Ta willa z wieżą gdzie jest urząd stanu cywilnego to chyba jeden z nielicznych w Polsce przykładów niezniczonego, odrestaurowanego art nouveau. Mało się zachowało u nas takich budynków, podejrzewam że przez wojny światowe przewalające się przez nasze terytorium, a to co się zachowało często jest już brudne i zniszczone, ewentualnie sztukowane brzydkim kiczem kiedy w PRLu niby "odrestaurowywano" budynki w tym stylu w taki sposób, że wychodziły ponure potworki.

No właśnie, ja jakiś rok temu odkryłem, oglądając przykłady z zagranicy, że ten styl oryginalnie był bardzo ładny, bo u nas to co z niego pozostało po wojnach w większości zostało strasznie zmasakrowane.

Wreszcie! Ten totem-drzewo świerny. Gdyby tak więcej takich rzeźb było w parkach i przy ulicsch, zamiast wycinać w całości, to byłoby fajnie.

A propos wilgi - to mój ptak nr 1 pod względem pięknosci śpiewu. Przebija żurawia - nr 2 oraz kukułkę i "letnią" wronę - nr 3. Letnia" oznacza, że latem wrony na skraju lasu tak fantastycznie kraczą, tak jakoś melodyjnie i rzewnie, że człek by słuchał i słuchał.

Kruki znam z gór...:). Ten charakterystycxny "klekot". Tu zresztą, gdxie mieszkam z krukowatych sa tylko wrony i sroki (nawet kawek nie ma). Wrona latem na skraju lasu takie fajne wydaje "kra", ze mnie to hipnotyzuje. Wiec to wrona...:). A jeszcze wczesna wiosna wrony potrafia wydawac takie fantaatyczne godowe dzwieki, ze odwracam glowe i strzelam karpika. Wrony mnie zadziwiaja.

Polska powiatowa wypiękniała w ciągu ostatnich 10 lat.

A  tymczasem Marywilska 44 się spaliła w 11 minut. Generał Mazguła stwierdził, że ruska PIS-agentura podpaliła hale targowe.

Zaryzykuje twierdzenie, że wielkie miasta to jest obłęd. Ludzie na prowincji są jeszcze w miarę narmalni, oby jak najdłużej. Takie fotoreportaże są budujące.

Postaram się wrzucać takich więcej, żebyśmy tu nie oszaleli

Napisz ksiazke w stylu tekstu jak diably w piekle minely sie z misja 15 sierpnia i jak ich zalatwila Najswietsza Panienka, ktory kiedys tu zamiesciles. Humor, sarkazm, przygoda pozytywny przekaz i przeslanie, ze bez modlitwy cudow nie ma. 

Mysle, ze to latwiejsze, przyjemniejsze i pozyteczniejsze dla ciebie i dla nas czytelnikow niz "dochodzenie do prawdy". 

Szkoda czasu, zeby dochodzic jakichs detali i przez dekady dlubiac w jakichs archiwach. 

Diabelstwo klamie i liczy, ze bedziemy tracic czas i odkrecac ich narracje. 

Ja przynajmniej na to czasu nie mam.

Nie trzeba nic odkręcać, trzeba napisać po swojemu i tyle. Pamiętaj, że ja piszę dla pieniędzy. Ilość literatury religijnej i parareligijnej jest taka, że ta moja utonie i nikt nie zwróci na nią uwagi. No, ale postaram się, żeby literatura religijna była jednak tu obecna. Coś weźmiemy z runku, coś sami wydrukujemy

Moja córka w ramach wymiany doświadczeń między podobnymi instytucjami zwiedzała Mediatekę w Grodzisku Mazowieckim i wróciła zachwycona. 

Ale w takim maleńkim (niespełna 5 tys. mieszkańców), starym Bieczu też trzymają poziom:

https://biblioteka.biecz.pl/galeria/

Ja jestem dumny z ciebie, z Grodziska i p. Józefa. Totem takoż całkiem całkiem, nie powiem, nie powiem... 

Słowem w Grodzisku mieszkają ludzie i są zakorzenieni. Zgadza się: Poland is great. It was, it has been, it is still great. Inaczej propaganda i agentura nie musiałyby tyle inwestować w dewastację.

Jak najbardziej po swojemu, akcja osadzona w dzisiaj. Powiesc historyczna o czasach wspolczesnych. W rolach diablow trzeba robic casting odsiewowy, z aniolami moze byc klopot. 

>Polska, szczególnie prowincjonalna wygląda świetnie. Nikt tego nie pokazuje, bo wszyscy są zajęci mejkowaniem grejt egejn,
>albo innymi jakimiś pierdołami, czyli głównie lansem własnych osób.

Nie inaczej, wszystko jest ŚWIETNE wystarczy odrobinę zboczyć od POLSKI ŚWIATOWEJ. No a czy to źle zrobić sobie zdjęcie z "Leninem w Poroninie" ?

>Postanowiłem więc, że wzorem dawnym, kiedy to na blogu ukazywały się różne cykle, będzie tu istniał cykl notek zatytułowanych
>"Krajobraz z wilgą"

To przy APGREJCIE SzkołyNawigatorów.PL proponuję wsadzić mechanizm KATEGORII dla notek/felietonów. Aby było można ddodać felieton/notkę do KATEGORII a "mróki admini" posprawdzają i jakby co ... 

Trza pogadać z Przemkiem

Tak, to prawda.

Na tle takiego tworu jak obecna Warszawa np. Polska powiatowa jest naprawdę piękna.

Mnie osobliwie ciągnie do Pułtuska.

Będę musiał się tam wybrać, jak nie w tym roku to w następnym.

Pułtusk jest the best! Rynek  - nieprawdopodobny. Za komuny zwaliśmy /żeglarze/ Pułtusk - Piłsudskiem. 

Teraz z końcówką nazwy Pułtusk mamy emocjonalny problem :) 

No to dla porządku:-)))

Krajobraz z wilgą

W tej okolicy jest zbyt uroczyście.                                                                                                                                                                                    Jaskółki kreślą nad wodami freski,                                                                                                                                                                                    w dzbanie jeziora drzemie chłód niebieski                                                                                                                                                                      i usta mówią to, co widzą oczy.                                                                                                                                                                                          Światło szeleści, zmawiają się liście                                                                                                                                                                                na baśń, co lasem jak niedźwiedź się toczy.

Ileż to razy śpiąc w porannej trawie                                                                                                                                                                  słyszałem w sobie śpiewającą wilgę.                                                                                                                                                                                I dziś, gdy twarzą do zieleni przylgnę,                                                                                                                                                                    słyszę, jak echo podpowiada rzece                                                                                                                                                                              cały krajobraz oddany łaskawie                                                                                                                                                                                        źrenicy ptaka i ludzkiej opiece.

Wieczorem sosna spod lasu ucieka                                                                                                                                                                                  i dzwonią za nią rude tarcze piasku.                                                                                                                                                                        Wiatrak sen miele i ślepiec z daleka                                                                                                                                                                                  z chłopcem i z pieśnią kościelną przybywa. 

Jeziora stoją zatopione w blasku                                                                                                                                                                                  kwitnących sadów, obłoków i żniwa.                                                                                                                                                                                I tak tu będzie, jak bywa po burzy,                                                                                                                                                                                    kiedy wystarczy trącić ręką gałąź,                                                                                                                                                                                aby czuć jeszcze fosfór błyskawicy.                                                                                                                                                                                    Tego obrazu flet już nie powtórzy.

Przed nami stoi miska soczewicy                                                                                                                                                                                      i w ciemność psalmu pochyla się ciało.                                                                                                                                                                        Wtedy się nagle mój kraj komuś przyśni                                                                                                                                                                         z chłopcem pod lasem i z koniem u studni.                                                                                                                                                              Spłoszona gałąź ucieknie od liści                                                                                                                                                                                       i ptak zawoła przez sen leśne echo.                                                                                                                                                                          Wieczorna zorza odchodząc zadudni                                                                                                                                                                                 i noc swe gniazdo uwije pod strzechą.

Pogasły lampy, tylko noc majowa                                                                                                                                                                                      uczy się pieśni miłosnych na flecie.                                                                                                                                                                              Urywa, słucha i znowu od nowa                                                                                                                                                                                        flet nawołuje z drzemiących osiczyn                                                                                                                                                                       rzekę, o której tylko tyle wiecie,                                                                                                                                                                                        że jest z zieleni i mówi o niczym. 

Może trzeba obok posadzić Clematis "Kardynał Wyszyński" ? ;)

Wiem o tym i to rozumiem, ale znam wielu młodych ludzi, którzy wcale nie musieli tego robić, ja jednak... Zahaczyli się, praca, kredyt, mieszkanie, krótkie związki. Nie wszystkim się udało. 

"Pułtusk jest the best! Rynek  - nieprawdopodobny. Za komuny zwaliśmy /żeglarze/ Pułtusk - Piłsudskiem. 

Teraz z końcówką nazwy Pułtusk mamy emocjonalny problem :) "

Kiedyś był Pół Jan [Czytaj: Pułjan] wg Sienkiewicza, teraz naturalnie skojarzenia nasuwa nazwa Pułtusk.

Wystarczy że mamy niestety całego Tuska.

Mniejsza z tym.

Muszę wyznać że mnie Pułtusk zauroczył od kiedy jako naprzód młodzieży świata przeczytałem "Klub Włóczykijów" Edmunda Niziurskiego.

To co przeżył stryj Dionizy i jego ekipa w Pułtusku to po prostu jest mistrzostwo świata, czyli Zjednoczone Siły Natury Mech.

Muszę tam pojechać.

Pana Robisia, ani kościelnego Szczebioty to ja tam już nie znajdę, ale z przyjemnością rozejrzę się po rynku chociażby.

Pozdrawiam serdecznie panią.

A w Adamowiznie jest bardzo ładny, zadbany park i ma powstać obok coś a'la park linowy/system kładek do spacerów. Wilgi śpiewają pod oknem w pakiecie. 

Gdyby na prowincji byl duzy wybór miejsc pracy, to nie bylaby to proeincja, bo z automatu trzeba by wtedy d9stosować całą infrastrukturę do tego dużego rynku pracy, a co za tym idzie zmieniłby się krajobraz (komunikacja, budownictwo itd.). To mniej więcej tsk, jskby narzekac na mieszkanie na przedmieścisch dużych miast czy na ich peryferiach, gdzie nie ma wszystkich dostępnych usług, ktore oferuje środek miasta. Coś za coś. Zawsze mieszkałem na peryferiach i sobie ceniłem cisze, spokój, pobliskośc terenów rekreacyjnych. A że musiałem dojeżdżać do prscy prawie godzinę lub min. 35 minut, to co z tego?

To prawda, bo to też jest pułapka. Są tacy którzy spokojnie mogliby zostać, żyć skromniej ale daliby radę przeżyć, tylko głupia propaganda "sukcesu" ich zwabiła, a potem już było za późno żeby się wycofać.
No, ale wśród ludzi których gdzieś tam poznałem to znikomy procent, reszta jest skazana na wyjazd.
To jest niestety duży problem zdewastowania kraju, dobrze że teraz wszystko ładnie wygląda wizualnie, ale niestety to są tylko takie ładne scenografie, które można zwiedzić, ale potem wyjechać bo nie ma tam za co żyć za bardzo.

"Gdyby na prowincji byl duzy wybór miejsc pracy, to nie bylaby to proeincja, bo z automatu trzeba by wtedy dostosować całą infrastrukturę do tego dużego rynku pracy, a co za tym idzie zmieniłby się krajobraz (komunikacja, budownictwo itd.). To mniej więcej tsk, jskby narzekac na mieszkanie na przedmieścisch dużych miast czy na ich peryferiach, gdzie nie ma wszystkich dostępnych usług, ktore oferuje środek miasta."

Tylko, że tu nie chodzi o to żeby robić z małych miasteczek metropolie, ale żeby je ucywilizować. To nie jest normalne, że ludzie muszą wyjechać do głównego miasta żeby przeżyć, a wszystko dookoła to są dzikie pola gdzie się zwija asfalt po 22:00.
Duże miasta to powinna być opcja, że jak ktoś chce więcej zarabiać to tam wyjedzie, a nie przymus żeby w ogóle mieć za co żyć.

Tzw "solidarność",wystawiła Polskę jako żerowisko dla globalnych mafii korporacjnych, oddanie rynku to jest niewybaczalna zbrodnia założycielska IIIRP,zdewastowno całe branże gospodarki,przyglądałem sie temu z bliska.Przy okazji mafie magdalenkowe wykroiły sobie własne żerowiska .na których operuja bezkarnie do dzisiaj.

No, ale tacy to raczej sami dzieci zachęcają do wyjazdu.

Temat rzeka.