co to jest cukier, to najlepiej sie przekonac podsypujac dwie lyzki do ogniska, ktore przygasa, albo do mokrego drewna, ktore nie chce sie palic.

> Po co nitrować cukier skoro gliceryna jest tania i bardzo łatwa w produkcji.

Oprocz gliceryny mamy celuloze (dla niechemikow: jest to polimer zbudowany z czasteczek glukozy bedacej cukrem prostym).
Nitroceluloza zastosowan ma wiele, m.in. wyparla czarny proch jako ladunek miotajacy.

P.S. Pan to wie ale warto wspomniec, ze nitrogliceryna czy nitroceluloza to nie nitrozwiazki ale estry z kwasem azotowym.

> tu generalnie chodzi o to czy w cukrowni mozna produkowac co innego niz cukier

no, trzeba by jakies reaktory dostawic

ale mysle, ze daloby sie przestawic produkcje, przynajmniej na pewne polprodukty

znacznie latwiej jest w przypadku zakladow zajmujacych sie synteza lekow (i zapewne dlatego nie zlikwidowano do konca pewnych fabryk API w Polsce)

> Dziś może tak, ale czy zawsze tak było?

Sprawdzilem publikacje z 1919:

THE NITRATION OF SUCROSE: SUCROSE OCTANITRATE
E. J. Hoffman and V. P. Hawse
J. Am. Chem. Soc. 1919, 41, 2, 235–247
link

Juz w pierwszym zdaniu pisza:

"Produkt działania kwasu azotowo-siarkowego(*) na cukier trzcinowy dotychczas okazał się mało praktyczny jako materiał wybuchowy ze względu na swoją skrajna wrażliwość i podatność na samoistny rozkład."

(tlumaczenie: tlumacz google z korekta)
(*) - chodzi o tzw. mieszanine nitrujaca, w oryginale jest: "nitric-sulfuric acid"

Nie rozumiem dlaczego wiedza o tym współcześnie nie istnieje, nie ma po tym śladu w podręcznikach chemii.

Parafrazując powiedzenie ekonomisty Galbraithta - odpowiedź  jest tak prosta, że umysł ją odrzuca.

Nie ma tej wiedzy - po to, żeby jej nie było w obiegu powszechnym, aby była dostępna jedynie dla wtajemniczonych, a jej posiadaczami były korporacje, które zakazują jej ujawniania powołując się np. na trajemnicę przedsiębiorstwa.

Tzn. to ukrycie technologii jest potrzebne po to samo, po co fałszuje się wiedzę o świecie, gospodarce, rynkach, historii, szlakach handlowych - by forsować model społeczny, w którym pożytki pobierają jedynie wtajemniczeni i zorientowani - a reszta pracuje za utrzymanie na możliwie niskim poziomie egzystencji.

Wiele współczesnych produktów daje się otrzymać prostymi metodami, nawet chałupniczymi z tego, co masz w domu albo możesz kupić. Ceny składników są relatywnie niskie, a ich nabycie możliwe - ale masz nie wiedzieć, co można z nich zrobić, a już tym bardziej, by nie przyszła ochota produkować na większą skalę.

Co do samego cukru - to trzeba na niego patrzeć w kontekście epoki - ówczesnych możliwości i wyobrażeń. Surowiec do produkcji materiałów wybuchowych (w ogólności pirotechnicznych) to nie jest kwestia tylko i wyłącznie samej technologii, dostępności surowca tu i teraz oraz kosztów - ale też sytuacji, gdy zapotrzebowanie na produkt gwałtownie rośnie (wojna) a możliwości zaopatrzenia ulegają drastycznej zmianie. Tzn. należało wtedy, w oparciu o ówczesną technologię, wiedzę, relacje gospodarcze i polityczne stworzyć potencjalną możliwość zapewnienia dostaw w sytuacji zmienionej realiami wojny - gdy produkuje się z tego, co jest dostępne.

:)