Miałem napisać dziś, coś budującego, stosownego do okoliczności. Nie mogę jednak. Niedawno bowiem Bartek, którego wielu z Was zna, bo jeździ ze mną na targi, opowiedział mi o Marcie. Zadzwoniłęm do niego, ale jak zwykle nie miałem czasu na rozmowę. - No, ale weź ty coś powiedz – rzuciłem mu w końcu w słuchawkę – bo tylko ja gadam. A sprawa była poważna z mojego punktu widzenia, bo nakład przyjechał i okazało się, że kierowca nie ma na pace paleciaka, a trzeba rozładować 1500 książek. Miałem więc problem do rozwiązania na szybko. Bartek przyjechał oczywiście, żeby mi pomóc, ale wcześniej opowiedział mi o Marcie. Zanim powiem o co chodzi, dodam tylko, że ja Marty nie znałem, słyszałem o niej raz może, a i to jedynie jako wtrącenie do jakiejś innej gawędy. Marcie zdiazgnozowano białaczkę i od razu skierowaną ją na chemię. Ja się z zasady nie interesuję takimi kwestiami i nie wiem, który nowotwór czym się charakteryzuje, nie lubię też o tym słuchać i nie lubię jak ludzie układają sobie te wszystkie rankingi szans na ocalenie. Teraz jednak wszystkiego wysłuchałem. Z Martą było słabo, tak zrozumiałem, ale chemioterapia dawała jakąś szansę. Nie gadaliśmy o tym z Bartkiem do wczoraj. Wieczorem zadzwonił telefon. Bartek zadzwonił. Marta – narzeczona jego brata, z którą Wojtek miał wziąć ślub w sierpniu – zmarła rankiem. Chemioterapia się powiodła, ale wdała się sepsa i nie udało się jej uratować. Miała 27 lat. Pomódlmy się za nią wszyscy, jak tu jesteśmy. Jutro Zmartwychwstanie….

---

tagi: zmartwychwstanie 

	gabriel-maciejewski
	31 marca 2018 08:20

5     1525    10 zaloguj sie by polubić