Nawet jak człowiek jest bardzo pijany i zamienił się w bredzącego od sensu wujcia wariatuńcia, nie przestaje myśleć o polityce. I taki oto wymyśliłem schemat przedwczoraj na weselu: ludzie zaczynają interesować się polityką i politykami wyłącznie poprzez ekstrema. Niestety jest to pułapka, albowiem większość postaw ekstremalnych jest sfingowana. I służy temu właśnie, by zogniskować emocje tych osób, którym właśnie coś tam zaczęło w głowie świtać i chcieliby pogłębić swoje zainteresowanie polityką. Nikt sobie jednak tym nie zawraca głowy, albowiem postawy ekstremalne są tak interesujące i dynamiczne, że ich sympatykom wydaje się iż podążając za prezentującymi je osobami, osiągną sukces. Jest to nieprawda, albowiem politycy ekstremalni są całkowicie statyczni. Droga, którą podążają jest złudzeniem. Skoro bowiem znajdują się w ekstremum, nie mogą się nigdzie dalej udać. Mogą jedynie zawrócić lub zrezygnować z udziału w życiu politycznym. Mogą też, jak pan Mikke, dokonywać przez całe życie serii demonstracji, lub stwarzać wokół siebie atmosferę zagrożenia, dającą ich sympatykom poczucie wybraństwa. To jest kłamstwo, z którego bardzo trudno się otrząsnąć. Politykom ekstremalnym bowiem nic nie zagraża i zagrozić nie może z istoty. Są bowiem najważniejszym elementem sceny medialnej, gdzie poważni ludzie ustawiają i przestawiają jakieś kukiełki.

Tak, jak to już kiedyś pisałem, najbardziej zagrożeni i najbardziej opłacali w sensie inwestycji wyborcy w przyszłość, są politycy umiarkowani. Oni mają dokąd iść, w wymiarze realnym, nie skupiają się na deklaracjach i swoim, coraz bardziej dziwacznym wizerunku. Przed politykami umiarkowanymi jest jakaś droga i widać, że oni mogą się zmieniać. Mogą dość też do jakiegoś ekstremum, ale nie jest to wcale przymus. Politycy umiarkowani, jeśli są konsekwentni i pracowici, osiągają dużo, niestety skupia się na nich także oko Saurona i wielu z nich ginie, albowiem są zbyt skuteczni. Jeśli ujmiemy rzecz w takich kategoriach, okaże się, że Smoleńsk był akcją, która zlikwidowała wielu bardzo dobrze rokujących, umiarkowanych polityków. Przy życiu, w pierwszym i dalszych szeregach, pozostali zaś ekstremiści, którzy nie nadają się do tego, by w nich inwestować.

Politycy umiarkowani mają ten problem, że nie mogą – poprzez komunikaty, postawę i kreację – zrobić zbyt dobrego wrażenia na wyborcach. Nie mają w sobie mechanizmu, który by im pozwolił, na kreowanie postaw i poglądów ekstremalnych, mogących przyciągnąć uwagę publiczności. Ta zaś, wychowana na mediach, komediach, serialach, królowych życia i Elżbiecie Jaworowicz, domaga się, by polityk ją zabawiał jakimiś ciekawymi wicami. To są niby oczywistości, ale dobrze je od czasu do czasu powtórzyć, żeby nie wpaść w jakąś pułapkę i nie dokonywać głupich wyborów. Czy to oznacza, że należy pokładać nadzieję we wszystkich umiarkowanych politykach? Oczywiście, że nie. To by było za łatwe. Wszystkich bowiem dotyczy selekcja wstępna i, o czym dobrze wiemy, w polskiej polityce nie ma żadnych przypadków. Jeśli ktoś już się tam znalazł musiał wykazać się kilkoma istotnym cechami. Przede wszystkim konformizmem, który najbardziej odstręcza ludzi od polityki. Musimy jednak, powtórzę, być świadomi, że nonkonformizm jest cechą najłatwiejszą do zagrania, nawet przez bardzo słabych i źle przygotowanych aktorów. Wystarczy kilka deklaracji powtórzonych z odpowiednią intonacją. Polityk umiarkowany, powodowany dyscypliną, czy też wewnętrznymi ograniczeniami, nie może składać żadnych nonkonformistycznych deklaracji, ale może się nad takowymi i wynikającymi z nich postawami zastanawiać. Co z tego wyniknie okaże się później. Postawa umiarkowana rokuje, albowiem polityka nie jest statyczna, jest to coś niesłychanie dynamicznego, a jedynymi stałymi elementami życia politycznego są ekstremiści. Są jak pułapka na owady zrobiona z kawałka prześcieradła, nasączonego sokiem malinowym i podświetlonego lampą. Ten prosty mechanizm jest widoczny, czytelny i niesłychanie przy tym skuteczny. Jeszcze nie spotkałem nikogo, zaczynającego interesować się polityką, komu dałoby się wytłumaczyć, że postawy ekstremalne, które odkrywa są ciągle tym samym żartem, odgrzewanym na nowo, przez na nowo wystylizowanych aktorów.

Pozostaje jeszcze pytanie – czy sami aktorzy rozumieją, że ta droga donikąd ich nie zaprowadzi, że mogą z niej jedynie zawrócić lub zniknąć całkowicie, jeśli okaże się, że nie spełnili oczekiwań, albo zechcą zrobić coś naprawdę autentycznego, co sami wymyślą? Nie sądzę. Pokusa bowiem zaistnienia w świecie polityki jest zbyt wielka, a obietnice jakie się im składa zbyt poważne, na pierwszy rzut oka, by się nad tym zastanawiać. Całkowicie przy tych wyborach znika świadomość sprawy najważniejszej: stałość w polityce nie istnieje. Jeśli ktoś zaś zamierza, jak to mówią – startować do polityki – dobrze, by zrobił do z ziemi, a nie ze stratosfery. Za tą ostatnią bowiem zaczyna się kosmos, nie ma tam tlenu i panuje stan nieważkości. Nie ma też stamtąd powrotu. Jeśli zaś ktoś oderwał się od ziemi, to nawet gdy go spróbują ściągnąć z 300 metrów, naogląda się jeszcze pięknych widoków i poczyni spostrzeżenia, które – przy kolejnej politycznej zmianie – pozwolą mu na uniknięcie błędów i naiwności z jakimi wyrwał się do tej polityki pierwszy raz.

Ekstremista zaś jest jak hologram wyświetlany na chmurze. Błyszczy się, jest wysoko, ale w rzeczywistości nie istnieje. Tyle tylko, że zajmuje bardzo dużo przestrzeni widokowej, całkowicie odwracając uwagę od polityków umiarkowanych. Tych zaś zaczynamy wspominać i zaczynamy ich żałować dopiero wtedy kiedy znikną. Tak więc na dziś mam taki oto apel – przestańmy się ekscytować ekstremami, przestańmy się zastanawiać nad pedofilią w Kościele i kryzysem w rolnictwie, albowiem te obszary mają wyznaczonych rozgrywających, którzy – co oczywiste – nie mówią własnym tekstem. Pomyślmy o tych politykach, których na razie nie widać, a którzy bardzo chcieliby w polityce zostać i jakoś się zapisać w naszej pamięci.

 

Na koniec jak zwykle reklama książek

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/kredyt-i-wojna-tom-i-2/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/kredyt-i-wojna-tom-ii/

 

No i zasygnalizowana wczoraj wrześniowa promocja

 

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-socjalizm-i-smierc-tom-i/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-socjalizm-i-smierc-tom-ii/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/miedzy-altransztadem-a-poltawa-stolica-apostolska-wobec-obsady-tronu-polskiego-w-latach-1706-1709/

 

---

tagi: polityka  ekstremiści  wybory  niebezpieczeństwa 

	gabriel-maciejewski
	13 września 2021 08:56

26     2183    12 zaloguj sie by polubić