Spróbujemy dziś udowodnić łatwą bardzo do udowodnienia tezę – jedynym politykiem w Polsce jest Jarosław Kaczyński. To jest banał, ale warto go opisać, albowiem bez opisu zjawiska nie istnieją. Nie, jak chcą różni mędrcy, mówiący, że tylko nazwy nam pozostały. Bo nie o nazwę w istocie chodzi. Sama nazwa nie wystarczy. Musi być opis, a my tutaj zajmujemy się właśnie tworzeniem takich opisów. To samo czynią wszyscy dookoła z mniejszym lub większym skutkiem. Jarosław Kaczyński jest jedynym politykiem w Polsce, albowiem on chce być politykiem i z tego co można się zorientować zawsze chciał nim być. Trudno wskazać moment kiedy prezes zorientował się, na czym polega prawdziwa polityka, ale taki moment z pewnością był. Wcześniej Jarosław Kaczyński, podobnie jak wszyscy ludzie traktujący serio swoje powołanie, żył złudzeniami, miał jednak pewność, kim chce być. Miał też jakieś wyobrażenie na temat polityki i je realizował. Później jednak, a było to na pewno przed 10 kwietnia 2010 roku, dowiedział się czym polityka jest naprawdę. Nie wiem co takiego się stało, ale jak kiedyś zdarzy Wam się rozmawiać z Jarosławem Kaczyńskim, zapytajcie go o to. 10 kwietnia 2010 był zaskoczeniem dla wszystkich w Polsce, albowiem nie sądziliśmy, że traktują nas, a szczególnie naszych polityków tak serio, ale właśnie wtedy my dowiedzieliśmy się czym jest polityka. Cechą wyróżniającą Jarosława Kaczyńskiego spośród innych ludzi nazywających siebie niesłusznie politykami, jest pewien szczególny brak wrażliwości. Prezes nie zabiega o popularność, Internet jest pełen jego głupkowatych zdjęć, nagrań, na których słychać jego okropny skrzeczący głos i filmów, gdzie porusza się dziwacznie i śmiesznie. Wszystko to Jarosławowi Kaczyńskiemu, pardon, zwisa. Być może kiedyś miały te elementy dlań jakieś znaczenie, ale dziś już nie mają żadnego. I po tym także poznajemy, że jest on politykiem. Wczorajszy wywiad, udzielony gazecie Karnowskich wskazuje, że Jarosław Kaczyński nie demaskuje się niepotrzebnie i przedwcześnie, jak czynią ludzie, którzy coś zauważą, albo pewni są jakiejś intuicji i muszą o niej natychmiast opowiedzieć, najlepiej w mediach. Komunikaty Jarosława Kaczyńskiego są raczej nudne, przewidywalne i spóźnione. Już wszyscy wcześniej dostrzegli to, o czym opowiada prezes i teraz są zdziwieni, że on się dopiero obudził. No, ale to on podejmuje decyzje i żeby dotrzeć do tego miejsca, gdzie jest wajcha decyzji, przeszedł długą drogę. On także bierze za decyzje odpowiedzialność. Reszta chce po prostu zwrócić na siebie uwagę i dokonać jednej z wielu demaskacji, te zaś mają zwykle charakter propagandowy lub rozrywkowy.

Kim chcą być politycy w Polsce i dlaczego nie mogą być tacy jak Jarosław Kaczyński? Odpowiedź na to pytanie jest banalna, ludzie mieniący się politykami, chcą mieć przede wszystkim gwarancje bezpieczeństwa i wynagrodzenia do końca życia. Ich obecność w polityce nie oznacza, że oni o czymś decydują, jak prezes. Oni są tam, albowiem zostali w sejmie lub jednym z ministerstw umieszczeni, przez jakąś organizację, która ma swoją siedzibę poza granicami Polski. Ich aktywność musi być więc, siłą rzeczy, ograniczona poprzez statut tej organizacji. W przypadku prezesa jest odwrotnie – to on ogranicza swoich podwładnych i decyduje co można mówić i robić. Cała reszta nie ma tego komfortu. A skoro, tak ludzie ci muszą markować działania i tworzyć pozory, które upewnią wyborców, że mają do czynienia z politykami.

I tak, politycy w Polsce chcą być: artystami estradowymi, gwiazdorami filmowymi, Henrykiem Sienkiewiczem, sławnymi piłkarzami, złodziejami, a poseł Czarnecki, takie mam wrażenie, być może mylne, chce być kosmonautą. Ze znamionującą bowiem stan nieważkości lekkością przenosi się z miejsca na miejsce.

Żaden polski polityk, wliczając w to premiera i prezydenta, nie chce być tak naprawdę politykiem. Być może należałoby dopisać – na razie nie chce – w przypadku tych dwóch. Nie wiemy bowiem, jak rozwinie się sytuacja, a niebawem może się okazać, że niektórzy politycy zostaną przez okoliczności osadzeni ostatecznie w rolach, które teraz odgrywają i powrotu do tak zwanego normalnego życia już nie będzie. Taki los, moim zdaniem, czeka premiera, bo z prezydentem może być różnie.

Jestem przekonany co do tego, że najbardziej nie chcą być politykami, ci którzy najwięcej udzielają się w mediach i w czasie posiedzeń różnych parlamentów. Na przykład Patryk Jaki. O robi dobre wrażenie, stara się i ma potencjał, ale obawiam się, że zostanie ów potencjał zauważony przez niewłaściwe osoby i Patryk Jaki będzie politykiem malowanym, albowiem przegapi moment, w którym człowiek orientuje się czym jest prawdziwa polityka. Podobnie jest z innymi, którzy swoje polityczne pomysły omawiają na twitterze i w artykułach prasowych. A gdzie mają omawiać? – zapyta ktoś. Na zamkniętych posiedzeniach najlepiej. Polityka bowiem to sztuka cierpliwości. I wierzcie mi, że nie ma nic przeciwko wystąpieniom Jakiego w PE, nawet mi się podobają, chcą tylko wskazać, że tą drogą, nie dojdzie on do prawdziwej polityki. Podobnie będzie z Dominikiem Tarczyńskim, który – przyznajmy – bardzo się wyrobił od czasów kiedy wrzucał do sieci zdjęcia swoich stóp, siedząc w jacuzzi. No, ale to wyrobienie zawdzięcza chyba raczej prezesowi. Czy ludzie ci zostaną politykami? Nie, oni mają jedynie szansę na stworzenie w Polsce jakichś podstaw funkcjonowania polityków przyszłości, na zasadach, które nie są zasadami jawnie gangsterskimi lub agenturalnymi. No, ale to chyba wszystko. Być może niebawem ujawni się w Polsce jakiś inny niż Jarosław Kaczyński polityk, ale na razie nic tego nie zapowiada. Mamy za to ludzi, którzy pozują na polityków posługując się gadżetami z lamusa, czyli udają kogoś kim nigdy nie byli i nie będą. I to jest cała Konfederacja oraz jej naśladowcy poza sejmem. Nie ma takiej bredni, której by nie powtórzyli, żeby zaistnieć i nie ma takiego fikołka, którego by nie wykonali w tym samym celu. Cel ten zaś to otrzymywanie poselskiej emerytury. Innego nie ma. Nie wiem czy wiecie, ale największy wolnościowiec, prawicowiec i piewca gospodarczego indywidualizmu, poseł Mikke, wystąpił w programie syna posłanki Nowickiej, jawnego komunisty. Koło się zamknęło. Czy ktoś to zauważył? Nie, bo prócz wskazań nie ma opisu tej wizyty, jej ukrytych sensów i jawnej hucpy. Bez opisu zaś nic nie istnieje.

Już prawie mamy pieniądze na wynajęcie mieszkania na pół roku, dla Julii, Władysławy i Ani, w czwartek finalizujemy umowę. Potem zaś będziemy zbierać na drugie pół roku.

Link do zrzutki jest tutaj:

 

https://zrzutka.pl/g6kscy

 

Jeśli ktoś chce pomóc, ale nie podoba mu się zrzutka, niech wpłaci pieniądze na konto Władysławy z dopiskiem, że to na wynajem mieszkania. Proszę nic nie wpłacać na moje konto, na które zbieraliśmy fundusze poprzednio.

 

Władysława Rakowska

98 1020 1055 0000 9902 0529 0566

 

 

Aha, w Grodzisku Mazowieckim, przy deptaku była do niedawna sławna szkoła nauczająca angielskiego – The Tree House – prowadzona przez naszych znajomych – Sarę i Patricka. Właśnie ją zamknęli i wyjeżdżają. Na budynku szkoły widzi taki banner podświetlany. Jest do wzięcia za niewielką sumę, ale trzeba po niego przyjechać i go sobie zdjąć. Jakby ktoś miał ochotę służę namiarami na właścicieli.

 

 

---

tagi: polityka  polska  kaczyński 

	gabriel-maciejewski
	9 sierpnia 2022 08:24

31     3485    19 zaloguj sie by polubić