Już to widzę jak Ukraińcy rezygnują ze swoich legendowanych dziejów. Trzeba być bardzo świadomym swojej historii, aby przyjąć prawdę na klatę.

To jest niesamowita wiadomość, że jeden z najważniejszych dokumentów, dotyczących początków rozbioru Rzeczypospolitej, nie istnieje realnie!

Ciekawe ilu polskich historyków ma tego świadomość, podobnie jak wynikających z tego faktu konsekwencji? Bo wychodzi na to, że nie tyle prawo, co fakty dokonane (w tym potop szwedzki), zdecydowały o odłączeniu lewobrzeżnej Ukrainy od RON. Podobnie jak z utratą Kijowa po rozejmie andruszowskim: z 2 lat zrobiły się już 3 i pół setki...

ps. Żydzi i Anglicy też na hagadach budują, ale tym się różnią od Ukraińców, że sami je tworzą, zgodnie z potrzebami etapu.

Oczywiście, że nie zrezygnują. 

Dziś wieczorem zamieszczę tekst o doktrynie dotyczącej tego obszaru. Powstała w pewnej placówce dyplomatycznej w Stambule.

"To jest niesamowita wiadomość, że jeden z najważniejszych dokumentów, dotyczących początków rozbioru Rzeczypospolitej, nie istnieje realnie!"

Można by sobie zażartować, parafrazując kpt. Stopczyka, "A kto tyle lat dokumenty trzyma?", a tak na poważnie, to ilość wpisów wikipedystycznych na ten temat, w różnych egzotycznych językach pokazuje, że nie należy lekceważyć "nieistniejących dokumentów" -> Ugoda perejasławska

Dobrzy dyplomaci znają się przede wszystkim na interesach.

Cóż można dodać do tego? Poza wdzięcznością to plusik. Ja z uporem maniaka będę stukał, że jeśli Ukraina chce stanąć na nogi musi nawiązać do tradycji unii brzeskiej od samego początku na różne sposoby torpedowanej.

A tak przy okazji w tym temacie z kościelnego podwórka. Myślę, że dla większość już o tym wie, ale nie szkodzi przypomnieć:

https://ekai.pl/papiez-z-hierarchami-greckokatolickimi-opracowuje-nowa-strategie-nt-ukrainy/

Ciekawy jestem co z tego wyniknie ...

Tu nawet nie o legendy chodzi, czy jakąkolwiek wiedzę. To jest ten sam rodzaj kompleksu na który chorują Rosjanie... To tzw. Pańska Polska, czyli bogata i groźna (bo bogata) kosztem uciskanego i słowiańskiego (koniecznie! bo z tego wynika to całe "braterstwo") luda, pragnącego żyć w takim samym zbytku, ale przez ucisk i niewolę u Panów nie mogącą dostąpić równości i swobody. Którą oczywiście nie mogąc posiąść trzeba zamordować, najlepiej widowiskowo (czyt brutalnie). A jeśli nie można zamordować to gardzić pozostaje. Klepać biedę, i daleko bardziej idące upokorzenia/niewolę od "swoich", byle gardzić Pańską Polską. Z własnej i nieprzymuszonej woli.

Na szczęście część Ukraińców, która zdążyła zakosztować życia u nas, zmienia swój sposób podejścia do rzeczywistości. Wyzbywa się kompleksów i widzi w Polsce szansę dla siebie i rodziny na normalne życie. Ich dzieci będą Polakami, jeśli tylko nikt ich nie będzie traktował z pogardą, ani im w głowach, tego rodzaju historiami o jakich pisze coryllus, paskudził nie będzie.

Staramy się

Witam, dla mnie to co teraz się dzieje w sercach i głowach Ukarińców, którzy spotkali się z katolicką kulturą, to prawdziwy dowód na to, ze ta cała ich historia to jedno wielkie kłamstwo. To jest prawdziwe spotkanie kultury śmierci z kulturą życia. Wielu z nich jeszcze nie rozumie, że numer jeden to Pan Bóg i dlatego jest ta różnica. Ale szansa teraz jest, że zrozumieją.

Sami Ukraińcy przyznają, że się "oryginał nie zachował". No i nie są zgodni, co do charakteru traktatu, ponoć wzorowanego na tekście ugody zborowskiej z RON 1649 (sic!);-). Piszą o tym w Internetowej Encyklopedii Ukrainy (tłumacz gugla całkiem sprawny tutaj):

"Traktat składał się z dwóch głównych dokumentów wzorowanych na traktacie zborowskim z 1649 r . : patent carski na gospodarza zaporoskiego z 6 kwietnia (patenty zostały również przyznane innym ukraińskim majątkom ) oraz 11 artykułów dotyczących szczegółów wojskowych, politycznych i technicznych. Oryginalne dokumenty nie zostały zachowane, ale zachowały się tłumaczenia i projekty patentów cara. Forma i charakter traktatu były niedoskonałe; niektóre artykuły nie były systematycznie formułowane, a ich treść była dość niejasna. (Angielskie tłumaczenia traktatu pojawiają się w książkach Oleksandra Ohloblyna i J. Basaraba [patrz bibliografia ].)

W wyniku traktatu Ukraina stała się protektoratem cara moskiewskiego, odtąd także „carem małej Rosji ”, który z kolei uznał hetmana i gospodarza zaporoskiego za jedynych przedstawicieli państwa hetmańskiego i jego rządu. Ukraina, na czele której stoi swobodnie wybrany hetman, zachowała niezależność i autonomię zarówno w polityce zagranicznej, jak i wewnętrznej. Gwarantowano prawa i wolności Kozaków , szlachty , mieszczan i duchowieństwa . Moskwa musiała bronić Ukrainy militarnie, natychmiast rozpocząć ofensywę przeciwko Polsce i wysłać wojska i gubernatora wojskowego do obrony Kijowa . Zarejestrowani Kozacy armii Bohdana Chmielnickiego mieli być opłacani przez cara z podatków zebranych przez samorządy na Ukrainie, a ich liczba została ustalona na 60 000. Ze względu na stan wojny ukraiński rząd zgodził się nie prowadzić negocjacji ani z Polską, ani z Turcją bez zgody cara. (Ten ostatni przepis i ten dotyczący pobierania podatków na Ukrainie dla skarbu cara nigdy nie były egzekwowane).

Ograniczenia traktatu i jego formalny charakter doprowadziły do ​​różnych interpretacji po obu stronach. Rząd ukraiński, szczególnie pod rządami Bohdana Chmielnickiego , uznał go za tymczasowy sojusz polityczny i wojskowy. Jednak księstwo moskiewskie, zwłaszcza po śmierci Chmielnickiego, wykorzystało je, by usprawiedliwić rosnącą ingerencję w wewnętrzne sprawy Ukrainy, ograniczając suwerenność Ukrainy i ostatecznie unieważniając postanowienia traktatu. Wkrótce po zawarciu traktatu moskiewscy urzędnicy odwiedzili 117 ukraińskich miast, a ponad 127 300 ukraińskich mężczyzn złożyło przysięgę lojalności wobec cara.

Historycy i specjaliści prawni nie byli jednomyślni w ocenie traktatu, w szczególności jego aspektów prawnych i stosunków ustanowionych między Ukrainą a Rosją. Niektórzy (głównie rosyjscy) uczeni uważają, że sformalizowało dobrowolne włączenie Ukrainy do Rosji, w całości lub w części (D. Odinets, I. Rozenfeld, Venedikt Miakotin) lub autonomia Ukrainy w obrębie moskiewskiego caratu, a później Rosyjski Imperium (B. Nolde i inni). Inni historycy, zarówno rosyjscy, jak i ukraińscy, uważali to za akt rzeczywistej unii obu państw (N. Diakonov, A. Filippov, A. Popov); lub unia osobista z carem jako suwerenem obu krajów ( Rostyslav Lashchenko, Vasilii Sergeevich); lub sformalizowanie wasala Ukrainy ( Mykhailo Hrushevsky , N. Korkunov, Ivan Krypiakevych, Miakotin, Lew Okinewicz, Michaił Pokrovsky, Mykhailo Slabchenko , Andrii Yakovliv w swoich wczesnych pracach) lub jego status protektoratu (Hrushevsky, Dmytro Doroshenko , Borys Krupnytsky , Krypiakevych, Yakovliv w jego późniejszych pracach) lub pseudo- lub quasi-protektorat ( Bohdan Halaichuk); lub tymczasowy sojusz wojskowy, umocniony przez carską ochronę ( Wiaczesław Lypynsky , Elie Borschak, Yakovliv w swoich późniejszych pracach, S. Ivanytsky). Współcześni ukraińscy historycy zostali podzieleni: mniejszość interpretowała traktat jako formalizację statusu Ukrainy jako państwa wasalnego lub protektoratu (Okinshevych, Yakovliv), podczas gdy inni postrzegali go jako sojusz wojskowy i polityczny (Lypynsky, Oleksander Ohloblyn ). Radzieccy historycy na ogół kwestionowali, że jest to traktat w ogóle, i opisali go jako kulminację pragnienia dwóch „braterskich ludów” zjednoczenia się w jednolitym państwie rosyjskim.

http://www.encyclopediaofukraine.com/display.asp?linkpath=pages\P\E\PereiaslavTreatyof1654.htm

Pogrubienia moje.

To teraz pytanie zasadnicze - kto służył w tych pułkach wysłanych przez cara na pomoc Ukrainie, prowadzącej wojnę z pańską Polską?

"Pogrubienia moje."

Pozwolę sobie "pogrubić" jeszcze ten fragment : Angielskie tłumaczenia traktatu.

Może oryginał mają w British Library albo w Tower? ;-)

Fajna ta strona. Taka mapka mi tam wyskoczyła...

W takim razie chciałbym przypomnieć, że konstytucja 3 maja wskazuje naród jako suwerena. Rozdział Kościoła od państwa sięga w prawie polskim osiemnastego wieku, a sam pomysł zyskał ogromną popularność w wieku szesnastym. Warto o tym pamiętać, kiedy się mówi Polsce jako kraju katolickim, bo powiedzenie to wydaje się mocno na wyrost.

Nie znam ich mentalności, bo rodzina nie z tamtych stron.

Pamiętam film "Było sobie miasteczko" o Kisielinie, a w nim bardzo stonowane wspomnienia pani Dębskiej i jej syna Krzesimira (znany muzyk) oraz wnuka. Dzieci bawiły się razem, gościli się wzajemnie, świadczyli pomoc, a jak doszło do pamiętnej niedzieli to sąsiedzi mordowali Polaków bez pardonu, nawet chroniących się w kościele. Film jakiś czas temu zniknął z YT, a teraz jest od jakiegoś czasu znowu dostępny, ale aby uniknąć zapewne pyskówek i prowokacji wyłączono możliwość komentowania.
Ze wspomnień pani Dębskiej wynika, że Ukraińcy wiedzieli co będzie się działo następnego dnia, bo zaprzyjaźniona stara sąsiadka na widok bawiących się dzieci pokiwała głową i powiedziała "a wy tu tak sobie spokojnie siedzicie" (o ile dobrze pamiętam).

Z tego względu ostrożnie podchodziłbym do asymilacji, szczególnie niektórych, bo w tej milionowej rzeszy mogą być i wilki. Znam opowieść mojej dentystki, która stawić musiała się w szkole, kiedy jej kilkuletni syn sprał Ukraińca, za to, że powiedział o naszej fladze szmata.

Trochę zastanawiają mnie filmy na YT zamieszczane przez Ukraińców w których chwalą nas, porównują nasze miasta ze swoimi (na korzyść naszych), a niektórzy porównują je z podobnymi miastami we Francji, czy Anglii. Na mój gust tych filmików jest zbyt dużo.

Jak to kto? Najemnicy, powiedzmy "szkoccy", za te holenderskie srebrniki przez Chmielnickiego wspaniałomyślnie przekazane;-) Niektórzy pewnie nawet nie musieli z dalekiego zachodu płynąć, bo choć kompania moskiewska oficjalnie została po ścięciu Karola Stuarta przez cara wyrzucona, to jej członkowie i ich późne wnuki już całkiem sprawnie po rusku szwargotały i mogły w różnych formach przetrwalnikowych z ekspansywnymi Holendrami  w Moskwie rywalizować.

Nigdy nie odejdą od naszu, waszu. Do tego ciągle są zhierarchizowani, i podlegają, jak się wydaje dyscyplinie obozowej.

To zdechną, bo na janosikowej tradycji nie da się nic zbudować. To wynika z istoty rzeczy.

Smarzowski się natrudził a takich filmików nigdy dość

Zapomieli dodać, że to była efemeryda pod protektoratem 2 cesarzy, ze szczególnym uwzględnieniem Wilusia. A już województwo ruskie, czyli lwowskie, jako Zachodnia Republika Ludowa (??? tak się to tłumaczy poprawnie), daleko za San sięgająca, to nie żaden faktyczny twór polityczny, tylko pobożne życzenia, poparte walkami różnych siczowych strzelców, nie tylko we Lwowie i Przemyślu. Nie mogli darować potem biednym Orlętom, że skutecznie przez kilka pierwszych tygodni (do czasu przybycia polskiego wojska) swoich miast broniły, więc znaczną część cmentarza we Lwowie na śmietnik skutecznie zamienili. Sami się szybko bolszewikom i ich zachodnim opiekunom poddali, mając wciąż za największego wroga wrażych Lahiv.

Widać stare hagady wciąż obowiązują, choć sytuacja (wbrew pozorom) sprzyja przewartościowaniu wzajemnych relacji "oddolnie". Pytanie, czy wśród polityków obu stron znajdą się ludzie, którzy spróbują naprawić to, co interesy obcych mocarstw (i ich kompanii handlowych) w XVI/XVII wieku zepsuły?

I czy zamiast Sakiewiczów, Warzechów i Ziemkiewiczów znajdą się publicyści pokroju ks. Starowolskiego i Pawła Palczowskiego?

Rozdział Kościoła od państwa jest niekatolicki, a odzwierciedla się w kulturze polskiej od dawna. Poza tym Kresy funkcjonują w niej na zasadzie raczej mitologicznej niż realnej. Jeśli kultura ma być katolicka, to i państwo ma być katolickie. A czy takie przesłanie kierowane jest do kogokolwiek? Niespecjalnie.

Kresy zostały od Polski bardzo skutecznie odpiłowane. Jeśli Ukraińcy mają swoje mity, to i my mamy niezgorsze mity. Przywrócenie państwa katolickiego w Polsce oznacza wielki ból głowy dla wszystkich wielkich tego świata ze Stanami Zjednoczonymi Ameryki na czele, bo wtedy zniknie sens istnienia tegoż państwa w obecnej postaci. A bez państwa katolickiego kultura katolicka przypomina cienką warstewkę lakieru. Religia katolicka i kultura katolicka stoją w sprzeczności z programem prometejskim, który to program dopasowany jest do opisanych w notce mitów ukraińskich.

"Najłatwiej byłoby zacząć od ostatnich wyborów, które w Polsce nikogo nie obeszły, bo były jawną hucpą i jedną beczką śmiechu."

Tak sie dzieje w tej naszej czesci Europy. My wybralismy elektryka ktory okazal sie w koncu byc komikiem [i to kiepskim], a Ukraincy wybrali komika, ktory byc moze po zakonczeniu sprawowania urzedu pojdzie sie uczyc do technikum elektrycznego.

Problem w tym, że rozmaici agenci działali wówczas oraz  działają i dzisiaj.

I z pewnością  nie zamierzają pomagać nam w takim zbożnym celu.

Nie należy zapominać, że Ukraina nie jest jednolita. Tendencje antypolskie i pretensje o tereny zakerzońskie - Chełm i Przemyśl - są silne w części zachodniej . Tam umysłami rządzi Bandera i koledzy, na Nowy Rok wieszano w Stanisławowie fagi OUN. Pół roku temu byłem we Lwowie, Stanisławowie i Tarnopolu, rozmawiałem z ludźmi i ponieważ sytuacja była rodzinna opowiadali grzecznie ale stanowczo o swoich poglądach. Byli to ludzie wykształceni medycznie i technicznie. Polska i Polacy są przeciwnikiem o takiej samej wadze jak Rosja i Rosjanie. Pretensje są o przeszłość i o to, że z powodu Polski i Rosji/ZSRR nie mogli być niepodlegli. Wyczyny na Wołyniu były odpowiedzią na traktowanie Ukraińcow w II RP. Okrucieństwo uważali za uzasadnione ale nie przyjmowali do wiadomości, że mordowano dzieci. Ku mojemu zakoczeniu uważali polskich królów za swoich królów. Nie wiem jak to godzą w swojej świadomości. Byli dumni z Sobieskiego. Język polski rozumieją i znają w  pewnym zakresie ale nie chcą nim się posługiwać w rozmowie. Nie chcieli też rozmawiać po rosyjsku. Na informację, że kozacy zajmowali się głównie wysyłaniem ludzi z terenów Ukrainy w niewolę turecką zareagowali tłumioną agresją słowną i niedowierzaniem. Poprosiłem o sprawdzenie w ich źródłach.

Twierdzili również, że pozostała część Ukrainy jest inna. Mówili, że tamci ich nie rozumieją, a oni ich. Chodzi o kwestie patriotyzmu. Tylko oni, ci z części zachodniej, prawidłowo go rozumieją. Według ich opinii tamci zbyt mało dbają o tradycję i interesuje ich tylko micha, poziom życia, są zbyt mało ideowi, a najchętniej to by wyjechali do UE lub Ameryki do pracy lub na stałe i przestali być Ukraińcami.  Ci  z części zachodniej tradycję rozumieli jako obyczaje, religię unicką i podkreślanie swoich wzniosłych uczuć do Ukrainy. Rozumiałem, że tamci są uważani za gorszych od tych z części zachodniej.

Dla tych z części zachodniej wyjazd za granicę do pracy lub na stałe do UE lub Ameryki jest również atrakcyjny ale oni nie przestają być w takim przypadku Ukraińcami i nadal kultywują tradycję i nie wynaradawiają się. Tak mówili.

    Dobra sentencja.   

Najnowsza egzemplifikacja - S447

Widzę,że nic nic sie nie zmieniło.Wiele lat temu jeżdziłem do Stanisławowa jak miałem do kogo.Tajny bazylianin prosił o przywiezieniez Polski Ewangeli po ukraińsku,przywiozłem.Przyszedł odebrać z Ukraińcem ze znanego rodu w Stanisławowie,weszli do przedpokoju i natychmiast wyszli,zduminy nie wiedziałem co zaszło.Wrócił bazylianin i wytłumaczył sie ,że towarzysz jak usłyszał jezyk polski to nie zdzierżył.Opinia rodziny była jednoznaczna ,"wschodni Ukraińcy to dobrzy o ludzie o hołocie galicyjskiej szkoda mówić.Potwierdza sie to i dzisiaj. Siostrzeniec ma w firmie Ukrańców ze Wchodu ,nie moż sie ich nachwalić w przeciwieństwie do banderowców.

a w którym rozdziale?

(poproszę o cytat)

Zdecydowanie sadze, ze...

... na wyzej wymienionych przez Pania "publicystow" - dla naszego wspolnego dobra -  nalezy bezdyskusyjnie  POSTAWIC  KRZYZYK  !!!

Jestem...

... i pozostane gleboko sceptyczna wobec Ukraincow... a takze inszych "tygrysow orientu" do smierci... i nie ma takiej sily abym zmienila swoje nastawienie... omijam ich szerokim lukiem i oni tez niech mnie omijaja  !!!

Chciałem dodać, że nie powinniśmy lekceważyć proukraińskiego lobby naszego chowu. W okresie majdanu dosłownie terroryzowali piszących, że majdan to nie nasza sprawa, że wspomóc ich możemy najwyżej żywnością, lekarstwami, czy odzieżą, kiedy oni domagali się walki wręcz z Rosjanami u boku Ukraińców. Sami Ukraińcy dali im odpór poddając swoje wojska Rosjanom. Kto stał za tymi ludźmi trudno powiedzieć, bo to byty  wirtualne. Gardłowali, a na nasze zachęty by dali sami przykład odpowiadali inwektywami. Nazwaliśmy ich sotniarzami. A, miało to miejsce na niepoprawni.pl.

"Wyczyny na Wołyniu były odpowiedzią na traktowanie Ukraińcow w II RP. Okrucieństwo uważali za uzasadnione ale nie przyjmowali do wiadomości, że mordowano dzieci."

To bylo zaplanowane ludobojstwo. Wykonywane czesto w taki sposob, ze nawet esesmani na widok ofiar dostawali mdlosci.

Z tym "laniem się po łbach" to chyba pani znacznie przesądza. Współczesna Ukraina nie jest ani koncepcją niemiecką ani rosyjską, zupełnie tak jak Polska. Co prawda każdy będzie chciał na tej koncepcji ugrać coś dla siebie ale ten kto ma tę koncepcję ma również, moim zdaniem, wystarczającą siłę (w skali globalnej) aby ją zrealizować. Tak więc płacz nad losem współczesnej Ukrainy i rzekome zagrożenie jakie generuje ona dla Polski jest stanowczo przedwczesny, a więcej powiem nawet, nosi pewne znamiona.

Pozdrawiam

Cos w tym jest: na YT pojawiaja sie porownawcze materialy Ukraincow juz nie tylko odnosnie Polska vs. Ukraina ale Polsza liepszaja kak Giermania. Zebysmy tylko tego naszym Dobrem i Pokojem nie spieprzyli, bo jednak Ukraincowi trzeba wciaz b. konkretne granice ustawiac. Troche jak psu, ktorego trenuje sie do zycia pod jednym dachem.

Potomkowie bulbowcow nadal sa w Polsce, to nie jest problem tylko 39r , w 45r bulbowcy wspierali armie sowiecka ,a ona dozbrajala i to cale wsie ukranskie ,i to na terenach polskich juz po podziale. To nie tylko dotyczy Osadników wojskowych.. Te historie sa dokladnie opisane np. w pamietnikach Edmunda Edwarda Tarszkiewicza "Zelaznego" ,dokladnie opisuje co sie dzialo na tych terenach.. 

Problem polega na tym . wydaje mi sie ,ze adminstracja państwowa nie kontroluje odpowiednio fali uchodzcow z Ukrainy.. A to w przyszłości moze nas narażać na wiele problemów..

Putin wypycha Ukraińców .abysmy to my mieli z nimi problemy ,szczegolnie ze społecznością zachodniej Ukrainy, swiadomie gra na osolabienie Polski..

A i jeszcze mały dodatek:

Radziecki znaczek pocztowy z 1954 roku na 300-lecie Ugody Perejasławskiej i «Воссоединения России с Украиной. » 

źródło zdjęcia

Письмо Гетмана Богдана Хмельницкого царю Алексею Михайловичу с сообщением о победах над польскими войсками и желании запорожских казаков вступить в русское подданство. Черкасы, 1648, 8 июня. РГАДА

źródło jak wyżej