Jak w milicji. Jeden czyta, z reszta stoi na stołku z żarówką i czeka aż ruch obrotowy ziemi ją wkręci i coś w niej zamruga. 

Nie zamruga, bo oni nie wierzą w piekło. Wierzą w skiroławkowy raj rozkoszy ziemskich i lubią oglądać młode dziewczyny okiem wielkiego znawcy każdej z oglądanych sztuk.

A przy okazji mój stary i jedyny tekst o Nienackim.

http://betacool.szkolanawigatorow.pl/pan-samochodzik-i-polscy-masoni

Niezmiennie jestem pod wrażeniem. 

ждай папина лето

Może to Ebenezer we własnej osobie?

Zaczął traktować "egzegezę" wpisów C. jako swoją jedyną  misję życiową.
Zdarzają się podobnego rodzaju zespoły manialane.

Myślę, że mogę zrobić jednak parę zastrzeżeń. Nawet jeśli ten sposób wkręcenia żarówki wydaje się być cokolwiek śmieszny to po pierwsze jest to jednak praca zbiorowa, a po drugie liczy się efekt. Jeśli żarówka zaświeci efekt mamy osiągnięty. A więc tylko sposób może śmieszyć bo reszta już nie. Natomiast co do piekła sprawa jest już poważniejsza. Można w nie wierzyć lub nie ale można też grać piekłem jako konwencją. Ta gra w przypadku naszej książki wydaje się być ciekawa i śmieszna, a na pewno jest użyteczna narracjotwórczo. Zupełnie jak "Mistrzu i Małgorzacie" ale z uwzględnieniem zmiany tematu. To tylko konwencja. Są tacy którzy wierzą, że piekło istnieje naprawdę i zabawa taką konwencją zmienia ich optykę odbioru książki. Zabawa konwencją piekła mocno racjonalizuje książkę i tym odróżnia od "Mistrza i Małgorzaty," że umieszcza ją w tematyce typowo ziemskiej, propagandowej. Ja wiem, że nasz Szef ma wyrobione i określone zdanie o "Mistrzu i Małgorzacie." Traktuje ją jako książkę, co najmniej, pretensjonalną. Ja podchodzę do niej inaczej. Uważam bowiem, że temat główny i logiczny "Mistrza i Małgorzaty" bardzo dobrze pasuje do konwencji piekła i współgra z nią adekwatnie. W naszym zaś przypadku owa konwencja jest tylko narzędziem racjonalizacji. I tym obie te książki mocno się różnią.

Ta słabość targów to wynik ilości osób odwiedzających targi (koronawirus)? 

Nieźle Pan namieszał :D

"Mogło być gorzej"

Fani Nienackiego przynajmniej zareagowali na publikację i pewnie coś tam jeszcze naskrobią po przeczytaniu książki. Na pewno też będą ją omawiać w gronie własnym. Na portalu Kresy.pl dalej jak byk stoi, że drugiego tomu wspomnień E. Woyniłłowicza nikt do tej pory nie wydał choć nakład już sprzedany. Ludzie i ludziska.

Dopiero namieszam

Zapowiedź namieszania jest zachwycająca :))

Też czekam :))

.

Daj im trochę czasu. Nie do każdych drzwi puka jakiś duch. A nawet jak z nienacka  zapuka, to trzeba zrozumieć co gada i uwierzyć, że istnieje jakiś wybór i życie po śmierci.

Na forum Nienackiego jest dobrze, ludzie kupują i dyskutują a to oznacza, że to żywi normalni ludzie jak my. Nie są to propagagandyści czy jacyś oświeceni broniący swojego kawałka podłogi. No i uczciwa ocena edycji pomimo treści, które godzą w emocje. Czy któryś wielce prawicowy prawicowiec medialny coś takiego napisał/powiedział o książkach Kliniki Języka? G. Brauna pomijam oczywiście bo jest/był powiązany biznesowo.

"kustosz, napisz - proszę - kilka zdań jak wygląda książka od strony wydawniczej."

"Od strony edycyjnej książka wygląda bardzo dobrze. Staranne wydanie, przyzwoity papier, dopracowana graficznie. Miękka ale ładna okładka ze skrzydełkami z tłoczonym drukiem. Smutne to, ale żadna książka Nienackiego nie została nigdy wydana na takim poziomie edycyjnym."

A mnie się podobają "czepiania" jak w tym komentarzu KUSTOSZ-a. 

Niech pan słucha więc, panie wydawco Grzegorzu. Nie warto wierzyć w mądrości tych oddanych profesjonalistów, skrzętnie przeglądających twórczość ulubionych autorów, no i skrzętnie realizujących się zawodowo w swych pasjach. Oni co najwyżej znajdą drzazgę a nie zwrócą uwagę, że co raz przewracają się na balach drewna i potykają o własne nogi.