Niestety zgadzam się z tow. Jerzym P., że chodzi tylko o to, żeby zaistnieć, albo jak wspomniał inny tow. wygrać w sondażach z królową angielską.
Co ciekawe ani królowa angielska nie robi nic takiego, żeby wygrać w sondażach ani poważni ludzie nie dążą do tego, żeby zaistnieć.
"Towarzysze" pokazują nam niechcący, nie wiedząc o tym, że są nic nie warci, a mają tzw. "parcie" na szkło lub gazetę ewentualnie książkę, politykę itd i myślą, że to wystawia im jakąś ocenę i ustawia wśród szarych ludzi na "Olimpie".
To jest iluzja i żaden terapeuta nie jest w stanie tego zmienić. Ani alkohol, ani dopalacze też nie są w stanie tego zmienić. Mogą jedynie zaburzyć (na krótko) realistyczny ogląd tego świata.

Powtórzę się. Instytucje medialne , rozmaite rady etyki itepe, a zwłaszcza programy telewizyjne nie są przeznaczone dla widzów, czy dla jakosci przekazu dla tychze widzów, ale dla ludzi zatrudnionych badź chałturzacych w tych instytucjch. Chodzi o tyo by zajac okreslone okienko czasowe pomiedzy blokmi reklamowymi, skasować honaorarium (czy ryczałt w przypadku  tzw. dyzurnych autorytetów).

Czyli byle do kasy. Jakość przekazu, jego logika, spójność argumentacji to są pojęcia z innej galaktyki, o których mało kto slyszał, a już zupełnie mało kto je zrozumie. A nawet jak zrozumie,  to jedynie wzruszy ramionami, bo wszak najważniejsze jest aby "zaistnieć". A przekładając na polski, oznacza żeby gęba opatrzyła się, czyli utrwaliła u potencjalnych wyborców i by oni skojarzyli nazwisko kandydata na liście wyborczej z gębą z telewizora. Nie jest to żadna publicystyka polityczna (no bo i skąd wziąć tylu "polityków" znających się na rzeczy, gdy np. fachowego hydraulika nie sposób znaleźć), ale audycja reklamująca "przyjaciół króliczka z rozdzielniczka". A że audycje publicystyczne "wrogich" mediów karmią sie nawzajem tym, czym wymachuje akurat tzw. opozycja albo klika rządząca, więc prezentuje się widzom nieustanną zabawę w berka. Raz ktoś goni, a innym razem jego gonią. Grafik gonienia rozpisywany jest z wyprzedzeniem, żeby nie doszło do  zaskoczenia i reakcji nieprzewidzianych w scenariuszu.

I tak to, samo dla siebie, sze kręci.

Zabłysnął to terepeuta opowiadając o swoim pacjencie:(

Kwiatkowski to jeszcze większy archaik i co?

No wiem, ale ten Kwiatkowski mnie jednak zaskoczył

To działanie w rodzaju  opcji na przyszłość, tj. na zasadzie polisy ubezpieczeniowej. Czyli jak się karta polityczna kiedyś odwróci, ci obecni będą mogli liczyć na względy Kwiatkowskich i ich kolesi, którzy dadzą im jakieś przytulisko w jakichś gremiach bez znaczenia, mających stanowić ilustrację "demokracji i pluralizmu", a  przeznaczonych dla spadów politycznych. I, oczywiście, działa to tak w obydwie strony.

Jestem pewien, że tym akurat co dziś rządzą, Kwiatkowscy poukręcają łepki i niczego im nie dadzą

Myślę, że są bardziej "techniczne" powody tego, że nie może mieć pretensji..ani niczego innego:)

Możliwe, ale ci co obecnie  rzadzą, nie znajdują lepszej opcji ubezpieczeniowej (najpewniej wcale jej nie szukaja), musza zatem "puszczać oko", tj. i dawać do zrozumienia, że wicie, rozumicie, my z rym antykomunizmem to tak dla mediotów przed telewizorami, a tak naprawde pływamy przeciez razem w tej samej balii. Czasami trzeba kogoś wyrzucić za burtę, aby zachodziłą  rotacja przy złobie, ale jednocześnie dajemy  mu kamizelkę ratunkową, aby przetrwał do kolejnej "change".

Ja miałem absmak za każdym razem kiedy zdarzało mi się oglądać czy słuchać s.p. Pilcha. Postawę lekarza z kolei pochwalam, że nie stosował na Pilchu i jemu podobnych jakiś terapii freudowskich tylko wskazywał bezpośrednio gdzie jest problem. Że to ujawnił? Myślę, że bardziej nam, ku przestrodze a nie dla sensacji.

(...)Na co Pilch odpowiedział – nie masz racji, nie masz racji, w literaturze chodzi o to, żeby zaistnieć…Najważniejsze to zaistnieć (...)

Różne są metody "zaistnienia"  a szczególnie "kreatywne" jest środowisko akademickie. To tak jak ze szczepionką Pfizera muszą być "dawki przypominające". Ostatnio znowu "zaistniał" Migalski - to ten akademik "dr habiltowany nauk politycznych",  który wypłynął na udawaniu, że komuchy mu nie dają habilitacji ( ciekawe czy przypadkiem to nie była ustawka ) uzyskując dzięki temu zaufanie  naczelnika. Na tym wjechał po apanaże do Unii  a potem się wypiął i zrobił woltę a teraz:

O kim pisze zatroskany Migalski? 

Nowy rzecznik MSZ - Łukasz Jasina, który jest  gejem , co oznacza że PIS nie jest homofobiczny. Stąd całą ekipę żyjącą z "walki z homofobią"  krew zalała a w zasadzie obawa, że uznają ich za krętaczy i obetną im apanaże. 

>>>Naprawdę nie wiem czemu ludzie oburzają się na to że czysta komercja organizowana przez potężne pieniądze okazuje się ... czystą komercją.<<<

Będę zgadywał. 

Czy brak zrozumienia nie wiąże się z nadmiernym indywidualizmem, brakiem więzi społecznych, brakiem przynależności do jakiejkolwiek współnoty? Brak ww. więzi skutkować może obojętnością wobec działań -  w konsekwencji szkodliwych dla odbiorców medialnego przekazu - wspominanej "grupy pracowniczej".

Czy powinniśmy korzystać z "ponowoczesnych" trendów namawiających do nieoceniania i niewartościowania? 
 

Appropos Indii. Jako rzecze Modzelewski: "Już w II w. przed Chr. byli mocno zadomowieni w porcie Delos, gdzie istniał największy ówczesny ośrodek handlu niewolnikami i towarami z Lewantu, a także siedziby wielu domów bankowych. Dzięki temu zdominowali transport na linii żeglugowej prowadzącej z Aleksandrii przez Delos do italskiego portu w Puteoli. Pojawili się też na morskich szlakach prowadzących z portów egipskich nad Morzem Czerwonym aż do Indii. Zajęli się importem rozmaitych poszukiwanych indyjskich towarów: tkanin lnianych, muślinów, barwników, przypraw, drewna i wyrobów żelaznych. Żydzi mieszkający w Mezopotamii byli pośrednikami na ważnym szlaku, którym sprowadzano z Chin i środkowej Azji tkaniny jedwabne."

Tymczasem gnostyk i hermetyk z III w. po Chrystusie Zosimos z Panopolis w swoich traktatach O literze Omega i O instrumentach i piecach pisze o egipskich i żydowskich receptach nie tylko na stopy żelaza ale również na barwniki. Pisze iż wiedza o piecach (retortach) w których powinny być wytwarzane zawarta jest w egipskich hieroglifach i żydwoskich grobach. Co znaczy że byli nie tylko pośrednikami w handlu tekstyliami, barwnikami i produktami z żelaza, ale również udało im się zdobyć technologie. III w. to już zejście Żydów do podziemia czyli do talmudycznej diaspory. Zosimos to w zasadzie przedstawiciel jednej z organizacji które Żydów wzięły pod buta, Bizancjum. 

Ale Żydzi kabaliści komunikują się i wymieniają wiedzą i pisamami z muzułmańskimi hermetykami. Zaś wiele z pism hermetycznych to traktaty technologiczne. Pseudo-religia jest w nich, ale dominującą rolę zyskuje w tych pismach zyskuje dopiero w III w. po Chrystusi. 

Trzeba szukać aluzji do produkcji barwników w Sefer Ha-Zohar i innych kabalistycznych manuałach. 

Właśnie. Za rządów PO-PSL, opozycja (czyli PiS) była traktowana z buta. Słynne "wygrajcie sobie wybory". 

Po prostu chodzi o że jest w tym sens. Pieniądze, ogromne pieniądze, teraz już całkiem rozpasane, nie podlegające żadnej ocenie właśnie, skąd, kto i dlaczego, kreują świat całkowitej fikcji.

Po co bawić się w ocenianie kto w tej fikcji jest lepszy? Jaki sens jest się w to angażować? Dlaczego bawić się opisy tego świata kukiełek?

Mi się wydawało że w SN zmierzamy do dotarcia do bebechów. A te bebechy to pieniądze, układy interesów, źródła władzy itp. Jednak dzisiaj można odnieść wrażenie że nikt już w to nie wierzy. Że społeczeństwo uległo jakiejś zadziwiającej infantylizacji. Uważa że te wszystkie twarde skur...yny, które zawsze kreowały politykę, nie mając oporów przed mordami milionów ludzi już zniknęły. Że nie ma już kontrolujacych wszystko służb specjalnych, zaawansowanej socjotechniki znanej od średniowiecza z całą artystyczbą sztuką, przekazem medialnym. Że po prostu ta stara dobra wiedza o kontroli i zarządzania społeczeństwem za pomocą wszelkiego rodzaju słupów gdzieś przepadła.

To właśnie mnie zadziwia kontekście wiedzy jaką niesie SN. Mamy informacje że już setki lat temu były stosowane najróżniejsze wyrafinowane sztuczki polityczne czy medialne czy artystyczne a dzisiaj z jakiegoś powodu ktoś wierzy że rządzi PiS że cokolwiek do powiedzenia ma Kaczyński. Czyli ludzie, którzy nie mają i nigdy nie miali żadnych atrybutów władzy znanej z SN. Nie mieli i nie mają pieniędzy, mediów, potęznych firm a nawet układów. I teraz gdzieś ktoś się pokazuje i pluje na PiS lub Kaczyńskiego. Ale jakie ma to znaczenie skoro ci ludzie, jedni i drudzy nie znaczą zupełnie nic?

Bo przecież wiemy że rzeczywista władza leży gdzie indziej. Ot przykładowo te pieniądze. Rzucono na Covida kasę gigantyczną. W przypadku Polski za jednym zamachem jakieś 1/3 budżetu państwa. Dlaczego nie pytamy skąd się ta kasa wzięła? Kto ją tak lekką ręką dostarcza? Dlaczego nikt się nie zastanawia nad tym? A przecież są to pieniądze, które mogą wszystko. Ilu tysięcy ludzi można kupić za tą kasę? A przecież nie trzeba ich kupować gdyż oni wszyscy są jedynie pracownikami. Mają swoich szefów. Wiemy z setek artykułów na SN że ciągle mamy do czynienia z tymi samymi ludźmi i zjawiskami w kulturze, gospodarce, sztuce. Wiemy że źródła tych ludzi sięgają poza Polskę, wiemy że sznurki są pociągane gdzieś w odleglych gabinetach gdzie masy są postrzegane jeydnie jako motłoch, któremu wystarczy kilka prostych bodźców, emocji by doprowadzić go do pożądanego stanu.

Ale nie! Chyba tego nie wiemy. Bo przecież nagle zapominamy o tych gabinetach o tych ludziach za którymi stoją setki lat hisotrii i wiedzy. Patrzymy w TV i na serio bierzemy Bidena. Macrona. Borisa Jonsona, Tuska i Kaczyńskiego.

Wierzymy że UE kierują owszem nam nie znani, owszem nawiedzeni ale mimo wszystko przypadkowe głąby bez planów na 10 lat do przodu. Ludzie, którzy mają do dyspozycji nieograniczone ilości pieniędzy ale muszący walczyć z narodowymi rządami Kaczyńskiego czy Orbana, którzy są od nich całkowicie zależni. Bez których to pieniędzy od ręki można wywołać załamanie finansowe i upadek rządu w każdym kraju. Ale uważamy że to bez znaczenia. Że tak już nie można. Że dzisiaj jest inaczej niż kiedyś i trzeba się skupić na tych naszych lokalnych błaznach z opozycji, którzy są do kupienia za parę złotych. Że te tanie, żałosne kukiełki wszelkiego rodzaju, gotowe do każdej zdrady za parę dolarów są ważne a ludzie, w których rękach są prawdziwie potężne narzędzia jak służby specjalne, banki centralne, ogromne firmy zwłaszcza te interenetowe gdzieś tam jedynie bawią się w dostarczanie ludziom narzędzi do wygodnego życia.

Tak wygląda rzeczywistość? Tak mamy to postrzegać? Uczestniczyć w tym? Wierzyć że trzeba się zaangażować po czyjeś stronie żeby osiągnac sukces? Ale po czyjej stronie? Czyją stroną jest PiS skoro wiemy że w realnym świecie powienien być zależny od ludzi z realnymi atrybutami władzy? Ale może tak nie jest? Może dzisiaj faktycznie świat jest inny i powinniśmy się angażować po jakiejś politycznej stronie gdyż taka właśnie jest rzeczywistość?

Czy ja sugeruję aby się zaangażować / czytaj - uwierzyć i uczestniczyć w grze /? :-)

Próbowałem znaleźć wyjaśnienie na ujęte w komentarzu stwierdzenie o niezrozumieniu  źródła ludzkiego oburzenia.  

Opis przedstawiony w komentarzu "powyżej" jest dla mnie, w dużej mierze, zgodny z rzeczywistością. Jednak nie widzę w nim / komentarzu/  powodu, dla którego ktoś nie miałby poczuć oburzenia z powodu działalności " medialnych grup artystycznych".

 

Ormian mylono z Żydami? Ktoś o tym pisał? Pierwszy raz spotykam się z taką tezą. Ormianie owszem handlowcy z dłuższą jeszcze przeszłością niż Żydzi, ale monoteistami stali się dopiero po chrzcie zdaje się w III w po Chrystusie. Trudno pomylić Żydów z Ormianami. Ledwo mi się to mieści w głowie, żeby Zosima agent Konstantynopola, pomylił starozakonnych z chrześcijańskimi Ormianami.

Konfabulacje, a w sobotnie popołudnia i wieczory w szczególności, to spécialité de la maison wielce szanownego pana stasia. :)

https://archive.org/search.php?query=armenian%20merchants

https://archive.org/details/asianmerchantsbu0000unse/page/n5/mode/2up

bryk,

https://en.wikipedia.org/wiki/New_Julfa#History

https://en.wikipedia.org/wiki/Armenian_Kingdom_of_Cilicia#Economy

Although the Armenians were not new to maritime trade (the earliest references to Armenian maritime trade can be traced back to Cilician Armenia, a kingdom on the

Mediterranean), the seventeenth century required them to operate in ocean environments and over
longer distances, something they managed successfully. For our research interests, two major
commercial routes of the New Julfa Armenian traders are important. The first route was that to
Europe, running from Isfahan via Tabriz to Shemakha near the Caspian Sea, sailing across the
Caspian Sea up to the lower reaches of the Volga River at Astrakhan, and following the Volga
River to Kostroma, before branching south to Moscow. From Moscow the route continued to the
White Sea and the city of Arkhangelsk, from there various possible routes through the North Sea
and to the West existed. In the White Sea the goods were generally transferred to Russian or
Swedish vessels and shipped to other European ports, although merchants sometimes took land
routes to Western Europe through present-day Finland and the Scandinavian Peninsula. This
Caspian-Volga route trade route quickly acquired international commercial significance, and was
considered “Armenian” by other peoples.8 With the minor exception of a few Persian and
Caucasus Tatar traders, Armenian merchants dominated the Russian trade route to Europe.9
While the European states were usually friendly to Armenian traders because of the economic
importance of their activity, history also knows instances of social, ethnic and religious
discrimination. The policies of Sweden and the Baltic countries provide an example of a friendly
attitude. In 1687 a commercial contract was signed between Armenian merchants and Sweden,
permitting the former a two-year toll exemption. This contract, highly favourable to the Julfa
traders, also granted Armenian merchants permission to open factories in Stockholm under royal
protection. A hostel-cum-storage depot was built for Armenian merchants in Narva with the
support of the Swedish Royal Palace. The Armenian merchants paid a two per cent tax on goods
exported to their homeland from Sweden and a one-per cent tax on goods purchased elsewhere in
Europe for transport to Persia via Sweden.10 In 1696 Frederick Kazimir, Duke of Kurland, signed
a treaty consisting of twenty two points, which satisfied most of the requests of Persian-Armenian
merchants in various Baltic cities. He taxed all their goods, excluding precious stones, but allowed
them to obtain the provisions necessary to support their activity. The Duke also guaranteed their
safety from all dangers or violations, under the stipulation that they in turn should behave in a
law-abiding fashion. In the Baltic countries the Armenians enjoyed freedom of religion, the right
to enter into transactions with the local populace, and the right of habitation in Baltic cities. They
were also allowed to establish factories with equal status to those of the local inhabitants, and
article six of the treaty granted wholesale merchants freedom from all taxes for four years. In
marked contrast, Armenian traders encountered many problems with the French authorities. The
Armenians’ handling of the French-Iranian trade before 1664 prompted the French authorities to
attempt to break the Armenian monopoly. For example, in 1622 the city administration of Marseille issued a special warrant forbidding the captains of French ships from transporting the
goods of Armenian traders.11
The second major trading route was that in Asia, which was mostly used by representatives of
the Armenian communities of India, most of them originally from New Julfa. The Armenian
presence in India was ancient, and they were in the Indian peninsula a long time before the
Europeans arrived there to trade. Initially the European trading companies and colonial authorities
in India and the Far East were uncertain whether to treat the Armenian trading communities as
competitors or allies. However, eventually the British East India Company and subsequent British
colonial authorities found the Armenian trading networks and communities to be worthy allies and
useful for their commercial and colonial penetration of the region. In India, Myanmar, Singapore,
Java, certain ports of China, the Philippines and elsewhere in the Far East, the Armenian trading
firms were involved in import-export enterprises handling spices, textiles, daily commodities, and
even opium. In 1688 an eminent Armenian merchant, Khoja P’anos Kalant’ar, acting on behalf of
the larger Julfan community of merchants, signed an agreement with the English East India
Company in London. The Julfans agreed to transport their silk and other merchandise using
English shipping, and in return were granted a number of privileges including equal rights with the
English merchants to transport their goods and themselves across the Indian Ocean, as well as tax
exemption. After signing the 1688 agreement, many Julfan Armenians began to use English and
Indian ships in addition to their own. There are about a dozen recorded examples of
Armenian-owned ships sailing the Indian Ocean in the late seventeenth and early eighteenth
centuries. Naturally such privileges highlighted the commercial ties of Armenians with many ports
in the Far East.12 Many European merchants willing to facilitate their activities in overland trade
in Asia even began to wear Armenian-like costumes. For a period the Armenian flag (an image of a
lamb carrying a cross) was also a guarantee of security in the ports of the Far East.
By the eighteenth century, however, the Armenian trading communities in India and the Far
East were considered enemies of the East India Company. The British started to persecute them
and confiscate their ships as enemy property. As elsewhere, foreign hostility towards the
Armenians stemmed from their financial success. In 1783 the British robbed Armenians settling in
the Chinese city of Guangzhou. Although the Chinese authorities offered the Armenians protection,
most left to resettle in Macao and Indochina.13
In the beginning of the nineteenth century, in response to the emerging capitalistic economy
the Armenian merchants of India and the Far East started to band together to form major trading
corporations. In 1850 seven major Armenian trading companies joined to form a single powerful
corporation in Guangzhou, and this corporation then opened branches throughout the Far East. The preeminent company among the Armenian trading houses was the “Seth Apcar” company, whose
ships serviced three continents via routes that linked China and Great Britain. However, in the
1880s when the British began to establish commercial colonies in China, they hindered Armenians
from trading on certain routes, seeking to monopolize the most valuable trade for the British and
impose high taxes upon Armenians.
The Armenian trading empire was damaged following the Afghan invasion of Iran in 1722,
during which New Julfa was ruined and its inhabitants were saddled with a seventy thousand
touman payment to the invaders. Many Armenians immigrated from New Julfa after this event,
and the highly successful Armenian Trade Company of New Julfa increasingly moved its activity
elsewhere, establishing branches in several other cities

smile,

Democrats Refuse To Drink Water As It's Also Prescribed To Horses

The Babylon Bee

Oczywiście Ci kupcy sprzedawali.

Ale to trzeba przetłumaczyć na deepL translator.

Nadto tu chodzi o okres przed Chrystusem. 

Ok. Trzeba przestudiować. Przypuszczenie robocze na bazie improtu indygo przez brata Majmonidesa, sprawy niebieskiej nici w tałesie i niebieskiego koloru we fladze izraela: konkurencja między Ormianami a Żydami, Żydzi kontrolują handel barwnikami, ale do czasu gdy Ormianie wygrywają, napuszczają Biznantyńczyków na organizację żydowską, vide zatopienie floty brata Majmonidesa.  

Wie  Pan...

...  skad  sie  te  PINIADZE  bioro  to  wyszlo  ostatnio  przy  wpisie  Pink  Panther'y,  ze  one  sa  m.in.  z  NARKOBIZNESU...  kiedy  parenascie  lat  temu  sp.  Lepper  wspomnial  o  Talibach  w  Klewkach   i  o  jakiejs  kasie  z  helikopterow  -  to  prawie  cala  Polska  sie  smiala...  w  tym  takze  ja,  do  czego  z  bolem  musze  sie  przyznac,  ale  dzis  to  juz  na  100%  wiadomo  skad  SOROS,  czy  wnuczeta  "bigzbiga"  majo  kase  na  te  wszystkie  "wsciekle  macice"  albo  Ciechanouste  z  Bialorusi...

...  jakos  dziwnie cicho  o  WYDRUKOWANYCH  calych  PAKACH  narkodolarow  w  Afganistanie.

Po  prostu  ta  LOBUZERIA  przekabinowala  i  "mleko  sie  rozlalo",...  a  "HGW  -  Hania  naszo  kochana"  POWINNA  juz  dawno  siedziec,  tylko  kto  ja  zamknie...  ten  kret  pisowski  Ziobro  ?!?!?! 

Dlatego  dzis  taki  RUCH  i  REJWACH  PRZY  ZLOBIE...  bo  ZLOB  "NIGDY"  NIE  WYSCHNIE.

Przepraszam, ale w czym sie plączą. Co szokującego odkrywamy, zestawiając te dwa cytaty?

Niekonsekwencję i sprzeczność. W pierwszym zamiecenie faktu sprowadzania niebieskiego barwnika z Indii. Zamiast tego jest ślimak. Owszem z niego też pozyskiwano. Ale zaniechanie barwienia nici talitu na niebiesko wynika raczej z utrącenia żydowskiego importu z Indii. W drugim rzeczony "ślimak" jest "rozsmarowany" po fladze izraelskiej. Czym jest kolor niebieski na tej fladze? Wspomnieniem ślimaka którego nie mogli jakoby rozpoznać, czy śladem potęgi wschodniego handlu żydowskiego?

Że niby nie mogli rozpoznać ślimaka, to śmieszna wymówka. Jakby chcieli to by rozpoznali i znaleźli jeszcze ze dwa gatunki dające niebieski barwnik. 

Na  trapiącą ciebie przypadłość nie wynaleziono lekarstwa.

Wlasnie  tak,...

...  ale  ja  dziekuje  bardzo,  Pani  Mollier,  za  taaaka  "zabawe"...  niech  sie  bawio  beze  mnie.

Jak  to  powiedzial  "nasz  klasyk"...  "bedziemy  kopac  rowy  i  je  zasypywac...  i  bedziemy  szczesliwi"  !!!  Dla  takich  MUNDROSCI  to   CZeba  stypEdium  w  Berlinie  skonczyc...  albo  w  innym  oksfordzie.   

Schizie, stanowisz przypadek wyjątkowo wprost żałosny.

Podlicz, pod którym z kolei nickiem starasz się obszczywać mi nogawki.

No właśnie. Skąd one wytrzasnęły tego ślimaka. Jest taka książka "The Art of Dyeing in the History of Mankind". Jeden rozdział jest poświęcony Żydom. Wymieniane są konkretne techniki pozyskiwania barwników. Są tam wszystkie odcienie czerwieni, czerni, bieli i fiolety. Niebieskiego ani śladu. Tylko indygo.

Autorzy encyklopedii żydowskiego symbolizmu - naturalnie z Talmudu, a Talmud to, mówiąc w skrócie, ustna Tora (czyli jakby odpowiednik naszej Tradycji) z komentarzami.

Opis tego chilazon w traktacie Menachot 44a nie wygląda, jakby wyszedł spod pióra kogoś, kto przekazuje znaną sobie dobrze wiedzę: "Mędrcy nauczali: Chilazon - jego ciało przypomina morze, kształtem przypomina rybę, wyłania się raz na siedemdziesiąt lat, a jego krwią farbuje się na kolor techelet, dlatego jest kosztowny". Jakieś półlegendarne stworzenie, dające półlegendarny barwnik, ale skojarzenie tego barwnika z nieprawdopodobnie drogą i wówczas, tj. w III w n.e. zastrzeżoną dla cesarza purpurą tyryjską z rozkolca narzucało się samo. Czy do najświętszych kapłańskich szat i najważniejszego elementu "wzorcowego" szala modlitewnego godziłoby się użyć czegoś pośledniejszego?

I jeszcze raz podkreślę, nie przywiązujmy się do naszego rozumienia kolorów, a zwłaszcza do tego, jak jeden do drugiego jest "podobny" w danym języku, zwłaszcza starożytnym. Objaśnianie znaczenia niekórych biblijnych słów jest tłumaczeniem ignotum per ignotum. Może purpura tyryjska nie jest dla nas "błękitem nieba" ale kto wie, czym była dla biblijnych autorów, a potem dla mędrców Talmudu, którzy prawdopodobnie nie mieli okazji oglądać jej na własne oczy? W każdym razie był to najbardziej boski "niebieski", o jakim mogli pomyśleć. Wszystkie inne odmiany, znane i dostępne, mogły być tylko jego przybliżeniem i erzacem.

Tutaj ciekawa lekcja pt. Indygo: odtwarzanie barwnika faraonów z unijnego czasopisma, publikującego materiały dla nauczycieli.

To jest w moich poprzednich komenatzrach, ale powtórzę w pigułce.

1. Talit (tałes), czyli prostokątny kawałek tkaniny uzywany jako szal modlitewny, nie musi mieć pasów, a jeśli ma, to mogą być one dowolnego koloru. U nas, tj. w Europie środkowej, tradycyjnie tałesy były w pasy czarne lub niebieskie (różnych odcieni), w drugim przypadku barwione najzwyklejszym dostepnym barwnikiem, czyli roslinnym indygo. Dzisiaj pewnie stosuje się chemię.

2. Specjalny, wymieniony w Biblii odcień niebieskiego - techelet - był kolorem nici wplatanych we frędzle cicit. W starożytności jeśli używano do barwienia tych nici purpury tyryjskiej, to może do talitu arcykapłana albo króla. Czego używano w zwyczajnych, tego tak naprawde nie wiemy. Nie wiedzieli tego również mędrcy Talmudu w czasach poświątynnych i wykombinowali, ze najlepiej jest po prostu nie barwić tych nici do frędzli, żeby przypadkiem nie popełnić faux pas wobec Pana Boga. Nici w kolorze techelet razem z samym kolorem przeszły w sferę legend i domysłów.

3. Flaga izraelska nawiązuje do zwykłego niebieskiego koloru pasów tałesu, a nie do legendarnego koloru nici wplecionej w cicit, której nie stosowano co najmniej od późnej starożytności i której żaden syjonista nie miał szansy widzieć.

Tak tez można to ująć.

Ksiega Kapłańska nakazuje umieszczanie cicit "kanfe bigdehem", czyli na skrajach (np. Biblia Tysiąclecia, Biblia Warszawska) lub rogach (np. Biblia Wujka) szat, przez co rozumie się płaszcz starożytnej, żydowskiej mody: czworokątny, z otworem na głowę, biednemu służacy także w nocy za przykrycie (Wyj 22:26-27). Kiedy takie płaszcze wyszły z uzycia, zastąpił je symboliczny talit, bo przecież do czegoś trzeba było cicit przyczepić.

Jeśli jest więcej frędzli, to te cztery narożne, święte cicit są przeważnie dłuższe. Faryzeusze wydłużali je ponad miarę (Mat. 13:5).

100% symboliki... Hm, sama pustynia może być symboliczna, co oddala pytanie o realne możliwości w zakresie barwników, ale prowokuje inne, równie oddalające nas od tradycji biblijnej i talmudycznej oraz kościelnej.

kanaf dosł znaczy skrzydło, a więc kanfe bigdechem znaczy na skrzydłach ubrania

OK