Kto sponsorował Henryka Kłótnika? Odpowiedź dużo by wyjaśniła.

Fantastycznie. 

Czyli jak wczoraj już pytałam : kim był  "lud " który wybrał Hildebranda?  Kardynała który później dopiero uzupełniał święcenia biskupie. 

No i stale w Polsce dzielnicowej  stronnictwo papieskie. 

Nadzieje, ,mojego,, Władysława Opolskiego na stolicę senioralną wywodziły się z pewnych wcześniejszych orzeczeń papieża. . Zresztą Piastowie Śląscy stale czekają na porządne zrozumienie. 

.

Pominąłeś jeszcze jeden ważny element układanki (jeśli tak można mówić o człowieku), czyli papieża Sylwestra II (gerberta z Aurillac). Benedyktyn, Francuz, wybitny uczony, wykształcony m. in. w klasztorze w Katalonii, próbował odtworzyć przy pomocy swego wychowanka, Ottona III, chrześcijańskie cesarstwo rzymskie z czasów Konstantyna (ponoć tym imieniem często nazywał młodego Ottona). Znał i miał przyjaźnić się z Wojciechem Sławnikowicem (podobnie jak sam młody cesarz), którego w 2 lata po śmierci kanonizował. To on dał koronę węgierskiemu Stefanowi w !000 r. i utworzył metropolie w Ostrzychomiu i Gnieźnie . Bardzo nie pasował rzymskim rodom, zwłaszcza kiedy zaplanował małżeństwo swego wychowanka (po matce też bizantyjskiego księcia) z bizantyjską księżniczką. No i biedny Otton nie dożył przyjazdu narzeczonej, bo mu w Rzymie malaryczne powietrze zaszkodziło. A sam Sylwester, oskarżany o czary i kontakty z diabłem, został rok później, w do dziś nie wyjaśnionych okolicznościach, zamordowany. W tym czasie w Konstantynopolu rządził długo (976 - 1025) i szczęśliwie niejaki Bazyli II Bułgarobójca, który miał własne plany odbudowy rzymskiej tradycji i ziemie nad M. Śródziemnym skwapliwie zbierał...

Chrobry jednak taki głupi i mało ważny nie był, bo mu Otton III tytuł rzymskiego patrycjusza nadał, do Gniezna z pielgrzymką przyjechał i własną koroną dowartościował, licząc na poparcie w realizacji chrześcijańskiego Universitas. No, ale mu się zmarło 2 lata później, a Henryk II bez Sylwestra II (zabitego w 1003 r.) to już inaczej przyszłość swego państwa widział.

Za co został kanonizowany w 1146 r. tego nie wiem. Czasem świętość nie dotyczy sprawowania i celów władzy świeckiej, ale raczej osobistej cnoty (św. Stefan też nie był jako król aniołem, podobnie św. Wacław). Ale ja się na tym nie znam.

My nie mamy żadnego rozpozania

No właśnie tego elementu układanki mi w notce zabrakło ale się pojawił jako uzupełnienie w komentarzach. Dziękuję i pozdrawiam.

Hmmm. Praga w 966 podlegała pod biskupstwo w Ratyzbonie, więc swojej polityki kościelniej nie mogła prowadzić. Biskupsto w Pradze zostało ustanowione dopiero w 973. Chrzest Mieszka (jako tranzakcja wiązana do ręki Dobrawy, córki Bolesława Srogiego) nie mógł więc przyjść z Czech, a jedynie poprzez Czechy. W tych latach (965-966) w Pradze przebywa Ibrahim ibn-Jakub z Kalifatu Kordoby, którzy pisze, że jest to najbogatsze miasto na północy Europy, o największym wyborze potraw. Ciekawe, że Bolesław Srogi zaczyna bić swoją monetę srebrną (denary), ale ludność płaci w większości płótnem, na którym są książęce znaki.

Już w 968 roku w Poznaniu zakładane jest biskupstwo misyjne, podległe Papieżowi.

Podczas spotkania z cesarzem (wtedy jeszcze królem niemiekcim) Ottonem III w 983 roku w Quedinburgu Mieszko daruje mu wielbłąda (tak pisze biskup Tietmar), co na trzyletnim dziecku musiało zrobić piorunujące wrażenie. Wniosek z tego taki, że Mieszko też musiał mieć jakieś kontakty z Kalifatem, nie tylko z Wikingami.

Rok wcześniej następuje chrystianizacja Danii przez niemieckiego biskupa Poppo. A jeszcze wcześniej, w 962, Otton I zostaje koronowany na cesarza rzymskiego, co powoduje zajęcie dla wojsk biznatyjskich w Italii aż do 972, gdy cesarz Bizancjum i cesarz Rzyski wzajemnie uznają swoje tytuły i pieczętują sojusz małżeństwem swych dzieci.

No tak, ale skoro był zadaniowany i z zadania się wywiązał, dlaczego budowane przez niego imperium musiało po jego śmierci w łeb dostać? 

Nie wiem, ale powód był pewnie ten sam, co w przypadku Wielkich Moraw. Dawni wrogowie się pogodzili i przedmiot sporu musiał ulec podziałowi

Ciekawe relacje towarzystkie

Ok, już milczę, żeby i mnie nie dopchnięto kolanem pod jakąś tezę ogólną. Na wszelki wypadek zaznaczę jedynie, że z kalifatem nie mam nic wspólnego.

To jest skutek młodzieńczych lektur: Gołubiewa (Bolesław Chrobry) i Parnickiego (Srebrne orły). No i jeszcze Grabskiego (Saga o jarlu Broniszu). Ale jakoś późniejsza wiedza w tym spojrzeniu nie przeszkodziła. Wiele z tych literackich koncepcji dzisiaj się potwierdza.

Z tymi Czechami to same problemy;-). Ponoć nawet najazd Brzetysława był z zazdrości, że Praga nie jest metropolią. Dlatego nie tylko zniszczyli katedrę gnieźnieńską, ale relikwie św. Wojciecha zrabowali i uroczyście do Pragi wprowadzili, co jednak niewiele im wówczas pomogło w staraniach o arcybiskupstwo praskie.

Z tym wielbłądem, to trzeba by sprawdzić, czy to był dromader, czy taki bardziej zweipuklaten baktrian. Wtedy wiedzielibyśmy z jakiego kalifatu ten prezent pochodził. W końcu od 929 r. były już dwa, w dodatku raczej się zwalczające, odkąd po Ummajadach, Abbasydzi umocnili się w Hiszpanii i w Kordobie swój kalifat ogłosili. A Ibrahim ibn Jakub to raczej radonita był. Zwłaszcza, że te jego słynne opisy Słowiańszczyzny znane są dopiero z XII-wiecznych omówień arabskich kronikarzy z Hiszpanii. I co on naprawdę napisał/przekazał, ciężko ustalić:

https://www.academia.edu/23100818/Przynale%C5%BCno%C5%9B%C4%87_polityczna_i_ko%C5%9Bcielna_ziem_po%C5%82udniowej_Polski_w_X_wieku_w_D.A._Sikorski_Pocz%C4%85tki_Ko%C5%9Bcio%C5%82a_w_Polsce_Wyd._PTPN_Pozna%C5%84_2012

Pamiętam słabo ten kawałek o kożuchu, ale chyba tam nie chodziło o Hodona. Trza sprawdzić.

Wiem, wiem...trzeba by prześledzić relacje bizantyjsko arabskie. Dużo ciekawych wątków, ale będę się upierał, że Wenecja jest najważniejsza

>>> Ile srebra można było jeszcze stamtąd wywieźć po stuleciach rabunków? <<< 

Mogło chodzić o kradzież technologii. Ci mnisi czymś się tam w klasztorze zajmowali i nie było to, że się tak wyrażę "dłubanie w nosie". Mogli być tym, czym dla Rzymian byli greccy niewolnicy.

To też, ale te napady się powtarzały i nie wiem, czy poza zniszczeniem klasztorów i chrześcijańskich osad za którymś razem mogło chodzić o specjalistów. Ci biedacy często nie zdążyli jeszcze odbudować ruin. Ostatecznie iroszkockie chrześcijaństwo, promieniujące także na dawną Galię, uległo Wikingom jako kultura. Choć z drugiej strony najeźdźcy po 3 wiekach, zniszczywszy pierwotną strukturę kościelną, sami przyjęli chrześcijaństwo, głównie z cesarskich Niemiec.

W książce Narodziny Imperium Weneckiego. .znanej tutaj. ..jest sporo o tym jak Wenecja manipulowała.  By trzymać w ręku szlaki handlowe i biznes z arabami zaczęli w pewnym momencie szkodzić sojusznikowi cxyli Bizancjum. 

Zawsze biznes pierwszy 

.

Pani Malarczyk jako numizmatyk jest dobra, ale odczytanie monet i ich atrybucja to trochę za mało do naszej dyskusji. Tu potrzebny by był ktoś pokroju profesora Paszkiewicza z Wrocławia, kto umie powiązać monety i dzieje polityczne oraz gospodarcze, a później jeszcze ciekawie o tym opowiedzieć.

O książce Hauzińskiego chciałem wspomnieć. Warto przeczytać ( mam wydanie z 1993 roku) A o Fatymidach jest rozdział w książce Kair André Raymond. 

Premonstratensi byli u nas np pod Wrocławiem na Ołbinie. Z nich np Franciszkanie. .

Oni organizowali np  ,,moją,, metaparafię w Bytomiu. Pewnie jeszcze inne. X nich dopiero przez podział powstała infrastruktura parafialna 

.

Dobicie Kalifatu Bagdadzkiego wygląda na robotę na zlecenie. Armia Hulagu-chana została wysłana w kraje arabskie z rozkazem zniszczenia sekty nizarytów, a pomiędzy ich twierdzami krążył Nasir ad-Din Tusi, który podobno uciekł z Persji przed mongolską inwazją. Tusi namawia poszczególnych wodzów nizarytów do poddania się, co ci czynią, a Halagu-chan wycina ich w pień. Sam Tusi zostaje po tym przy boku chana, jako jego osobisty lekarz.

Podobnie sytuacja ma się w samym Kalifacie Bagdadzkim. Najpierw Mongołowie nakazali zniszczenie twierdz, potem wojska zebrane do obrony Kalifatu odmówiły walki bez zapłaty (podobno kalif odmówił zapłaty z własnej szkatuły). Ci, którzy pozostali walczyć, a po iluś atakach poddają się, a po złożeniu broni są zabijani. Jednocześnie chan obiecuje ochronić chrześcijan, żydów oraz uczonych, których to obietnic dotrzymuje. Po zdobyciu Bagdadu armia mongolska rozpoczyna plądrowanie i zabiera wszystko, co ma jakąkolwiek wartość - nawet plądrując groby. Reszta idzie z dymem. Równocześnie Mongołowie zajmują się niszczeniem sieci kanałów, aby już się Kalifat nie odrodził.

Opis zniszczeń (tłumaczenie za wiki): [Hulagu] powiedział: "Jesteś gospodarzem, a my jesteśmy gośćmi. Pokaż więc, co masz dla nas odpowiedniego". Kalif zrozumiał prawdę tych słów, zadrżał z trwogi i tak się przestraszył, iż nie mógł sobie przypomnieć, gdzie są klucze od skarbca. Rozkazał więc wyłamać kilka zamków i dostarczył usłużnie dwa tysiące chałatów, dziesięć tysięcy dinarów i pewną liczbę rzadkich przedmiotów, ozdobionych drogocennymi kamieniami i perłami. Hulagu-chan nie poświęcił im uwagi, rozdał wszystko emirom i osobom towarzyszącym i rzekł do kalifa: "Bogactwa, które nagromadziłeś na ziemi, są oczywiste i należą się moim sługom, ty zaś powiedz o ukrytych skarbach – jakie one są i gdzie są". Kalif przyznał się do [istnienia] zbiornika wodnego, pełnego złota, pośrodku pałacu. Rozkopano go i ukazało się w nim pełno czerwonego złota, całego w sztabach po sto miskali. [...] Nocną porą Hulagu-chan powrócił na kwaterę i przed świtaniem rozkazał, ażeby Sundżak udał się do miasta i przejął całe mienie kalifa i odesłał go [z miasta]. Krótko mówiąc, wszystko, co nagromadzono w ciągu 600 lat, ułożono obok kwatery chana. Większą część czczonych miejsc, jak katedralny meczet kalifów, grobowiec Musy Dżawada – pokój niech będzie z nim, i krypty grobowe [Ar]-Rusafy zostały spalone.

A jeszcze Bruno z Kwerfurtu w liście do cesarza Henryka II broni Chrobrego. Ów Bruno to nie byle kto, ale wychowawca Ottona III. Aby nakłonić Henryka II do kontynuacji polityki swego wychowanka nazywa Henia Konstantynem i nowym Karolem. List od str. 215.

https://polona.pl/item/biblioteka-warszawska-pismo-poswiecone-naukom-sztukom-i-przemyslowi-1856-t-4-pazdz,NjU5NTgxNjE/222/#info:metadata

Z tego listu by wynikało, że Chrobry na serio się przejął swoją rolą wsparcia dla cesarstwa z Zachodu.

Piękna historia. Nie zdajemy sobie sprawy, jak wielkimi dłużnikami jesteśmy wobec tych świątobliwych zakonników. Bez nich nie byłoby I RP i zdolności przetrwania i zdolności odbudowy po różnych zawieruchach wojennych. Ora et labora. Tylko tyle i aż tyle.

W języku polskim znana mi jest jedna praca poświęcona średniowiecznemu monastycyzmowi. Jest tam między innymi o premonstratensach. Jest to opracowanie angielskiego autora (sic!) Clifforda Lawrence "Monastycyzm średniowieczny" wydana przez PIW w 2005 roku. Aspekt gospodarczy i ekonomiczny jest potraktowany po macoszemu, ale to docenianie tych rzeczywistości to chyba jest patent SN :-D

Oni (norbertanie - od nazwy założyciela) odegrali ważną rolę w kształtowaniu instytucji i procedur wizytacji kanonicznej, którą rozwinęli i zastosowali cystersi. Problem był następujący: jak zachować spójność i zwartość organizacji przy zachowaniu zasady autonomii każdego klasztoru. Model centralistyczny z tego powodu nie wchodził w grę. W ten sposób wypracowano dwie instytucje. Pierwsza to instytucja kapituły generalnej i obowiązkowej obecności na niej, druga to instytucja filiacji i związana z nią wizytacja. Z tej drugiej wynika zasada, że za powstający klasztor odpowiada opactwo, które posyła nową obsadę, daje "nowy garnitur' zakonników. Od tej pory "klasztor matka" ma obowiązek wizytowania i dbania o "klasztor córkę" właśnie poprzez wizytację regularnie odbywaną. Ta relacja w prawodawstwie cysterskim nazywa się filiacją. W ten sposób powstała cysterska sieć. Niestety reformacja zniszczyła te powiązania. Zakon musiał się przeorganizować i zamiast sieci filiacji powstały kongregacje (coś jakby prowincje) zakonu.

Musimy sobie jedno uświadomić, że zasadniczo opactwa były fundowane w pobliżu szlaków. Tak np. Wąchock powstał w pobliżu Iłży, gdzie znajdował się zamek, siedziba władz klucza biskupów krakowskich (przyszła potęga kard. Oleśnickiego nie wzięła się znikąd). W Iłży znajdował się majdan. Myślę, że tutaj nikomu nie muszę tłumaczyć co to znaczy.

Pewne rzeczy trzeba widzieć razem. Papieże XI wieku, tzw. nowy monastycyzm i krucjaty to są zjawiska sprzężone i są owocem promieniowania Cluny. Chociaż jak wszystkie dzieci nowe zakony od razu zabrały się za krytykowanie rodziców czyli starego monastycyzmu uosobionego w Cluny.

Amen Panthero, amen.

.

Nie na temat lecz styczne.   Czy zna Ojciec i jak ocenia wizje i dzialania Franciszka wobec zakonow?

Franciszkanie Niepokalanej,  wypowiedzi o zakonach konteplacyjnych,  Cor Orans?

Wracając do pytania Coryllusa, kto mógłby być zainteresowany śmiercią Bolesława Chrobrego, to ja widzę dwie możliwości.

Po pierwsze wszystkie wyprawy Chrobrego na Niemcy zbiegają się chronologicznie z interwencją cesarzy w Italii. To raz. Bardzo ciekawe są kierunki ekspansji Chrobrego. Łużyce to kontrola nad dorzeczem Odry. Miśnia to kontrola nad Łabą, która z Czech wypływa. Nie wiem tylko, jak bardzo w owym czasie handel na tych rzekach był intensywny. Kontrola Czech to zapewnienie sobie swobodnych warunków na dogadywanie się z siłami na półwyspie Apenińskim (obstawiam głównie Wenecję). Grody Czerwieńskie nie trzeba tłumaczyć ich znaczenia geograficznego (brama przemyska) jak i gospodarczego. Słowacja to szlaki z Węgier. Nie wiem, w jakie sojusze wtedy wchodziły Węgry. W ostatecznym rozrachunku widzę to tak, że wojny Chrobrego z Niemcami angażowały Cesarstwo Niemieckie a przez to dawały Wenecji większe gwarancje bezpieczeństwa od północy i swobodę manewrów wobec Bizancjum. Przy okazji Chrobry mógł mieć większe dochody z kontroli nad szlakami. W takim układzie zainteresowani krótkim pobytem Chrobrego na ziemi byliby albo Niemcy albo Bizancjum. Stawiam na Bizancjum. Ponieważ dla Bizancjum położenie Wenecji było strategiczne bardzo ważne i przez to niebezpieczne. Wenecja dla Bizancjum to jak - nie przymierzając - późniejsze Prusy Książęce wobec Polski.