:))))

Jakbym miał oceniać Kurpiów jako całość to oni w Stacha Konwę nie wierzą, to w co wierzą ? W mojej ocenie w siłę i, że za dobrą pracę należy się dobra zapłata. Takie mam doświadczenie, od 2009 roku pani ArGutowa zastępuje w Baranowie swoją koleżankę w czasie wakacji i spędzamy tam 1-3 tygodnie.

Okolice Zawad, Myszyńca czy Jednorożca to MEGA spokojne miejsce na rowery i wypoczynek. Miody i produkty pszczele REWELACJA, kontakt z KURPSIAMI też poprawia stan głowy. Do Czarni też można pojechać. Polecam na Wakacje 2020 po COVID-19.

Zerowe

Nigdy nie byłem, ale jeden dawny kolega tam mieszka

No to super. Część jest, ale co z czasami, kiedy on zaczął służyć u Piotra? No i z jakimś komentarzem? To jest wielka księga przecież. 

Fajnie, ale kto to przeczyta? Moje dziecko tłumaczyło przez dwa lata - fakt, że wieczorami - bardzo krótki XVIII wieczny angielski tekst, który mam zamiar niebawem wydać. To była udręka, a jeszcze przypisy przed nami.

Chodzi o tego Gordona i o ten Dziennik:
https://www.wilanow-palac.pl/dziennik_patricka_gordona_2.html ?

Ale to nie jest pełna wersja, bo ta rosyjska dotyczy lat 1635—1667:
http://www.vostlit.narod.ru/Texts/rus13/Gordon/pred.htm

W wiki podają:
Swój sześciotomowy dziennik w języku angielskim, bezcenne źródło informacji o historii i obyczajach Rosji (a także Polski) w XVII wieku, Gordon zaczął pisać ok. 1655, ale rękopis został wydany (w tłumaczeniu niemieckim) dopiero w latach 1849–1852 w Moskwie pod tytułem Tagebuch des Generals Patrick Gordon während seiner Kriegsdienste unter den Schweden und Polen vom J. 1655 bis 1661 und seines Aufenthaltes in Rußland vom J. 1661 bis 1699 wraz ze 112 listami Gordona do różnych osób. Po rosyjsku pamiętnik, w którym brak zapisków z lat 1667-1677 i 1678-84, ukazał się dopiero w 1892, po angielsku tylko w wyjątkach w 1859, po polsku (w wyjątkach dotyczących pobytu Gordona w Polsce w latach 1651–1661) we Lwowie w 1857.

I ta wersja jest dostępna po niemiecku, w 3 tomach:
https://jbc.bj.uj.edu.pl//dlibra/metadatasearch?action=AdvancedSearchAction&type=-3&val1=Creator:Gordon%2C+Patrick+%5C(1635%5C-1699%5C)

Przy okazji znalazłem Alexandra Gordona The History of Peter the Great, Emperor of Russia.
tom 1
tom 2

Bardzo ciekawy artykuł , ogólnie tematyka Wielkiej wojny północnej jest  często pomijana w historycznej dyskusji a szkoda bo ta wojna całkowicie zmieniła układ sił  Europy Środkowo-Wschodniej . Straty wojenne jakie poniosła Rzeczpospolita Obojga Narodów są niewiele mniejsze niż z czasów Potopu szwedzkiego , przez kilkanaście lat nasze ziemie stały się polem bitwy dla kilku armii , miejscem systematycznej grabieży , dodatkowo wybuchły straszne epidemie i klęski głodu. Pozdrawiam.

Johan D. Hultman – O panowaniu Karola XII, króla Szwecji
Przetłumaczył, opracował, wstępem opatrzył Wojciech Krawczuk
https://www.academia.edu/35545112/Johan_Hultman_O_panowaniu_Karola_XII._Przetłumaczył_opracował_wstępem_opatrzył_Wojciech_Krawczuk?auto=download

We wrześniu Wołosi 59 przyprowadzili królowi wielu rosyjskich jeńców. Był pomiędzy nimi także pułkownik Gordon60, który w roku 1703 uciekł ze Sztokholmu. Król rozkazał *18 września 1707+61 wyjechać szwedzkiemu posłowi Stralenheimowi62 oraz posłowi cesarskiemu, hrabiemu Zinzendorfowi63. Tego samego dnia król Stanisław ofiarował królowi siedemnastu janczarów – muzykantów, którzy potem przez jakiś czas grali mu turecką muzykę. Codziennie przyjeżdżał do króla Urbanowicz64 i Wołosi, prowadząc ze sobą rosyjskich jeńców, oficerów i żołnierzy; raz było ich stu, innym razem pięćdziesięciu, mniej lub więcej, zdarzali się też Kałmucy. Przez cały ten czas król pracował w swej kancelarii, odwiedzał gwardię, regiment przyboczny, dragonów przybocznych, artylerię, jeździł też do pozostałych regimentów, do Wołochów, do kawalerii, do całej, rozłożonej na szesnastu milach, wielkiej armii. 30 września został wykonany wyrok śmierci na generale Patkulu65, o półtorej mili od Słupcy, w miasteczku Kazimierz *Biskupi+. Tego samego dnia przyjechał hrabia Dohna, który został wtedy powołany na prezydenta w Wismarze66. Przez cały październik pojawiali się nieustannie u nas obcy ludzie; książęta i panowie z Niemiec, polscy wojewodowie, ale zjawił się też nasz feldmarszałek *Rehnskiöld+, generałowie, pułkownicy i inni oficerowie. Dnia 1 listopada król wyruszył z miasta Słupcy i udał się do dużego dworu zwanego Wieniec, o pół mili od Brześcia *Kujawskiego+, który to dwór położony jest tuż przy nurcie Wisły. Tam król przebywał przez wszystkie dni i rozkazał swej gwardii zbudować most nad Wisłą, długi aż na pół mili, tak by cała armia mogła po nim przemaszerować. JKM przebywał codziennie w swej królewskiej kancelarii, odwiedzał generała Lagercronę67 i generalnego kwatermistrza, pułkownika Gyllenkroka68. Nadzorował również wprowadzanie nowych ćwiczeń musztry. 3 listopada przybył król Stanisław i jego wuj Jabłonowski69 . 26 listopada przybył aga turecki, z trzydziestoma ludźmi i z tłumaczem. Po audiencji król polecił zakwaterować tego agę z jego świtą w Brześciu *Kujawskim+, usługiwać mieli mu słudzy królewscy, kucharze i lokaje, jadać miał na królewskich srebrach. Tego samego dnia *Janusz+ Wiśniowiecki pojedynkował się z [Jerzym] Lubomirskim70 . Przez wszystkie te dni król odwiedzał budowę mostu i feldmarszałka Rehnskiölda71, wyjeżdżał też do poszczególnych regimentów, bywał u generalnego kwatermistrza, pułkownika Gyllenkroka i generała Lagercrony, także w swojej kancelarii i nadzorował ze swej kwatery wprowadzanie nowych manewrów, brał udział w niedzielnych i świątecznych kazaniach, w modłach przed i popołudniu.

[Początek wyprawy na Rosję - Kurpie]

Kiedy minął już miesiąc, turecki aga ze świtą pożegnał się z JKM, a król rozkazał go odprowadzić pod konwojem. Gdy król ze swym dworem i z całą rozłożoną wokół armią skończyli już świętowanie naszego radosnego czasu Bożego Narodzenia72 i Nowego Roku, a most na Wiśle został ukończony i przymarzł, wtedy JKM wyruszył w poniedziałek rano ze swoją królewską kancelarią i ze swoim dworem z Wieńca. Z całą armią przemaszerował koło Włocławka i przeszedł nad nurtem Wisły, po moście długim na pół mili, zbudowanym na lodzie. Przeprawiła się przezeń cała artyleria i wszystko poza wielką i ciężką kuźnią, która wpadła do rzeki i tam została.

 

Ale ta część nie dotyczy okresu opisywanego przez Gospodarza, tylko lata 1651—1661.

Jestem za

Zaraz się pan przekona, czytając niektóre komentarze tutaj i na coryllus.pl, że wcale nie jest pomijana, że jest omawiana intensywnie przez cały czas, a biorą w tym udział najtęższe umysły: Karoń, Patlewicz, Anusik...i tylko my tu jak zwykle niczego nie rozumiejąc zgłaszamy jakieś pretensje i obiekcje. Wszystko już zostało powiedziane przez mądrzejszych i nie ma do czego wracać

OT

A propos WŁ przejrzałem pozycje w otwartym dostępie — https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/ksiazki-w-otwartym-dostepie/
i jest tu taka pozycja:
 

Doktryna Polaków
Klasyczna filozofia polityczna w dyskursie potocznym
Zbigniew Rau, Katarzyna M. Staszyńska, Maciej Chmieliński, Krzysztof Zagórski​​​​​​​
https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/produkt/doktryna-polakow/
https://wydawnictwo.uni.lodz.pl/wp-content/uploads/2019/01/Rau_i_in._Doktryna_Polakow-1.pdf

Treść doktryny
Człowieka cechuje dualizm jego własnej natury i stosunków społecznych, w których przychodzi mu żyć. Z jednej strony osadzony jest on w naturalnych, organicznych wspólnotach, a więc w rodzinie, wspólnocie lokalnej i wspólnocie narodowej. To w nich rozwija swoją społeczną naturę, której elementy, altruizm i zdolność do poświęceń, przyczyniają się do zachowania naturalnej harmonii opartej na sieci różnorodnych hierarchii, braku znaczących konfliktów, ewolucyjnym charakterze przemian. Z drugiej jednak strony człowiek realizuje aspołeczne cechy swojej natury, które pozwalają mu traktować społeczeństwo jako zbiorowość podobnych mu egoistycznych, skoncentrowanych na sobie jednostek. Te zaś, równe (przynajmniej formalnie), zatomizowane, konkurujące ze sobą, nie są w stanie stworzyć innych więzi społecznych niż podporządkowanych ich doraźnym interesom, a tym samym zasadniczo niestabilnych, bo nieustannie targanych wynikającymi z partykularyzmów konfliktami. Tym samym po to, by zapewnić społecznie pożądane wzajemne zaufanie i opartą na nim, konieczną dla wzajemnej pomyślności współpracę, wspierać należy promujące takie postawy rozwiązania, szczególnie altruistyczne wychowanie młodzieży. Własność prywatna jest instytucją, która w istotny sposób może powielać, utrwalać czy nawet zaostrzać ten dualizm ludzkiej kondycji. Z jednej strony jest ona w stanie wywierać destrukcyjny wpływ zarówno na naturę ludzką, gdyż wyzwala i umacnia postawy egoistyczne, jak i na strukturę społeczną, gdyż osłabiając więzi społeczne, prowadzi do atomizacji społeczeństwa. Z drugiej jednak strony własność prywatna wzmacnia wspólnotowe więzi społeczne, chociażby przez dziedziczenie między rodzicami i dziećmi, zapewnia poczucie bezpieczeństwa właścicielowi, motywuje go do pracy i przedsiębiorczości, a całą wspólnotę narodową prowadzi do zamożności poprzez efektywny rozwój gospodarczy. Niemniej aby maksymalizować społecznie pożądany wpływ własności przez masowe upowszechnienie płynących z niej pożytków, popierać należy wysoki udział publicznej własności zasobów naturalnych oraz przedsiębiorstw w różnych działach gospodarki. Podobnie jak własność prywatna, władza polityczna jest instytucją, która może prowadzić do podziałów społecznych. Jeśli sprawujący ją ulegną egoizmowi własnej natury i w konsekwencji posłużą się nią dla własnego dobra – lub też definiując dobro wspólne, będą się kierować dobrem własnym – wtedy władza polityczna będzie służyć tylko wybranym. Jeśli natomiast odrzucą egoizm i władzę polityczną będą sprawować dla dobra wspólnego, a zatem dobra wszystkich, podziały społeczne będą ulegać zmniejszeniu. Tym samym ażeby zapewnić społeczną harmonię i polityczną stabilność, ograniczać możliwości tworzenia nowych podziałów społecznych i łagodzić te już istniejące, należy dążyć do wyznaczenia władzy politycznej efektywnie służebnej roli wobec dobra wspólnego. Dobro wspólne jest realizowane w państwie. Oznacza to, że w państwie realizowane są cele wszystkich jego obywateli. Zasadniczo zatem państwo winno zrezygnować z powściągliwości zarówno w kwestiach społecznych, jak i gospodarczych – i przejawiać w nich widoczny aktywizm. Tym samym powinno ono dążyć do odgrywania kompleksowej roli w realizowaniu celów obywateli i bynajmniej nie poprzestawać na zapewnieniu im tylko osobistego bezpieczeństwa czy też bezpieczeństwa prawnego obrotu. Niemniej ta kompleksowa funkcja państwa nie oznacza bezpośredniego aktywizmu, który sprowadza się do realizacji celów obywateli przez same państwowe agendy. Polega ona przede wszystkim na aktywizmie pośrednim, który można sprowadzić do wspierania inicjatyw obywateli, którzy sami podejmują się realizacji swoich celów.

 

Ostatnio chciałem nabyć w internecie komiks dotyczący w swojej zakulisowej fabule 2-giej wojny północnej, a więc tej  najbardziej kluczowej moim zdaniem do przyszłości Polski . Jakie było moje zdziwienie kiedy zauważyłem, że jedynie pierwsza część jest do kupienia.

Po wymianie Maila z osobą odpowiedzialną za rysunki zostałem poinformowany, że wydawnictwo z niewiadomych przyczyn zrezygnowało z wydania 2-giej części.  

Nie wiem, o co Tobie chodzi. Powiedziałem Ci coś złego? Skrzywdziłem Cię? Jeśli tak, to publicznie przepraszam. Wybacz.
Piszę serio.
Szkoda żebyśmy tracili czas na takie kwestie.
I nie mam złych intencji wobec Ciebie, ani pisząc do Ciebie, ani pisząc komentarze, do tego co napisałeś. To był odruch. 

A co do akurat tego Twojego komentarza, to chodzi tylko o to, że nawet jeśli dotyczą Polski, to nadal nie dotyczą omawianego okresu.
Mi chodzi o omawiany okres (pół wieku wstecz), a Ty się skupiasz na fragmentach i że chodzi o Polskę.
 

III była jednak ważniejsza. A co to za komiks?

To właśnie zdaje się to z Uniwersytetu Aberdeen w Szkocji:

Diary of General Patrick Gordon of Auchleuchries 1635-1699

"Ja tego niestety nie wiem i obawiam się, że bez przetłumaczenia pamiętników Patricka Gordona tego nie ustalimy."

Ach ci Szkoci. Poważna pokusa. Ja narazie muszę ogarnąć moją niestabilność zawodową. Ze dwa lata. Może wcześniej znajdzie się ktoś.

I jeszcze jednej rzeczy nie ogarniami: relacji angielsko-szkockich. Jak poucza mnie pewien znajomy, one jak nasze relacje z Moskwicinami. Przyprawia mnie to o wieloznanczny uśmiech. I jak widać nie jest zupełnie inna bajka. W XVIII wieku chwilowo interesy szkockie nieco pokrywają się z angielskimi, ale tylko na początku tego stulecia. Potem, jak pisał zw i Pink Panthera, bywało znacznie ciekawiej. Szkoci wykolegowali Angoli z interesów amerykańskich. Pewnie dlatego w westernie Cimarron Strip obok szeryfa Crowna (Krona) jest Szkot MacGregor, ex-pułkownik Her Majesty, z naciskiem na ex.

Ach ci Szkoci, że się powtórzę.

Ależ ma pan kopalnię historyi: 

JENERAłA GORDONA PAMIĘTNIK

o pobycie

w Polsce od r.1651do r.1661-

I.

Autor.

Dnia 9 grudnia r.1698 jęczały donośnie wszystkie dzwony cerkwi w Moskwie, a cała ludność stolicy tłoczyła się jedną nieprzejrzaną fala ku cmentarzowi.Wśród żałośnych dźwięków muzyki, przerywanych niekiedy głuchym odgłosem bębnów i trąb, kroczył przodem świetny i wspaniały orszak pogrzebowy. W tyle za trumnąm za wielką, chorągwią, państwa szedł pochylony w smutku sam car Piotr Wielki.

To tylko wstęp. Pogrzeb oczywiście Patryka Gordona. Ale jakże piękny wstęp.

Można na tobie polegać. Bezsenna noc zapewniona.

Mam na mysli, jesli chodzi o II wojne to byla ona jak sie wydaje (wedlug informacji dotyczacych tego komiksu)  duzo wczesniej skoordynowanym uderzeniem Szwecji i Rosji.

Przejdzmy do tytulu , ktory wiele juz mowi o przyczynie wojen polnocnych "Tajny projekt szlak jedwabny"

Wiki tez mowi o tym same ciekawe rzeczy:(niemieckojezyczna)

https://de.wikipedia.org/wiki/Otto_Brüggemann_(Kaufmann)

A tu sam komiks:

https://www.amazon.de/s?k=geheimprojekt+seidenstrasse&i=stripbooks&__mk_de_DE=%C3%85M%C3%85%C5%BD%C3%95%C3%91&ref=nb_sb_noss

To po co o tym piszesz skoro sam wie najlepiej? 
Ja napisałem coś innego, że gdyby miał się sugerować Łozińskim, to nie miałby czego tam szukać.
 

Szkoda prosiaka.

Poszedł - ten - na zmarnowanie...

;)