Oświata u żydów była początkowo bardzo niska, byli oni na ogół głupsi od katolików.

 

Jan Słomka „Pamiętniki włościanina”

 

 

Dostałem ostatnio od kolegi taki oto link https://m.niedziela.pl/artykul/55233//Archidiecezja-Warszawska-zaprasza-na-II

Nie będę go szczegółowo omawiał, bo i po co. Może poczekajmy aż kahał jakiś zorganizuje duchową pielgrzymkę do Częstochowy połączoną ze śpiewaniem pieśni wielkopostnych. Albo może jakąś wycieczkę do grobu św. Faustyny Kowalskiej. Sam nie wiem, co by było lepsze. Rozmawialiśmy tu wczoraj o tym, że sporo osób nie jest w stanie pogodzić się z rozczarowaniami, które są częścią naszego życia, a w szczególności życia ludzi zaangażowanych politycznie i kierujących się w wyborach politycznych emocjami. Ludzie ci, w zasadzie zawsze, mylą intencję z realizacją. Ta pierwsza ich inspiruje i napędza, głównie przez to, że jest wyobrażona i nie istnieje realnie, a ta druga rozczarowuje, albowiem zawsze przecież mogło być lepiej. Jak wiecie, ja oddaję hołdy wyłącznie realizacjom, pomysły, dobre chęci, zapewnienia, nie ciekawią mnie wcale i odrzucam je systemowo. I przez to właśnie bywam rozczarowujący. Na zasadzie – a bo pan tak ciekawie mówił o tym projekcie, a on w rzeczywistości tak fajnie nie wygląda. No, ale przejdźmy do wymowy tego faktu, który został tu zalinkowany. Jak wiemy Kościół boryka się z różnymi problemami, najważniejszym z nich jest, w mojej ocenie, zrównanie działalności misyjnej z rozrywkową. To znaczy wierni, jeśli nie będzie w kościele czegoś fajnego, pójdą gdzie indziej. I stąd mamy te niezliczone ilości pielgrzymek do różnych miejsce, które są – jak wszystkie sztuczne stymulatory – coraz bardziej nudne. A księża, którzy je prowadzą, nie wiedzą już co zrobić, żeby zainteresować swoje owieczki, uciekają się więc do używania sposobów tak kokieteryjnych, że nie wytrzymują tego nawet najstarsze i najgłupsze dewotki. W końcu stają na granicy wytrzymałości i zadają sobie pytanie – co dalej? I wtedy, jak w dawnych czasach przed panem dziedzicem, który miał zadłużony majątek, zatrzymuje się przy nich kantor z synagogi i mówi – wielmożny pan proboszcz mnie nie poznaje?! To ja, Szymszel! Szymszel z Kurzy! I nie inaczej było i tym razem. Ja się już w zasadzie niczemu nie dziwię, znajomy opowiadał mi kiedyś o księdzu, który stawiał horoskopy nowożeńcom i zachęcał ich, bądź zniechęcał do ślubu, w zależności od tego, co im tam w tych horoskopach wyszło. Jak z tego wyjść? Moim zdaniem dobrego wyjścia nie ma, bez pomocy Pana Boga się nie obejdzie, a ratunkiem może być tylko żywy przykład duchownych, którzy swoją postawą, przywrócą jakąś równowagę i postawią tamę szaleństwu. Takich przykładów jednak nie ma. I nie mówcie mi znów o rycie trydenckim i bractwie Piusa X, bo stamtąd droga prowadzi prosto do polityki. Chodzi o coś innego.

Na powyższym przykładzie widać, że hierarchia diecezji warszawskiej traktuje zarówno swoją misję jak i obrządek starotestamentowy jak rozrywkę. Tu jest problem największy. Niestety nie można nikomu zwrócić w tej kwestii uwagi, albowiem hierarchowie uwag nie słuchają. Najmniej zaś słuchają uwag, które kierują do nich duchowni. Swoją postawą zaś budują i firmują coś w rodzaju analogicznej do ich własnej hierarchii świeckich autorytetów kościelnych, które – z wyżyn redakcyjnych stołków – mają wspierać to szaleństwo. I to dotyczy zarówno redaktorów gazowni, jak i pism prawicowych. Tam jest owo tajemne porozumienie, o którym tyle gada pan Krajski. Na osłodę zaś hierarchia zezwala na odprawianie mszy w rycie trydenckim i głośne wyrażanie oburzenia przez zwolenników tego rytu. No, a jak się już komuś znudzi to oburzenie, może zmienić opcje wsiąść w autokar i pojechać do Kocka, gdzie będzie miał niepowtarzalna okazję pospacerować tymi samymi ulicami, którymi chodził rabbi Morgenstern. Tyle.

Przejdźmy do innych rodzajów dialektycznego szaleństwa, które zauważyłem przeglądając wczoraj portale. Oto portal WP podał, że Michał Witkowski, sławny i popularny pisarz, którego wielbią tłumy, okrutnie zadrwił z dziennikarki Holeckiej. Podaję link

 

https://gwiazdy.wp.pl/okrutnie-zakpil-z-danuty-holeckiej-niech-sie-pakuje-michal-witkowski-6532496812002048a

 

Michał Witkowski, gdyby ktoś się nie zorientował, to jest ta głowa w rogu fotografii. Myślę, że interwencje tego z rogami są już tak nachalne, że niebawem czytelnicy portalu WP zgłoszą się gromadnie do warszawskiej kurii i wyrażą chęć oczyszczenia duchowego, poprzez udział w III pielgrzymce śladami cadyków, a kardynałowi Nyczowi nie pozostanie nic innego, jak tylko taką pielgrzymkę zorganizować.

Jakby tego było mało, dziś z rana podali, że rozpoczęły się zdjęcia do filmu fabularnego o Edwardzie Gierku. Główną rolę zagra Michał….no, ale nie Michał Witkowski, ale Michał Koterski. W sumie nie wiadomo, który lepszy, żaden nie jest przecież aktorem. Ja tu bynajmniej nie chcę szydzić z omawianych przypadków, albowiem uważam, że dewastując konwencję do jakiej przywykliśmy oglądając filmy, sztuki teatralne, czy nawet te głupie kabarety, likwiduje się, skutecznie, komunikację wśród dużych grup ludzi. Na prostej bardzo zasadzie. Wszyscy widzą, że Witkowski z nikogo nie zadrwił, a to co widać na jego twarzy, to sprawa znacznie poważniejsza niż obłęd. Organizacja jednak, kolportująca newsy, znana jako WP, zmusza ludzi słabych na umyślę do wiary w to, że człowiek ten jest zabawny. To nie jest śmieszne, ani nawet żenujące, to jest bardzo poważna sprawa.

Wracajmy jednak do Gierka. Film, którego głównym bohaterem jest Michał Koterski, reklamowany jest przez syna rzekomego bohatera, czyli Gierka słowami – mój ojciec był przede wszystkim Polakiem. To jest kłamstwo założycielskie, które ma ratować resztki układu, w jakim tkwią wszyscy – potomkowie Gierka, ojciec Witkowskiego i on sam, Koterski z całą rodziną i wszyscy inni celebryci. Ma powstać film o dawnych, dobrych czasach, o przywódcy, który był przede wszystkim Polakiem. To nie prawda, Gierek był przede wszystkim komuchem. Polakiem był na końcu, a jego pochodzenie i droga życiowa wskazują, że o Polsce nie miał zielonego pojęcia. No, ale teraz – przy zastosowaniu humorystycznego przymusu czyli Michała Koterskiego – wszyscy będą dyskutować o Polsce Gierka, czyli jedynej, która – w opinii wielu – jest wspólną płaszczyzną porozumienia dla skłóconych Polaków. Ja w tym udziału nie wezmę, zapowiadam to już dziś.

Na koniec Gretkowska. Jakaś, autentycznie zabawna dziewczyna z redakcji Wiadomości, przeprowadziła taki oto numer – poszła na lotnisko Okręcie i zaczęła wypytywać przypadkowych ludzi o to, czy widzieli gdzieś Manuelę Gretkowską. No i innych jeszcze celebrytów, którzy zapowiedzieli głośno, że będą emigrować jak wygra Duda. Okazało się, że nikt Gretkowskiej nie widział, a ona sama nadęła się i powiedziała, że z motłochem nie będzie rozmawiać. Obok tego newsa pokazał się inny – Ziemkiewicz coś powiedział na Stuhra i już się szykują protesty oburzonych, wyrażających sprzeciw wobec takiego traktowania wielkiego aktora, który znalazł się w szpitalu.

Nie wiem czy wszyscy dobrze widzą, co chcę tu pokazać. Oto sprawy najpoważniejsze – kult świętych – traktowane są jak rozrywkowy wypad z przyjaciółmi do egzotycznej kafejki, gdzie sympatyczny pan opowie o jej wcześniejszych właścicielach i tradycji jaką zostawili. Poczucie humoru, które jest istotnym elementem komunikacji zbiorowej, zostało zawłaszczone przez ewidentnych satanistów i osoby zaburzone psychicznie. Za ich pomocą lansowana jest fałszywa i do spodu oszukana tradycja polityczna czyli Gierek. Do tego, kiedy ktoś próbuje się przed tym bronić rzeczywistą drwiną, ludzie wynajęci do tej dewastacji wyrażają póki co wściekłość, ale może się zdarzyć, że pójdą do sądu. Jaką opcję ratunkową zaś mamy Ziemkiewicza i jego witze opowiadane do spółki z Janeckim. Robi się poważnie. I żartów nie ma.

---

tagi: kościół  media  celebryci  ziemkiewicz  rozrywka  witkowski  poczucie humoru  gierek  koterski  holecka 

	gabriel-maciejewski
	17 lipca 2020 10:12

42     4030    14 zaloguj sie by polubić