To jeszcze niech pan wyjaśni dlaczego przedsoborowi biskupi meksykańscy wystawili generała Enrique Gorostietę? Ze względu na jego wynujałe machismo?

Sorry ale sensorycznie za tym Samołykiem nie nadążam,  co już zaczynam rozpoznawać jakiś kwiatek z jego koszuli, to mi obraz odlatuje... Siłą rzeczy na słowach skupić się  nie mogłem. Musiałbym się samonałykać nie wiem czego, żeby to ogarnąć.

"Jak to widzę i słyszę, od razu przypomina mi się moja matka, świeć Panie nad jej duszą, która patrząc na mnie ze smutkiem mówiła – czy ty nie możesz, jak ludzie? Ja zaś w ogóle nie mogłem zrozumieć o co jej chodzi."

Cierpię na to samo. Notka super.

A jeśli chodzi o facetów kościelnych..., miałem babcię, która oddawała pół emerytury na tacę, jej córka (moja ciocia) chyba tak nie robi, ale w radzie parafialnej się udziela. A mąż tej cioci jak z Pańskiego obrazka: "Dochodzi więc do modelowania wizerunku mężczyzny w przestrzeni sakralnej i to zawsze, w ocenie innych mężczyzn, kończy się katastrofą. "

Oczywiście, załóżmy zakon rycerzy Kolumba, bo inaczej wstąpią do masonów

Nie jestem teologiem, więc nie będę tutaj udawał speca. Wydaje mi się jednak, że chrześcijaństwo straciło męski charakter. Męstwo jest jedną z cnót kardynalnych. A gdzie teraz w mainstreamowym kościele znaleźć męstwo? A w Episkopacie?

Być może idealizuję, ale problem wynika też z charakteru mężczyzn idących obecnie do seminarium. Większość z tych, których znam prezentuje dość podobny typ osobowości i może to żaden wyznacznik, ale na w-f nie stali nawet na bramce. Było ich więcej, ale pierwsza napotkana kobieta, gdy byli już w seminarium sprawiła, że z niego wystąpili.

Wydaje mi się też, że kiedyś wybór ścieżki duchownej był ryzykiem. Dziś jej wybór jest ucieczką od ryzyka związanego z normalnym życiem.

Ale też tekstu Rydzyka nie da się obronić. Podobnie jak całego cyrkowego sojuszu tronu z ołtarzem w toruńskim wydaniu.

Bo nie sądzę, by sfeminizowanie było istotnym problemem. Ono jest jedynie konsekwencją problemu

Bo baby wierzą szybciej? A faceci im ulegają?

Myli się pan całkowicie i ocenia sytuację z typowo kobiecym entuzjazmem podszytym fałszywymi emocjami

Dobrze, że mogę odróżnić, Kościół, jako Kościół Chrystusowy, od "bijatyk" w organizacji tego Kościoła na ziemi. Życzę każdemu takiego spojrzenia.

Kapłani i biskupi i kardynałowie, są tylko naszymi pasterzami. Ja zawsze patrzę, na jakim jestem pastwisku i jakiego mam pasterza. Trzeba nam się uczyc i wybierać, te właściwe pastwiska i właściwych pasterzy. Kościołów jeszcze jest na tyle. I to tych, gdzie jest mądrość pasterza. Ale nie zapominajmy, że każdy duchowny udziela nam komunii do spotkania z Panem Bogiem. Nawet Judasz miał taką moc.

Jest pan tak głupi, że szkoda mi na pana czasu

No chociażby nazwyania bpa Janiaka "męczennikiem". Bo to potwarz dla wszystkich męczenników.

Gdzie objawia się "męski charakter"?

Judasz czemu nie? Był obecny podczas ustanowinia sakramentu kapłaństwa przez Zbawiciela. Więc jak najbardziej miał tę moc. 

No, ale dywagacje na temat mocy Judasza są teoretyczne. I nie wiem czemu mają służyć? Tłumaczeniu innych judaszy?

Zdaje się opatrzył to przymiotnikiem "medialny". Myśląc  w ten sposób możemy zamknąć usta każdemu w zasadzie i uniemożliwić jakąkolwiek dyskusję. Ojciec Rydzyk posługuje się specyficznym językiem i dobiera wyrazy z zakresu mu dostępnego. Robi co może

Etap Wenantego Katarzyńca odszedł już w przeszłość. Teraz redaktor Terlikowski zajmuje się sprawami istotniejszymi jak to co o Kościele w czasach współczesnych pomyślałby Marcin Luter.

https://deon.pl/wiara/duchowosc/tomasz-terlikowski-impuls-przemiany-przyjdzie-z-zewnatrz,1057741

Używając języka, warto brać pod uwagę kontekst. Dla kapłana katolickiego słowo męczennik kojarzy się dość jednoznacznie (przynajmniej powinno). A bp bpowi Janiakowi włos z głowy nie spadł. Warto zastanowić się, czy nie daje argumentów drugiej stronie.

Czy mnie oczy mylą, czy on wygląda na tym zdjęciu jakby grał Ala Capone w filmie klasy D?

Choćby w krucjatach. Może Pan też przypomnieć sobie, kto za nie przepraszał.

Jedyna scena, dopuszczalna z mężczyznami w Kościele, to ta ostatnia z Potopu Sienkiewicza. 

Tylko, że to też jest rozmieniane na drobne czy to Rycerzami Maryii czy jak dla mnie kiczowymi flagami z Chrystusem Królem. 

Witam. Myślę że jedną z istotnych ofert jaką kieruje Kościół do mężczyzn zawiera się w dwóch słowach: "nie cudzołóż." Jeśli mężczyżni w kurtkach z przetłuszczonymi włosami korzystali z tej oferty to doprawdy nie ma dla mnie znaczenia jak wyglądali. To oferta trudna i mało atrakcyjna emocjonalnie ale za to bardzo konkretna. Rozumiem że notka ma prowokować. Skoro tak to w moim przypadku dotarła. Pozdrawiam

Krótka historia mojej macierzystej parafii.

Założyciel: twórca parafii, całe życie poświęcił na budowę kościoła, zaangażowanie w działalność charytatywną, męczeńska śmierć w Auschwitz.

Proboszczowie w PRL: walka z komunistami o dokończenie budowy kościoła, aktywizacja młodzieży (wyłuskiwanie biednych a zdolnych).

III RP: stabilizacja, rozwój wspólnot parafialnych, stabilizacja

IV RP: upadek wspólnot parafialnych, skonfliktowanie wszystkich ze wszystkimi, koncentracja na kościele jako budowli, walka o dotacje unijne na remont kościoła, jeszcze więcej dotacji i symbolicznie: pierwszy proboszcz, który wokół kościoła postawił ogrodzenie.

A i tak jest lepiej niż w mojej "nowej" parafii, gdzie ksiądz na mszy dla dzieci każe biec do rodziców, bo mają smartfony i można sprawdzić podczas mszy, jaka jest teraz temperatura w Betlejem.

"Tego Samołyka ktoś mi już kilka razy polecał, ale jakoś się nie przekonałem. Tym razem wysłano mi go z komentarzem ironicznym, albowiem pan ten kojarzy się z wieloma rzeczami, ale akurat nie z męskością i przywództwem. Zresztą sami zobaczcie.

https://www.youtube.com/watch?v=nKtEoL53mSk

Praktyka jednak dnia codziennego dowodzi, że mężczyzna w Kościele jest przede wszystkim podporządkowany kobiecie, a komunikaty płynące od ołtarza, są zwykle kierowane do niej."

Pokazałem godzinę temu Pański tekst mojemu Proboszczowi, który po przeczytaniu powiedział, że zaprasza Pana do siebie i jednocześnie kazał

przypomnieć słowa Jezusa w kwestii oceniania i sądzenia:

„Nie sądźcie, abyście nie byli sądzeni. Bo takim sądem, jakim sądzicie, i was osądzą; i taką miarą, jaką wy mierzycie, wam odmierzą. Czemu to widzisz drzazgę w oku swego brata, a belki we własnym oku nie dostrzegasz? Albo jak możesz mówić swemu bratu: Pozwól, że usunę drzazgę z twego oka, gdy belka [tkwi] w twoim oku? Obłudniku, wyrzuć najpierw belkę ze swego oka, a wtedy przejrzysz, ażeby usunąć drzazgę z oka twego brata.” (Mt 7,1–5)

Przepraszam, ale nie mogę sie powstrzymać - ma pan nasrane i niewymieszane...

A widzisz, właśnie że tak ☺

Nikt z mądrych opowiadających o Kościele, nawet, na tym portalu, nie jest w stanie temu zaprzeczyć. Jezeli tak, to nie jest mądry w temacie.

Każda słaba istota promująca się w necie i próbująca coś sprzedać zarzeka się, że nie cierpi polityki, jednocześnie cały czas biorąc w niej udział. I tak samo jest z kosciołem, nie uważają, ale są pierwsi do oceniania księży.

Ojciec Rydzyk prawdę powiedział. Ale mało kto jest w stanie to zrozumieć, a z tych ogłupionych mas raczej nikt. Oni reagują tylko na krótkie memy i skojarzenia emocjonalne. Typu ksiądz, pedofil, złodziej. Tam nie ma już miejsca i czasu na nic więcej.

Kosciol ma oferte dla mezczyzn, tylko takie popierdulki jak Terlik i ten dzisiejszy koszulok nic o niej nie wiedza, a nawet jak wiedza to i tak to nie jest dla nich. Oni wybrali droge donikad, albo co najwyzej droge kompromisu, czyli podwazania wartosci wiec nie nadaja sie do niczego, a juz najmniej, zeby przykladac ucho do tego co tam na boku fanzolom.

Czytanie o nich, ogladanie ich gledzenia nie jest ani madre, ani inspirujace. Strata czasu. Kto do tego ucha przyklada to sam sobie szkodzi.

Ja w kazdym razie jak czuje, ze sie slizgam w dol, to wracam do tekstu, ktory sluchalem juz tyle razy, ze znam go na pamiec bez usilnego uczenia.

Drodzy młodzi przyjaciele! •

U początku nowego tysiąclecia, • gdy wciąż jeszcze radujemy się owocami Wielkiego Jubileuszu, • ze szczególną mocą docierają do nas słowa, • które Pan Jezus skierował kiedyś do Piotra.

Duc in Altum!  • – wypłyń • na głębię! •

To wezwanie • wypowiedziane u brzegu Jeziora Galilejskiego, • miało sens praktyczny. • Była to propozycja, • ażeby Piotr odbił od brzegu • i mimo zniechęcenia raz jeszcze zarzucił sieci. •

Równocześnie jednak miało ono głęboki sens duchowy. • Było zachętą do wiary. • Tak właśnie zrozumiał je Piotr • i zawierzył. •

- Panie, • na Twoje słowo • zarzucę sieci! •

To zaś zawierzenie • stało się fundamentem apostolskiej misji, • jaką Chrystus przekazał Piotrowi mówiąc: •

- Nie bój się. • Odtąd już  • ludzi • łowić będziesz. ••

DUC IN ALTUM! ••

Dzisiaj • te chrystusowe słowa • kieruje do każdego i do każdej z was. • Wypłyń na głębię!  • Zawierz Chrystusowi.  • Pokonaj słabość i zniechęcenie,  • i na nowo  • – wypłyń na głębię! ••

Odkryj głębię własnego ducha, • wnikaj w głębię Świata! •

Przyjmij Słowo Chrystusa. • Zaufaj  mu • i podejmij swą życiową misję. • Ludzie Nowego Wieku  • oczekują Twojego Świadectwa. •

Nie lękaj się! • Wypłyń na głębię! • Jest przy Tobie Chrystus! •

Sercem obejmuję każdego i każdą z Was. • Stale proszę Boga • ażeby prowadził Was • przez życie • w Świetle • i Mocy • Ducha Świętego. •

Niech Łaska Chrystusa  • zawsze Wam towarzyszy. • Z serca wszystkim błogosławię. • W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego. Amen

https://www.youtube.com/watch?v=sJpTcUqYTQM

Czuję się rozczarowany drogi Panie Maciejewski, nie powiem, boleśnie. Byłem święcie przekonany, żeś człowiekiem jest niezwykłej kultury osobistej. Inteligentnym, oczytanym, a również przyzwoitym... Rozczarowałeś... Nie tym jednak, żeś kulturę osobistą utracił, czy przyzwoitość, bo nadal wierzę, że cechy te posiadasz – w coraz większym co prawda uśpieniu – a jedynie „gumki emocjonalne” panu puściły.

Może to powiedz Samołykowi

I każda promuje działanie siedząc na stołku

Nie proszę pana, w dupie. 

to jest jasne i tego tlumaczyc nie trzeba. Problem taki, ze dzisiaj dwie niewymiarowe plocie wylowiles.

Moje chamstwo proszę pana jest ze wszech miar niezwykłe

Żebyś wiedział co pokątnie skłusowałem w tym czasie...To się okaże niebawem...

Doskonaly  wpis,  Panie  Gabrielu,...

...  chcialo  mi  sie  go  przeczytac,  jak  kazdy  codzienny  Panski  wpis.  

Coz,  rzeczywiscie  znaczna  czesc  naszej  hierarchii  koscielnej  swoja  postawa  NIE  JEST  W  STANIE  zainspirowac  -  nie  tylko  -  mezczyzn,  ale  nawet  i  kobiet.  Stety,  ale  czesc  naszych  hierarchow  tak  juz  sie  oderwala  od  rzeczywistosci,  ze  to  "inspirowanie"  jest  zwyczajnie  niemozliwe...  

...  i  to  szczegolnie  ci  duchowni,  co  to  siedzo  w  tych  portalach  i  tak  strasznie  bijo  sie  w  piersi  za  to  co  powiedzial  Ojciec  Dyrektor,...  a  Ojciec  Dyrektor  powiedzial  PRAWDE...

...  no  i  dobrze,  ze  powiedzial  co  powiedzial  !!!

Szkoda  tylko,  ze  na  Ojca  Dyrektora  slowa  "zareagowala"  ta  drewniana  dziunia  Witkowa,  bo  z  jej  strony  PiS'owskiej-norkowskiej   to  byl  wyjatkowy  afront...  nb.  do  tej  pory  ta  dziunia  rzadko  kiedy  "reagowala"  na  cokolwiek  !!!

Bezczelnosc  i  zuchwalosc  nie  ma  granic. 

O. Rydzyk to jest osobna historia. Autentyczny, bezwarunkowo autentyczny. Autentyczność wychodzi mu uszami i oczami. Bez tego nie zbudowałby tej organizacji. Narzędzie, bezwarunkowe narzędzie. Tyle się mieści w tym niewielkim wzrostem człowieku, że tylko podziw i odległość rzutu.

Miało być: Pozycja (moja), dorobek zawodowy, itp. sprawiają, że ten duchowny, ... mnie nie ustawia w żadnych takich stadkach. I wogóle nie próbuje tworzyć z mężczyzn parafian stada baranów.

W moim odczuciu Kościól nstytucjonalny  (szczeblaparafialnego, dekanalnego czy diecezjalnego) nie przedstawia żadnych ofert dla dorosłych mężczyzn.

Trzebasobie "rozrysować" codzienna sytuacje.  Przeciętny wikary ma grafik zajęć od rana do wieczora. Proboszcz użera się z biurokracją i problemem , skąd brać kase na bieżace potrzeby. Od tego boli go głowa i nie pozwala mysleć o niczym więcej.  Wikary nie wie, czy bedzie w danej parafii pracował w przyszłym roku, albo najdalej za dwa lata. Nie będzie się w nic angazował, bo może okazać sie, że i tak go przerzuc na inny odcinek frontu. 

Nie ma nawet czasu (a często sił i ochoty) na tzw. samokształcenie. Stad problemy na lekcjach religii z odpowiedziami na pytania co bardziej rezolutnych i złośliwych uczniów. No i swiadomośc, ze jakiekolwiek wymagania wobec nich natrafia na opór rodziców, ktorzy wiedza lepiej czego i jak ma sie uczyc ich pociecha. No i , rzecz jasna, od kogo.

Narasta zniechęcenia i apatia, które powodują "odbebnianie" obowiązkó jak najmniejszym kosztem (nerwów). Czyli pozorowanie misji, którą mieliby pełnić. Każda oddolna inicjatywa  wychodząca np. od parafian to dołożenie nowej porcji roboty i odpowiedzialności, za którą nie będzie żadnej gratyfikacji. Ani finansowej, ani żadnej innej. Co najwyżej krytyka, że były to "niewydarzone" pomysły, ktore przynisosły woecej zlego niż dobrego. Mało kto zaryzykuje w takich okolicznosciach , a większośc wybierzde 'święty spokój" i organizowanie jakichś "jasełek muzyczno-teatralnych z trzymaniem sie za ręce", z których gimbaza moze  jedynie szydzić.

Formowanie ludzi  młodych to oferta dla nielicznych (wybrańców). Jeśli juz tacy chętni by się znaleźli, wóczas  należy traktować ich serio i również serio rozmawiać na tematy serio. No, ale to wymaga wysiłku inp. samokształcenia. I tu koło się zamyka.

Nie będę poruszał tutaj wpływu istotnej okolicznosci, jaką jest przekonanie u duchownych, iż oto minęli się z  powołaniem i nie bardzo wiedzą , w jaki sposób  mogliby się z tego wyplątać. Stąd bierze się  poparcie dla  "modernistów", widoczne zwłaszcza wśród młodszych kadr kleru. Bo może wprowadzane "zmiany" spowodują, że będzie mozna zakładać rodziny, ergo oficjalnie i legalnie  porzucić w diabły ten nieszczęsny celibat.

Itede, itepe.

W krucjatach objawia się męski charakter męża stanu w przypadku św. Ludwika i św. Ferdynanda. Poza tym w innych przypadkach męski charakter cwaniaka zakutego w zbroję, który musi cwaniaczyć, bo narozrabiał w okolicy i nie jest przewidziany w spadku. Męski charakter w krótkich spodenkach to też charakter.

Ostro! Ale celnie. Moje spostrzeżenia są podobne. Po prostu promowanie słabości, czego nie lubię.

grenialne

Dobranoc.

JAK

ROŚ

NIE

DO

BRO

BYT

kropka

A jesteś tego pewien? Jesteś pewien, że nie przychodzą tam po to, żeby zyskać jakieś doczesne dary lub przywileje? Masz taki wgląd w duszę drugiego człowieka?

Jeśli popatrzysz poza swoją (i moją) wioskę to zobaczysz, że żyjemy w maleńkiej diasporze. Ludzie wokół nas nie wierzą w Chrystusa ukrzyżowanego i zmartwychwstanie. Więcej, zmartwychwstanie jest to dla nich głupstwem, zwłaszcza w takiej wersji, jak my wierzymy. Oczywiście, nie wszędzie na świecie tak jest, o ile mi wiadomo. Ale Europa jest duchowo śmiertelnie chora. I w swej duchowej agonii produkuje różne chore wymysły. Część z tych wymysłów ma przekonać ludzi, że w Kościele nie ma życia wiecznego, że jest gdzie indziej i inaczej wygląda. Ale tylko część i to niewielka. Cała reszta jest adresowana do ludzi, którym nawet nie przyjdzie do głowy się nad takimi kwestiami zastanawiać. Ale jest też taka część, która ludzi będących w Kościele chce przekonać, że dostaną w nim coś jeszcze bardziej wartościowego niż samo życie wieczne, jakiś pakiet premium, miejsca w loży honorowej. Albo, że w ogóle trzeba na nie najpierw zasłużyć, np.jakimś wymyślnym sposobem liturgii albo chwalebnymi czynami, typu walka z lewakami na miecze słowne. 

"Lansowanie siły nie ma żadnego sensu jeśli ktoś nie planuje jakieś konfrontacji. ... W przestrzeni publicznej pojawiały się rozmaite próby nadania męskości rozumianej, jako siła, jakichś cech chrześcijańskich i to za każdym razem wypadało bardzo słabo, wręcz żenująco. Mnie to na pewno nie uwodziło, jeśli ktoś ma inne zdanie, oczywiście zrozumiem. Myślę, że powód jest prosty – mężczyzna oderwany od działania i myśli konkretnej, staje się niestety kukłą albo gamoniem. Nic tego nie zmieni, a wszystkie wysiłki jakie obserwujemy zmierzające do tego, byśmy się czuli katolikami i mężczyznami, idą w tym właśnie kierunku, żeby nas oderwać od konkretu. Dlaczego? Bo jak się będziemy go uporczywie trzymać, to proboszcz nie zrozumie o co nam chodzi, a poza tym zaburzy ów konkret jego komunikację z dziewczynami z rady parafialnej. ... to demaskacja bezradności i degradacji mężczyzn, którzy przychodzą do kościoła i spotykają tam rozmodlone kobiety w różnym wieku, które robią wrażenie takie, jakby przestrzeń sakralna była zorganizowana specjalnie dla nich. ... Ksiądz zwykle, jeśli już to czyni, zwraca się do zaprzyjaźnionych pań, z którymi łączą go jakieś serdeczniejsze relacje, albowiem to zwykle kobiety zasiadają w radzie parafialnej. Jeśli zaś jest tam jakiś facet, to przeważnie emeryt, który stanowi dekorację albo parawan, zależnie od tego jakie cele sobie rada parafialna wyznacza. Myślę, że najlepiej jest jeśli tam jest emeryt, bo wtedy on nie przeszkadza dziewczynom we wdzięczeniu się do proboszcza, ewentualnie w prowokowaniu go lub szantażowaniu.... Tak zwany mężczyzna w sile wieku, albo nie daj Bóg młody, żeby w ogóle zaistnieć w opisanych realiach powinien być dotknięty jakąś dysfunkcją, bo wtedy nie będzie peszył pozostałych i nie popsuje aspiracji, jakie niektórzy realizują w życiu parafialnym. Poza tym dziewczyny nie osadzą go w roli konkurenta proboszcza, co zwykle następuje w przypadku, kiedy pan ten nie jest dysfunkcyjny. Jeśli księża spotykają się mężczyznami, żeby omówić jakieś sprawy dotyczące parafii, czynią to na osobnych zebraniach. Tak jest lepiej, wygodniej i poręczniej. ...reaguję alergicznie na tak zwaną kulturalną atmosferę, a jak słyszę o kulturalnej atmosferze przy stole, to mam ochotę kupić sobie pół litra, kaszankę i słoik korniszonów, a potem iść z tym w krzaki do jakiegoś małpiego gaju i tam spożyć wszystko w spokoju i samotności. Im się robię starszy tym te chętki są silniejsze. Kreowanie zaś wizerunku mężczyzny związanego z Kościołem łączy się nierozerwalnie z tak zwaną kulturalną atmosferą."

To powinno zawisnąć nad wejściami do domów parafialnych pod napisem Ave Maria. Tak na kilkanaście lat :-)

Zgadza się. Ale istotą krucjaty jest ten czuj, podążanie za łaską, pocieszenie. Wiara w obecność Zbawcy w sakramencie małżeństwa to jest ten czuj, to pocieszenie, które może uczynić z życia prywatnego słuchanie Ducha Zbawcy. Z tego może powstać reguła życia. Małżeństwo staje się organizacją. Sytuacja albo margines swobodnego czasu może sprawić że pocieszenie poprowadzi poza własną regułę życia, w sprawy tzw. publiczne, wtedy powstaną szersze organizacje. 

W Kościele jest już organizacja. I powołaniem mężczyzny w Kościele jest albo kapłaństwo, albo małżeństwo, zasadniczo. Powołanie do małżeństwa oznacza inną drogę do świętości niż duchowna. Taką na której święci duchowni są wzorem cnót i siły ducha, ale nie samej drogi życia. Od tego mamy świętych świeckich, ze św. Józefem na czele. I oni pokazują, że droga mężczyzny w małżeństwie nie jest ani drogą kaznodziejską, ani zgromadzeniową, ani rycerską w sumie też nie. To jest droga pokornej orki na ugorze, w obcym chrześcijaninowi świece, kierującym się pogańskimi zasadami. Orki dla ochrony i dobra kobiety, którą mu Bóg powierzył, przede wszystkim, oraz potomstwa, którymi ich obdarzył.

Zwłaszcza drogi kaznodziejskiej wierzący mężczyzna żonaty powinien się wystrzegać, jak łacno pokazują dyskutowane tu wielokrotnie przykłady. Taki, którego ona pociąga, a żonaty nie jest - powinien wybrać powołanie kapłańskie lub życie zakonne. Jeśli tego nie robi zawsze rodzi się pytanie, czy aby naprawdę jest wierzący? 

Zaległości życia i czytania, a tu o przywództwie, kaatolikach i kwiatach...;)

Hierarchia bowiem, biskupi i kardynałowie, o których słyszymy w mediach, zajmują się wyłącznie pielęgnowaniem swojej słabości, a jeśli tego akurat nie czynią, to usiłują tłumaczyć innych hierarchów z ich słabości. Szczytem zaś męskich zachowań jest przyjmowanie na siebie win niepopełnionych i nazywanie tej postawy naśladowaniem Chrystusa. To nie jest naśladowanie Chrystusa…

Celnie to ująłeś, nie ma nic gorszego niż lansowanie zniewieściałego, prawilnego katolika z „oazową gitarą”, który w realu okazuje cały wachlarz słabości oraz nieuczciwości i zupełnie przypadkiem okazuje się mieć żonę trzymającą pod butem lub – jak kto woli – pociągającą za sznurki. Zupełnie jak w radzie parafialnej. W obliczu tego mogę jedynie zauważać, z jaką satysfakcją prawilne katoliczki korzystają z powiedzonek, że za każdym sukcesem mężczyzny stoi kobieta czy szyja kręci głową, i to szczególnie w wybitnie nieadekwatnych przypadkach.

Ale akurat Samołyk jest dla mnie zaprzeczeniem takowego obrazu. Mimo swej postury i kwiecistego anturażu, to raczej pielęgnowaniem odwagi się zajmuje, nie słabości (już samo wyskakiwanie w takowych ciuchach pewnego przymrużenia oka i odwagi wymaga, bo nie udaje przy swoich uwarunkowaniach Valsera na ten przykład).. Jego zawalczenie o Pulikowskiego na mnie zrobiło duże wrażenie, i to nie był tylko jeden filmik a cała seria działań.

Czy żona może ODMÓWIĆ SEKSU mężowi? Odkłamuję manipulacje i bronię p. Jacka Pulikowskiego - YouTube

Dochodzi więc do modelowania wizerunku mężczyzny w przestrzeni sakralnej i to zawsze, w ocenie innych mężczyzn, kończy się katastrofą. Ta zaś polega na tym, że wobec aktywnego lansu owego modelu męskości, czyli chudego i bladego gościa, który coś opowiada ze sztucznym entuzjazmem, mężczyźni z kościoła wychodzą. W najlepszym razie chadzają tam z przyzwyczajenia. Rozumieją bowiem, że w przestrzeni sakralnej odbywa się pewien rodzaj spektaklu, ale wiedzą też, że święcenia kapłańskie nadają temu przedstawieniu rys autentyczności. Mężczyźni zaś bez święceń, obdarzeni jedynie nieszczerym entuzjazmem, tworzą w kościele jeszcze większy dysonans, niż mężczyźni zwyczajni, w przekrzywionych szalikach, z rozczochranymi włosami.

No właśnie, ale czy tylko nieautentyczni mężczyźni w kościele mają entuzjazm i coś robią? Czy miarą autentyczności jest tylko rozczochrany włos, niechlujność, wybity ząb? Czy to są atrybuty przywódcy tudzież prawdziwego faceta? 

Po co w ogóle tworzyć takie konstrukcje i organizować takie konferencje?

To jakbyś pytał po co jest katolicka formacja, w środowiskach okołokościelnych, czy na poziomie innego obszaru nasze konferencje (również z obecnością kapłanów). Oczywiście trzeba uważnie przyglądać się takowym inicjatywom, ważyć autentyczność, ale nie wylewać dziecka z kąpielą. Ta konferencja jest zorganizowana przez wspólnotę Droga odważnych. Jestem swoistą fanką rozwoju duchowego i uważam, że trzeba szukać/ korzystać ze wszelkich możliwości formacji katolickiej. Fałsz, którejkolwiek z okazji pojawiającej się na drodze wyczuwa się od razu, albo dość szybko. Najczęściej poznaje po owocach. I to chyba nie takich, że drażni nas np. czyjś głos czy właśnie ekspresja.

I ja wiem, że obranie na patrona wspólnoty św. Maksymiliana Kolbe może nic nie znaczyć, ale owoce już mogą.

Chciałbym powiedzieć że to przedsoborowi kardynałowie zrobili sobór:)

Kult przedsoborowego Kościoła (już pomijając szemranie zahaczające o herezję) to jest wizja że za Gomułki było lepiej bo Kaczyński bez zadyszki wbiegał na 4 piętro.

ale z bronieniem pedofilów to mu trochę się odleciało aż potem przeprosił. Ot solidny wiejski proboszcz operujący na poziomie całego kraju:)

Pardon,...

...  ale  nic  Mu  sie  nie  odlecialo...  jeszcze  nie  !!!