Książki pod tytułem „I ty zostaniesz Indianinem” nie przeczytałem nigdy i pewnie już nie przeczytam. Kolega kiedyś proponował mi, żebym został Indianinem to on mi załatwi naturalizację w plemieniu Blackfeet, bo ma znajomości w jednym takim rezerwacie w Montanie, ale jakoś się to rozeszło po kościach. Może się jeszcze kiedyś zdarzy. W każdym razie w tańcu słońca uczestniczyć nie zamierzam. Dziś zaś chciałem porozmawiać o dobrych i złych wzorach, czyli o tak zwanych formatach i ich wykorzystywaniu z pożytkiem dla siebie i innych. Okazja jest niezła, bo Stanisław Michalkiewicz wydał w wydawnictwie Capital Book nową książkę – Niemcy, Żydzi i folksdojcze a na spotkaniu promocyjnym szef wydawnictwa ujawnił, że otwiera nowy projekt. Będzie to kanał internetowej telewizji poświęcony historii. Nawet pokazano zajawkę tego programu. O proszę, możecie sobie obejrzeć, leci od mniej więcej 8 minuty https://www.youtube.com/watch?v=e8WXUxD3mS8 Z zaciekawieniem czekam na to jak się projekt rozwinie, a przede wszystkim kiedy się ujawni w pełnej krasie. Już dziś mam jednak pewne uwagi. Mam nadzieję, że koledzy z Capital Book nie wezmą mi ich za złe. Program z tego co widać robiony jest „na Wołoszańskiego” tyle tylko, że pan Kornaś nie jest Wołoszańskim. Tamte programy, zalatywały taniochą, ale największą atrakcją był w nich właśnie prowadzący. Potrafił on stworzyć takie wrażenie, że wszystkim zdawało się iż uczestniczą w widowisku za grube pieniądze, a w dodatku odsłaniającym sprawy tak trudne i tajemnicze, że produkcja złota z wody deszczowej to przy tym kaszka z mleczkiem. Pan Wołoszański odniósł niekwestionowany sukces, ale jego formuła się wyczerpała, albowiem związana była na sztywno z nim samym. Człowiek zaś się starzeje i przyplątują się do niego różne ograniczenia. To ważna nauka dla nas wszystkich. Jasne staje się bowiem, że nie można raczej forsować takich formatów, w których główną atrakcją jest prowadzący. To jest rzecz trudna, być może niewykonalna, a sukces takiego przedsięwzięcia zależy od tego czy główny bohater ładnie się starzeje. Panu Kornasiowi do starości jeszcze daleko, miejmy więc nadzieję, że jako prowadzący program, jak to mówią „się wyrobi”. Tak jak napisałem, Bogusław Wołoszański swoją postawą, zasłaniał biedę programu, który prowadził, a wręcz czynił z niej walor. I to się szalenie podobało. Była jeszcze jedna kwestia – to był teatr jednego aktora. Nie było tam żadnych gości, o ile pamiętam tylko głos, archiwalia i czarna skórzana kurtka. Koledzy z Capital Book postawili na inną nieco formułę, co dobrze o nich świadczy. Są po prostu świadomi ograniczeń. Myślę, jednak że trzeba popracować nad scenografią, papiery leżące na stole i warszawskie plenery z autobusami sunącymi Alejami Ujazdowskimi to jest pomysł średni. Myślę, że bez fachowców od scenografii się nie obejdzie. No, ale to jak rozumiem pieśń przyszłości. Na razie trzeba zacząć to produkować i ucząc się mozolnie na błędach dojść do jakiegoś sukcesu, czego wydawnictwu Capital Book szczerze życzę.

Od jakiegoś czasu dyskutujemy tu o dobrych wzorach i sposobach korzystania z nich. To jest ważna kwestia, albowiem poprzez umiejętność wynajdowania, adaptowania i modyfikowania dobrych wzorów oszczędzamy czas, pieniądze i zbliżamy się do sukcesu. Oczywiście można także wypracowywać metody działań samemu, nic nie stoi na przeszkodzie, myślę, że należy te działania podejmować równolegle. Tak się niestety składa, że – jeśli idzie o tak zwaną popularyzację historii na wizji – w Polsce nie ma żadnych wzorów. Moim zdaniem wynika to wprost z zafałszowania narracji i kategorycznych zakazów ujawniania prawdy. Stąd między innymi wziął się sukces Wołoszańskiego, który historię „odkłamywał”. Nie wiem o czym będzie dokładnie pierwszy program wydawnictwa Capital Book, ale padło w tej zajawce zdanie „ratowanie Żydów w powstaniu warszawskim”. To ciekawe, ale mam nadzieję, że nie będzie to program zbyt kokieteryjny, który udowadniał będzie – całkowicie niepotrzebnie – że Polacy to jednak Żydów ratowali a nie mordowali. Proszę Państwa jeśli nie mamy dojścia do globalnych kanałów dystrybucji propagandy, możemy sobie takie dyrdymały opowiadać w nieskończoność. Nikogo to nie zainteresuje, a my zostaniemy uznani za przestępców, którzy na siłę chcą wybielić swoje brudne czyny. No, ale poczekajmy, jak to będzie. Nie ma, powiadam, żadnych dobrych wzorów. Program Dariusza Baliszewskiego emitowany niegdyś w telewizji, to był jeden skandal. Pan Baliszewski pokazuje się jeszcze co jakiś czas to tu, to tam, i uchodzi za autorytet. Nie chce mi się przypominać pogadanek historycznych z czasów PRL, bo już kiedyś o nich pisałem, ale to jest pewna tradycja. Ci którzy pamiętają program „Świadkowie” wiedzą o czym mówię. Jak ulał pasowało do niego powiedzenie – kłamie jak naoczny świadek. Kłopot z popularyzacją treści ważnych polega właśnie na tym, by się uwolnić od tej formuły, a to znaczy wprost – by się uwolnić od kłamstwa. Żeby to zrobić, jestem o tym przekonany, potrzebne jest jakieś mocne wejście. Jakiś huk, łomot i tąpnięcie, z którego powoli, powoli zacznie wyłaniać się nowa formuła telewizyjnych programów popularyzujących historię. To się nie stanie zaraz, ale na pewno się stanie. Nie wierzę, że może do jakiejkolwiek zmiany w tym formacie dojść inaczej. Na pewno nic nie uzyskamy poprzez kokieterię i naśladownictwo. Myślę też, że nie da się tej formuły zmontować. Ona musi przyjść, musi się pojawić po prostu. Na razie wszyscy jesteśmy w fazie prób. Bardzo dobrze, że Capital Book uruchomił ten kanał, dobrze by było, żeby powstały jeszcze ze dwa podobne. Dzieje się bowiem tak, że suma prób, nawet nieudanych, nawet trochę kulawych, sztukowanych i krzywych, doprowadza nas w końcu do rozwiązań dobrych, skutecznych i atrakcyjnych. Kłopot polega na tym, że trzeba zacząć od prawdy. A jej mówienie nigdy nie jest łatwe. Szczególnie przed kamerą. Poza tym pokusa, by złagodzić przekaz i wprząc go w promocję książek, jest nie do zwalczenia. Ja jej przynajmniej zwalczyć nie potrafię. Może kolegom z Capital Book się uda. U nas na www.prawygornyrog.pl będzie dziś pogadanka o książce księdza Krzysztofa Irka poświęconej biskupowi Zygmuntowi Łozińskiemu. Zapraszam.

 

Teraz mała uwaga do wszystkich, którzy tu dzwonią w celu zamówienia książek za pobraniem. Proszę Państwa weźcie pod uwagę to, że ja tu nie mam w zasadzie zasięgu i jest mi dość trudno rozmawiać, a także zapisywać te wasze zamówienia. Proszę więc byście je przysyłali na adres mailowy [email protected]

---

tagi: książki  historia  telewizja  sukces  popularyzacja 

	gabriel-maciejewski
	5 lipca 2018 10:34

16     2591    7 zaloguj sie by polubić