Nawet jeśli bowiem pokopie się trochę płytkich dołków w przypadkowych miejscach, wychodzą nam rzeczy zupełnie niesamowite – mówię o czasach i panowaniu króla Zygmunta III. 

Dlatego następne Dobre czasy będą właśnie o tych czasach :)

Co do Szkotów - pamiętajmy, żę mieli doskonałą siatkę szpiegowską w postaci obwoźnych handlarzy suknem działających w Koronie i na Litwie . Mieli własny "sejm" i sądy, a kiedy Zygmunt III próbował wciągnąć ich pod królewską władzę nie udało mu się to. Ale bardzo niewiele można na ten temat doczytać.

Na przykład  powtarza się frazes, że chodząc pieszo od wsi do wsi  sprzedawali sukno angielskie, a przecież to był drogi materiał dobraj jakości. Jedna wzmianka w książce  SUKIENNICTW O WIELKOPOLSKIE XIV—XVII WIEK o tym, że być może zaopatrywali się w wielkopolskich (Szadek, Sieradz itp) warsztatach produkujących słabe i tanie sunkno . A one właśnie na czasy Z III przypada ich ogromny rozkwit. w zapyziałych miasteczkach prosperuje po kilkadziesiąt warsztatów tkackich. Czy to ma związek ze Szkotami? SIę nie dowiemy.

BTW Myślę, że biografia Zygmunta III nigdy nie powstanie. 

Jeden ze Szkotów okazał się również istotny dla rozwoju polskiej marynarki wojennej w czasach zygmuntowskich. Dekretem Zygmunta III z 1620 r. James Murray otrzymał zadanie budowy nowych okrętów dla powstającej polskiej floty. Przy jego bezpośrednim udziale zbudowano jeden z największych polskich galeonów o nazwie "Król Dawid", którego kapitanem był wspomniany Murray. Kiedy nowa polska flota pod dowództwem Murraya wykazała całkowitą przewagę nad Szwedami w bitwie morskiej pod Oliwą w 1627 r. doszło do zmiany na szczeblu dowodzenia, która wywołała konsternację u Szkota. Decyzją Królewskiej Marynarki Wojennej na dowódcę polskiej eskadry desygnowano Holendra - Arenda Diekmana. Później w okresie panowania Władysława IV kontynuował służbę wojskową na rzecz polskiej korony, ale już jako dowódca jednostek lądowych. W źródłach wzmiankowany jest jako pułkownik służby polskiej w czasie kampanii smoleńskiej, prowadzonej w latach 1632-1634.

To kto dowodził pod Oliwą? Murray czy Diekman?

Nie wiem i to jest właśnie inspiracja z serialu pupularnego do sprawdzenia. No ale kąpanie zakonników ( i to że mają  dzieci )  wpisuje się jakby w  "nurt współczesny" ale nie wiem czy ma  to potwierdzenie w źródłach.

Powinno mieć, jeśli nie, to znaczy, że ten serial jest jak piosenki zespołu Bolter

No niestety. Szkoda, że nikt tego nie rozumiał, a jak sobie jeszcze dodamy do tego, że Tomasz Zamoyski spędził uroczy roczek na dworze Jakuba I, to będzie całkiem cudownie

admirał Arendt Dijckman

Do bieżącej polityki, public relations i  różnych strategii takie  "Boltery" są  kluczowe. Był także wątek legata papieskiego dręczonego przez chorobe alkoholową ( bez wypicia kielicha ręce mu się trzęsły ), który miał skłonić Papieża do wydania bulli papieskiej niekorzystnej dla Zakonu. Został sprytnie rozegrany przez biskupa Mikołaja Trąbę. 

Obejrzałem tylko parę odcinków z ciekawości ale jak się pojawi to dam znać jak jest przedstawiony. Poprzednią serię muszę pochwalić ( Kazimierz Wielki ), że jak się przeskoczyło głupie wątki miłosne i najbardziej inteligentnego  z tego towarzystwa oczywiście ...karczmarza  ( z wiadomych powodów ) to zrobił się niezły kryminał dający się oglądać. Widzowie zwykli w TV muszą cierpieć i oglądać wszystko jak leci i nie mogą przesunąć "wypełniacza treści". Wszak im dłuższy serial to przecież lepsze zatrudnienie ... 

Niebywale  !!!

Według Jacka Wijaczki wziął udział w bitwie w randze kontradmirała, zaś według innej relacji okręt pod jego komendą miał być nieaktywny podczas bitwy i wbrem rozkazom holenderskiego kontradmirała - nie zaatakował szwedzkiego statku Solen i nie przeprowadził pościgu za wycofującym się wrogiem.

Wspomniany przez Ciebie sir John Merrick pełnił funkcję "zastępcy ds. różnic między Szwecją a Moskwą" (czyli de facto Kompanią Moskiewską). Prowadził jednocześnie poselstwo w Rosji w latach 1614-1617 oraz jak nadmieniłeś - był przedstawicielem strony szwedzkiej w prowadzonych rosyjsko-szwedzkich pertraktacjach pokojowych w Narwie i Nowogrodzie. Pokój zaowocował traktatem stolbowskim w 1617 r., natomiast Szwedzi zrezygnowali z prób przejęcia kontroli nad moskiewskiem handlem przez Bałtyk (Psków) i nad szlakami handlowymi Morza Białego (port w Archangielsku).

Pokój stolbowski uznaje się za przełomowy w szwedzkiej polityce morskiej, albowiem zarzucono tzw. program arktyczny i miast tego w XVII wieku polityka Szwecji skoncentrowała się na próbach skanalizowania handlu arktycznego przez Morze Bałtyckie.

Jasne, czyli Moskwa się wykupiła, a my zostaliśmy z tą bandą sam na sam. No, ciekawa jest postawa pana Murraya pod OLiwą, szkoda, że w żadnych opisach o nim nie wspominają. A Wijaczka to ten co napisał inną biografię Albrechta dla podludzi w Polsce i inną dla nadludzi w Niemczech. Obydwie tu leżą obok

Ta dekoracja orderem w Tczewie to kojarzy mi się jak wspólna parada wojsk sowieckich i niemieckich w Brześciu w 1939 r. 

Oni do nas, a nasze gwiazdy do Turcji. Normalnie denturystyka.

Była taka książka, dziś nie dostępna - Zenona Guldona - Szkoci i Żydzi w Rzeczpospolitej (albo jakoś podobnie)

Dobre,...

...  az  sie  prosi  o  wiecej  takich  ,,denuncjacji,,  jak  tego  calego  ,,drobnego  misia,,  Wijaczki  !!!

Nooo,  ,,bystry,,  z  niego  ,,CHistoryk,,.

> W sumie w jednej publikacji padła znaczna liczba 40 tys. Szkotów  na całą Rzeczpospolitą .

U nas na Pomorzu bardzo duzo mieszkalo.
W Gdansku mamy przykladowo Stare Szkoty. W Mokrym Dworze urodzil sie Jan Jerzy Forster, podroznik.
A jesli chodzi o liczbe 40 tysiecy - tyle Szkotow mieszkalo nad Motlawa w XVI wieku.

Nie wiem czy dokonano periodyzacji obecności Szkotów w polskiej służbie wojskowej i dyplomatycznej, ale analiza rekrutacji brytyjskich najemników do Moskwy w XVII wieku pozwala wyodrębnić trzy okresy: każdy odzwierciedla kryzys w Moskowii (zagrożenie statusu Kompanii Moskiewskiej) lub Korony brytyjskiej. Pierwszy znaczny napływ brytyjskiego rekruta datuje się na lata 1598-1613 czyli okres tzw. Wielkiej Smuty (choć w źródłach angielskich określa się ten okres jako "Czas kłopotów"), wówczas to angielscy, szkoccy i irlandzcy kondotierzy walczyli po stronie sił moskiewskich przeciwko Rzeczypospolitej i Szwecji. 

Kompania przyjęła wówczas strategię aktywnego werbunku najemników do moskiewskiej armii "Nowego wzoru" aby również powstrzymać rekrutację szkockich regimentów do służby w armii koronnej. Do tej aktywnej polityki zachęcał sam Gustaw Adolf, którego zamierzeniem było podjęcie wspólnej moskiewsko-szwedzkiej inwazji na Rzeczpospolitą. Agent w służbie szwedzkiej, Anthony Monier został wyekspediowany do Moskwy w 1630 r. aby omówić nie tylko kwestie związane z nabyciem zboża, ale przede wszystkim miał argumentować na rzecz wznowienia przez Moskwę działań wojennych przeciwko Polsce, dostarczając w tym celu oficerów służących w siłach szwedzkich. Dlatego też terytorium Szwecji stanowiło naturalny rezerwuar i żródło rekrutacji cudzoziemczych regimentów, wzmacniających potencjał i zdolność bojową sił moskiewskich.

Drugi i prawdopodobnie największy napływ Brytyjczyków nastąpił na początku lat 30. XVII wieku kiedy Moskwa przygotowywała się do wojny z Rzeczypospolitą.

"Żydzi i Szkoci w w Polsce w XVI-XVIIIw".

NAKŁAD - 150 egzemplarzy. Chyba jakiś temat niechodliwy...

> Na przykład  powtarza się frazes, że chodząc pieszo od wsi do wsi  sprzedawali sukno angielskie, a przecież to był drogi materiał dobraj jakości.

"Charakterystyczną cechą działalności gospodarczej Szkotów (w mniejszym
stopniu Anglików) był ich masowy udział w handlu domokrążnym, zwłaszcza kra-
marszczyzną i tzw. norymberszczyzną. działając zasadniczo poza korporacjami
rzemieślniczo-kupieckimi, Szkoci zajmowali się handlem obnośnym, zazwyczaj
pieszo lub na jucznym koniu, przenosząc towary wprawdzie niskiej jakości, ale
tanie. Sprzedawali zazwyczaj niewyprawione skórki zwierzęce, liche sukno, wełnę,
tanią galanterię metalową, odzież. Z czasem tę tandetną kramarszczyznę i norym-
berszczyznę zaczęto w Polsce nazywać towarem „szkockim”, a kramarzy ogólnie
„Szkotami”. działalność handlowa Szkotów związana była częściowo z dostawami
z Anglii i Szkocji, duże ilości galanterii metalowej i taniego sukna przechodziły
przez porty bałtyckie (gdańsk, Królewiec), a drobni handlarze szkoccy byli uza-
leżnieni i kontrolowani przez wielkich kupców działających w korporacjach."

Szkoci i Anglicy w Zamościu w XVI–XVII wieku.

Tutaj w tekscie pojawia sie ciekawa postac: Abaham Young

"Przejawem powiązań handlowych było w XVi stuleciu powstanie we wszystkich większych
ośrodkach miejskich Korony bractw szkockich, a w 1603 r. utworzono urząd „generała szkockiego”, pobierającego podatki i organizującego sądownictwo nad wszyst kimi Szkotami w Polsce. Właśnie w 1603 r. Szkot kpt. Abraham young otrzymał od króla Zygmunta iii Wazy tytuł zwierzchnika wszystkich Szkotów w Koronie, ze wszystkimi przynależnymi do tej funkcji prerogatywami."

No tak, jakieś bzdury o Szkotach, komu to potrzebne

No właśnie to między innymi czytałem.

A teraz proszę sprawdzić ceny sukna luńskiego (londyńskiego,)

Ja spisałem takie za postaw

LUŃSKIE 43zł

CZESKIE 9zł

GŁOGOWSKIE 8ZŁ

MORAWSKIE 16ZŁ

BRZEZIŃSKIE I SIERADZKI PO 3 ZŁ 

 łokieć 0,55m, Postaw ok. 32 łokcie (18m)

Poza wszystkim innym. 

Szkoci w Polsce poszerzali rynek zbytu i dostarczali podatków dla króla angielskiego. Musieli bowiem płacić królowi angielskiemu dziesięcinę. O tym mówi ostatni rozdział pracy autora, którego nie zamieściłam.

http://ewa-rembikowska.szkolanawigatorow.pl/przyczynek-do-historyi-szkotow-w-krakowie-i-w-polsce-skresli-stanisaw-tomkowicz

Jak wiemy z pozostawionych pamiętników przez hetmana wielkiego Stanisława Żółkiewskiego, w bitwie pod Kłuszynem, zakończonej klęską armii moskiewskiej, brało udział m.in. sześć kompanii brytyjskich. Po bitwie kłuszyńskiej do Moskwy sprowadzono sir Arthura Astona, którego mianowano naczelnym dowódcą całości cudzoziemczego komponentu wojskowego na terenie Moskowii. Skonkludowano, że tradycyjna armia moskiewska nie spełnia podstawowych kryteriów rzemiosła wojskowego i nie nadaje się do walki na zachodnim teatrze wojennym, a nawet powinna być zreorganizowana aby pozostać skuteczną blokadą terytorialnych ambicji Rzeczypospolitej i Szwecji. Angielczycy zdawali sobie sprawę, że aby zapewnić przetrwanie brytyjskiego protektoratu przebudowa armii jest koniecznością.

2009 i 2010 r. nakładem kolejno wydawnictwa Universitas i PWN.

Tak,...

...  bo  to  ,,boskie  cyferki,,  !!!

Oczywiście, z  obradami Komisji Syndykatu w Toruniu.

Pamiętniki Gordona powinny być dawno przetłumaczone na polski. Jak można w ogóle mówić, że ktoś jest znawcą Rosji, jak ich nie zna?

Temat prób zaciągu Szkotów przez Zygmunta III jest sam w sobie ciekawy. W marcu 1623 Jakub I wyraził zgodę na werbunek nawet 8000 żołnierzy. Gustaw Adolf na wieść o tym złożył ostry protest do Tajnej Rady Szkocji, odwoływał sie do wspólnych interesów Anglii i Szwecji sprzecznych z polityką Polski. W lipcu 1624 Zygmunt III zrezygnował z werbunku, pomimo tego, że Jakub I zniósł zakaz używania zwerbowanych w Szkocji wojsk przeciw innym nacjom niż Turcy. Do sprawy Zygmunt III powrócił w marcu 1626 ale wtedy Jakub I odmówił zaciągu. I ostatecznie w 1629 roku 2 pułki Szkotów zasiliły armię szwedzką.

No  prosze,...

...  jakie  to  przechrzty,  te  kalwiny,...  gdzie  powieje  choragiewka  tam  poleza  !!!

A  niech  ich  jasna  cholera  wezmie,...  ,,sojOOsznikUF,,  posr*nych,

On był taki katolik jak ja prawosławny. Ciekawe że nigdy nie odwiedził macierzy.

A i Nowe Szkoty mamy w Gdańsku.

Formaty są niezniszczalne. Zygmunt był zły, Sobieski dobry, szlachta rozpijała chłopów, a państwo nie działało

Jednym z postanowień pokoju stolbowskiego było zrzeczenie się przez Szwecję wszelkich roszczeń do ziem moskiewskich, sięgających aż do Morza Białego i wybrzeży Arktyki. Szwecja we wspomnianym okresie, przejawiała aspiracje do kontrolowania moskiewskiego handlu, wiodącego przez Zatokę Fińską i Arktykę. Jednym z celów szwedzkiej polityki morskiej było przejęcie portów fińskich i arktycznych (w tym również uchwycenie portu w Archangielsku). Według szwedzkich założeń, kontrola i podbój północnych szlaków handlowych miała być niezbędna do zabezpieczenia i uzupełnienia zdobyczy bałtyckich, które były podporządkowane szwedzkim celom gospodarczym. Wszak Szwedom udało się zdobyć i zająć Nowogród (1611) i również usiłowali przejąć terytorialnie wybrzeże Morza Białego i miasta: Narwę, Psków i Archangielsk. Jednak na jesieni 1615 r. przystąpiono do negocjacji pokojowych, zmierzających do wygaszenia konfliktu szwedzko-moskiewskiego, a tym samym zapobieżenia realizacji szwedzkich celów politycznych. Domniemam, że podczas rokowań pokojwych, angielscy mediatorzy skutecznie wyperswadowali stronie szwedzkiej dalsze dążenia do podporządkowania północy - kosztem nabytków na południu.

Zgadzam się z Panem, że porty bałtyckie były otwarte przez więcej miesięcy w roku, znacznie bliżej Wielkiej Brytanii i pod względem nawigacyjnym nie nastręczały niebezpieczeństw niźli port w Archangielsku. 

Jednakże Archangielsk był kluczowy w przypadku utraty kontroli przez Moskwę (Kompanię) jedynej bramy na zachód, czyli portów bałtyckich. W obliczu wojen morskich z Niderlandami w koloniach i na morzu stawał się wręcz niezbędny, albowiem wówczas Holendrzy kontrolowali przejścia morskie do Bałtyku i tym samym odcinali zaopatrzenie dla marynarki wojennej (tym bardziej, że Holendrzy w połowie XVII wieku w istocie zdominowali działalność handlową na Bałtyku). Zresztą miało to swój wyraz kiedy w obliczu nadchodzącej wojny, uwidoczniła się angielska zależność od dostaw z Moskowii przez port w Archangielsku konopi, drewna i potażu dla potrzeb angielskiej marynarki wojennej. W zachowanej korespondencji Karola II znajduje się instrukcja z 1665 r., podług której dostawy dla marynarki wojennej - takie jak maszty i smoła - miały być sprzedawane tylko i wyłącznie Anglikom, zaś ich zakup w Archangielsku przez Holendrów miał być zabroniony.