Przede wszystkim poczucie winy kłamie

Po przeczytaniu ostatnich notek dochodzę do wniosku, że, w pewnym sensie, ówcześni Izraelici wchodząc do Ziemi Obiecanej mieli z jednej strony "przechlapane". Nie jest to współczucie, ale stwierdzenie faktu. Przybywali po 40 latach pobytu na pustyni i wchodzili w krainę mlekiem i miodem płynącą. I to nie było wszystko co ich tam spotkało o czym można przeczytać w poniższym cytacie hasła "KANAAN" w komentarzach do pisma świętego. Nasuwa się pytanie jak ja zachowałbym sie w tamtej sytuacji zanim oceniłbym Izraelitów?

Kraina Kanaan rozciągała się „od Sydonu w kierunku Geraru aż do Gazy”
(por. Rdz 10,19), tzn. obejmowała ona syryjsko-palestyński pas nadbrzeżny i leżące za nim w głębi kraju tereny. Była to kraina, do której udał się Abraham (Rdz 11,31; 12,6) i w której osiedlił się on wraz z rodziną, a także kraina, gdzie osiedlili się Izaak i Jakub. Jest to owa przyrzeczona przez Boga „Ziemia Obiecana” (por. Rdz 12,7; 13,15; Wj 6,4), która dana jest Izraelowi jako dar Boży (por. Pwt 32,49) i której zalety były bardzo wychwalane. Była to kraina mlekiem i miodem płynąca (np. Wj 3,8; por. Pwt 8,7-10.12n).
Religijne wyobrażenia Kananejczyków, które w znacznym stopniu ukształtowane były przez graniczące z nimi mocarstwa, wywarły pewien  wpływ także na Izrael. Szczególną rolę w rozwiniętych kultach płodności odgrywał bóg Baal jako dawca darów natury.

Dzięki obchodzonemu ku jego czci rytuałowi świętych zaślubin gwarantował on płodność i życie. Jemu i jego żeńskiemu odpowiednikowi określanemu jako Aszera-Anat poświęcone były liczne świątynie na wzgórzach, stele kultowe i święte drzewa.
Kulty te musiały nadzwyczaj fascynować przybywających w głównej mierze z pustyni Izraelitów. Pytanie, czy JHWH, „Bóg pustyni”, jest także Bogiem ziemi i gruntu rolnego, nie było pytaniem teoretycznym, lecz było kwestią przetrwania.

Z tych gwałtownych zmagań JHWH wyszedł jako zwycięzca i uratował tym samym samozrozumienie i egzystencję Izraela. W tym kontekście należy też rozumieć ostrą krytykę ze strony proroków (por. zwłaszcza Ozeasza), a także wychodzącą na jaw zwłaszcza w Księdze Powtórzonego Prawa radykalną postawę w stosunku do wszystkiego, co wiązało się z Kanaanem (por. Pwt 20,16-18).

Stosunek do kananejskiego kultu stał się jedynym decydującym kryterium, za pomocą którego oceniania była historia w Księgach Królewskich.

Z drugiej strony całkowicie możliwe było połączenie kananejskich wyobrażeń z wiarą w JHWH. I tak np. cechy i funkcje najwyższego boga Ela miały dość duże znaczenie w rozwoju wyobrażeń związanych z JHWH.

Jeśli chodzi o stronę kulturową, to Izraelici przejęli nie tylko język Kananejczyków, lecz także nauczyli się od nich sztuki budowania murów (Megiddo, Samaria). Nienaruszony natomiast pozostawili tak typowy dla Kananejczyków handel domokrążny, a kananejski wpływ na sztukę przedstawiania ludzi i zwierząt był raczej skromny.
 

Dziękuję

Tak, bo oni sercem wszystko rozpoznają

Do tego Kosidowskiego chyba muszę wrócić.

Gdy Słońce było bogiem i Rumaki Lizypa stały na półce w domu mym rodzinnym. Niby to przeczytałem, ale miałem wówczas 10-12 lat. Nic z tego nie pamiętam, a o rozumieniu nie wspomnę.

TEKSTY Z NOWEGO LEKSYKONU BIBLIJNEGO
Redakcja Franz Kogler (Dzieło Biblijne, Linz) Renate Egger-Wenzel, Michael Ernst
(Uniwersytet w Salzburgu)
Redaktor naczelny wydania polskiego
ks. Henryk Witczyk (Katolicki Uniwersytet Lubelski)
JEDNOŚĆ HERDER

Tytuł oryginału: Herders Neues Bibellexikon
Herders Neues Bibellexikon edited by Franz Kogler © 20092 Verlag Herder GmbH, Freiburg
im Breisgau
© Copyright for the Polish edition by Wydawnictwo „Jedność”, Kielce 2011
Komitet naukowy
ks. prof. dr hab. Henryk Witczyk (redaktor naczelny)
ks. dr Paweł Borto, ks. dr Jan Nowak, ks. dr Tomasz Siemieniec, dr Michał Szczepaniak
Tłumaczenie z języka niemieckiego
Łukasz Siemieniec [łs] ks. dr Tomasz Siemieniec [ts] dr Michał Szczepaniak [msz] ks. Paweł
Tkaczyk [pt]
Tomasz Tobolski [tt] dr Monika Waluś [mw]

A u mnie Rumaki Lizypa wzbudziły duże zainteresowanie. Może dlatego, że były literacko sprawniejsze. Też mają u mnie pewną "zasługę formacyjną", bo chyba to one Rumaki niejako zaszczepiły mnie na niedługo potem następujący zalew różnych däniken'ów.

PS. Powinienem chyba uzupełnić, że ten mój "pierwszy Kosidowski" z mojego poprzedniego komentarza, to były, oczywiście, Opowieści Biblijne.

Nie do czytania to jest Jung albo Kierkegaard et reliqua ancymons.

;-)

Oni są niedotykalni

Piszesz: "... słupy modlitewne z wyobrażeniem bogini Asztarte, były w zasadzie wszędzie, w całej ziemi Kanaan. [...], a pod takimi słupami odbywał się rytualny nierząd."

A co nam wyjdzie, jeśli na ten obyczaj popatrzymy z punktu widzenia potrzeb prokreacji? Jest oto ziemia mlekiem i miodem płynąca, zatem potencjalnie zdolna wyżywić o wiele więcej ludzi. Tych zaś zawsze za mało, bo ziemi bronić trzeba, te budowle wznosić i tak dalej. Zwykle w takich sytuacjach pojawia się nadmiar populacji kobiet w stosunku do mężczyzn, których populacja nie starcza do intensywnej obsługi pożądanego wzrostu całej populacji.

Tu wtrącić należy, że niektórzy, odosobnieni mieszkańcy odosobnionych regionów raczej mało zorientowani w genetyce jako takiej, może i nadal przyjmują za pożyteczne oddawanie własnych kobiet przejezdnym mężczyznom. Ci, korzystając, albo nie, aprobując, czy z uczuciem zgrozy, zwykle widzą w tym przejaw obyczaju miejscowej gościnności, a może i tamtejszej religii. Drugostronnie jednak miejscowe populacje ubogacają się o potrzebne dla przetrwania nowe zestawy genów.

No to spójrzmy teraz wstecz na tę ciernistą pustynię, z której głodni mężczyźni przyglądają się tym dołem płynącym potokom mleka i miodu, tym uciechom ... A nawet jest tam komu w mordę dać!

Jak ktoś chciałby zobaczyć masę krytyczną, to atomistyka przy powyższym wysiada.

Oki

Proszę spojrzeć poniżej, to zrzut ze strony książki Edwarda Lipińskiego (1930-2024). Urodzonego w Łodzi, profesora Biblistyki i Orientalistyki Katolickiego Uniwersytetu w Leuven. On nie ma nawet notki w Wiki po Polsku.
To jest jak młotem między oczy. Nawet jeśli to tylko wyjątek od reguły.

Jeszcze Cię wiele rzeczy zaskoczy negatywnie w związku z KUL-em i nie tylko tą uczelnią.

A propos iburzenia. W Biblii jest tylko jeden jedyny humorystycxny fragment. Ale taki, że zaesze gdy go czytam to śmieję się do łez. Oróż w Dziejach Apostolskich opisane jest oburzenie ludu efeskiego na św. Pawła. Przez dwie godziny w amfiteatrze wykrzykiwali "Wielka Diana Efeska". Po prostu komiczny amok. I tak sobie myślę, że dzisiaj te wszystkie demonstracje, marsze mają swój pierwowzór w tej scenie. 

Fascynaci nigdy się nie męczą. I to jest najgorsze. Interesuję się historią, ale to mnie często męczy. Może dlatego, że działam non-profit. .:). Brak motywacji. 

No i masz racje, że zwycięstwem bawłanów jest to, że ludzie nie mają świadomości od jakich okropnosci i upokorzeń zostali wyratoqani. Czasem tylko w obozach przypomną sobie ludzie to upokorzenie i okrucieństwo, a i tak potem tłymaczą to sobie jako czasową anomalię. Po prostu nie potrafią sobie wyobrazić, że można być niby na wolności, a mieć pernamentny gułag do x potęgi. I jeszcze za to płacić. Orwell przy bliskowschodniej starożytności to jakiś naiwny, zupełnie zielony młodzieniaszek. 

Dzięki Golgocie powracają tylko niektóre upiory, a i tak na czas ograniczony. 

A z zesraniem na rzadki, to pełna zgida. Piekło jest tak straszne, że ja go nie życzę nawet największym moim wrogom. No ale o tym przekonują się ludzie ZAWSZE po swojej śmierci ciała. Dla tych Terlikowskich piekło to taki "dżentelmen" klub, gdzievjest i owszem hierarchia i zasady i wprawdzie jest ciemno, jest duszno, ale są świeczki i ładne panie i da się żyć. Tak się zawsze rekrutuje alfonsów.

I jeszcze różne tajemnice się tam odkrywa. KUL mnie już niczym nie zaskoczy. Myślę, że największym osiągnięciem tej uczelni jest wyprodukowanie prof. Bednaruka, co pisze książki o burdelach w Japonii i dostaje nagrody literackie w Lublinie

:-)

Myślę, że nie było żadnej ciernistej pustyni. Tradycja wywodzi Abrahama z Ur chaldejskiego, a Mojżesz wyszedł z Egiptu. To prawda błąkali się przez 40 lat, ale żyli bardziej tradycją niż dniem dzisiejszym. Ta pustynia i panujące na niej okoliczności miały znaczenie trzeciorzędne. Pamięć o cywilizacji i wybraństwie była ważniejsza

Każdy ma misję wybraństwa. Może oprócz Argentyńczyków... na przykład.

"Zastanawia mnie, ale nie fascynuje, po co była rytualna prostytucja i to, że dzieci się rodziły ... może do kreacji super wojska, może ekstra usługi seksualne "segment premium", ...

W hitlerowie było to samo, ale używali niewolnic. Prostytutki były do innych celów.

Tak,  juz  od  dluzszego  czasu...

...  czuje  i  wiem,  ze  Pan  Bog  mi  blogoslawi  !!!

Te  firme  PP  omijam  szerokim  lukiem,  wprost  jak  ZARAZE  jakas,...  a  co  do  reszty  komentarza  to  ABSOLUTNA  zgoda.  Z  miesiac  temu  bylam  na  takim,  super  exkluzywnym  spotkaniu,  spotkaniu  reklamujaco-polecajacym  wlasnie  to  ,,leczenie,,  komorkami  macierzystymi...

...  w  kazdym  badz  razie  Azjaci  szukaja  klientow  -  bogatych  klientow  -  na  swoje  produkty  w  Polsce.

I  tu  MALE  DZIECI  sa  niezwykle  ,,chodliwym  towarem,,...  cala  ta  ,,kuracja,,  to  po  prostu  GEHENNA.

W takim razie, w tym temacie, po prostu już nie można uchylić się od pytania: skąd właściwie Żydzi wzięli inspirację, że przynależność religijna, plemienna, narodowa, itd. idzie po matce dziecka?

Czy w żydowskiej tradycji, w odniesieniu do ich samych, w ogóle funcjonowało pojęcie: bękart?

Ja jestem za słabo oczytany, więc nie wiem.

W Biblii dwa razy wystepuje słowo mamzer o tym mniej więcej znaczeniu: bękart, mieszaniec. "Nie wejdzie syn nieprawego łoża do zgromadzenia Pana, nawet w dziesiątym pokoleniu nie wejdzie do zgromadzenia Pana" (Pwt 23:2) i "A lud mieszany osiedli się w Aszdodzie" (Za 9:6). Biblia grecka uzywa w tym miejscu słowa nothos.

Dlaczego przynależność do ludu po matce jest domniemana, a po ojcu (z nieżydowskiej matki) wymaga dokonania konwersji? No cóż, "pater semper incertus". I nie jest to nawet po zydowsku. ;)

Praktyczne podejście.

Mógł nie służyć, ale rozmnażanie mogło się zdarzać, a nierząd sakralny mógł być też wykorzystywany jak niejako przykrywka dla celów poniekąd niesakralnych.

"....oddzielono mitologię i kulturę Greków od jej bliskowschodnich źródeł..."

genialne spostrzeżenie...te  Pana teksty starotestamentowe i Piotera mitologiczne to ,no nie mam określenia...!!!

Cytat jest od Mojżesza. ;) Jak podaje Wikipedia, mamzer to pojęcie dość skomplikowane. Nie mam lepszego pomysłu jak tylko sprawdzić w najstarszym targumie i de facto najstarszej wersji Biblii, jaką dysponujemy, tj. w Septuagincie. Tu przepraszam, bo wydawało mi się, że po grecku powinno byc nothos, ale jednak nie. W Księdze Powtórzonego Prawa jest ek pornes, czyli "z nierządnicy", a u Zachariasza allogenes - "innego pochodzenia/rasy". Ciekawe, że nic z tego nie pasuje do halachy, jak ją referuje Wiki. I ze gorzej być mamzerem niż prozelitą, bo po konwersji jednak zostaje się pełnoprawnym żydem, podczas gdy za mamzarem nieczystość ciągnie się przez dziesięć pokoleń. Biez wodki (koniecznie koszernej) nie razbieriosz.

Kilka lub kilkanascie lat temu czytałem o przypadku, kiedy do żydowskiej szkoły społecznej (charter school) przyjęto dziecko żyda i konwertytki. Te charter school stanowią całkiem spory odsetek szkół angielskich i są przeważnie wyznaniowe, ale w odróżnieniu od szkół prywatnych nie pobierają czesnego, dostając pieniądze z kasy Królestwa. Otóż rodzice chłopca rozwiedli się i mama wróciła na łono kościoła anglikańskiego. Dzieciak został przy ojcu i religii, w której sie urodził. Niestety, w pewnym momencie dyrekcja kazała go zabrac, bo według nich przestał być żydem w momencie, kiedy żydówką przestała byc jego matka. Sprawa oparła sie o sąd, który uznał, że to bez sensu. Dyrekcja odwołała się do wyższej instancji, negując uprawnienie sądu powszechnego do orzekania w wewętrznych kwestiach religijnych, jednak apelację oddalono. Uznano, że pobierając kasę z państwowego budżetu szkoła podlega prawu państwowemu w każdej sprawie. Taka ciekawostka.

Nierząd sakralny, państwowy, czy jak go nazwać, służy łamaniu sumień po to, by człowiek był niewolnikiem drugiego człowieka, ale jeszcze bardziej i na zawsze - diabła.

Tylko człowiek o prawym sumieniu (tutaj żadna władza, poza Bożą, nie sięga), czyli wolny, służy Bogu, oddaje Mu cześć i miłuje Go, zdążając po wieczną nagrodę w niebie.

Pismo święte często mówi o dwóch drogach: droga grzechu prowadzi do piekła, droga miłości do Boga i bliźniego prowadzi do nieba.

Droga wolności, droga służby Bogu, droga zbawienia, odznacza się niesieniem krzyża aż do śmierci ciała. Krzyż przyjęty z wiarą przynosi człowiekowi zwycięstwo nad światem.

Potrzeba  bylo  takiego  komentarza,...

...  Bog  zaplac,

Tak. Zgadza się, ale drzewa tam nie rosły. Były pastwiska dla owiec i bydła. Więc w takim "stepie" i tak wszystko było daleko widać. 

Łamanie sumien jest czynnością inicjacyjną przy przyjmowaniu lub kooptowaniu do środowisk patologicznych. Jest to podstawowa zasada.

Jak to? Opis chowu bydła i owiec z wymienianiem ilości jego są dośc liczne w Bibli. Nie czytałeś? Gdzieś one musiały się paść. Sam Dawid był pastuchem. 

Za Wiki: Edom
... Mojżesz i Izraelici dwukrotnie odwoływali się do wspólnego pochodzenia i prosili króla Edomu o przejście przez jego ziemię, wzdłuż "King's Highway", w drodze do Kanaanu, ale król odmówił zgody. W związku z tym obeszli kraj z powodu jego pokazu siły lub dlatego, że Bóg nakazał im to zrobić, zamiast prowadzić wojnę (Pwt 2: 4-6) także (Lb 20:14-21). Król Edomu nie zaatakował Izraelitów, choć był gotów stawić opór agresji. ...

Ja o tym wspomniałem w tekście. Las był i było go całkiem sporo. No, ale nie był to las cedrowy ani sandałowy

Ano tak. Dlatego cedry sprowadzano z Libanu. Niemniej jednak jeszcze w czasach powstania przeciw Rzymianom spotykało się większe skupiska drzew. Nie zacytuję dokładnie, bo musiałbym wertować papierową książkę, ale na pewno lasy rosły na górach wokół Jotapaty w Galilei, której obroną dowodził Józef Flawiusz.

N9 ale te miejsca kultu musiały być w jakiś sposób eksponowane, widocxne. Bo gdyby były ukryte w gęstym lesie, to chyba aż tak by nie raziły swą nachalnością. Poza tym.Biblia często mowi o gajach pogańskich, a gaj to nie las. Gaj to taki malutki las.

Te miejsca kultu zwane są wyżynami (bamah), przez co rozumie się wzgórze poza miastem, ale w jego pobliżu. Z natury rzeczy widoczne i często odwiedzane. W konkretnym kontekście bamah może również oznaczać samą "infrastrukturę" wyżyny, czyli ołtarz, aszery, stele itp. 

Walka z wyżynami i kapłanami wyżyn jest leitmotivem ksiąg Królewskich i Kronik, ale jeszcze za Samuela były to calkowicie uprawnione miejsca sprawowania kultu. Dopiero Dawid po zdobyciu Jerozolimy i przeniesieniu tam stolicy niepodzielonego jeszcze królestwa ustanowił wzgórze Moria jako jedyne miejsce czci Pana. Można powiedzieć: jedyną legalną wyżynę. Trudno było oczekiwać, że zostanie to przyjęte bez oporu, zwłaszcza w Samarii, gdzie od czasów Jozuego składano ofiary na górze Garizim i gdzie istniał (i przetrwał) konkurencyjny wobec Jerozolimy ośrodek. Co prawda judejscy kapłani mieli swoją teorię na temat pochodzenia i religijnej legitymacji Samarytan jako spadkobierców Izraela, ale to osobny temat. Nie zapominajmy, że kanon Pisma kształtował się w okresie powygnaniowym, kiedy powracający z Babilonu musieli jakoś ustosunkować się do tego, co zastali na miejscu.

Zauważ, że w linkowanym artykule nie ma nic o tym, jakiej religii są ci oboje Boydowie. Jakiejś jednak być muszą, bo on odsyłał mordowane dzieci "do boga w dodatku samemu "modląc się" do tego boga, to jest do jakiegoś - żeby tu wiadomo co sparafrazować - boga, jak on Boyd, go rozumie. Do cudzego sobie boga raczej nie modliłby się. Może wystosowałby ultimatum.

PS.: Celowo piszę z małej litery, bo zanim dowiemy się któryż to jest ten, który dla Boyda jest, to wypada powstrzymać się z dużą literą. Przynajmniej tak chce ortografia języka polskiego jak ja ją rozumiem.

Uważam dokładnie ta samo. Tyle tylko, że w tym linkowanym artykule brakuje mi takiego stanowiska redaktora Opoki. Jak on chce walczyć (bo chyba po to jest redaktorem) z opętaniem szatańskim? Tolerancyjną grzecznością dla innych tfu-wyznań?

To już chyba jakaś leniwa rutyna odwalania roboty.