Jak pisze anglojęzyczny internet (https://www.worldbirds.org/dog-symbolism/ )

Psy są ważnym symbolem wiary, posłuszeństwa i lojalności.

Tylko, że ta symbolika jest przypisywana psom od czasów św Franciszka z Asyżu. A Book of Kels powstała około 400 lat wcześniej.

Trzeba by się odwołać do symboliki celtyckiej, szczególnie, że na taką symbolikę wskazuje rodzaj ornamentów. Ale tu jest gorzej. Symbolika się znacznie bardziej rozszerza: myśliwy, uzdrowiciel, wojownik, honor, odwaga, lojalność, śmierć. Wszystko w zależności od kontekstu.

A kontekst tu jest dość mroczny. Ogromna ilość węży (symbolika grzechu), monogram ER (Eduard Rex?) ułożony z węży, postać z księgą oraz wystarszony człowiek patrzący na smoka. W centrum znajduje się napis "Teh Rati Dhu", odnoszący się zapewne do rozumu lub myśli (ratio).

Rodzaj ostrzeżenia, że wszystkie grzechy pochodzą z naszych myśli?

Jak to zostało dobitnie wykazane wczoraj, stanęliśmy przed kolejnym murem, którego ani przeskoczyć, ani obejść się nie da.

Ok, mamy mur krajowy ale są mury globalne. Klamka zapadła. A o co chodzi z tymi zastrzykami, pewno może dopiero nasze dzieci albo wnuki się dowiedzą.

Tygodnik The Economist, to najwyższa półka propagandy Imperium, jakby ktoś zapomniał:

Miliony powodów by zaszczepić świat

_______

miało byc do cbrengland

Ciekawe co się dzieje z tymi niewystawianymi rzeczami. Bo od wielu dekad trend jest taki, żeby pokazywać mało, albowiem to lepiej wygląda. Reszta leży w magazynie?

Jest ogrom takiej literatury. Wystarczy zajrzeć do angielskiej wiki pod hasłem Book of Kels.

Najwięcej danych na temat tych psów chyba będzie tu:

Mussetter, Sally. "An Animal Miniature on the Monogram Page of the Book of Kells". Mediaevalia 3 (1977): 119–120.

Te trzy psy od razu mi się skojarzyły z Kołem Samsary. W centrum tego koła są przedstawione trzy zwierzęta (wąż, świnia i kogut) tak, że trzymają się za ogony.

http://nextews.com/20230ed4/

Nie słuchajcie mnie ale skoro zostało zadane pytanie. Więc...

Psy to psy :) Np. politycy. Naukofcy. Dziennikarze. Krącą się wokół siebie próbując łapać za ogon w idiotycznej gierce mającej wytworzyć szum dla mas. Pozory że dzieje się coś podczas gdy oni tylko jak zwykle i zawsze gonią się w kółko w grze narzucanej przez ich panów.

Najłatwiejsze jest odniesienie do mitologii celtyckiej. 

http://branawen.blogspot.com/2011/07/celtic-symbolism-celtic-hounds.html?m=1

Jest taka książka Asy Mittmana  Maps and Monsters in Medieval England. Jakoś specjalnie jej nie polecam ze względu na interpretacje i wnioski, choć faktografia zebrana robi wrażenie.

Ale a propos zbyt łatwych interpretacji autor ten zwrócił uwagę na średniowieczną praktykę ruminatio. 

"Sięgając po metaforę z Księgi Kapłańskiej, proces ten jest opisywany przez wielu średniowiecznych autorów jako ruminatio, czyli dosłowne przeżuwanie, tak jak krowa przeżuwa swój pokarm.  Czcigodny Beda, niewyczerpane źródło obserwacji na temat wczesnośredniowiecznej  Anglii, używa tej samej metafory w swojej relacji o pierwszym poecie 
angielskiego języka narodowego. Niepiśmienny pasterz krów Cædmon, doznawszy cudownej wizji, stworzył swój Hymn. Następnie zostaje mu przedstawiony "bieg świętej historii", aby mógł tworzyć dalszą poezję:  "Wszystko, czego zdołał się nauczyć przez słuchanie i zapamiętywanie - tak 
jak czyste zwierzę przeżuwające swoją paszę - zamienił w najsłodszą pieśń". (...) W tym przypadku dzieła zostały 
zaprojektowane tak, by podtrzymywać nieuniknione ruminatio.

Dlatego też każdy tekst lub obraz, który po pobieżnym, pierwszym spojrzeniu oddaje całe swoje znaczenie, prawdopodobnie uznawany był za niewystarczający. 

i dalej: 

"musimy pamiętać, że te manuskrypty były przeznaczone do klasztornej kontemplacji, do tego intensywnego " przeżuwania" treści przez umysł, znanego jako ruminatio". 

Mędrcy (magowie)  przybyli z Sippar (80 km na pólnoc od Babilonu).

http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/medrcy-swiata-monarchowie

Dzięki za informacje. Faktycznie, do Ekbatany trzeba się jeszcze nachodzić. Magowie byli wszakże kapłanami perskimie. Ksiądz Tomasz Jelonek napisał książkę Kultura Perska a Biblia. Interesujące.

Dziękuję za wyjaśnienia, nie byłem świadom subtelności. 

Psy posiadają zmysł słuchu, węchu, orientację, rozum które są wspólne dla ludzi. 

Kobieca strona oznacza płodność, leczenie ran i miłość. Męska strona oznacza polowanie, walkę i śmierć.
Symbolizują silną więź między człowiekiem a zwierzęciem, są strażnikami i tradycyjnymi zwierzętami strażniczymi dróg i skrzyżowań, zarówno na tym świecie, jak i w przyszłym świecie, uważają że chronią i prowadzą zagubione dusze.

Z jakiś powodów przed Oliwerem Cromwellem, gubernator miasta dla bezpieczeństwa przekazał rękopis do Dublinia, gdzie trafił pod opiekę Henry’ego Jones’a, późniejszego biskupa Meath. 

Natomiast Konfederacja musi najpierw zrozumieć, że nie wystarczy być totalną opozycją i tylko krytykować. Trzeba coś zaproponować, w tym rozwiązania i umieć do tego przekonać innych. 

Grzegorz Braun, doskonały eurudyta, jak teraz odniesie do tego, co mówił na spotkaniach i w internecie za nimj został posłem - a jak teraz się zachowuje, mówi i co robi. 

Historia, jak historia, ale po co były prezydent takie dyrdymały opowiada?

Nie o to chodziło

Podobne, ale to nie to

Nie ma czasu się przez to przekopywać...szkoda

Dzieki za link.
Jest to jakis trop. Inna strona, ktora o tym wspomina: http://www.kimdoherty.com.au/what-do-celtic-symbols-designs-mean-the-hounds/ ale poza tym ciezko cos znalezc. Czy na pewno sa to celtyckie psy ?

Wracajac do angielskiej wiki i motywu trzech zajecy:

"The motif appears in illuminated manuscripts amongst similar devices such as the anthropomorphic "beard pullers" seen in manuscripts such as the Book of Kells[22]"

gdzie [22] to "Trois lièvres à oreilles communes"

Dlugi artykul z ponad setka zdjec, przykladowo Biblia z St. Gallen:

https://trois-lievres.skyrock.com/2.html

A tu mamy 3 zajace i trzy psy z traktatu alchemicznego, ktorego autorem mial byc podobno Basil Valentine

https://trois-lievres.skyrock.com/13.html

P.S. Autorzy strony wydali tez ksiazke:

https://www.newscientist.com/article/2082809-the-three-hares-motif-is-an-ancient-mystery-for-our-times/

Nic mi nie wiadomo o tym, jaką religię wyznawali.

Nie wiadomo jednak czy w ogole taka postac istniala. Wspominaja o tym w wiki oraz na stronie "Trois lièvres à oreilles communes" (wrzucam tlumaczenie www.DeepL.com/Translator):

"Pod koniec XV wieku w Erfurcie miał mieszkać benedyktyński mnich Basil Valentin. Nie ma jednak współczesnych przekazów dotyczących faktycznej egzystencji mnicha. Wszystkie przypisywane mu dzieła odnoszą się do wydarzeń, które miały miejsce po jego śmierci. Podobno zostały one odkryte sto lat po jego śmierci, kiedy to piorun uderzył w jeden z filarów klasztoru w Erfurcie, otwierając go na dwie części i odsłaniając wiele ukrytych ksiąg... Autorstwo dzieła benedyktyna przypisywano wielu "alchemicznym" postaciom jego czasów, ale najbliższe rzeczywistości wydaje się być nazwisko Johanna Thölde. Ten radny z Frankenhausen w Turyngii podjął się pod koniec XVI wieku edycji pierwszych tekstów Valentina."

Oczywiście. Ten wątek nie o tym a o psach. Wydaje mi się, że trzebaby jednak zacząć od tekstu. A potem szukać odniesień w Starym Testamencie, dopiero na koniec w innej literaturze. Tyle, że humaniści dokonują chętniej nadinterpretacji, bo po prostu nie interesuje ich Ewangelia. No i miniatury w Book of Kells nadają się do takich wycieczek, bo tak barbarzyńsko wyglądają, że na mur beton to czysta ezoteryka, jak Dziewczyny z Avignon i maski murzyńskie. 

Troche trolujemy ale skoro temat zostal poruszony to warto podac zrodla.
Oryginalny artykul z Science Advances

Application of a sub–0.1-mm3 implantable mote for in vivo real-time wireless temperature sensing

I artykul na stronie Uniwersytetu Columbia:

https://www.engineering.columbia.edu/press-releases/shepard-injectable-chips-monitor-body-processes

Ja żyję Igą Świątek, sorry ☺ i oby, jak najdłużej. A Robert Lewandowski już jest historią. Vivat Polonia!!!

_______

Jak zwał, tak zwał. To co piszą i napiszą jeszcze, nie tylko w tych "wielkich" gazetach, nie ma już zupełnie żadnego znaczenia.

Dla mnie na przyklad, dzisiejsze wiadomości o jakimś nowym porządku w Polsce, po raz pierwszy stały się wiadomościami z Księżyca. Nigdy więcej. Gdy widzę gębę Morawieckiego, czy Kaczyńskiego, odwracam się tyłem. O innych nie wspomnę.

"Pójdę pod nóż" strzykawkowy zdaje się, jak każdy. Zrezygnowałem z zaproszenia na takowy, po kilku listownych zaproszeniach i nawet telefonie potem. Miałem wolny wybór. A jak już wiemy, nasza sfera wolności ograniczyła się bardzo. Toteż i w tej kwestii będziemy sobie mogli ... ☺

Najważniejsze, to to, że Iga może jutro wygrać. Na dodatek po tym, co już pokazala dzisiaj. A Robert z nią. Polak, to jest ktoś i basta.

______

Masz  racje...

...  tych  dwoch  PAJACOW,  starego  i  tego  mlodszego  -  mozna  sobie  juz  odpuscic,...  tym  bardziej  ten  ich  dety,  zlodziejski  -  i  wcale  niepolski  "lad"...

...  mysmy  to  juz  przerobili  i  to  nie  tak  dawno  !!!

Właśnie napisałem u ewarysta komentarz. I wiesz, że ja naprawdę, teraz, to już naprawdę, cieszę się, że ja na tej emigracji jestem i pozostanę. Wiedziałem o tym od zawsze jednak ☺

______

"...Biblia oprócz tego, że mówi jaki Bóg jest, skłania nas do integracji z Nim, wychowuje nas do modlitwy i do otwarcia przed Nim serca. W świetle Słowa Bożego człowiek zaczyna rozumieć swoje życie, dlaczego ono wygląda tak, jak wygląda. Lepiej rozumie świat, lepiej rozumie tajemnicę Boga, tajemnicę swojego życia. I to są takie chwile, takie momenty, kiedy tajemnica poznania zostaje nam dana. To nie jest tak, że otwieramy Biblię i przez 10 minut musimy zaliczyć cztery punkty schematu lectio divina. Najczęściej bywa tak, że czytamy, czyli robimy lectio. Pozostałe elementy przeżywamy, gdy wracamy do teksu: meditatio — próbujemy w ten czy inny sposób wgryźć się w Pismo Święte, a modlitwa i kontemplacja, czyli zwracanie się do Boga i zrozumienie, przynależą do pozostałych momentów dnia. Bywa, że nie są nam dane — Bóg czasami dotyka naszego serca, a czasami nie. To, co możemy robić, to wytrwale karmić się Pismem Świętym...

....Pierwszym krokiem w tym kierunku jest studium czterech Ewangelii.

Czytajmy bez pośpiechu

Po pierwsze, na czytanie Ewangelii trzeba przeznaczyć wystarczającą ilość czasu. Oczywiście bez pośpiechu. Matka Boża studiowała Pana Jezusa przez 30 lat i jeszcze nie do końca wiedziała, z Kim ma do czynienia. Dajmy więc sobie czas, aby czytać Ewangelie, doceniając też to, że powstawały one przez długi okres. Święty Jan pisał swoją Ewangelię przez jakieś 70 lat. Nie jest to długi tekst, ale skończył go pisać ok. 100 roku, czyli 70 lat po Zmartwychwstaniu. Nosił to wszystko w sobie przez 70 lat zanim napisał. U Mateusza, Łukasza czy Marka ten proces pisarski trwał dużo krócej — te Ewangelie powstały między 50 a 80 rokiem. Mimo że teksty nie są bardzo długie, były pisane przez całe życie. Nasza lektura powinna być bardzo uważna, a kiedy będziemy czytać poszczególne fragmenty zobaczymy, jak są wielopoziomowe, jak bardzo są tajemnicze. Spróbujmy dziś wieczorem w tym duchu przeczytać fragment z 8. rozdziału Ewangelii według św. Jana o kobiecie cudzołożnej. Zobaczymy, jak jest on wieloznaczny.

Nie wszystko musimy wiedzieć

Druga sprawa — też bardzo przyczyniająca się do oczyszczenia — to zgodzić się nie wiedzieć. Szkoła nas wychowuje tak, że musimy wiedzieć, bo jak nie, to dostaniemy pałę. A to jest inna szkoła, bo gdy człowiek nie wie, to jest bardziej uważny. Kiedy jadę samochodem i nie wiem dokładnie, do którego domu mam jechać, muszę uważać. A więc zachęcam by czytać spokojnie, potrafić nie wiedzieć i niech te pytania w nas pracują, bo one pokazują nam rzeczy, na które nigdy byśmy nie zwrócili uwagi. Jest to — myślę — dość istotne.

Czytajmy stojąc i na głos

Po trzecie, warto jest czytać na stojąco i na głos — czytanie Biblii musi mieć świąteczny charakter, bo nie jest to czytanie gazety. W języku polskim czasownik „czytać” obsługuje wszystko, począwszy od czytania Mszału czy Słowa Bożego, aż do czytania smsów — słowo to nie ma więc charakteru świątecznego. Natomiast łacińskie lectio — jak najbardziej posiada charakter uroczysty, pewnie dlatego, że ci co czytali nie umieli pisać, a ci co pisali, pisali tylko rzeczy warte pisania i czytania. Ponadto, czytanie na stojąco i na głos wspomaga skupienie — proszę spróbować przeczytać tekst głośno i po cichu, a sami Państwo zobaczą, jaka jest różnica. Czytając po cichu przelatujemy tylko oczami, a czytanie na głos generalnie wzmaga naszą koncentrację — pracują usta, słuch, angażują się wszystkie zmysły. Wymawiamy poszczególne słowa, one do nas bardziej przemawiają.

Czytajmy tę samą Ewangelię po wielekroć

Po czwarte, myślę, że warto skupić się na samej Ewangelii. Proszę sprawdzić, że bardzo dobrze zrobi nam, jeśli skończywszy Ewangelię św. Mateusza, przeczytamy ją następnie jeszcze 10 razy. Dopiero teraz przejdźmy do Ewangelii według św. Marka. Chodzi o to, żeby rzeczywiście poznać tekst, nie tyle żeby go przeczytać, ile żeby ten tekst w nas wsiąkł, tak byśmy — czytając Ewangelię według św. Marka — zobaczyli różnicę. Tę Ewangelię też czytamy wiele razy, podobnie następne według św. Łukasza i według św. Jana. Następnie trzeba się zastanowić, co dalej, czy wrócić do św. Mateusza, czy przejść do Dziejów Apostolskich. Obcowanie z tekstem Ewangelii zmienia nasze myślenie w tym sensie, że daje nam bezpośredni kontakt ze Zbawicielem. On do nas przemawia, słuchamy Go, widzimy, słyszymy Jego nauczanie. W „Rozmowie XIV” Jana Kasjana, kiedy jego przyjaciel Germanus skarży się na to, że nasiąknął złymi rzeczami, złymi myślami, taką oto otrzymał odpowiedź od abba Nesterosa: „Czytaj Pismo Święte. Ono cię oczyści, oczyści twój umysł i twoje serce”. Dlaczego? Dlatego że, aby czytać Pismo Święte pośród codziennych zajęć, trzeba coś poświęcić. Trzeba zmienić plan dnia, tak byśmy mieli czas na Biblię. Pozbywamy się tego, co nas rozprasza — tak to powinno działać, a to miejsce zajmuje Biblia, lectio divina...." (o Szymon Hiżycki "Lectio Divina - od czego zacząć")

https://opoka.org.pl/biblioteka/T/TS/tyniec2019-lectio.html

http://stanislaw-orda.szkolanawigatorow.pl/ewangelie-czyli-dobra-nowina-spisana-o-synu-bozym

Ja napisałem, o co mi chodzi. A o co chodzi tobie, nie wiem.

To nie są moje wyliczenia.

I twoje też nie.