Dziennikarstwo papierowe, czy internetowe leży i kwiczy i stąd te zaklęcia w tytułach w rodzaju: miażdzy, masakruje, demaskuje, ośmiesza itp.

Mam konto pocztowe na tlenie, więc niechcący widzę co wypisują na portalu ci od tych słów kluczowych, a więc chwytliwy tytuł, a treść niezborna, napisana przez jakiegoś dzieciaka dorabiającego sobie na cukierki lub papierosy.
W kontekście tego chciałem odwołać się do artykułów prasowych o zabarwieniu kryminalnym, cytowanych przez Ewę Rembikowską, gdzie nie tylko stosowano chwytliwy tytuł, ale starano się o bardzo treściwą zawartość i wszystko to bez pomocy internetu, komórek czy innych pomocy technicznych. Jeszcze jedno rzucało się w oczy, a mianowicie szybkość i komplementarność pracy policji, dozorców i szpicli.

Coz,...

...  w  '12  albo  w  '13  wracajac  z  Lourdes  "strzelilismy"  sobie  powrot  drogami  Cote  d'Lazur,  m.in.  przez  Nimes  i  St.-Gilles.  Nie  mialam  wtedy  dzisiejszej  wiedzy  ani  o  Oksytanii  ani  o  St.-Gilles,  ani  tym  bardziej  o  sw.  Idzim,  bo  inaczej  -  bodaj  na  kwadrans  -  wstapilabym  do  kosciola,...  a  tak  minelismy  to  St.-Gilles  jako  jedna  z  wielu  tamtejszych  "dziur".

Bog  zaplac  za  PRZEGENIALNY  wpis  !!!  

No gdzie...

Dlatego nie należy ich słuchać i z nimi rozmawiać

Czasy Merowingów i Karolingów to okres kiedy budowano wiele klasztorów.

Spełniały różne funkcje na przykład królowie dynastii karolińskiej i ottońskiej wymagali 

od klasztorów , aby utrzymywały szczytników wyrabiających tarcze dla miejscowych oddziałów zbrojnych.

Profesja opłacalna na wypadek wojny. Są zapiski o sprzedawcach tarcz wsród taborów ciągnących za

armią Karola II Łysego. W klasztorach jako godnych zaufania magazynowano zapasową broń i nie tylko...

Chyba mamy słabe pojęcie o tym czym była poruszająca sie armia w dawnych czasach. Czego i ile oraz kogo

trzeba było mieć, aby to poruszające się towarzystwo utrzymać i zapewnić sprawność bojową.

Karol Wielki oddał królestwo w arende Żydom. Mieli centrum finansowe w Narbone zarządzane przez żyda

w randze  księcia ( Za Merowingów mieli je w Cohors w Akwitanii). Tak w tym zarządzaniu królestwem sobie pozwalali,

że Karol ponoć musiał ich w tym hamować. Syn i wnuk to też jawni filosemici. Żona Ludwika Pobożnego to Judyta z Welfów, 

a siostra jej Emma z Wolfów została żoną Ludwika Niemieckiego. Niektórzy autorzy twierdzą , że to żydówki były.

Rodanem kupcy z Arles (blisko San Denis) przedostawali do południowych Niemiec do Augsburga. A z Marsyli od bardzo dawna...

Takim małym Rodanem wtedy też była Dźwina. Kupcy którzy przybywali tu nad Bałtyk handlować mieli kontakty z 

Bułgarią Nadwołżańska i Kaganatem Chazarskim. Byli to tzw. "zbrojni kupcy" o czym światczą wykopaliska na stanowisku

z Szurpił na Suwalszczyznie... W tym handlu wschodnim brali udział Duńczycy i inni skandynawowie też.

Ci pierwsi piraci normańscy zwani wikingami to przeważnie Duńczycy...

Opaci klasztorów chyba byli mniej zależni od Żydów niż biskupi. W każym razie komuś były solą w oku. Wikingowie atakowali

przede wszystim je. Grabili wszysko co się dało za wyjątiem Ksiąg. W cenie byli młodzi chłopcy (bo umieli czytać) i jak zawsze niewolnicy.

Ponoć Żydzi wzbogacili się znacznie na tym rabowaniu klasztorów......

Zwracam uwagę na te charakterystyczne jeziora przy brzegu. Miały swoje istotne funkcje, a były przy każdym ważnym ośrodku leżącym nie tylko nad morzem, ale także nieco w głębi lądu

Na ten czas jeziora - jeśli chodzi o dawne czasy - kojarzą mi się 

z zatapianiem cenny rzeczy tzw. skarbów celem ich przechowania...

Mnie zastanawia bizantyjskie pochodzenie św. Idziego.

Według hagiografii pochodził z greckiego rodu królewskiego, czyli mamy do czynienia z Bizancjum . Od dziecka jest więc w samym środku tamtejszej polityki. Hagiografia łączy go uparcie ze św. Cezarym z Arles, którego miał być przez dwa lata uczniem.

Według ustaleń badaczy, kiedy św. Idzi rodzi się w Atenach, jest już 100 lat po śmierci św. Cezarego.

Ciekawy jest wybór miejsca odludnego, które ma mu zapewnić zapomnienie i odcięcie od świata.

Jeśli puścić wodze potocznym wyobrażeniom to, bizantyjski Grek udaje się do Marsylii, by zostać uczniem jakiegoś biskupa z  mało znaczącego Arles, na upadłych zachodnich krańcach dawnego Imperium Rzymskiego. Wyobrażacie to sobie?

Ta Marsylia jest też intrygująca. Sto lat przed działalnością św. Cezarego z Arles obiera na siedzibę swojego klasztoru Jan Kasjan opuściwszy Egipt.

A  ja  tak  nie  lubilam...

...  tych  czasow  Merowingow  i  Karolingow  w  historii  Francji  czy  powstawania  Paryza  !!!

Komentarz  genialny,  Panie  Pike,  a  szczegolnie  ten  zarzadzajacy  centrum  finansowym  Zyd  "w  randze  ksiecia"...  naprawde  ge-nial-ne  !!!  Mnie  to  sie  kojarzy  od  razu  z  Vincentym  "z  Bydgoszczu"  albo  z  tym  drugim  PAJACEM  z  "oksford'u"...  Koscinskim.

A  czym  byla  wtedy  armia  to  99%  z  nas  nie  ma  w  ogole  pojecia...  nawet  MGLISTEGO  pojecia.  

2 października 2016 roku w parafii w Suchej odbyła sie uroczytość poświęcenia pomnika św. Idziego .Jest tam pięknie opisany życiorys św.Idziego...lecz tylko życiorys,bez większych opracowań....

Nie, gorzej

"Szczególnie wiele udanych masakr i celnych strzałów mają na swoim koncie posłowie Konfederacji, co moim zdaniem, demaskuje ich bezsilność."

Tyle samo udanych masakr i celnych strzłów ma dziś TVP a lata wcześniej miała blogosfera celująca w ówczesną władzę a dziś znienawidzoną opozycję czyli PO.

Niestety dekomunizacji, lustracji, windykacji, ukrania winnych afer a nawet katastrofy w Smoleńsku nie udało się załatwić.

Jedyne co się udało to zadłużyć kosmicznie kraj i rozdać kupony wyborcom tylko po to by za chwile stanąć w szeregu z miedzynarodową "elitą" trzymaną na smyczy i realizować program szczepień oraz likwidacji klasy średniej.

Ah byłbym zapomniał ta niby Intronizacja w wykonianiu PIS i Dudy to była dopiero masakra i strzał - ciekawe tylko czyją bezsilonść zdemaskował...

Profesor Zybertowicz to zadaniowany imbecyl, którego nikt nie rozumie a hasła przez niego rzucane to brednie.

Naprawdę, bez pana nigdy bym się nie domyślił, że to imbecyl...

Niesamowite...

...  i  rzeczywiscie  malo  dla  kogo  wyobrazalne  !!!   

Proszę spać smacznie i śnić kolorowo. Dobrej nocy życzę!

Ok wiadomo że dość szybko przeszedłem do sedna sprawy ale właśnie wydaje mi się że mamy tutaj głębszą historię. Ta walka o prymat twała oczywiście jakiś czas więc powinna mieć swój początek. Z skoro przyjmujemy a przecież tak chyba robi też autor notki że Kościół Grecki toczył swoja istotną polityczną walkę to w jakiś sposób narzuca się pytanie o drugą stronę. Czy ktoś tego chce czy nie polityka, zaangażowanie różnych stron po prostu było.

Oczywiście najłatwiej przyjąć że Rzym bo Rzym, stara stolica Imperium. Ale przecież tak naprawdę w czasach kiedy chrześcijaństwo stało się siłą polityczną Imperium przesunęło się na Wschód z Konstantynopolem jako centrum. To miasto miało wszelkie podstawy by zdominować chrześcijaństwo. Zamiast tego jednak zwyciężył Rzym, który już pod koniec antyku przeżywał bardzo ciężkie chwile a i potem nie było lepiej.

I tak też patrząc właśnie względem późniejszego rozwoju sytuacji wydaje się że to Niemcy odegrały kluczową rolę jeśli chodzi o początek, który dał cały przyszły impet biskupowi Rzymu.

Weźmy Karola Wielkiego. Na ile był postacią realną a na ile legendarną? Nie wiem czy dobrze zrozumiałem wpis autora jak to  Idzi pojawia się u jego boku. Ja to odebrałem jako przyszycie do Karola. Kreację legendy. W sensie że Karol odegrał na tyle istotną rolę w historii Rzymu że ważnym acz legendarnym postaciom wypadało mieć coś z nim wspólnego.

Ale skąd się wziął Karol Wielki? Czy sam w sobie nie jest mitem? Wydaje się że cała jego legenda została pchnięta i dalej rozkręcona przez Ottonidów. To Otto III odnajduje grób cesarza. Dlaczego tak wspaniały grób miałby być zapomniany? Całość ogólnie jest zupełnie fantastyczna i wygląda na jawny teatr mający uczynić Ottonidów dziedzicami Cesarstwa Rzymskiego. Stworzenia nowego wspaniałego Cesarstwa. A w całej tej inscenizacji  oczywiście bardzo ważną rolę odgrywał Kościół. W tamtych czasach polityka była zwyczajnie nierozerwalnie związana z Kościołem.

Czy właśnie nie tutaj szukać promocji Rzymu? Wracam znów do początkowej myśli. Skoro zakładamy walkę Kosciołów to musimy założyć istnienie ludzi, którzy postawili na Rzym.

Tutaj oczwyiście mamy dwie drogi. Pierwsza zakłada że Kościół Rzymski sam sobie wykreował pozycję. Ale z drugiej strony wiemy że pozycja papieży w Rzymie nie była mocna. Zależna od lokalnej i nie tylko polityki. Więc można przyjąć że Rzym raczej wykreowany przez zewnętrzne siły. Te właśnie, które politycznie przeciwstawiały się siłom związanym z Grekami.

Ale nawet jeśli założymy bardziej niezależną pozycję Rzymu to i tak wracamy do Karola Wielkiego i Ottonidów i nowego Cesarstwa Rzymskiego. Do Niemiec.

Kiedy nieuchronnie musiała nadejść bitwa na uzasadnienie prymatu, powstawanie nowych legend. Tak naprawdę niezależnie od spojrzenia na Kościół Rzymski i tak te bardziej realne ścieżki prowadzą do Niemiec. Owszem później mogło być różnie ale zapytałem o początki.

Tak Bizancjum wymiękło ale ok 1200r kiedy dobili je Wenecjanie Rzym już zdążył wyrobić sobie mocniejszą pozycję. Mam tu na myśli że większość Europy zdecydowała się na ryt łaciński. Ta z rytem greckim nie liczyła się politycznie. Ale tak swoją drogą warto pamiętać że rzymski urząd papieski też nie miał wesoło i został z Rzymy wyeksmitowany nawet wcześniej niż zrobili to Turcy w Konstantynoplou... W końcu mielismy Niewolę Awiniońską. Którą, jeśli ktoś chce, można uznać za wyrwanie Rzymu Niemcom ;) Który to Awinion tak swoją drogą prawie znalazł się na mapce zamieszczonej przez pike ;) Na środku, nad Rodanem, troszkę wyżej. Trochę tylko później niż miało mieć miejsce apogeum kultu św. Idziego zgdonie z tym co jest w głównej notce.

Pod koniec lat 80-tych w miesięczniku "Res Publica" przeczytałem artykuł, który był tłumaczeniem wstępnego rozdziału książki Omeljana Pritsaka The Origin of Rus'. Tak mnie to zafrapowało, że pozyczyłem ową książkę od znajomego, ale to było grube tomisko, w połowie składające sie z przypisów źródłowych i bardzo szczegółowych analiz filologicznych i historycznych, które znacznie wykraczały poza moje zainteresowania. Najważniejszą tezę znałem z tego przetłumaczonego fragmentu i streszczę ją tutaj z pamięci, bo niestety tamten numer gdzieś się zawieruszył, a w sieci jakoś go nie widzę.

Prof. Pritsak opisuje początki państwowości ruskiej. Głównym towarem w tamtym okresie byli niewolnicy jako praktycznie jedyne źródło dającej zamienić się na pracę energii ówczesnego świata (chyba nawet porównał to do roli ropy naftowej). Wielkie ośrodki cywilizacji potrzebowały tego dużo i coraz więcej, z drugiej strony mając coraz większe trudności z zaspokojeniem poytu z własnych zasobów. Co więcej, proces konsolidacji władzy w Europie Zachodniej praktycznie utrudnił, jeśli nie uniemozliwił odławianie tam niewolników. Stąd rola kompanii kupieckich, dostarczających towar z obszarów Europy Wschodniej na główne rynki, takie jak Bizancjum czy arabskie ośrodki w Afryce i na Bliskim Wschodzie. Wszystko to jest chociażby w Wikipedii.

Mówiąc jednak o strukturze tego handlu, Pritsak opisuje ją jako duopol, przynajmniej do pewnego czasu. Były dwie główne konkurujące kompanie: żydowska Radhaniya (Radanici), monopolizująca szlaki morskie na Morzu Śródziemnym, oraz chrześcijańska Rus, w której największą rolę odgrywali handlarze-rozbójnicy północy - Wikingowie i Waregowie. Pritsak uważa, że były to grupy wieloetniczne, różniące się typem zakładanych faktorii - vik i var. Ci ostatni posuwali się od Bałtyku wzdłuż wielkich rzek wschodnioeuropejskich, zakładali faktorie i dostarczali odławianych w wielkiej liczbie tubylców do Konstantynopola i dalej. Nazwa Rusi pochodzi od tej firmy, nie od żadnego gockiego plemienia o podobnej nazwie ani od "rusych", tj. jasnych włosów.

Tu docieramy do rzeczy najbardziej intrygującej: obie firmy miały główne siedziby, czy też ośrodki decyzyjne w imperium Franków, i to bardzo blisko siebie. Może nie jak Puma i Adidas, dowodzone z tego samego miasteczka Herzogenaurach w Bawarii, ale wystarczająco blisko, żeby to zwracało uwagę.  Żydowska Radhaniya w delcie Rodanu, a chrześcijańska Rus w gminie Rodez, zwanej tak od celtyckiego plemienia Ruteni lub Ruti (łac. Ruthenicus; strniem. Ruzzi; strfranc: Rusi). O tych dwóch kompaniach pisze podobno Ibn Khordadbeh, abasydzki szef wywiadu.

Chociaż padało i było ślisko to znowu przywlokłeś się tu pod zmienionym nickiem.

Dzięki za wpis.

Kurcze, tyle czytania, a dopiero teraz o tym wiem. Psia jego itd...