brawo! super jakość!

Dawno Raczka nie widziałem, ostatni raz też wymachiwał rękami i przekonywał do swoich racji, tylko nie pamiętam o jaki film chodziło, ze dwa, 3 lata temu. Zdziadział kompletnie. Nie wiem, z czego żyje, ale to był rozpoznawalny gość, wydawał książki (zapisy, chyba, gawęd z Kałużyńskim) i jak znikł z TV (znikł, czy mi się wydaje?) to skończyła się jego przygoda/medialna kariera. Gdyby się tu o nim nie wspomniało, raz na te 2, 3 lata, pomyślałbym, że nie żyje.
Rozjechałeś tę jego recenzję w drobny mak. Lewoskrętni już tak mają, że prawda ich nie interesuje, ważniejsza jest gawęda, i ideologizowanie. Jad sączą od kiedy doszli do władzy na sowieckich tankach. Bardzo bym chciał zobaczyć wyraz jego twarzy, kiedy się z tym zapozna. Więc proszę dodaj tagi: Raczek, Wesele, Jedwabne, Smarzowski, recenzja, Wyspiański.

Świetnie wyszło, to jeden z najlepszych Twoich materiałów video bez podziału na kategorie wagowe.

Gabrielu, znakomite, świetne! Treść, aranżacja /kolorystyczna :)/, dźwięk i aplikacje ekranowe - wszystko doskonałe. 

Ta cała żona Wyspiańskiego zaczęła "się nosić" po Krakowie, stając się, oczywiście, pośmiewiskiem tamtejszych salonów. Tylko o tym nie mówi się w szkołach - ale to szczegół wobec kwestii, które podnosisz na okoliczność "Wesela" /Wyspiańskiego/. Ten nieszczęsny Staś... Do dzisiaj obsikiwany przez zgraję egzegetów od pałowania "wad narodowych" etc. i przez zaciętego na /swoich/ "Weselach" Smarzowskiego. Tomasz Raczek najwyraźniej z owej egzegezy nie wyrósł; ot, zatrzymał się w rozwoju jednak na poziomie liceum. Oby tu trafił i zdobył wiedzę o kontekstach dzieł literatury, oraz tę poza obrazami filmowymi. Film to sztuka i też ma swój kontekst - ordynarnie czytelny jeśli idzie o Smarzowskiego. Krytyk filmowy winien to wiedzieć.

Uwagi o specyficznym życiu miasteczka Jedwabne - bezcenne. 

Echh te wszystkie jedwabne.

To jest jak Samba De Una Nota.

Dziękuję.

Dziwnie to się wszystko plecie. Dziadek mój miał grubo przed wojną spółkę z dziadkiem p. Tomasza Raczka,stąd wiem że był on człowiekiem bezwzględnie uczciwym i głęboko wierzącym.Co się stało z Tomaszem-nie rozumiem.

Wzgardził dziadkiem. 

Ależ, Unu! Tak durny, by myśleć o oskarze to Smarzowski nie jest /chiiiba.../. Przecież facet kręci od lat filmidła o obrzydliwych, prymitywnych Polakach. On ma to w genach i krwi - musi, bo się udusi. No i na tutejszych salonach zapewnia to noszenie na rękach. A także sponsoring PISF - z pieniędzy tych wzgardzanych, dzikich i niedomytych Polaków. Może to tylko idiota /jako twórca/ do wynajęcia, ale jakże gorliwy.

Wyjawił w telewizorze - był tam wraz ze swoim partnerem. 

Tak to się plecie. Sami sobie.

W październiku 2007 w wywiadzie [Tomasz Raczek] ujawnił, iż jest gejem. Jego życiowym partnerem jest Marcin Szczygielski, z którym związany jest od 1 stycznia 1994[10]. W listopadzie 2008 w plebiscycie czytelników tygodnika „Gala” Tomasz Raczek i Marcin Szczygielski zostali wybrani najpiękniejszą parą roku[11].

W 2002 założył własne wydawnictwo specjalizujące się w wydawaniu książek o mediach i pisanych przez ludzi mediów – Instytut Wydawniczy Latarnik (noszący od 2005 imię Zygmunta Kałużyńskiego).

Instytut Wydawniczy Latarnik im. Zygmunta Kałużyńskiego – instytut wydawniczy założony w 2002 roku. Prowadzony przez Tomasza Raczka i Marcina Szczygielskiego.

Instytut publikuje książki następujących autorów: Zygmunt Kałużyński, Stanisław Tym, Jerzy Gruza, Marcin Szczygielski, Tomasz Raczek, Stefania Grodzieńska, Marek Probosz, Maria Kornatowska, Joanna Szczepkowska [to ta sama, która twierdziła, że teatrem rządzi homoseksualne lobby], Krystyna Żywulska, Barbara i Piotr Adamczewscy.

W 2010 roku wydawnictwo otrzymało nagrodę „Dużego Donga” za najbardziej wartościową książkę dla dzieci i młodzieży przyznawaną przez Polską Sekcję IBBY za powieść „Za niebieskimi drzwiami” Marcina Szczygielskiego[1].
 

Latarnik zabrał się za dzieci.

To jest bagno i 10 metrów mułu i oni tymi produkcjami epatują na zewnątrz siejąc tę degrengoladę. Nie przeszkadza im handel dziewczynami i pewnie dziećmi przez kolegów z branży ale homofobiczne wypowiedzi. Nie chcę się tu wyrażać, co o nich myślę.

Dokladnie  tak...

...  III  RP  =  DNO  i  6  METROW  MULU  !!!

Świetne. Trzeba teraz walczyc o zasięgi.  Czekamy na dalsze odcinki.  Co do Wesela to Wajda zrobił obraz psychodeliczny ale ciekawy.  Jest przecież po ASP a do filmówki przybył już jako malarz. Nie miał podobno talentu jako reżyser ale jak twierdził złośliwy Kutz , który dzielił z nim pokój - miał dar wysysania cudzych miodów (talentów ) tzn  obsadzał bardzo zdolnych początkujacych reżyserów , którym dzięki temu umożliwiał kariery. Oni robili za niego filmy. Historia skazuje powoli  Kutza na zapomnienie pewnie za karę za to, że niszczył Bareję i pracował dla gazowni.  Tymczasem Bareja żyje w narodzie i ma już swoje ulice m.in w Katowicach.