Ustawiłem sobie wczoraj na półce trzy książki, jedna za drugą – Czerwiec polski, Dekret kasacyjny roku 1819 i Handel wołami w Polsce. I wiecie co pomyślałem, że za tę serię należy mi się order. Nie wiem jaki, ale należy się jak psu miska. Jeśli wszystko pójdzie dobrze i wydamy kolejne tomy w tej serii, tak jak je zaplanowałem należy się on tym bardziej. No, ale to tylko taki żart, bo order i pieniądze na książki dostanie Magda Ogórek, ulubienica ministra Glińskiego, który wczoraj w RMF FM ujawnił jakie są jego horyzonty jeśli idzie o tak zwany PR Polski i jego poziom. One są, że się tak oględnie wyrażę, bliskie poglądom sierżanta Wąsika z tomu przygód Pana Samochodzika zatytułowanych „Niesamowity dwór”.

Pisaliśmy o tym sto razy, ale jeszcze powtórzmy – kiedy w Wielkiej Brytanii rozpoczynają się przygotowania do kolejnego desantu brytyjskiej kultury na kontynent, ładuję się pieniądze w niejakiego Sida Viciusa, zasmarkanego degenerata, którego rzekomo autentyczny image projektuje jednak z najlepszych na rynku pańć od mody. Potem jest już tylko atak, zmasowany atak przy użyciu wszystkich dostępnych narzędzi kojarzących się z buntem. No i sprzedaż płyt. I tak aż do zgonu tego biednego frajera, który na szczęście miał wielu naśladowców, przez co brytyjski punk królował jeszcze długo na tym pięknym świecie. Union Jack zaś znajdował się na każdej prawie czarnej skórze jaka pojawiała się na ulicach Europy.

W Polszcze naszej, wyselekcjonowana na niezrozumiałej zasadzie pańcia, która nie ma pojęcia o niczym, pisze książkę w konwencji, która miała rację bytu w PRL i minister daje na to pieniądze. Chodzi bowiem o to tylko, żeby zamarkować działanie i mieć odfajkowane, że coś robiliśmy. To nie jest serio. Nie jest, bo nikt tu nie jest serio, a najmniej minister Gliński. Nawet jeśli się sroży, marszczy brwi i mówi Mazurkowi, że ten jest bezczelny. Wtedy właśnie jest najbardziej komiczny, wygląda jak goły w pokrzywach, albowiem jego mina mówi – chodzi o przewalenie kasy i guzik mi możecie zrobić. Jakimi narzędziami w promocji Polski za granicą chce się posługiwać minister? No tymi, które są czyli placówkami naukowymi i dyplomatycznymi, gdzie nie istnieje nic. Tak to trzeba nazwać – tam nie ma nic, a przede wszystkim nie ma tam żadnego pomysłu. Ludzie zaś, którzy te instytucje obsługują, z niezrozumiałych przyczyn sądzą, że zostali wybrani, ponieważ dysponują zaletami, o których inni mogą tylko marzyć. Ja mam tu dobry przykład na tę postawę, choć z dziedziny nieco od kultury odległej. Oto pan Gąsiorowski po operacji plastycznej i pani Serafina, która zjada pomadkę wsuwając ją dyskretnie języczkiem do ust. Przysięgam, że tego nie wymyśliłem. To się dzieje naprawdę i oni naprawdę mówią do nas tym językiem https://www.youtube.com/watch?time_continue=1045&v=GgOz06ahxec

W tej samej konwencji chce do nas przemawiać minister Gliński i nawet by mu się udało, gdyby nie bezczelność Mazurka, do którego po raz pierwszy poczułem sympatię. Nie ma mowy o żadnej promocji Polski, w konwencjach i klimatach, które żyją w głowie ministra Glińskiego. To są głupstwa i preteksty do wyciągania łatwej forsy. Mnie wczoraj udało się wysłuchać rozmowy Mazurka z Glińskim prawie do końca, nie wytrzymałem dopiero przy tych wyczynach estetyczno-urbanistyczych. Tu pewnie odezwie się eska, a ja, zanim ona coś napisze wrzucę swoje trzy grosze – tak zwana dbałość o estetykę krajobrazu, to próba narzucenia ludziom typowych projektów, każdorazowo płaconych zespołom architektów związanych z aktualną ekipą władzy. To kolejne utrudnienie i pretekst do dawania łapówek za wystawienie pozwolenia na to, by wybudować co się chce. W Polsce nigdy nie było i nigdy nie będzie tak jednolitych pod względem stylu wsi, jak w Niemczech. To wynika nie z tego, bynajmniej, że brakuje jakiegoś planu, ale z tego, że brakuje pieniędzy. Pomysły zaś, które były realizowane w architekturze przez ostatnie 30 lat skutecznie zamiar stworzenia takiego planu na przyszłość niweczą. Żeby uzyskać ten efekt, o którym mówi Gliński, władza musi mieć gwarancje ciągłości, czyli musi być monarchią dziedziczną lub konstytucyjną, albo ludność musi być na tyle zamożna, by rozumieć potrzebę projektowania zgodnie z jakąś tam estetyką. Nie ustalajmy dziś tutaj z jaką. Krajobrazy oglądane z autostrad, o ile jeszcze nie zostały przysłonięte przez hale i magazyny, tworzyły się w Europie zachodniej przez stulecia pokoju. W Polsce krajobraz został zdewastowany przez dwie wojny i komunizm, gadanie, że można go stworzyć na nowo, jest w najlepszym razie objawem lekkomyślności. W najgorszym zaś kolejnym ograniczeniem wolności obywateli.

Najlepsze jest to co Gliński powiedział o kinie. Okazało się, że ta hollywodzka superprodukcja może powstawać nawet 10 albo i 15 lat. Trochę się zdziwiłem – krajobraz będzie zaraz i urbanistyka śliczna takoż, a film za 15 lat? To jest trochę dziwne. Nie będę już szydził, bo nie o to chodzi.

Plany jakie snuje pan minister i jego zaplecze są niekompatybilne z okolicznościami, więcej one są niekompatybilne z przeszłością. I nie będą, albowiem panu ministrowi, który nie jest przecież osłem, chodzi o to, by naszą świadomość, lub jak kto chce postrzeganie okoliczności, utrzymać w pewnych łatwo dających się kontrolować rejestrach. O to samo chodzi Gąsiorowskiemu i Serafinie, którzy pieprzą coś o tolerancji w autobusach. Ludzie mają gadać o problemach, które im się podsuwa i śledzić posunięcia władzy, które nigdy nie zostaną doprowadzone do szczęśliwego końca. Na tym tle działalność kulturalna junty Jaruzelskiego w przemyśle muzycznym jawi się jak sen jaki złoty. Zespoły, kariery, promocja, śpiewanie, trasy koncertowe, buntownicy w dżinsach, czego tam nie było. Dziś to wszystko – jak dowiedzieliśmy się niegdyś z XI księgi przygód Tytusa, Romka i A’tomka, nazywa się u nas kapuśniak na świńskim ryju – to jest chciałem rzec ogórkowa na śmietanie.

Jeśli mój tekst jest nieco zbyt hermetyczny dla urzędników ministerstwa kultury, to bardzo przepraszam, ale odwołuję się w nim do tych konwencji, w dziejach najnowszej polskiej kultury, które osiągnęły bezapelacyjny sukces, a niektóre z nich – jak wspomniani Tytus, Romek i A’tomek – są żywe do dziś.

Jeśli chcemy mówić o promocji Polski w świecie, a nie tylko o narzuceniu ludziom płaskich i dennych konwencji, które oni dla świętego spokoju władzy i łatwiejszego przewalania budżetów, mają międlić, musimy przygotować atak. Na to są oczywiście potrzebne pieniądze, ale są też potrzebni zdecydowani ludzie. Gliński takich nie ma. On ma ludzi, którzy chcą się porozumiewać za kulisami. Taką mają specjalizację i nigdy z niej nie zrezygnują. No, ale my mamy inną i też z niej nie zrezygnujemy. Nie możemy, bo przynosi nam ona zyski. Czerwiec sprzedaje się lepiej niż Ogórkowa, dacie wiarę? Książka o pluskwach idzie jak woda. I nikt nie rozumie dlaczego...Jestem dziś niezwykle zadowolony. Dawno mi się to nie przytrafiło. O konwencjach i segmentach sprzedażowych oraz manipulacjach będę jeszcze pisał jutro.

 

Przypominam, że na stronie www.basnjakniedzwiedz.pl trwa promocja książek i czasopism. Baśń czeska i amerykańska po 10 zł, Baśń III po 15, tak samo Łowcy księży oraz Straż przednia. Nawigatory także po 10, ale ubywa ich w zastraszającym tempie, więc trzeba się spieszyć. Budowa jachtów po 35, Berecci, Irlandzki majdan i Kroniki klasztoru w Zasławiu po 10. Sanctum regnum po 30 zł. Na tej samej stronie dostępny już jest nowy komiks Tomka Bereźnickiego zatytułowany „Kościuszko. Cena wolności”.

---

tagi: kultura  piotr gliński  promocja polski 

	gabriel-maciejewski
	8 lutego 2018 08:48

26     2776    11 zaloguj sie by polubić