, a przez to miałem ochotę wydrukować wszystko co Richard Botlik napisał, łącznie z bardzo szczegółowymi polemikami. I to się prawie udało. Dwa teksty znalazły się w ostatnim numerze. Niestety tłumacze mnie zawiedli. Po prostu nie wykonali dalszej pracy, na którą się umówiliśmy. Jeden przestał się w ogóle odzywać już na jesieni, a drugi w grudniu. Bardzo proszę osoby, które ułatwiły mi kontakt z nimi, by nie interweniowały w tej sprawie. Już nie chcę tych tekstów. Może niebawem poszukam sobie nowych tłumaczy.

Wracajmy jednak do historii. Jak wiecie płacę mało, a przez to piszą u mnie tylko przekonani autorzy, w dodatku piszą wolno, bo tematy, które poruszamy są trudne. To nawet lepiej, powiem Wam, bo nie musimy się użerać z wariatami i ambicjonerami. Poza tym, jak napisałem wczoraj, za granicą mieszka masa ludzi z potencjałem badawczym i publicystycznym, która chętnie zobaczyłaby swoje teksty w języku polskim, opublikowane w jakimś piśmie. Nawet takim jak nasze, które nie daje żadnych punktów. Ludzi niezainteresowanych punktami, ale czytelnikami jest coraz więcej, przybywa ich szczególnie w krajach, gdzie systematycznie ubywa publiczności, którą ciekawiłoby cokolwiek poza aborcją, eutanazją, migrantami i ekologią. Kolejny numer nawigatora dotyczył będzie szermierki, a w nim znajdzie się tekst pewnego węgierskiego badacza, którzy wiąże szermierkę z narodowymi aspiracjami Węgrów. Miałem ten numer puścić teraz, ale do końca liczyłem na to, że znajdą się tam teksty Botlika. No, nic wyszło jak wyszło.

Niektóre numery w całości przygotowywane są z tekstów archiwalnych i nie może być inaczej. W systemie jaki tu mamy niemożliwe jest wydanie czterech numerów autorskich w ciągu roku, bo trzeba jeszcze prowadzić bloga, pisać książki i jakoś normalnie żyć. Te archiwalne numery są moimi ulubionymi, w zasadzie robi je Maciek, którzy wyciąga z jakichś czeluści ważne i nie publikowane od lat trzydziestych teksty. Tak było w przypadku numeru o morzu, gdzie mamy tylko jeden autorski tekst. Skąd się biorą inspiracje, przy tworzeniu takich profili kwartalnika? Z przypadku. Niedawno siedziałem na targach obok panów specjalizujących się w militariach. Trochę gadaliśmy, także o tych kwartalnikach. No i oni mi poradzili, żebym się zainteresował pociągami pancernymi. I rzeczywiście, okazało się, że jest mnóstwo niepublikowanych wspomnień oficerów, którzy walczyli z pociągami pancernymi, albo nimi dowodzili. I w czerwcu zrobimy taki właśnie numer – w całości poświęcony pociągom pancernym. Ja wiem, że dziewczynom to się może nie spodobać, ale czasem tak musi być. Poza tym jeden taki numer, może nam przysporzyć czytelników, albowiem mnóstwo ludzi interesuje się takimi sprawami.

Ktoś może powiedzieć, że rocznica jest niepełna, bo mieliśmy dwunastomiesięczną przerwę w wydawaniu Szkoły nawigatorów. Moim zdaniem to nie ma znaczenia, albowiem lukę tę wypełniają numery specjalne, które kiedyś przygotowywał rotmeister. Za co mu serdecznie dziękuję.

Tak, jak dziękuję Wieśkowi, którzy przez wiele lat, jako wolontariusz składał kolejne numery kwartalnika i Maćkowi, który robi to teraz, choć czasem robi to także Wiesiek, jak ma czas, bo jest człowiekiem bardzo zajętym. Dziękuję Ewie Rembikowskiej i Barbarze, a także Joli. Pani Ewa często ratowała numer pisząc do niego jakiś niespodziewany całkiem i nie zamówiony tekst, a Barbara dzielnie walczy przygotowując teksty do numeru szermierczego. Jola zaś wspierała nas u samych początków, działalności. Dziękuję alfatoolowi, dawniej betacoolowi, którzy opublikował na łamach Szkoły nawigatorów wiele wspaniałych tekstów. Dziękuję Georgiusowi, który był dla mnie oparciem i opoką przez wiele lat, wyszukując w zasobach bibliotecznych teksty i wskazując na ciekawe tematy. Dziękuję Szymonowi, który przez pewien czas pełnił funkcję naczelnego naszego kwartalnika. Wspomnijmy tu też Jacka Drobnego, który będąc człowiekiem top managmentu, piastując odpowiedzialne bardzo funkcje, znajdował czas, żeby pisać i publikować na naszych łamach. Niestety nie ma go już z nami. Wielka szkoda i żal. Dziękuję wszystkim, którzy przyczynili się do tego, że kwartalnik „Szkoła nawigatorów” ukazuje się regularnie, mimo naprawdę wielkich trudności.

Ponieważ każdy jubileusz musi być okraszony jakąś niespodzianką, dziś także nie może być inaczej. Choć prawie nigdy tego nie robię, raz się zdarzyło, bardzo dawno temu, postanowiłem, na trzy dni, obniżyć cenę niektórych numerów kwartalnika. Zupełnie okazyjnie i tylko dlatego, że jest rocznica. Promocja trwa do wtorku 13 lutego, do godziny 21.00.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-36-poswiecony-morzu-i-zwiazkom-rzeczpospolitej-obojga-narodow-z-morzem/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-35-o-cukrze-i-weglowodanach-w-ujeciu-medycznym-i-historycznym/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-34-numer-o-zlocie/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-33/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-32/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-29-oksytanski/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/szkola-nawigatorow-nr-28-tekstylny/

---

tagi: sukces  czytelnicy  autorzy  kwartalnik szkoła nawigatorów  dekada 

	gabriel-maciejewski
	11 lutego 2024 09:16

44     2291    19 zaloguj sie by polubić