To bardzo przewrotne, bo jeśli spojrzeć na wydaną w 1972 książkę Stanleya Cohena Folk Devils and Moral Panics, która rzekomo spopularyzowała pojęcie (może lepiej pisać: "którą spopularyzowano pojęcie...") paniki moralnej, to jest to jakoby krytyczne studium wyolbrzymiania i nagłaśniania wybranych spraw przez media. Jednocześnie istotnym celem i efektem wprowadzenia tego pojęcia jest danie owym mediom nowego narzędzia umniejszania i wyciszania wybranych spraw, właśnie przez okrzyknięcie ich jedynie paniką moralną.

Trochę od innej strony. Jak będa debatować nad kolejnym raportem o stanie praworządności w Polsce, to niech ktoś zrobi badanie tego raportu pod kątem, czy nie jest on oparty na panice moralnej. Bo to pojęcie może być całkiem użyteczne. 

Swoją drogą jeżeli handel kobietami jest mitem.. to może mitem jest też wykorzystywanie kobiet i przemoc wobec kobiet stosowana przez mężczyzn. 

Skoro są zachodnie metodologie badawcze zakładające istnienie paniki moralnej i mitu o handlu kobietami, to czy są też wschodnie i czym on się różnią?

Poza tym ta pani chyba chce powiedzieć, że posądzenie żydowskich rodzin o chęć zysku w związku ze sprzedażą nieletnich córek do burdeli argentyńskich ociera się o antysemityzm. Bo to przecież rodziny katolickie były opresyjne.

Przepraszam za wątek poboczny, ale chyba warto wiedzieć:

https://www.youtube.com/watch?v=TkWVJaaCQtY

Hmm...

W przykładach paniki moralnej w angielskiej wiki:
 

2012 – czasy obecne: ruch antygenderowy

Ruch antygenderowy w Ameryce Łacińskiej i Polsce został określony jako panika moralna.

https://en.wikipedia.org/wiki/Moral_panic

W polskiej wiki piszą mniej:
https://pl.wikipedia.org/wiki/Panika_moralna

To już było Marcinie, miesiąc temu. Teraz dr Bartosiak pała dzięcieliną.

A ci wszyscy mistrzowie erystyki z katedr uniwersyteckich starają się nam wmówić "zbiorową winę", tak jak z Żydów robi się naród "zbiorowo niewinny". Pewnie więc rację miał Grzegorz Braun nawołując do judeorealizmu. No ale z kim tu rozmawiać?

Najpierw był pogrom alfonsów. Stąd wniosek, że przyszło Żydom żyć i pracować w warunkach niesprzyjających, miedzy polskimi antysemitami, opętanymi moralną paniką.

„Pogrom alfonsów” w Warszawie 1905 roku w świetle prasy żydowskiej:
Artykuł przedstawia wydarzenia znane jako „pogrom alfonsów”, które miały miejsce w Warszawie w maju 1905 r., przedstawione przez prasę żydowską. Analiza źródeł dostarczyła nowych informacji na temat wydarzeń, które miały bardzo złożony charakter. Społeczność żydowska Warszawy przez wiele lat borykała się z problemem prostytucji i białego niewolnictwa. Bezczynność rosyjskich władz i policji, a także nieskuteczność organizacji abolicjonistycznych wywołały poczucie beznadziejności i wywołały szeregową inicjatywę żydowskiej klasy robotniczej. Zawirowania przedrewolucyjne tylko przyspieszyły eksplozję przemocy wobec marginalizowanych i podejrzanych elementów społeczeństwa.

Zajawka artykułu Żydzi jako awangarda przeciwdziałania prostytucji na początku XX wieku:
W artykule przedstawiono falę niepokojów anty-prostytucyjnych, jaka miała miejsce w kilku miastach Imperium Rosyjskiego i Argentyny. W związku ze wzrostem antysemityzmu, powtarzaniem oskarżeń Żydów o handel białymi niewolnikami i osobistymi kontaktami z oszukanymi kobietami, Żydzi stali się głównymi agentami ruchu przeciwko prostytucji. Celem niniejszej pracy jest ustalenie, dlaczego w latach 1905–1908 doszło do brutalnych działań wymierzonych w kupców i handlarzy kobietami wyłącznie na terenie Imperium Rosyjskiego i Argentyny. Autor zakłada, że ​​do wybuchu przemocy przyczyniło się kilka czynników. przeciwko żydowskiemu podziemiu w Warszawie, Łodzi i Buenos Aires. Wśród czynników były: koncentracja żydowskiej klasy robotniczej w tych ośrodkach miejskich,

Przepraszam, muszą być też jacyś argentyńscy antysemici. I są.
https://www.ekumenizm.pl/religia/spoleczenstwo/wzrost-antysemityzmu-w-argentynie/
https://www.rp.pl/Przestepczosc/190229493-Brutalne-pobicie-naczelnego-rabina-Argentyny.html

A u pani Jakubczak mamy, chyba, do czynienia z zadaniem wyciszania opisów Towarzystwa Wzajemnej Pomocy „Warszawa” (Zwi Migdal). Jak można pisać takie książki i robić jeszcze seriale?
https://kultura.onet.pl/wiadomosci/sprzedane-do-buenos/gtjjbqb
https://www.dwutygodnik.com/artykul/1440-zydowskie-kopciuszki-z-argentyny.html
https://pl.sputniknews.com/swiat/2019042510272084-sputnik-argentyna-zwi-migdal-prostytucja-zydzi-polska-handel-ludzmi-dom-publiczny/

Po przeczytaniu tego wywiadu z autorką, wychodzi, że też jest uwikłana w gendery. 

Ta  "moralna  panika"...

...  jest  bardzo  sluszna  i  na  miejscu  !!!

Swiadczy  to  bowiem,  ze  narod  polski  jeszcze  nie zglupial  tak  jak  tzw.  "zachod"  i  "ameryka"...  i  da  Bog,  ze  nie  zglupieje.   Swiadczy  to  rowniez,  ze  narod  polski,  takze  argentynski  poznaje  nie  tak  odlegla  prawde  z  19  i  20  wieku  z  naszych  lokalnych  zapisow  o  przemycie  ludzi  i  wykorzystywaniu seksualnym  kobiet... 

... a to,  ze  to  "zachodowi"  czy  "ameryce"  one  nie  pasuja  -  to  juz  ich  broszka,  nie  nasza  !!!

Tak  czy  owak  takie  zapisy  sa...  bardzo  liczne  zapisy,  dobrze  zarchiwizowane  i  juz  opisane...  i  nedzne  pierdy  pani  AJ  z  uw  nie  sa  w  stanie  tego  zmienic...  co  tu  duzo  pisac  -  jest  i  obecna  afera  WEINTRUB'a  #me  too...  czy  tego  drugiego  zboka  EPSTEIN'a...  moze  tymi  aferami  zajelaby  sie  ta  deta  DZIUNIA  z  UW  i  je  opisala  !!!

Ta paniusia jakiś czas temu załapała się na nagrodę pt. Diamentowy Grant na UW za pracę pod tytułem "Żydzi i Polacy w walce z handlem „żywym towarem” na przełomie XIX i XX wieku. Ziemie polskie na tle porównawczym".

W opisie dzieła "Polacy, Żydzi i mit handlu kobietami"  autorka :"...Stawia również pytanie, czy przypisywanie odpowiedzialności za ten proceder władzom zaborczym i Żydom miało swoje odzwierciedlenie w rzeczywistości. ...".

Jasne,że nie. A poseł do Reichstagu Wojciech Korfanty, kiedu mówił,że w Mysłowicach jest punkt przerzutowy dziewcząt z Rosji do Hamburga dzięki skorumpowaniu niemieckich władz przez handlarza żywym towarem Samuela Lubelskiego obywatela rosyjskiego i że jedyny nieskorumpowany policjant -Halemba - został zwolniony ze służby bo im bruździł - to miał omamy.

I nie wiem, co do tego wszystkiego czyli "paniki moralnej" mają "Polacy", skoro proceder wywożenia z Odessy i Hamburga do burdeli w Buenos Aires ale i Szanghaju czy Rio de Janeiro kwitło od lat 70 XIX dzięki pobłażliwości władz rosyjskich, niemieckich i austriackich. Kiedy nastała Polska w 1918 roku, trzeba było kampanii dyplomatycznej i medialnej,żeby zmienić nazwę Polaca na Polonesa w Argentynie i Brazylii, bo "polaca" oznaczało "qrwa".

Na uniwersytetach amerykańskich, kanadyjskich, argentyńskich powstały opracowania naukowe o zjawisku żydowskiego handlu żywym towarem w skali wielotysięcznej i są one dostępne w języku angielskim, hiszpańskim i portugalskim. Zapewne ta "moralna panika" to katolickie panie w Warszawie, Łodzi i na innych dużych dworcach kolejowych, które pełniły ochotniczo dyżury, aby wyrywać z rąk rajfurek samotne dziewczęta przyjeżdżające z prowincji w poszukiwaniu pracy. Były to "Misje Dworcowe Komitetu do Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi”.

No i 2 filmy wg powieści Antoniego Marczyńskiego pt.W szponach handlarzy kobiet" : w 1929 w reżyserii Mieczysława Krawicza pt."Szlakiem hańby" i w 1938 r. w reżyserii Michała Waszyńskiego pt. "Kobiety nad przepaścią". Ten film został nakręcony "...pod protektoratem i przy udziale Polskiego Komitetu Walki z Handlem Kobietami i Dziećmi...".

Jak widać film polski przed wojną też rozsiewał "moralną panikę" . A towarzystwa : Towarzystwo Zwi Migdala,Ashkenazum czy El Club de los 40 , szeroko znane policji obyczajowej, prokuratorom i sądom kilku państw - to fikcja literacka. Podobnie jak Bundowcy ganiający żydowskich alfonsów po Warszawie i demolujący "przybytki"

No i "W 1931 władze polskie ogłosiły listę ponad 500 handlarzy kobiet zaangażowanych w dostarczanie kobiet do domów publicznych Argentyny i Brazylii. Większość osób z tej listy była Żydami. Raport został przygotowany dla Ligi Narodów...".

Książka prof. Edwarda  J. Bristow  z Uniwersytetu Yale w książce z 1983 r. pt. „Prostitution and Prejudice. The Jewish Fight Against White Slavery 1870- 1939” (Prostytucja i uprzedzenie. Żydowska walka z   białym niewolnictwem 1870- 1939”) i raport dla Ligi Narodów, nie licząc akt sądowych w archiwach kilku krajów to jest z kolei "brak źródeł".

http://www.ihuw.pl/dla-studentow/magisterskie-dzienne-i-wieczorowe/diamentowy-grant-laureaci

https://pl.wikipedia.org/wiki/Cwi_Migdal

Tak trochę poza tematem głównym notki, to mi się ta moralna panika skojarzyła z uprawianiem dziś całej polityki w Polsce. Chyba nie ma tam innego silnika w tej chwili. Byleby tylko publikę na dany temat rozhisteryzować, a potem taką rozhisteryzowaną łapać w siatkę...

"shit must go on...znaczy sie nicosc"

Jak to w nicość ? To akurat spływa do Wisły a ekolodzu wiedzą, że to przecież medialna panika. Wystarczy się otrząsnąć i przeczekać.

Notka przybliżająca klimaty tamtych lat w Argentynie (z roku 2018 po angielsku).

Cytując z powyższego przyczynku Gilad Atzmon w 2019 uzupełnił o współczesne motywy z Epsteinem etc.

dostępne po angielsku  oraz po francusku

Zygmunt Szkurłatowski – Budowa II Rzeczypospolitej Polskiej (I)

Semper Fidelis nr 4 (156) Październik–Grudzień 2019

    Spory polsko-żydowskie w II RP trwały jeszcze od czasów porozbiorowych. Warto tu też przypomnieć, że Polska była chyba jedynym krajem, w którym „Żydzi-tułacze” znaleźli dla siebie w miarę wygodne miejsce. Do różnych sporów dochodziło jeszcze w czasie zaborów. Powodów może było tu wiele, szczególnie w guberniach zachodnich Rosji i w zaborze rosyjskim, gdzie Żydzi stanowili znaczną mniejszość.

    Jeszcze w Kongresówce jednym z istotnych problemów „żydowskich” była prostytucja, o czym wspominał także prymas A. Hlond. Pod koniec XIX w. w Ameryce Południowej słowo „Polka” („polaca”) uznawano za najgorszą obelgę, gdyż nieprzypadkowo stało się synonimem prostytutki. Do burdeli w Rio de Janeiro, Buenos Aires lub Montevideo masowo wywożono z Królestwa Polskiego, Galicji, Bukowiny oraz zachodnich guberni rosyjskich młode i ładne dziewczęta („polacas”), przeważnie Żydówki, w wieku 13–16 lat. Wielce opłacalny proceder kwitł na szeroką skalę. W tym celu bowiem w 1890 r. różni stręczyciele, alfonsi i właściciele domów publicznych założyli w Buenos Aires przestępczą (choć początkowo niby humanitarną) organizację, specjalizującą się w wywożeniu z Europy Wschodniej do Ameryki Południowej młodych dziewcząt. Założycielami i członkami organizacji byli głównie Żydzi. Gang działał legalnie jako Warszawskie Towarzystwo Wzajemnej Pomocy — w skrócie „Warszawa” — stąd kojarzono go z nieistniejącą przecież wówczas Polską. W dodatku wielu sutenerów mówiło po polsku. Stopniowo organizacja ta objęła kontrolą domy publiczne w całej Argentynie. 

    Uważa się, że po stronie podaży dziewcząt (głównie żydowskich) z Imperium Rosyjskiego (w tym także z Kongresówki) do Ameryki Południowej głównymi czynnikami były: bieda oraz rosyjski antysemityzm. Przyczynami rozwoju popytu na prostytucję w Argentynie i Brazylii był zaś ogólny niedobór kobiet (podobno relacja mężczyzn do kobiet wynosiła 10:1), Europejek w szczególności. Poza tym wśród Latynosów panowała duża tolerancja wobec prostytucji, policja była skorumpowana, a prawo łagodne. Pojawiły się też nowe, szybkie połączenia morskie, ułatwiające komunikację między kontynentami.

    Dziewczęta mamiono w różny sposób. Werbunkowi naganiacze roztaczali wspaniałe perspektywy pracy i wysokich zarobków, a także bogatego zamążpójścia. Czasami naprędce organizowano nawet rytualny (fikcyjny i bezprawny) ślub z bogatym i przystojnym Żydem, który poszukiwał żony wychowanej w tradycji. Rodzinie wypłacano odpowiednią zaliczkę pieniężną. Nędza zwykle odbierała możliwość racjonalnej decyzji. To, że większość wywożonych dziewcząt stanowiły Żydówki, nie zmienia plugawej sytuacji, w jakiej znajdowały się ziemie popowstaniowej Polski, dlatego wśród wywożonych były również Polki.

    Proceder doskwierał jednak samym Żydom, zarówno na terenie ziem polskich, jak też w Brazylii i Argentynie. Stąd na fali rewolucji 1905 r. milicja robotnicza żydowskiej partii socjalistycznej Bund dokonała w Warszawie (24–27.05.1905) tzw. pogromu żydowskich alfonsów, w wyniku czego doszczętnie zdemolowano 40 burdeli. Zginęło co najmniej 8 osób, a 100 zostało rannych, w tym prostytutki. O problemach tych pisała prasa, odbywały się głośne procesy.

    Punktami przewozowymi zwerbowanych Żydówek były: Hamburg, Odessa, a szczególnie Marsylia, jako punkt zborny dziewcząt wywożonych do Rio de Janeiro. Marsylia stanowiła światowy punkt kontaktowy wszystkich stręczycieli, swego rodzaju targ, na którym handlowano kobietami. Podobny targ istniał też w Rio de Janeiro, gdzie prezentowano nago nowy „połów” (nie zawsze przeczuwający swe dalsze losy), po czym kierowano do „domów nauki”. Tam dziewczęta do około dwóch tygodni uczyły się nowego „rzemiosła” od starszych stażem kurtyzan. Jako „środek wychowawczy” wobec nieposłusznych stosowano m. in. bicie i głodzenie. Po takim przyspieszonym „kursie” wszystkie niepokorne były już posłuszne sutenerom.

    Handlarze żywym towarem mieli swój tajny język używany do oceny „jakości towaru”. Dziewczęta ładne i młode to były „sztuki jedwabiu” lub „dywany smyrneńskie”, uderzające piękności zwano „krzyżami brylantowymi” lub „szkatułkami z macicy perłowej”. „Worki kartofli”, czyli te brzydkie i niezgrabne, przekazywano do prowincjonalnych burdeli.

    Z czasem organizacja stręczycieli się rozrosła. W 1913 r. w samym Rio de Janeiro działało 431 burdeli, a większość z nich kontrolowali „warszawiacy”. Do tego roku w Buenos Aires zarejestrowano ponad 4 tysiące żydowskich prostytutek, głównie z terenów Galicji, Bukowiny, Kongresówki i z zachodnich guberni rosyjskich, nie licząc innych narodowości. W 1913 r.,przed zaostrzeniem argentyńskiego prawa dotyczącego handlu kobietami, około 2 tysiące Żydów, w większości polskich i rosyjskich, przeniosło się z Buenos Aires w Argentynie do Rio de Janeiro w Brazylii, a ich przeprawę przez Cieśninę La Plata nazwano przeprawą przez Morze Czerwone.

    Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości władze polskie nie od razu mogły zająć się tym problemem. Dopiero w 1928 r. polski ambasador w Buenos Aires wymógł jedynie usunięcie z nazwy mafii (Warszawskie Towarzystwo Pomocy Wzajemnej) słowa „Warszawskie”. Nazwę zmieniono na Towarzystwo Wzajemnej Pomocy Zvi Migdal (od imienia jednego z założycieli).

    W warunkach działania nowych, zaostrzonych przepisów, po 20 maja 1930 r., policja federalna w Buenos Aires aresztowała dużą grupę sutenerów, członków mafii Zwi Migdal. We wrześniu odbył się proces, na którym skazano 108 osób, ale ostatecznie w więzieniu pozostały tylko trzy osoby. Po tym procesie organizacja straciła jednak większość swoich wpływów, choć polski raport dla Ligi Narodów z 1931 r. podawał jeszcze 500 nazwisk sutenerów wywożących kobiety z Europy Środkowo-Wschodniej do Argentyny i Brazylii. Nie wszystkie były Żydówkami, mimo że te stanowiły większość. Żydzi bardzo zabiegali o to, żeby nie ujawniać nazwisk sutenerów. Osłabiona organizacja przetrwała do II wojny światowej i Holokaustu, po którym podaż ostatecznie zamarła.

    W Argentynie i Brazylii „rozpustnice etnicznie polskie” na tle innych nacji nie miały jednak znaczącego udziału w „najstarszym zawodzie świata”. Jak wykazał polsko-brazylijski lekarz i deputowany do regionalnego parlamentu, Edwino Tempski, w latach 50. na terenie Parany Polacy stanowili ok. 10% populacji, zaś wśród kryminalistów i prostytutek poniżej 3%. Polonia brazylijska do dziś musi jednak walczyć ze stereotypem „polskich prostytutek”.

    Na marginesie zapytam, czy w Polsce współczesnej, po ponownym odzyskaniu niepodległości (po 1990 r.) nie było i nie ma nadal zorganizowanej prostytucji i handlu żywym towarem, także w skali międzynarodowej???

https://tmlikpw-zarzadglowny.pl/wp-content/uploads/2019/12/semper_fidelis_156.pdf
 

A props Mysłowic to ta sama gazeta od stycznia do kwietnia 2013 publikowała cykl:

Alfred Sulik - Mysłowice centralnym ośrodkiem międzynarodowego handlu dziewczętami w latach 1894-1914 
a potem pojawił się jeszcze na http://www.mdhmyslowice.pl/ i tam się to dużo lepiej czyta niż na tym issuu, podaję linki:

I
https://issuu.com/gazetamyslowicka/docs/gazetamyslowicka_19
(str. 9)
http://mdhmyslowice.pl/index.php/login/ciekawe-artykuly/296-myslowice-centralnym-osrodkiem-miedzynarodowego-handlu-dziewczetami?c1F0YkZKVGJVNW9ZMjVPYjJJelFYWk5WRUUwVFVSWmQwMTZTa1J0U0E9PWVWbA==

II
https://issuu.com/gazetamyslowicka/docs/gazetamyslowicka_20
(str. 17)
http://www.mdhmyslowice.pl/index.php/login/ciekawe-artykuly/295-myslowice-centralnym-osrodkiem-miedzynarodowego-handlu-dziewczetami-cz-ii

III
https://issuu.com/gazetamyslowicka/docs/gazetamyslowicka_21
(str. 11)
http://www.mdhmyslowice.pl/index.php/login/ciekawe-artykuly/293-myslowice-centralnym-osrodkiem-miedzynarodowego-handlu-dziewczetami-cz-iii

IV
https://issuu.com/gazetamyslowicka/docs/gazetamyslowicka_22
(str. 14)
http://www.mdhmyslowice.pl/index.php/login/ciekawe-artykuly/291-myslowice-centralnym-osrodkiem-miedzynarodowego-handlu-dziewczetami-cz-iv
 

Jeszcze sprostowanie, bo powtarzany jest błędnie rok przemówienia Korfantego, nie 1913 tylko 1914. Sprawdzałem pod 1913 a proces przecież był w 1914.

Gazeta Toruńska nr 36 z 14 lutego 1914.
 

Poseł Korfanty

(...)

    Przy tej sposobności muszę omówić proces, który toczy się obecnie przed sądem ziemiańskim w Bytomiu przeciwko niejakiemu Lubelskiemu, oskarżonemu o handel żywym towarem. Lubelski jest rosyjskim obywatelem i mieszkał dawniej w Królestwie Polskiem. Tam rząd rosyjski za jego sprosne rzemiosło skazał go na kilkoletnie zesłanie do Archangielska. Z Archangielska zbrodniarz ten zdołał zbiedz i osiadł w Galicyi w miejscowości Jęzor naprzeciwko Mysłowic. Władze austryackie wydaliły go, ponieważ go podejrzywano o handel żywym towarem. Przeniósł się potem do Mysłowic i dostał stanowisko w biurze zastępcy hambursko-amerykańskiej linii okrętowej, niejakiego Weichmanna, który utrzymuje również biuro centrali dla robotników rolnych. Temu Lubelskiemu wskutek polecenia komisarza granicznego Mädlera, prezes regencyjny opolski p. Schwerin pozwolił na przebywanie w Mysłowicach. (Słuchajcie, słuchajcie! u Pol.) Ten handlarz żywym towarem przez lata całe uprawiał swe niecne rzemiosło. Podejrzywano go o to, oskarżano u prokuratoryi, ale wszystkie te usiłowania były bezskuteczne. Albowiem Lubelski i jego pracodawca Weichmann byli w porozumieniu z policyą mysłowicką. Brudy policyjne w Kolonii są niczem w porównaniu do tego, co działo się w Mysłowicach. Urzędników policyjnych zbrodniarze przekupywali, a komisarz policyjny, gdy przytrzymano pewną kobietę zagraniczną na policyi, aby odebrać od niej świadectwo, przed zeznaniem pozwolił jej pójść na obiad, z którego nigdy nie wróciła. (Słuchajcie, słuchajcie! u Pol.) Większa część urzędników policyjnych przez tych łajdaków była przekupiona!

    Według zeznania zaprzysiężonego świadka, byłego komisarza policyjnego Halemby, który cały ten proces spowodował, nawet burmistrz mysłowicki w sprawę tę jest zawikłany. (Słuchajcie, słuchajcie! u Pol.) Ile razy Halemba donosił prokuratoryi o niecnem rzemiośle Lubelskiego, odpisy tych donoszeń znajdowały się nazajutrz w biurze Weichmanna. Przeciwko Halembie Lubelski i Weichmann użyli wszelkich środków, aby mu życie uniemożliwić, a władze szły im widocznie na rękę. Halembie wytoczono proces dyscyplinarny, który jednak skończył się dla niego zwycięzko. Halembę potem ze służby policyjnej przeniesiono do służby magistrackiej, bo widocznie jako urzędnik policyjny handlarzom żywego towaru był niewygodny. Radca policyjny Mädler przed sądem zeznał, że Halembę przeniesiono dlatego do służby magistrackiej, ponieważ w Austryi denuncyował Lubelskiego o handel żywym towarem, gdy tam jeszcze mieszkał. A więc władze pruskie karzą za to urzędnika, że demaskuje handlarza żywym towarem.

    Lubelski jednak był bardzo potrzebnym hambursko-amerykańskiej linii okrętowej i Weichmannowi. Z procesu wynika, że przez jego ręce przechodziło co rok od 30 do 40 tys. wychodźców. Po aresztowaniu Lubelskiego liczba ich zmalała do minimalnej ilości. Były komisarz policyjny Halemba zapytywany przez sąd o przyczyny swego przeniesienia do służby magistrackiej, oświadczył, że stało się to z innych przyczyn, a mianowicie: Weichmann udał się do dyrektora Towarzystwa hambursko-amerykańskiego Ballina, Ballin i Weichmann stwierdzili, że po usunięciu Lubelskiego Towarzystwo okrętowe miałoby stratę około 4 mil. marek. Ballin udał się więc do pruskiego ministra spraw wewnętrznych a ten zarządził, że Halembę usunięto ze służby policyjnej. Niechce się wprost temu wierzyć, minister chyba nam da potrzebne wyjaśnienia. Mogę sobie tylko tłumaczyć postępowanie ministra tem, że nie miał pojęcia o podłem i brudnem rzemiośle Lubelskiego. Lubelski utrzymywał licznych agentów w Polsce i Galicyi, którzy nietylko przemycali mu robotników, ale także młode dziewczyny. Dziewczyny te prowadzono zaułkami do prywatnego jego mieszkania, nie wpisywano ich w książki, lecz wysyłano do zakładu rozpusty w Buenos Aires. (Okrzyk u Polaków: Z wiedzą policyi.)

    Nikczemność tych zbrodniarzy doszła do tego stopnia, że po uwięzieniu Lubelskiego usiłowano namówić sekretarza sądowego w Katowicach aby zniszczył akta, obciążające i Lubelskiego. (Słuchajcie, słuchajcie! u Polaków.) Sekretarz uległ pokusie, ale aresztowano go i czeka teraz na zasłużoną karę. Faktem jest, że policya mysłowicka z całą samowiedzą popierała tych handlarzy żywym towarem, że nawet burmistrz w sprawę łapownictwa jest zamieszany, burmistrz, który był kandydatem na posła narodowych-liberałów. (Słuchajcie, słuchajcie! u Polaków.) Faktem jest, że działo się to przez lat kilka. Wobec tych zajść nikt się nie może dziwić temu, że w wydziale pana ministra spraw wewnętrznych nie panuje taka czystość, jak tego życzyć należy. W Poznaniu policyanci za pomocą wytrychów wykradają listy ludziom ze skrzynek, w Kolonii policyanci biorą łapówki, w Mysłowicach dzieje się to samo i policya popiera haniebny handel żywym towarem. W wydziale ministra policyi żelazną miotłą należałoby zrobić porządek.

    W procesie tym pod przysięgą zeznano, że ten Weichmann w restauracyi naprzeciwko dworca w Mysłowicach otworzył sobie konto pod literami M. W. Urzędnicy policyjni, urzędnicy pograniczni i celni, urzędnicy kolejowi chodzili do tej restauracyi i brali sobie na konto M. W. co tylko dusza pragnęła, a konto wynosiło rocznie kilka set marek. (Słuchajcie, słuchajcie! u Polaków.) — Wobec tych faktów zadaję pytanie: Jakżeż prezes regencyjny mógł pozwolić takiemu zbrodniarzowi na pobyt w kraju, jakżeż mógł nie wiedzieć, że z Galicyi go wydalono jako podejrzanago o sprosny ten proceder? Ale rozprawy sądowe i na tę zagadkę dają odpowiedź. Były urzędnik policyjny Halemba oświadczył przed sądem, że Lubelskiego używano jako szpiega w Rosyi na rzecz Niemców. (Słuchajcie, słuchajcie! u Polaków.) Sąd wobec tego zeznania natychmiast wykluczył publiczność ze względu na bezpieczeństwo państwa. (Słuchajcie, słuchajcie! u Polaków.) Gdyby to miało być prawdą, pytam się, czy w Prusiech usługi szpiegowskie stawia się wyżej od honoru ludzkości, splamionego w nikczemny sposób przez handel żywym towarem? (Bardzo dobrze! u Polaków.) Prezes regencyjny i komisarz Maedler musieli wiedzieć o niecnym rzemiośle Lubelskiego, a jeśli o tem nie wiedzieli, to niezdolni są do zajmowania posad. (Żywe oklaski u Polaków i socyalistów.)

    W dalszym ciągu omawia poseł Korfanty jeszcze raz tajne dokumenty hakaty. Tę część mowy podamy osobno w następnym numerze. Minister spraw wewnętrznych widocznie ze strachu przed skandalicznemi wywodami posła naszego opuścił salę. W zastępstwie jego odpowiadał podsekretarz stanu dr. Holtz, że informacye p. Korfantego co doradcy policyjnego Maedlera i prezesa regencyjnego Schwerina w procesie Lubelskiego były mylne. Co zaś do policyanta Kuszewskiego, to nie udowodniono mu, że otwierał skrzynkę do listów w Straży.

    Socyalista Stroebel stwierdza, że za pomocą przymusu legitymacyjnego czyni się robotników niewolnikami. Przy wzmiankach osobistych oświadcza poseł Korfanty, iż nie powiedział, że radca policyjny Maedler i prezes regencyjny Schwerin wiedzieli o handlu żywym towarem Lubelskiego i przekupstwie policyi mysłowickiej, powiedział tylko, że powinni byli o tem wiedzieć, a jeśli nie wiedzieli to niezdolni są do piastowania urzędów przez siebie zajmowanych.

https://kpbc.umk.pl/dlibra/publication/58359/edition/71470/content

Pamietam jak karmili tym ludzi w PRL.

W audycji "Lato z radiem" bodajze Mieczyslaw Czechowicz, dramatycznie sciszonym glosem odczytywal kolejne rozdzialy ksiazki Antoniego Marczynskiego "Kobiety nad przepascia".

Już Cimoch był na Fullbrighcie,tak że żadnych zdziwień. Proletariusz wszystkich krajów łączcie się.

Co to jest to bjałe niewolnictwo? To jakaś kalka z chebrajskiego? Bezczelne są te .... i zuchwałe. Rzeczywistość i przeszłość mają za nic. Ehh

Ciężki szok...

Auschwitz to też przejaw paniki moralnej. Katyń i gułag takoż.