Ostatnio wydano sporo książek na ten temat, ja mam jedną o indyjskich handlu w średniowieczu, gdzie o Majomonidesie wspomina się ok. 300 razy.

Te opracowania mająw zasadzie jedno źródło https://pl.wikipedia.org/wiki/Geniza_kairska . Najfajniejsza informacja - Wszystkie dokumenty zostały sprzedane i wywiezione z Kairu do roku 1913. Największą część dokumentów jest w posiadaniu Uniwersytetu w Cambridge (ok. 140 tysięcy dokumentów). 

India Traders of the Middle Ages (Études Sur Le Judaïsme Médiéval). tom 1, wydane przez Brill.

Autorzy opracowania: S .D. Goitein, Mordechai, A. Friedman

Dziękuję, na razie mnie nie stać

No właśnie 

A jak coś już napiszemy, na przykład o książce Agricoli De re Metallica, to przychodzi Ebenezer i mówi, że to nieciekawe, bo wszyscy już o tym wiedzą. No i cała rzesza durniów, którzy nie wiedzą kim był Agricola, a także, dlaczego upadły Węgry, kiwa ze zrozumieniem głowami i mówi - no tak, no tak, wszystko to już było wiadomo. To nic, dalej będziemy wydawać te oczywiste, znane już wszystkim wcześniej treści. 

Mam wersję pdf India Traders.

Tak tylko w ramach uzupełnienia tej mapki wrzucam fragment

Oczywiście zapisy w Genizie kairskiej zawierają szczególnie bogate informacje o towarach wymienianych między krajami Oceanu Indyjskiego i Morza Śródziemnego, ich cen w różnych miastach, w których były przedmiotem handlu, sposobach ich transportu, opłatach celnych i innych wydatków z nimi związanych, a także szczegóły dotyczące ich względnego znaczenia. Tymczasowy wykaz obejmuje siedemdziesiąt siedem rodzajów towarów wywożonych na na Zachód i sto trzy eksportowane na Wschód. Te, które pochodzą z lub były transportowane przez Indie i inne kraje Oceanu Indyjskiego można sklasyfikować następująco:

A. Przyprawy, aromaty, rośliny do barwienia i lakierowania oraz zioła lecznicze - 36 pozycji [rodzajów]
B. Żelazo i stal (główny towar) - 6 odmian
C. Naczynia z mosiądzu i brązu -12 pozycji
D. Jedwab indyjski i inne tekstylia wykonane głównie z bawełny - 8 pozycji (tylko!)
E. Perły, korale, muszle kowriowe i ambra - 4 pozycje
F. Buty i inne wyroby skórzane - 2 rodzaje
G. Porcelana chińska, kamienne naczynia jemeńskie i afrykańska kość słoniowa - 3 pozycje
H. Owoce tropikalne, takie jak orzechy kokosowe - 5 rodzajów
I. Drewno -  1 rodzaj
 

 Razem 77 pozycji

Lista ta wymaga pewnego objaśnienia. Grupa A przewyższa wszystkie pozostałe nie tylko liczebnością, ale także częstotliwością występowania i pod względem wartości. Może się jednak okazać, że to pierwszeństwo wynikało częściowo z faktu, że  zawody perfumiarza, aptekarza, aptekarza i farbiarza były niezwykle popularne wśród Żydów w krajach islamu. Tak więc wyznanie kupców mogło mieć coś wspólnego z  charakterem ich handel.
 

Różne rodzaje żelaza i stali zajmują poczesne miejsce w zapisach w Genizie kairskiej, ale tylko jako surowce. Indyjskie miecze, tak słynne w literaturze arabskiej, nigdy nie są wspomniane. Czy muzułmanie z Bliskiego Wschodu woleli wytwarzać własną broń, czy też Żydzi, z takich czy innych powodów, powstrzymywali się od handlu tym towarem, wymaga dalszego wyjaśnienia.

W połowie lat 80-tych XX w. Jankesi dogadywali się z Gorbaczowem co do sposobu bezpiecznego demontażu Układu Warszawskiego. W tej sytuacji  tutejsi "komuniści" ergo właściciele PRL-u  skoncentrowali się na dużo ważniejszych priorytetach, niż pilnowanie linii ideolo.

Tu mnie zastanowiło dlaczego więc, jakby nie patrzeć, żydowscy badacze zbyli brak handlu mieczami uwagą: z takich czy innych powodów, powstrzymywali się od handlu tym towarem, wymaga dalszego wyjaśnienia. Siedzą sobie całe zawodowe życie, czytają, tłumaczą te listy, rejestry, wykazy etc., tworzą setki drobiazgowych przypisów, dziesiątki czy setki razy odwołują się do Majmonidesa, a tu takie niedopatrzenie doktrynalne?

To samo albo nawet bardziej, dotyczy to roli tego państwa, w którym teraz mieszkam. Dalej jest traktowane jako takie jedno z wielu. Nikt nie zadaje pytania, jak to jest, że tak, na przyklad, wchodzą sobie na parę lat do Unii Europejskiej, by potem z niej wyjść. W międzyczasie zabierając z niej wiele. Na przykład ludzi.

To jest okropne. Ta nędzna wiedza na ten temat milionów. A Rafal Ziemkiewicz, po krótkim okresie występowania w innych aranżacjach, jak widziałem, powrócił do występów na tle portretu Conrada. Pisarza kraju, wydawanego tam nieustannie w tysiącach egzemplarzy jego książek, który pokazał mu onegdaj środkowy palec, nie wpuszczając na swoje terytorium. Żałosny ten Ziemkiewicz jest. Zresztą, nie tylko on.

_____

Na pewno te ośrodki są zdolne do wytworzenia dowolnych treści lub ujawnienia ich w odpowiednim momencie :) 

Ostatnio zauważyłem, że biblioteka Bodlejańska współpracuje z gildią Stationers, to jest gildią odpowiedzialną m. in. za kontrolę rynku książki. https://pl.wikipedia.org/wiki/Biblioteka_Bodleja%C5%84ska?wprov=sfla1

Chyba będzie potrzeba wydrukować rotę przysięgi wojskowej z tych lat.

P.S.

którą podpisałem.

Jak widac dokumentow źrodłowych jest cała masa...sa one tylko - jak wielokrotnie Gospodarz mówił - pochowane. Zwiazki handlowr Indii z Egiptem (a poprzez Egipt z calym basenem M. Środziemnego)  to klucz do zrozumienia historii powszechnej.  Indie maja najlepsze położenie dla światowego handlu (na linii Chiny-Europa/Afryka) a Egipt jezt zaraz za Indiami. Zauważyłem taka zależność/prawiełowośc - gdy wzrasta handlowa rola Persji to marginalizuje sie szlak morski Indie-Egipt....i na odwrót, gdy zwieksza sie rola szlaku Indie-Egipt to marginalizuje sie Persje.....widać z tego, że sa co najmniej dwa wielkie światowe gangi kupieckie rywalizujace ze sa od starożytnosci.

W India traders autorzy wskazują że oczywiście była taka "nitka" handlowa Indie, Egipt, Afryka Północna i Hiszpania. Autorzy piszą że handlowano głównie czymś co się nazywało baqqam i służyło do barwienia tkanin (chyba chodzi o to: https://pl.wikipedia.org/wiki/Brezylka ale nie jestem pewien).  Co ciekawe w książce nie ma ani jednego odwołania do Wenecji, jedno do Genui ale już ok. 180 do Sycylii, w książce są tłumaczone listy dotyczące m.in. kupców na Sycylii.  Jeśli chodzi o te dwa pierwsze miasta (Wenecję i Genuę) to albo jeszcze nie ich czas albo tak jak Pan pisze - inna nitka ;) Nie roztrzygałbym zbyt pochopnie, no bo przecież później były aktywne szlaki handlowe między Aleksandrią chociażby a Genuą. Też należy mieć na uwadze, że dokumenty w genizie dotyczą właściwie tylko Żydów i ich handlu.

Dodam jeszcze jakie artykuły wędrowały w drugą stronę i jakże interesującą uwagę dodali od siebie autorzy.

W  dokumentach z genizy odnotowano następujące kategorie towarów sprzedawanych w kierunku wschodnim i transportowanych z portów Morza Czerwonego lub z Adenu:

A. Tekstylia i odzież -  36 sztuk
B. Naczynia i ozdoby z srebra, mosiądzu, szkła i 
innych materiałów -  23 pozycje
C. Artykuły gospodarstwa domowego, takie jak dywany, maty, stoły, patelnie itp. 
patelnie itp.  - 7 sztuk
D. Chemikalia, lekarstwa, mydło, papier, książki - 19 szt.
E. Metale i inne surowce dla przemysłu miedziowego - 7 szt.
F. Koral (artykuł pierwszej potrzeby o dużym znaczeniu) - 1 szt.
G. Artykuły spożywcze, (sery, cukier, rodzynki, oliwa z oliwek) oraz 
olej lniany do lamp itp. - 10 pozycji

Razem 103 pozycje

Lista ta, która po wyczerpującym przestudiowaniu materiału z Genezy, zostanie z pewnością  powiększona o wiele pozycji, jest imponująca ale i myląca. Jeśli porównać ją z podaną wyżej listą towarów wysyłanych na zachód, można 
dojść do wniosku, że Indie i kraje Orientu wysyłały głównie produkty rolne i surowce, podczas gdy Bliski Wschód eksportował głównie produkty przemysłowe i dobra konsumpcyjne. W ten sposób można by założyć, że sytuacja ta była w pewnym stopniu podobna do stosunków Europy z jej strefami ekspansji kolonialnej w czasach nowożytnych. Tak jednak nie było. Towary przemysłowe i konsumpcyjne przemysłowe i konsumpcyjne wysyłane do Indii były najróżniejsze, ale ich wartość z reguły była stosunkowo niewielka. Używane były przez bliskowschodnich kupców i ich rodziny, a nie przez miejscową ludność. Tylko w wyjątkowych przypadkach, jak w przypadku indyjskiej wyprawy Józefa Lebdiego, większość towarów orientalnych była kupowana na miejscu po cenach uzyskiwanych za produkty bliskowschodnie. Przede wszystkim złoto i srebro, a zwłaszcza egipskie złote płytki, dolary tamtych czasów, towarzyszyły zamówieniom na towary indyjskie. Natomiast surowce dla indyjskiego przemysłu brązowniczego wysyłano jako ekwiwalent. 

Interesująca ta uwaga o kolonializmie no i że Żydzi to oczywiście nie... Są tam też uwagi o handlu niewolnikami ale znowu dosyć wykrętne.