Miałem tę kwestię poruszyć już jakiś czas temu, ale jestem obłożony obowiązkami, z którym radzę sobie coraz słabiej. Lepiej chyba już nie będzie. Wczoraj zadzwonił Jacek i powiedział, że ludzi sukcesu poznaje się po tym, że przestają panować nad swoim czasem. No więc ja właśnie przestałem, ale sukcesu jakoś nie widzę. Przeciwnie, ciągle jest pod górkę. W przyszłym tygodniu rozpoczynają się targi książki historycznej w Warszawie pod zamkiem, a za dwa tygodnie mam wykład i spotkanie autorskie we Wrocławiu. Wykład będzie w czwartek 7 grudnia, a spotkanie w piątek 8 grudnia. Nic więcej nie będzie we Wrocku, bo tak się ułożyły sprawy organizacyjne. O godzinach rozpoczęcia wykładu i spotkania dam znać. Przypomnę też, że za obecność na wykładzie ludzie z miasta muszą coś zapłacić, suma jest niewielka, a pieniądze zbierał będzie ojciec Antoni Rachmajda. Ludzie z miasta nie mogą też zadawać pytań, w trakcie wykładu. Pogadamy sobie następnego dnia, na spotkaniu.

Teraz o sprawach ważnych. Mieliśmy na SN dyskusję na temat Ebenezera Rojta i jego misji, która nie jest mi bynajmniej obojętna. Pan podpisujący się tym nazwiskiem usiłuje bowiem zaistnieć w przestrzeni publicznej, jako anonimowy autorytet w każdej dziedzinie. Imponuje zaś swoim czytelnikom rzekomym wyrobieniem warsztatowym. Afera jaką wywołał w związku z II tomem Baśni przewaliła się przez ten blog i całą społeczność w roku 2012. Ponieważ jestem jedynym autorem spośród spostponowanych przez Rojta, który nie jest zasilany zewnętrznie przez dotację, nie ma mowy o tym, by porzucił myśl o zdemaskowaniu go, a jeśli się to nie uda, o czynnej obronie przeciwko jego insynuacjom. Tym bardziej, że cały czas różni trolle powołują się na jego analizę i linkują ją gdzie się da. Rojt to żywy człowiek, który ma jakieś emocje, twarz i lęki. Jak powiadam, nie zapomnę mu tego nigdy i zawsze będę o nim myślał, a także pilnował jego spraw. Nie możemy prowadzić innej polityki, albowiem jest ona zbyt kosztowna. Każdy potencjalny krytyk posługujący się metodą Rojta musi dobrze wiedzieć, że na pewno mu odpowiemy, jeśli nie zrobię tego ja, poprzez gwałtowny tekst na blogu, to zrobi to ktoś inny. Tak jak ostatnio zrobił to rotmeister. Miłośnicy warsztatu historyka, a także ci, którzy tylko takich udają, muszą się na tym pochylić i zastanowić na ile łgarstwa i przeinaczenia Rojta mają za cel postawienie rzetelności przed fantazją, a na ile są zleconą za pieniądze robotą.

Ja to już pisałem wielokrotnie, ale jeszcze powtórzę – rynek książki w Polsce jest komicznie ubogi i jego naśladowczy charakter wprost bije w oczy. Każda więc interesująca i oryginalna forma jaka się tam pojawia, powinna być przez czytelników dobrze odebrana. I tak było z Baśnią jak niedźwiedź. Nie można tolerować ludzi, którzy jak Rojt, albo ostatnio ten gruby pan w czerwonych butach, udają osoby mające wpływ na kształt tego rynku i zabierają się za krytykę książek, których nie rozumieją. Nigdy na to nie pozwolimy. Jeśli nie jesteście wydawcami, autorami czy pośrednikami, a jedynie wynajętymi szczekaczami, to po prostu mili panowie oberwiecie po rogach. Jeśli bowiem toleruje się ułomność rynku i czerpie się z tej ułomności zyski, to trzeba się liczyć z tym, że pojawi się na nim ktoś inny, kto zechce zrobić to samo tylko innymi metodami. No i oto jestem. Pośmialiśmy się i pożartowaliśmy z pracy pana Rojta. Teraz nasza kolej.

Panuje całkowicie fałszywe przekonanie, że rynek książki zarządzany jest przez akademię i kreowane tam autorytety. No, nie cały rzecz jasna, ale ta część poważniejsza, publicystyczna, historyczna i polityczna. To nie jest prawda i widać to dokładnie po odzewie jaki płynie ze strony czytelników. Akademia nie ma nic do powiedzenia, nie potrafi sprzedać swoich książek i nie potrafi nimi nikogo zainteresować. Pochłania za to budżety. Dyskusje zaś, które proponują tak zwane naukowe autorytety to jest noc żywych trupów poprzebieranych w dziwne stroje w dodatku. Jeśli do tego dodamy słabe zainteresowanie studentów kierunkami humanistycznymi jawi się przed nami obraz nędzy i rozpaczy, pudrowany jakimiś popularyzacjami niby śmiesznymi oraz agresywną polityką wynajętych świń, takich jak Rojt.

Dlaczego rynek książki w Polsce jest tak nędzny, a jego strażnicy, opłacani przez nie wiadomo kogo psują go jeszcze bardziej i krzyczą, że to w imię zasad, jakości i dla dobra czytelników? To jest proste – jeśli w języku polskim zaczęłyby powstawać jakieś oryginalne treści i formułowane były oryginalne i świeże myśli, dotyczące spraw nie tylko polskich, ale od Polski odległych, nie byłoby ani jednego powodu, żeby zacząć na ten temat jakąś dyskusję na forach szerszych niż lokalne. Ot, choćby z Hiszpanami. Mam na myśli całkiem pozasystemową dyskusję. No i wtedy okazałoby się, że jest nie tylko stół, nie tylko flaszka i zakąska, ale jeszcze widownia, która gotowa jest za to widowisko płacić. I nie ma pomiędzy widownią a ludźmi formułującymi oryginalne myśli w języku polskim żadnego pośrednika. I wtedy człowiek utrzymujący Rojta, mógłby się zastanowić, czy jego inwestycja w ten projekt nie była pochopna, czy nie lepiej go zdemaskować, rzucić na pożarcie i popatrzeć jak to ścierwo jest rozszarpywane, sprzedając jeszcze na owo widowisko bilety. W końcu zgromadziła się niezła publiczność i jest o co powalczyć. Tak sobie tylko gdybam...Nie zamierzam na razie organizować debaty z Hiszpanami, może w przyszłości. I w ogóle słabo się czuję, chyba będę się musiał rozchorować na dniach. Śpij więc spokojnie Ebenezerze Rojt, twój czas jeszcze nie nadszedł. Nadejdzie jednak, to pewne.

Powtórzę jeszcze raz – rynek książki w Polsce jest nędzny, wtórny i reaktywny dlatego, by w języku polskim nie ukazywały się żadne oryginalne treści. On nie jest taki z natury, on jest tak skonstruowany. Myślę, że podobnie jest z innymi rynkami, a wszystko po to, by każdy wiedział i dobrze sobie zakarbował, że prawdziwie ważne treści mogą być publikowane wyłącznie w języku angielskim. I dotyczy to nie tylko treści naukowych, one są marginesem tak naprawdę, dotyczy to przede wszystkim treści popularnych czyli najważniejszych.

Wczoraj jeden z czytelników zwrócił mi uwagę na niesłychanie ważną kwestię jeśli idzie o popularyzację. Sami zobaczcie jak to brzmi w języku angielskim Power must be either sacred, or secret . A przecież myśl ta została najpierw sformułowana po polsku, prawda…

 

Bardzo dziękuję wszystkim, którzy przez ostatnie miesiące wspierali ten blog dobrym słowem i nie tylko dobrym słowem. Nie będę wymieniał nikogo z imienia, musicie mi to wybaczyć. Składam po prostu ogólne podziękowania wszystkim. Nie mogę zatrzymać tej zbiórki niestety, bo sytuacja jest trudna, a w przyszłym roku będzie jeszcze trudniejsza. Nie mam też specjalnych oporów, wybaczcie mi to, widząc jak dziennikarskie i publicystyczne sławy, ratują się prosząc o wsparcie czytelników. Jeśli więc ktoś uważa, że można i trzeba wesprzeć moją działalność publicystyczną, będę mu nieskończenie wdzięczny.

Bank Polska Kasa Opieki S.A. O. w Grodzisku Mazowieckim,

ul.Armii Krajowej 16 05-825 Grodzisk Mazowiecki

PL47 1240 6348 1111 0010 5853 0024

PKOPPLPWXXX

Podaję też konto na pay palu:

[email protected]

Przypominam też, że pieniądze pochodzące ze sprzedaży wspomnień księdza Wacława Blizińskiego przeznaczamy na remont kościoła i plebanii w Liskowie, gdzie ksiądz prałat dokonał swojego dzieła, a gdzie obecnie pełni posługę nasz dobry znajomy ksiądz Andrzej Klimek.

Zapraszam też do sklepu FOTO MAG, do księgarni Przy Agorze, do Tarabuka, do antykwariatu Tradovium w Krakowie, do sklepu GUFUŚ w Bielsku Białej i do sklepu HYDRO GAZ w Słupsku i do księgarni Konkret w Grodzisku Mazowieckim.

 

---

tagi: coryllus  rynek książki  ebenezer rojt 

	gabriel-maciejewski
	24 listopada 2017 09:06

31     2395    8 zaloguj sie by polubić