Ha,ha,strach Cię obleciał,co? Mięczak!

A jakiegoś głodnego pieska po drodze nie było?

Kiedyś przeżyłem coś podobnego. Zatrzymaliśmy się z szefem w jakiejś przydrożnej gospodzie/jadłodajni. Byliśmy głodni i zamówiliśmy pierwsze i drugie. Ja wziąłem gulasz z kaszą i ogórkiem kiszonym. Najpierw miła pani przyniosła ogórki na talerzu wielkości mojego blatu przy którym teraz piszę. Wiedziałem że to nie zwiastuje nic dobrego - sama potrawa była gigantyczna. Zjadłem wszystko z łakomstwa. Mój szef zjadł żur w chlebie do tego wszystkiego jeszcze. Potem już do samej Warszawy nie odzywaliśmy się do siebie, a szef miał siłę tylko zmieniać biegi. Wtedy autentycznie bałem się że się pierwszy raz w życiu przejadłem, ale tak w sensie medycznym, miałem trudności z oddychaniem i uderzenia gorąca.

"Czy da Pan radę?"

Troska o klienta, a na zapleczu zakłady.

Miasteczko Łódź , siedzący pan z brązu ,golonka i nieprzespana noc .. Wlasciwie tyle pozostało z miasta Łódź..  Jak wjeżdżam do miasteczka Łódź , to natychmiast myślę o wyjezdzie i tak się zastanawiam patrząc na stare praktycznie chyba już opustoszale ,zawalajace się zabytkowe magazyny , jak ludziska sobie daj radę żyć w tym miejscu. Dziś to miejsce mozna spokojnie potraktować jak campus  studencki ,czyli miasteczko studenckie w którym mieści się chyba sześć uczelni publicznych i dwadziescia dwie prywatne.. A Produkcję studentów, raczej nie można zaliczyć do przemyslu.. 

Nigdy nie odbędzie się już strajk łôdzkich włókniarek.  :)

Świetnie się to czyta. Chętnie kupię zbiór takich opowiadań — takich właśnie z drogi. Co do golonki to miałem tak samo — sam widok powodawał, obrót mojego karku o 180 stopni. Przełamałem się niedawno, jakieś 3 lata temu, kiedy moja siostra zamówiła w Krakowie, gdzie byliśmy, jakąś deskę dla dwóch osób z różnymi mięsiwami, chrzanem, musztardą itd. Spróbowałem większości i... golonka najlepsza :)
Ale to był jedyny raz. Nie przełamałem się, żeby spróbować salcesonu — możecie robić zakłady, nigdy nie spróbuję. No i jeszcze galareta. A... i jeszcze flaki. Te trzy dania są poza moim zasięgiem. No chyba, że głodziłbym się przez tydzień albo i dwa... kto wie.

Toś mnie ubawił. Trening przepony dobra rzecz. Dzięki.

Łódź wygląda strasznie w dzień i w nocy. U mnie blisko Odry też jest poprzemysłowa poniemiecka dzielnica z walącymi się domami, ale Łódź to coś podobnego, ale większego 100 razy. Pod murami snują się mężczyzni z których twarzy bije łatwość podejmowania szybkich decyzji.

Piotrkowska rzeczywiście wypasiona, jedyne miejsce do pokazywania przyjezdnym. Są jednak w Łodzi  ciekawe muzea.

Przepraszam, ale muszę zapytać: smakuje Panu świński móżdżek?

Oczywiście gotowanej :D

Czyli nigdy nie byłeś głodny.

A, nawiasem, poinformuję, że  świński móżdzek to rarytas, znacznie bardziej wyszuana potrawa niż trywialny, pospolity tatar serwowany w naszej  gastronomii, który obok prwdziwego tatara nawet nie postał. Bo prawdziwy tatar jest  robiony z końskiego mięsa.

Seksownia brzmiała interesująco, patrzę dalej a tu o steki chodzi ;-)

Wiem. Niektórzy bardzo go lubią. Ja raczej nie mam problemu z golonką/flakami/salcesonem. Ale móżdżku nie dałem rady. Po prostu nie.

"Miałem wrażenie, że pani, która przyniosła mi kartę, a potem przyjęła zamówienie, to moja Michalina, tylko w coś przebrana. Na tyle lat bowiem wyglądała."

W hipermarkecie LecLerc w Lublinie jest galeria handlowa i miedzy innymi taka polska restauracja, gdzie serwowali bardzo dobre i stosunkowo niedrogie jedzenie (duzy wybor pysznych zup, schabowy, mielony, salatki rozne).

Kelnerka obslugujaca nas to bylo dziecko z wygladu 15 lat, odziana w taka dluga sukienke i fartuszek.

Teraz juz tej restauracji nie ma, powstala w jej miejsce jakas inna [zapomnialem nazwe, ale jest wymyslna]. Serwuja tam, po strasznych zreszta cenach, kuchnie srodziemnomorska [cokolwiek to znaczy]. A sala swieci pustkami.

Rzecz jasna. Albo marszałkowi albo p. Erice. 

Mam na sumieniu flaki, golonkę peklowaną i gotowaną, płucka (raz w życiu), cynaderki (nie zawsze dobrze odgotowane), kaszankęi za gówniarza móżdżek. Przy tego typu potrawach ważny jest dom, tam jedzą to i ty jesz. Jedyną potrawą, którą nauczyłem się jeść poza domem to tatar. 

Panie Gabrielu, tak celnie odmalować rodzinnego miasta nigdy nie udało, choć jestem do niego nastawiony bardziej niż krytycznie. Łodzi warto byłoby poświęcić  choć kilka rodziałów "Baśni...", bowiem Łódź jest jakoś tak dziwnie zamiatana pod dywan przez ostatnie sto pięćdziesiąt lat. Farba łuszczy się straszliwie, a wszyscy piszczą radośnie na widok pomnika połowy jednorożca, który jest przy Stajni Jednorożców. A spod farby łypie okiem socjalista...

Natomiast golonkę uwielbiam i dość często robię w domu, choć jest ona raczej... gotowana z ziołami w naczyniu żaroodpornym, a skóra wraz z tłuszczem jest dla psa. Lecz podziwiam Pana za rzucenie się, przy pełnej jasności umysłu, na całą golonkę. Ba! Poprzedzenie konsumpcji chlebem ze smalcem i ogórkami kiszonymi! Piwo zdaje się być nic nie znaczącym dodatkiem.

Wierzę, że może być z tym problem natury psychologicznej. . Ja np. byłek onegdaj świadkiem sytuacji, gdy  serwowano, m.in., bawole oko, jednak  nie odważyłem się na degustację.

tak mi jeszcze przyszło do głowy, że ten esej golonkowy będzie poważnym zarzutem, może nawet grzechem pierworodnym w oczach spurek, tokarczuk i veganofeministek...   panie Coryllus, niech pan uważa bo jakaś bojówka  na miotle może pana zaatakować... ciekawe czy ta senyszyn jada golonkę... widziałem jak na posiedzeniu komisji śmiszka pitoliła cosik o opadtkowaniu się członków w/w komisjiśmiszka coby mogła wydać jakieś coś pod swoją redakcją... wyrasta panu grozny koń-kurent ;-) i jak pan będziesz przeszkadzał swoją działalnoscią wydawniczą to pewnie zostanie weganką... któregoś dnia lecąc na miotle zaatakuje pana niczym ju 87 stuka... wydajac okrzyk bojowy swym aksamitnym głosem... pewnie nie tylko ona już widzę klucz dyżurny... z jachirą i srodą jako bocznymi... może trzeba zorganizować jakąś obronę powietrzną ?? może by z sokolnikami porozmawiać ? ;-)

inna sprawa, że można się zastanawiać co podczas takiego ataku w locie nurkowym może być najstraszniejsze ? okrzyk bojowy senyszy i jej bocznych czy fakte, że będą atakować bez damskich niewymownych ?  ;-) ależ ta moja małpia wyobraznia... zaczyna mnie przerastać... chyba zaraz odgrzeję sobie kotlety w kapuście...  ave schabowy

Jest to fantastyczny wpis, który winna przeczytać noblistka Tokarczuk. 

Kilka miesięcy temu lekarz przepisał mi "bombę witaminową" B1, B6 i B12, bo mi rączka przestała pracować czyli "odmówiła współpracy" ( optymistycznie zareagowałam: "jak dobrze, że to lewa a nie prawa"). No i , co za przypadek, dzisiaj wpisuję sobie do gugla zapytanie o to, gdzie jest najwięcej witaminy B1, B6 i B12. I jakież było moje zdziwienie, kiedy się okazało, że witaminy B12 NIE MA w żadnych owocach , warzywach a nawet uwielbianym przez wegan czy tych drugich - orzechach. Po prostu NIE ma. A witamina B12 produkuje - erytrocyty. Ciekawe, jakby sobie noblistka poradziła bez erytrocytów?  Za to ogromne ilości witaminy B12 zawiera wątróbka wieprzowa i wołowa i całkiem sporo wątróbka drobiowa.  Można tę witaminę znaleźć w produktach pochodzenia zwierzęcego jak ser czy mleko ale w ilościach znacznie mniejszych. No i w halibucie i łososiu. Ani halibut, ani łosoś nie są wymieniane w grupie owoców i warzyw.

Jeśli chodzi o golonkę pieczoną, to jak mówią naukowcy, zawiera ona (poza B9) wszystkie pozostałe witaminy grupy B, jak również całkiem spore ilości takich mikroelementów jak ( w 100 g) :15,00 mg wapnia, 0,87 mg żelaza,22,0 mg magnezu,242 mg fosforu i aż 345 mg potasu.

Czyli "organizm potrzebował":))) Była to trudna ale niezbędna kuracja dla odbudowania wyczerpanego organizmu:))) A jeśli chodzi o golonkę z chrzanem, to jak donoszą naukowcy , chrzan w 30-40% zmniejsza ryzyko zachorowalności na raka żołądka. Nie mowiąc , że leczy zatoki. 

Tak więc proszę potaktować ten incydent w Bierhalle jako niewątpliwie trudną ale absolutnie konieczną akcję dostarczania organizmowi niezbędnych witamin i mikroelementów:)))  

Bardzo fajny wpis, Panie Gabrielu...

... moj sp. tato tez uwielbial golonke.  To bylo takie male teatrum dla nas, jego trojga dzieci jak tato zabieral sie do niej,  bo choc byl cale zycie raczej drobnym mezczyzna to taka trzesaca sie od tluszczu golonke polykal w locie... ja nie moglam sie nadziwic jak on ja zjadal.

Pierwsza golonke w doroslym zyciu zjadlam dopiero w latach 90-tych, bedac w delegacji sluzbowej w kompletnie wyludnionym Lipsku, kiedy to walil sie mur berlinski.  Golonka byla podana z malymi opiekanymi ziemniaczkami, ogorkiem kiszonym, no i oczywiscie piwkiem w najlepszej w tamtym czasie restauracji wyludnionego Lipska,  serwowana za jakies naprawde smieszne grosze... i byla przepyszna.

serio ?? bo wie pan w latach 80-ych kiedy mięso ka kartki było to komentowano, że gierek z towarzyszami chciał wprowadzić w prl-u strefę bezmięsną... to co mnie zawsze ciekawiło to pewien rodzaj agresji wegetarian wobec  niewegetarian... w Indiach są całe społeczeństwa bezmięsne co podobno ma skutkować wiekszym uduchowieniem... ale pogrnicze pakistańsko indyjskie tudzież konflikty wojenne  jakie od czasu do czasu tam wybuchają stawaiają te uduchowienie pod znakiem zapytania... zważywszy na instynkty władzy tudzież inne popędy sam człowiek jest drapieżnikiem... i do tego marnotrawnym... bo zabitych pobratymców nie zjada...

O golonce w "Oliwskiej" /dzisiaj jest tam biblioteka/ będzie.

Przyjechały cioteczki, zacne, przedwojenne hrabiny, aczkolwiek po osiemdziesiątce. Siateczki z perełkami na włosach, biżuteria, zwiewne szale etc.. Po zwiedzeniu serca Oliwy /park, katedra/, głodni, osiągnęliśmy pobliską "Oliwską". Stoły długie, karta dań zachęcająca. My, czyli tzw "młodzież po czterdziestce", zajęliśmy miejsca naprzeciw. Cioteczki były dość - a nawet bardzo -  ekscentryczne, zatem zamówiły pieczone golonki. Każda po golonce. My - coś normalniejszego. Widok zamarłych cioteczek i ich przerażonych, coraz większych ocząt, gdy kelnerzy przynieśli ogromne półmiski z golonkami w garni /dla każdej/, które wolno postawili przed cioteczkami jest do dzisiaj u nas niezapomniany :) A ponieważ cioteczki miały już poniekąd amerykańskie obyczaje /emigrantki wojenne/, przeto moje dogi były zachwycone, gdyż damy poleciły, by zapakowano na wynos ledwie dzióbnięte przez nie golonki. W Polsce takich obyczajów jeszcze wtedy nie było i "młodzież" to "na wynos" potraktowała obciachowo jednakowoż...  Krótko mówiąc, hrabiny i golonka to nie są sprawy kompatybilne ;))) 

O jak Cię rozumiem, wytrzymałbym spokojnie ze dwa—trzy dni. 

Nigdy nie spróbowałem. A wiem, że kiedyś nie jadłem innych rzeczy i po spróbowaniu okazały się smaczne. Tak może być z flaczkami. Chyba to bariera psychologiczna bardziej. Móżdżek, flaczki, oko...

Kiedyś ludzie byli bardziej biedni, a produkcja żywności była długa, był przednówek i stąd szacunek dla żywności. Nic nie mogło się zmarnować, ani krew, ani kości, ani nóżki, ani jelita, ani ryj, a nawet ogon; wszysrko było do zjedzenia i wykorzystania.
Ciekaw jestem co obecnie robią z móżdżkami, czy łojem, bo w sklepach tego nie widać. A może lepiej tego nie wiedzieć.

>>>bo wie pan w latach 80-ych kiedy mięso ka kartki było<<<
PRL to był "dobry" okres przygotowawczy przed zmianą diety :-).

>>>to co mnie zawsze ciekawiło to pewien rodzaj agresji wegetarian wobec  niewegetarian<<<
Moje doświadczenie pozwoliło by odwrócić kierunek agresji i Pana stwierdzenie nie straciłoby sensu :-). "Agresja" działa w obie strony.

Moim zdanie mamy tu efekt kanarka wśród wróbli / nie będę korzystał z tytułu zbioru oszczerstw i kłąmstw/. Obcy w stadzie! Kiedyś, gdy pojawiał się wegeta stanowił zjawisko, podobne do, przepraszam Panie, "baby z wąsami". Nie mozna było obejść obojętnie, co mogło skutkować "agresją u wegety - bronił się często "zaszczuty". 
Inną kwestią jest "gorliwość neofity". Skoro wegeta odkrył Jedyną na Świecie Prawdę ma obowiązek pouczać wszystkich napotkanych naswej drodze miesożerców o ich błednej drodze. Tak. Oba powody agresji  "sprawdziłem" na sobie. 

W obecnych czasach z wegetarianizmu, nie...... z jego "czystrzej " wersji - weganizmu, zrobiono narzędzie walki. Każdy, kto ma na uwadze dobrostan marchewki i dba o zmniejszenie jej cierpień, jest na wyższym poziomie moralnym! 

Efekt ten wykorzystują obecnie siły "oświecone". 

ps. Weganizm nie jest "ostatnim słowem". W ukrytych arsenałach "nowoczesnej" myśli mamy jeszcze frutarianizm i vitarianizm. Ale na to jeszcze a wczesnie :-))))

 

Z jednej strony wypuszczają  CO2,z drugiej jednak metan ( z domieszkami aromatyzującymi).

Ja miałem bardzo podobnie w Opolu, jak Wacek z kolegami zaciągnęli mnie do pewnej knajpy. Z jednej srtrony współczuję, a z drugiej powiem szczerze, że jak o tym czytam, to zjadłbym takie dwie.

Swoją drogą, jesteś mistrzem. Powtórzę Ci to, jak się zobaczymy za tydzień.

Cała przyjemność po mojej stronie. To też była golonka? W każdym bądź razie to był kawał czegoś, co niedawno jeszcze chodziło i chrząkało. Pamiętam tylko że był obficie posypany jakąś trawką i pięknie wyglądało. Ale przecież wziąłeś to do pudełka? Czy nie?

Będę wnukom opowiadał. Wnukom sąsiadów rzecz jasna, bo do swoich raczej nie dożyję.

Tylko, żete  dodatki  i podroby są bardzo wartościowe pod względem zdrowotnym. 

Dokladnie tak bylo...

... nic nie mialo prawa sie zmarnowac i sie nie zmarnowalo, przynajmniej w domu u moich dziadkow, a potem rodzicow.

Wiem - z cala pewnoscia - ze rozne nogi, ryje, ogony czy nawet wymiona krowie szly do produkcji uwielbianych przez dzieci paroweczek,  ponoc pasztetowej, mortadeli, salcesonu, itp... ja  do dzis tych produktow do ust nie wezme... sadze, ze za wiele nie zmienilo sie w wykorzystaniu i dzisiaj...

... reszta tzw. odpadow idzie na produkcje karmy dla zwierzat... a lapki kurze sa exportowane do Chin.

Tak wiec i dzisiaj za duzo tez sie nie marnuje.

Doceniam. Bardzo miłosiernie z twojej strony.

Nie wiem, czy wiecie co powiedział Jeremy Clarkson (mój współczesny Dickens ;) na temat obecnej trójstopniowej drabiny żywieniowej ludzkiej populacji.

A mianowicie, cytuję z pamięci:

" Klasa robotnicza (w tym miast Łódź) odżywia się tłuszczem, średnia klasa stoi przed regałem z oliwkami śródziemnomorskimi, a klasa wyższa kupuje warzywa z ogródka Paula McCartney'a".

P.s.

Walka z golonkiem to jak mocowanie się z wiatrakiem.

Tak...

... podroby to pychota.  W dzieciectwie "bilam sie" z tata o mozdzek i jezorek z lebka kury gotowanej w rosole, obydwa byly pyszne, a teraz mozdzku za nic nie dotkne - tak mi sie odmienilo - chociaz rosol w niedziele z domowymi kluskami w moim domu jest bardzo czesto.

Mozdzkiem cielecym pieczonym nie tak wcale dawno czestowal mnie jeden Franek jeszcze we Francji... pachnial niesamowicie, moi znajomi Polacy zajadali sie nim, a ja nie moglam i juz... rzeczywiscie to chyba tylko jakas niezrozumiala bariera psychologiczna.

:) może masz rację.

Ja nigdy nie zwyciężyłem golonki. Po prostu jest nie do pokonania. Panimajetje?

all- markotne smutasy

nie łapieta, Golonką, ghy... ghy... ghy...