Dał nam przykład Arystotel jak wnioskować mamy

Dlaczego żaden król Polski po 1466 nie wydał edyktu potwierdzonego przez wokne stanie o nierozdzielności Prus Książęcych i Korony które po wieki wieków mają mieć jednego władcę? Tak pytam. Nie wiedziałem o tym akcie niepodzielności Brandenburgii. Wielce to mnie zastanowiło w kontekście zanuechań Korony. 

Najprawdopodoniej geniusz św. Tomasza polegał na tym że napuścił na siebie dwie szkoły, angielskich platoników i kontynentalnych arystotelików krypto-sufistów. W końcu to duchowni powiązani z Plantagenetami potępili go na lokalnym soborze paryskim. Wygląda na to co więcej, że z uniwersytatemi zawsze było źle. Samo powstanie uniw. bolońskiego stworzyło przestrzeń dla agentury łasej na dotacji lep. 

Stanisław August Poniatowski (herbu Ciołek)

No właśnie. Nie rozumiem po co się oburzać i bronić Arystotelesa jak niepodległości. Ani on nam brat ani swat. Kopernika można bronić ale jakiegoś Greka? To raz. A dwa to nudne. A to jak Pan ten temat rozpracowuje jest pasjonujące. 

Skoro już na tak wczesnym etapie rozłożono lub statano się rozłożyc uniwersytety, to teraz tozumiem dlaczego żacy mieli tyle swobód, dlaczego te swobody były tak ważne (w końcu w szkołach niższych panował zawsze rygor i posluszeństwo). Samo zachowanie się żaków przypomina obecne zachowania tajnych współpracowników służb tajnych (poczucie bezkarności na przykład), zwlaszcza prowokatorów. No i te "bunty" studenckie to musialy być jakieś wymuszenia lub szantaże kierowane do KK. 

Ale co? Dojdziesz do św. Tomasza?

Nie wiem

To jest nie halo, że nikt niczego nie czyta ze zrozumieniem. A poza tym nie ma żadnych popularnych tekstów na ten temat i żadna poważna instytucja ich nie promuje. I to w zasadzie tyle. To nie jest żaden duch prawa rzymskiego, ale wprost stosunki przeniesione z islamu via cesarski dwór Staufów w Palermo

Ja uważam podobnie jak @orjan napisał w dzisiejszym komentarzu pod wczorajszym tekstem.

Możemy dowolnie używać filozofii antycznych, czy jakichkolwiek innych, jeśli jesteśmy świadomi ich pochodzenia, a także potrafimy ich użyć jako narzędzia tak żeby to Prawda była na pierwszym miejscu. Jeśli tak nie jest, nie mamy prawa ich używać, musimy odciąć sobie tę rękę jeśli jest powodem grzechu. Tu jest ten kluczowy punkt.
Św. Tomasz z Akwinu, św. Jan Paweł II, Benedykt XVI normalnie mogli korzystać z filozofii antycznej, a nawet pisać o niej jako "skarbach antyku", bo używali tego aby przekazywać Prawdę, to Pan Jezus był w ich przekazie na pierwszym miejscu, a filozofia była tylko narzędziem, to byli ludzie świadomi i poważni, a nawet jak gdzieś byli słabi, czy nierozumiejący to dzięki swojej pokorze Duch Święty działał przez nich tak, że używając narzędzia filozofii antycznej, ani sobie, ani wiernym krzywdy nie zrobili, a tylko korzyść.
Problem zaczyna się kiedy duchowni, czy ogólnie chrześcijanie, biorą sobie filozofię antyczną(czy jakąkolwiek inną) i w swojej pysze robią z niej kult, spychając Prawdę na boczny tor i nie dają przez to działać Duchowi Świętemu, bo myślą, że już są tacy mądrzy, że już sobie będą własną naukę wymyślać, a Ewangelia będzie tylko dodatkiem i temu trzeba się przeciwstawiać.

Fragment z wczorajszej Ewnagelii:
"W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie.
Wszystko przekazał Mi Ojciec mój. Nikt też nie zna Syna, tylko Ojciec, ani Ojca nikt nie zna, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. "

Tego się trzymajmy.

Nie mogę się nie zgodzić z taką oceną. Bo przyznać muszę, że czytanie i zadawanie pytań związanych z treścią nie było moją "cechą wrodzoną". Cieszy mnie, że choć późno, jednak zacząłem tak czynić.

BTW

Muszę przyznać, że zmiana podejścia do wszelkich treści irytuje moich najbliżych, którzy nie zmienili swoich nawyków. Trzeba nauczyć się z tym żyć. :) 

Błagam....wszystko tylko nie "skarb antyku"....każdy ma prawo do zauroczenia lub do poddania się czyjeś sugestii, bo np. uważa go za autorytet. 

Zadałem dzisiaj we wczorajszej notce Coryllusa dwa pytania odnośnie dzieł i myśli Arystotelesa....na razie głucho....nikt mi nie odpowiedział. 

Etyka frajdy... - czy dobrze zapamietalem?

JA slyszalem/czytalem. Jakoby rzekomo corki staly sie na powrot wlasnoscia glowy rodziny. A ten trop semicki sensu szerokiego to moim zdaniem w 10siatke.

Taka ciekawostka. Św Franciszek Ksawery po uzyskaniu stopnia magistra filozofii w 1530 r zaczął w kolegium Dormans-Beauvais wykładać Arystotelesa, dzięki czemu zgromadził słuchaczy i nieźle na tym zarobił. Oznacza to, że wtedy Paryż był już podbity przez Arystotelesa. Nikt chyba nie widział zagrożenia. Taką filozofię też studiował towarzysz Ksawerego, Loyola. Obłęd. 

Tak  tez  wnioskuje...

...  zwlaszcza  jak  kilka  razy  ,,posluchalam  gledzenia,,  Bernarda  Levy`ego...  ,,slawnego,,  i  z  cala  pewnoscia  JUZ  ,,wielkiego,,  francuskiego  ,,fYlozofa,,  !!!

Super  !!!

A  po  co  im  czytac,  BARANOM,...  wazne,  zeby  kasa  byla  !!!

A  ,,Luny,,  bedo  nas  ,,uszczeNsliwiac,,  i  troskac  sie  o  nas  do  GROBOWEJ  DESKI.

To odnośnie tych pytań z wczoraj - tu w ogóle nie chodzi o to co "nowatorskiego", czy "specjalnego" wniósł Arystoteles. Tu chodzi o to, że żyjemy w rzeczywistości materialnej, po grzechu pierworodnym mocno niedoskonałej, którą trzeba kształtować zgodnie z wolą Bożą, na tym polega świętość, że bierzemy ten materiał i kształtujemy go po Bożemu.
Kiedyś ulegałem złudzeniu że w średniowieczu cywilizacja doszła do szczytu rozkwitu i udało się zbudować takie optimum, gdzie ludziom naprawdę żyło się dobrze, bo władcy liczyli się z Ewangelią w swoich rządach i przez to nie uciskali ludności tak jak to się dzieje współcześnie. Nie mówię, że takich miejsc na ziemi nie było, ale lektura tego co pisze Gabriel doprowadziła mnie do konstantacji, że nigdy nie było takiego optimum, że chrześcijaństwo zawsze było i będzie tylko i aż solą ziemi, czyli tym co subtelnie po dodaniu tylko szczypty odmienia całą "potrawę" i sprawia, że jest dobra. Nigdy nie było sytuacji, że w sterylnym środowisku wypreparowanym od zepsucia światowego było ustanowione Królestwo Boże. Świętych uznajemy za świętych dlatego, że w rzeczywistości w której Bóg ich postawił, tu i teraz, urzeczywistniali Jego Wolę.

Wracając do Arystotelesa, przykładowo św. Tomasz nie dlatego używał go w swoich rozważaniach bo uważał go za autorytet tylko dlatego, że działał w rzeczywistości gdzie ten Arystoteles już był i trzeba go było zagospodarować, powiedzielibyśmy "posolić". Można było oczywiście obrazić się że ten świat jest taki zły i zepsuty i już nie da się nic z tym zrobić, a ja nie będę się w tym arystotelesowskim bagnie babrał, ale św. Tomasz zauważył, że można to odwrócić na korzyść Kościoła.
Tu właśnie zauważam cały problem, że z jednej strony ludzie wpadają w jedną skrajność, że nadają filozofii antycznej jakiś szczególny status, bo np. św. Jan Paweł II albo św. Tomasz pisali o "skarbach antyku", a to znaczy że trzeba tej filozofii antycznej bronić jak niepodległości, a to nieprawda. Ci święci pisali o "skarbach antyku" bo dostrzegli tam pewne wartości które można wykorzystać w budowaniu Kościoła, a Kościół nie działa w próżni tylko w tym świecie jaki zastał. Z drugiej strony jest inna skrajność, że ludzie dowiadując się prawdy o antycznym świecie i filozofach(chociażby z ostatnich tekstów Gabriela) wypaliliby to wszystko żywym ogniem do gołego, tylko zapominają, że nie da się żyć w próżni, trzeba ten świat przekształcać, a nie obrażać się na niego.

Erazm pisał za pieniądze, a Hozjusz nie może się znaleźć w żadnym kanonie lektur, albowiem ucieszył się na wieść o nocy św. Bartłomieja

Erazm na pewno zdążył przeczytać Księcia (Machiavell'ego). Pewnie mu się podobało, bo to takie realistyczne, że aż antyczne. W każdym razie Erazm mógł protestantów ostrzec, że przeciw prawowitej władzy nie dzieli się państwa na dwa wrogie plemiona licząc, że władza zawsze będzie uprzejmie nadstawiać policzek.

<<< (...)Paryż został podbity przez Arystotelesa w XIII wieku.>>>

Podobno bez walki się nie odbyło. Wrzucam fragment z końcówki książki R.Pernoud:

"(...) Uniwersytet Paryski (.) istnieje już przeszło sto lat. W utworze Meunga odnajdziemy echo sporów, jakie toczyła "jego matka" - tymi słowami określa  to czcigodne zgromadzenie - z zakonami żebrzącymi, którym mistrz Wilheml z Saint-Amour pragnął zabronić nauczania, korzystając z poparcia swoich konfratrów.

Uniwersytet Paryski zrodziło pragnienei wolności: profesorom i studentom tworzącym liczne grupy zależało na uchyleniu się od kontroli biskupa Paryża i ukazywaniu autonomii, co nastapiło w pierwszych latach XIII stulecia i zyskało aprobatę zarówno papieża jak i króla Francji. (.) Profesorowie wykładający na uczelni dążyli o zachowania katedr tylko dlasiebie i wykluczali wszystkich nowo przybyłych, a szczegółnie tych, których sykces niepokoił ich i rozdrażnił, czyli braci kaznodziejów oraz braci mniejszych(...) Doprowadziło to w końcu do tego, że zabroniono tam nauczania Tomaszowi z Akwinu czy też Bonawenturze.

Uniwersytet Paryski jest więc - na co warto zwrócić uwagę - w posiadaniu klucza nie tylko o wiedzy, ale i o ortodoksji w dziedzinie religii...."

Kto, z kim i po czyjej stronie !?! W przyszłości przyda mi się "pogłębiona analiza zagadnienia" . :)))

Super. W imię ortodoksji wyrzucono św. Tomasza i Bonawenturę. Ciekawe jakiej ortodoksji, muzułmańskiej zapewne. Aprobaty króla nie zyskało chyba, bo królowa Blanka nasłała na to szacowne grono ówczesny "Grom", co skończyło się jakimiś trupami profesorskimi i strajkiem

Nurtowało mnie to, co napisała pani Pernoud. Sięgnąłęm więc do innego źródła i oto na co się natknąłem (wyimki):

"(...) Wprowadzenie dzieł Arystotelesa do świata chrześcijaństwa łacińskiego przysporzyło Kościołowi i jego teologom wielu problemów.( ) Chociaż starcie nie było nieuniknione, doszło do niego dość szybko. Wydaje się że najostrzejsze formy przybrało na Uniwersytecie Paryskim.( ) 

W roku 1210, krótce po tym, gdy dzieła Arystoteesa stały się dostepne w łacińskim tłumaczeniu, sunod prowincjonalny Senszadekretował, że pod karą ekskomuniki niewolno czytać w Paryżu, czy to publicznie czy prywatnie, ksiąg Arystotelesa z zakresu filozofii przyrody ani komentarzy do nich. ( )  Dnia 13 kwietnia 1231 roku zakaz ten został zmodyfikowany i otrzymał sankcję papieską Grzegorza IX, który w słynnej bulli "Parens scientiarum" ( ) nakazał, by oburzające traktaty Arystotelesa zostały oczyszczone z błędów. W tym celu 23 kwietnia utworzył trzyosobową komisję. Z powodów nieznanych komisja ta nie przedstawiła swojego sprawozdania i nakaz oczyszczania ksiąg Arystotelesa z błędów nie został nigdy zrealizowany. Zastanawiające, że papież Innocenty IV rozciągnął ów zakaz na Uniwersytet w Tuluzie, z którego przed kilkunasoma laty, w 1929 roku, wyszło zaproszenie, skierowane do mistrzów i studentów, by przybywali do Tuluzy , gdzie księgi arystotelesa, zakazane w Paryżu, można otwarcie studiować.( )

W latach '60 i '70 XIII wieku rozgorzała w Paryżu druga faza walki. Konserwatywni teologowie, zainicjowani przez św. Bonawenturę próbowali wprowadzić ograniczenia w odniesieniu do filozofii arystotelesowskiej, która stanowiła trzon nowej nauki pogańskiej i arabskiej. ( ) W 1272 roku nauczyciele wydziału sztuk Uniwersytetu Paryskiego złożyli przysięgę zobowiązującą ich do unikania rozważań kwestii teologicznych. ( ) Spór zaostrzył się po opublikowaniu w latach 1207-1274 traktatu Idziego Rzymianina "O błędach filozofów", w którym autor przedstawil listę błędów zaczerpniętych z dzieł filozofw niechrześcijańskich, takich jak Arystoteles, Awicenna, Algazel, Al-Kindi, Mojżesz Majmonides.()"

Edward Grant; "Średniowieczne podstawy nauki nowożytnej". 

Opisy R. Pernoud i E. Granta, jak dla mnie mają zupełnie odmienny wydźwięk. Każde z nich bierze fragmenty pasujące do tezy.

Gdzie znaleźć "całość"? :)))

No właśnie, gdzie znaleźć całość? Papież się nie zgodził, ale wszyscy piszą, że się zgodził i zaabsorbowaliśmy skarby filozofii antycznej. Dziś właśnie miałem pisać, że jak coś wychodzi z Bizancjum - pisma Arystotelesa, a jednocześnie z islamu - też pisma Arystotelesa, to muszą się spotkać w Tuluzie. Po co to tak kłamać i zmyślać?