Myślę, że wszystkie nasze kłopoty biorą się z niezrozumienia i fałszywej interpretacji tych dwóch zbrodni. I nie chcę tu pisać, że są one symbolicznym punktami wyznaczającymi początek i koniec państwa polskiego, bo nie są. To są dwie próby bardzo perfidnej likwidacji tego państwa i podporządkowania go niejawnym grupom interesów. Próby tak istotne, że nie ma ludzkiej siły, która by po ponad tysiącu w jednym przypadku i setce lat w drugim, potrafiła postawić te wypadki w świetle prawdy. Wszystko co dostajemy na temat tych zbrodni to preparaty propagandowe, które w niektórych przypadkach udają zaangażowaną literaturę lub dramat. To jest wygodny mechanizm, bo puszcza w ruch całą machinę akademicką, która – wszak na tym polegają badania naukowe – musi odnosić się do wszystkich tekstów jakie o przedmiocie badań napisano. Żeby uzyskać pożądany obraz wypadków wystarczy ukryć teksty demaskujące rzeczywiste motywy zbrodni i wyprodukować nieprzeliczoną ilość interpretacji wskazujących winnego. I tyle. Reszta robi się sama. Zarówno w przypadku św. Stanisława jak i Gabriela Narutowicza działa ten sam mechanizm. Ta ostatnia zbrodnia jest jeszcze do tego skażona idiotyzmem, albowiem wiara w to, że Eligiusz Niewiadomski był ideowym patriotą jest w wielu kręgach powszechna.

Wróćmy więc do początku – bez zrozumienia na czym polega zakłamanie jednej i drugiej zbrodni, wszystkie nasze rozważania na temat historii i propagandy, a także misji państwa są na nic. Nadają się do rzucania za psami. Jak wiemy o takie zrozumienie jest niezwykle trudno, albowiem ludzi, którzy wierzą, że św. Stanisław miał rację jest niewielu, a nawet ci nie bardzo potrafią wyjaśnić o co mu chodziło, koncentrując się na apokryficznych i legendarnych historiach. Niczego nie ułatwia nam akademia, która – z przyczyn niezrozumiałych – założyła, że nigdzie nie ma już żadnych dokumentów dotyczących wydarzeń z XI wieku w Polsce. Może nie ma, a może są. Ja tylko dla porządku przypomnę, że w archiwach weneckich gromadzone są pergaminy od VI wieku. Nie sądzę, by jakikolwiek polski historyk kiedykolwiek tam zajrzał i dopytał się o takie dokumenty. Warto by było sprawdzić, czy ich tam rzeczywiście nie ma. No, ale żeby to zrobić potrzebna jest jakaś koniunktura na te treści. Ta zaś powraca co jakiś czas, ale zawsze jest pod kontrolą, jak nie komunistów, to bęcwałów zwyczajnych, albo koniunkturalistów takich jak Łysiak.

Św. Stanisław był symbolem państwa odrodzonego, państwa, które po rozbiciu dzielnicowym przekształciło się w sprawnie działającą monarchię, a potem w unię. Nikt dziś tego nie zauważa i nikt postaci św. Stanisława w takich kontekstach nie omawia. Mamy więc sytuację następującą – kłamliwa, ciągle nawracająca propaganda antykościelna neguje i wyszydza fakt, propagandowego wykorzystania przez Kościół i dwór książęcy postaci świętego do scementowania państwa. Gdyby ludzie, zajmujący się propagandą państwową dzisiaj, mieli mózgi, może mogliby ten trend zdemaskować, a wraz z nim autorów, którzy na tej fałszywej koniunkturze chcą trafić parę złotych. Niestety nikt tego nie zrobi, albowiem tradycja naszego państwa, tego, w którym teraz żyjemy jest antymonarchiczna, antykościelna i w zasadzie nie jest tradycją. Mechanizmy rządzące tym państwem, czy ono się nazywa II RP, PRL, III RP czy IV RP, są takie same, a przy tym działają w oderwaniu od tradycji monarchii związanej z Kościołem i od tradycji Unii. Jesteśmy państwem, które czeka na jakieś propozycje. Może unia z Czechami? A może Trójmorze? A może jeszcze coś innego. Pytam więc o rzecz prostą, ale ważną – kto ma być patronem tych nowych propozycji i ewentualnych zmian? Jan Żiżka z Trocnowa? Czy może Stanisław August Poniatowski?

Kanonizacja św. Stanisława to punkt graniczny, od którego rozpoczyna się prosperity i kariera Polski jako organizmu politycznego i gospodarczo wydolnego. Kanonizacja ta ma wymiar nie tylko mistyczny i misyjny, ale także polityczny i to św. Stanisław jest patronem wszystkich sukcesów i koniunktur, które Polskę i Litwę utrzymywały przez wieki. Z chwilą kiedy zmieniono świętego w zdrajcę, a przypominam, że uczynił to Tadeusz Czacki, nastąpiła likwidacja państwa. Potem zaś, mamy półtora stulecia błądzenia i poszukiwania nowych jakości politycznych, które to państwo miałyby przywrócić do życia. Mamy krew powstańców i niedolę ludu. I na tym budujemy kolejną organizację, nie rozumiejąc, że ona jest zaprzeczeniem tamtej, do której rzekomo tęskniliśmy przez lata niewoli. Mam wrażenie, że nikt tego nie potrafi zrozumieć, a w poprzek drogi do zrozumienia tego, nie trudnego przecież zagadnienia, leży trumna ze zwłokami prezydenta Narutowicza.

Na początek, żeby zejść nieco z tego patetycznego diapazonu, przypomnę, że w trakcie procesu Niewiadomskiego sąd nie mógł nawet ustalić z jakiej broni zabito prezydenta. Wszystkie gazety pisały, że to rewolwer. Tymczasem był to hiszpański pistolet „Cebra”. Sąd porzucił dociekania – skąd oskarżony wziął ten pistolet, bo było to nieistotne dla sprawy. Wszyscy historycy, z Baliszewskim na czele, dobrze wiedzą o tym, że młody Ewert, który 16 grudnia był w Sosnowcu, już o 10 z rana wiedział, że o 12.00 prezydenta Narutowicza zabił niejaki Niewiadomski, wariat chyba. Sąd nie podjął tego wątku uznając go za nieistotny.

Idioci, nie rozumiejący co się stało na trzy dni przez zamachem na Placu Trzech Krzyży, powtarzają bez przerwy, że prezydent Narutowicz to mason. A Niewiadomski był na utrzymaniu rodziny Natanson. I co? Nikt o tym nie mówi? Ciekawe dlaczego? Pewnie dlatego, że z tej rodziny wywodzi się najbardziej bohaterski z polskich bohaterów – Kazimierz Leski, słynny Bradl – który jeździł po Wale Atlantyckim ze złamanym kręgosłupem, przebrany za niemieckiego generała i robił wizytację. No i wyobraźcie sobie, że nikt z tych tłustych, zezowatych Szkopów w za małych stallhellmach się nie skapnął kim on jest! Co za człowiek, co za bohater….

Przypomnijmy więc raz jeszcze – zamach na prezydenta Narutowicza miał posłużyć do tego, by zlikwidować całą opozycję występującą wobec PPS. Był zorganizowany po to, by raz na zawsze odmienić oblicze kraju i dać lewicy wszystkie narzędzia sprawowania władzy. Nie zakończył się masakrą prawicowych posłów, generała Hallera i gen. Dowbór Muśnickiego, tylko dlatego, że środowiska finansujące Daszyńskiego uznały, że będzie to po prostu przyznaniem się do winy. A wtedy organizacja sprawująca władzę w Polsce zostanie zlikwidowana przez siły zewnętrzne jako nielegalna. Wobec tego podjęto gigantyczną akcję propagandową, której celem było oskarżenie prawicy o sprawstwo tego zamachu. Akcja ta trwa do dziś i jest w zasadzie nie do odkręcenia. Najlepsze zaś jest to, że nikt z tak zwanych badaczy nie sięga go tekstów ukazujących się w dniach 11- 16 grudnia 1922 w prasie lewicowej. To jest horror. Jeśli uświadomimy sobie, że w akcji tej udział wzięli, na przykład, ojciec Stefana Kisielewskiego, sławnego Kisiela, a także Adam Szczypiorski, ojciec Andrzeja Szczypiorskiego, sławnego pisarza, zrozumiemy, że ci właśnie ludzie tworzą w istotnym wymiarze tradycję naszego państwa. Adam Szczypiorski, który koordynował akcję uliczną w czasie zaprzysiężenia prezydenta Narutowicza i stał za publikowanymi później kłamstwami na jej temat, a niektóre sam pisał, był jednym z członków założycieli KOR.

Mamy więc dwie zbrodnie, każda z nich jest obudowana kłamliwą propagandą, która ma za zadanie zdefasonować misję państwa. Nasza obecna sytuacja jest o tyle gorsza, że politycy dziś nie wierzą w skuteczność św. Stanisława, ale wierzą w skuteczność Piłsudskiego. I to jest dramat prawdziwy. Jest nawet gorzej – wierzą w to nawet duchowni.

 

Na tym kończę i oczywiście przypominam o książkach i audiobooku.

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-socjalizm-i-smierc-tom-iii/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-socjalizm-i-smierc-tom-ii/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/basn-jak-niedzwiedz-socjalizm-i-smierc-tom-i/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/sw-stanislaw-biskup-i-meczennik-historia-prawdopodobna/

 

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/audiobook-swiety-stanislaw/

 

 

---

tagi: żydzi  polska  państwo  tradycja  masoni  św. stanisław  gabriel narutowicz 

	gabriel-maciejewski
	14 maja 2020 10:02

59     3327    19 zaloguj sie by polubić