Bardzo przepraszam, że nie komentuję tak frapujących wątków, jak te poruszane pod moim ostatnim tekstem, ale sprawa z komiksem Sacco do Roma, schłodziła mój zapał na długo. Zawiozłem wczoraj książki na targi, które zaczynają się dzisiaj, o 10.00 – a ja ciągle siedzę w biurze – i przejrzałem ofertę. To jest dramat. Patrząc po tytułach, okładkach i sposobie prezentacji poszczególnych pozycji, wszyscy autorzy i wydawcy usiłują odnaleźć tak zwany żelazny target, który będzie na tyle sfanatyzowany, że nie pytając o nic, wyda pieniądze widząc na okładce słowo klucz. Tych słów kluczy jest kilka, najważniejsze z nich to „tajemnica” i „templariusze”. Zbigniew Nienacki triumfuje zza grobu. Nie wiem jak to jest, ale wszyscy przecież widzą dokładnie, że unifikacja oferty nie prowadzi do niczego dobrego, bo wszędzie jest to samo. Jak nie męczeństwo narodu, to tajemnice templariuszy i w zasadzie tyle, nic więcej wydusić się z rynku nie da. No, jeśli nie liczyć zagrań politycznych, takich jak omawiane tu wczoraj, czyli kłótni prawicowych dziennikarzy i autorów o to, kto jest ładniejszy, wdzięczniej się uśmiecha i mówi lepszą prawdę. Nie mam do tego słów. Zastanawiam się, czy czasem nie wycofać się z tych targów w przyszłym roku, bo to jest przecież obłęd. Dorośli ludzie wierzą w to, że cały naród może być jednolicie partyjny. To znaczy jacyś cyngle będą decydować czy mamy czytać Sumlińskiego, czy innego jakiegoś miśka. A jak nam przyjdzie ochota nie czytać w ogóle to przyleci dron nad nasze obejście sprawdzi, że nie czytamy i będzie mandat. Jasno widzimy, jak wielkim błędem była powszechna edukacja. Zbieramy dziś zatrute owoce tego siewu i nie możemy nic zrobić. Nie możemy albowiem każdy emerytowany w wieku 36 lat trep czy stójkowy musi, podkreślam musi, być pisarzem. Być może oni wszyscy chodzą na jakąś terapię i tam im psycholog mówi, że mają spisywać swoje przeżycia, to im się poprawi, nie wiem. Oni zaś są przekonani, że to co widzieli wstrząśnie ludźmi tak mocno, że się rozpłaczą. I w żaden sposób nie da się im wyjaśnić, że to tak nie działa, a jak ktoś będzie próbował takiej sztuki, to mu pogrożą palcem i powiedzą – oj bo się pogniewamy.

Pisałem już o tym, ale jeszcze powtórzę. Podszedł do mnie kiedyś w Szczecinie pan, który był kapitanem statku przetwórni pływającego gdzieś, hen, po północnych wodach. Zaczął mi opowiadać o tym, jak wygląda życie na takim statku i jakie niebezpieczeństwa czyhają na ludzi, którzy łowią duże ilości ryb w zimnych morzach. Dodał też, że gdyby to spisał to, ho, ho, ho….Próbowałem mu wyjaśnić, że jednak nie, że nie ho, ho, ho, bo na czym innym polega pisanie. Nie wierzył. Po pół godzinie zamilkł, albowiem dokładnie tyle czasu zajęło mu streszczenie wszystkich przygód ze statku przetwórni. I tak jest ze wszystkimi, którzy biorą udział w dynamicznych przygodach. Nie mają czasu rozejrzeć się wokół i kończą swoją gawędę jakąś, pardon, przedwczesną ejakulacją. A potem mają pretensje do całego świata, a najwięcej do czytelników, którzy nie zrozumieli ich głębokiego przesłania.

Z Sumlińskim jest inaczej, bo jemu ktoś przepisuje te książki, on zaś wstawia swoje nazwisko na górze i załatwione. Treść jest podobna do prozy McLeana, ale co to ma za znaczenie, dla prawdziwych patriotów przekonanych, że dzięki Sumlińskiemu zapuszkowali Komorowskiego. Są tacy, którzy w to wierzą, naprawdę. Myślą, że Komorowski siedzi, a niebawem posadzą Tuska, a wszystko to zasługa pana Wojtka.

Wczoraj Bartek powiedział mi, że doszło do jakiejś awantury pomiędzy Sumlińskim, a Somerem i Pińskim, którzy oskarżyli pana Wojtka o zagrania nieuczciwe. A on ponoć zachował się jak łapsy w książce „Piękni dwudziestoletni” Marka Hłaski, powiedział do nich – oj, bo się pogniewamy….

Jeśli dołożymy do tego występ Grzegorza Brauna, którzy przyleciał specjalnie z Rzeszowa na spotkanie z tym Sumlińskim, to widzimy, że sprawa wygląda poważnie. Oni wszyscy za chwilę wezmą się za łby, a jak już się dobrze wytarmoszą, zaczną szukać winnego wszystkich swoich klęsk. No, bo przecież żaden z nich nie ponosi żadnej winy. Oni są czyści i święci jak pierwsze kochanie, oni chcieli tylko opanować duży kawał rynku i uwiarygodnić się na tym rynku poprzez różne dynamiczne zagrywki. Nie wiem co powiedzieć...taka myśl mi przychodzi do głowy, taki schemat – widnokrąg zamknięty dwoma medycznymi pojęcia mi: eiaculatio precox i dementia precox, pomiędzy nimi zaś szczera, nie wypełniona niczym pustka.

Ludzie, musicie powoli i uczciwie pracować, a nie wszczynać awantury, dopiero wtedy możecie myśleć o zbudowaniu wokół swoich treści jakiegoś rynku. Przepraszam, że głoszę takie oczywistości, ale to niestety tak jest i nic się z tym nie da zrobić. Żadne gwarancje na sukces, czy to rynkowe i czy to resortowe nie istnieją. Pycha zaś kroczy przed upadkiem.

Jadę na te targi, choć sensu to wielkiego nie ma.

---

tagi: rynek  prawica  targi  książka  sukces  sumliński 

	gabriel-maciejewski
	28 listopada 2019 09:08

19     3496    16 zaloguj sie by polubić