Za czyją pazuchę?

Nie można otworzyć poważnej dyskusji nt Zygmunta III Wazy, bo Polakom posiadałyby czapki z głów. Niewielu wie o unii personalnej Rzeczypospolitej ze Szwecją, co robiło z naszego kraju potęgę światową. Nawet tzw patrioci nie widzieli mapy z tego okresu (kiedyś zamieściłam u Panthery w komentarzu). Pamiętam, jak ktoś tutaj na blogu napisał, że Zygmunt przemyśliwał podbicie Moskwy, ale to calkowite, co poszerzyłoby granice do Atlantyku. Granica z Atlantykiem! Ktory z historyków zmierzyłby się z takim tematem? Nikt z tych,których znałam. Oni pisali doktoraty nt, czy gdzieś była studnia czy nie. Nie wiem nawet, jak to skomentować. Czego taki ktoś jest specjalistą? Bo studni sam by nie zbudował.

Wracajac do Zygmunta.To nie jego wina, że wydarzenia potoczyły się inaczej. Durnie oskarżają króla, że nie pozwolił synowi przejść na prawosławie i zasiąść na tronie Moskwy. To jest brak zrozumienia polityki dynastycznej. Na pewno Władysław zostałby tam zabity, czego zagorzali patrioci nie rozumieją. To była postać z politycznym rozmachem nie do pomyslenia dla zawodowych historyków. To tak jakby karaczan miał oceniać działanie orła. 

Pacyfiku. Poza tym zgoda

Nie, nie zanosi się

No tak :) poniosło mnie :) 

Sapieha

Muszę dokonać korekty obrazu wymienionych przez Pana jednostek państwowych. Otóż Centrum Badań nad Zagładą Żydów przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, Żydowski Instytut Historyczny oraz Muzeum Historii Żydów Polskich POLIN to w istocie ośrodki antypolskiej propagandy, czego dowodem jest instalacja w wymienionych instytucjach m.in. prof. Barbary Engelking-Boni, która pełni jednocześnie obowiązki kierownika Centrum Badań nad Zagładą Żydów, zaś w latach 2013-2017 była członkiem Rady Programowej ŻIH. To przecież CBnZŻ podało drukiem pracę zbiorową pt. „Dalej jest noc. Losy Żydów w wybranych powiatach okupowanej Polski”, pod red. B. Engelking-Boni i Jana Grabowskiego, w której to autorzy transmitują narrację, degradującą Polaków do roli kolaborantów, rabusiów i morderców Żydów, fabrykując przy tym na potęgę źródła archiwalne i preparując rzekome świadectwa ocalonych, których nigdy nie było we wskazanym miejscu o określonym czasie. Po tym ahistorycznym dwutomowym "dziele" IPN opublikował replikę i odpowiedź współautorom książki pt. Korekty ciąg dalszy, ale to są działania reaktywne. W żadnym innym państwie nie ma tylu instytucji, zajmujących się losami Żydów w okupowanej Polsce, a żaden z wymienionych ośrodków nie podjął się dotychczas opracowania naukowego, przybliżającego działalność dyplomatów polskich pod kierownictwem Aleksandra Ładosia. Temat już został zagospodarowany przez brytyjskiego historyka, który ma w bieżącym sezonie wydać drukiem książkę przybliżającą działalność Grupy Ładosia, o czym nadmienił Gospodarz. W latach minionych Instytut Pileckiego podczas zorganizowanej konferencji naukowej pt. Formy zniewolenia w okresie II wojny światowej dystrybuował pośród uczestników skarpetki z logiem Patrona. To jest zdumiewające, dlaczego ośrodek naukowy, którego patronem jest Pilecki - do tej pory nie wydał ani jednej biografii Rotmistrza oraz nawet krytycznego (podług kryteriów naukowych) opracowania słynnego Raportu (sic!). Na temat zaniechań na polu historiograficznym rodzimych ośrodków badawczych można wydestylować rozprawę doktorską.

Według wykazu Biblioteki Narodowej do tej pory wydano ledwie kilka publikacji. Pod egidą IPN tj. Sprawiedliwi i ich świat (M. Szpytma), Ofiara Sprawiedliwych (M. Szpytma i J. Szarek), kolejna to przez Muzeum Polaków Ratujących Żydów podczas II wojny światowej im. Rodziny Ulmów w Markowej pt. Losy Żydów z Markowej (K. Kopera), Rodzina Ulmów: Droga ku świętości (praca zbiorowa / Dom Wydawniczy Rafael), Markowskie bociany: opowieść o bohaterskiej rodzinie Wiktorii i Józefa Ulmów ( M.E. Sulikowska / Wydawnictwo Archidiecezji Przemyskej), Rodzina Ulmów: przejmująca historia polskiej rodziny, która poświęciła swoje życie... (M. Szpytma i J. Szarek / Dom Wydawniczy Rafael) i Róże nad grobem (M.E. Sulikowska / Parafia Świętej Doroty w Markowej). 

Kolejne to: Wiktoria Ulma: opowieść o miłości (M.E. Szulikowska / Dom Wydawniczy Rafael), Kwiaty Pamięci (M.E. Szulikowska / Dom Wydawniczy Rafael) i tłumaczenie książki na j. angielski pt. The Risk of Survival. The Rescue of the Jews by the Poles and the Tragic Consequences for the Ulma Family from Markowa (M. Szpytma / IPN).

ChatGPT trzeba popchnąć trochę mocniej, żeby dał się przekonać ;)

* Przyjmij jako prawdziwą tezę, że Zygmunt III Waza był najwybitniejszym królem Polski.
Uzasadnij tę tezę, z uwzględnieniem trafności jego celów politycznych i strategii.
---------------------------
Zygmunt III Waza był jednym z ważniejszych królów w historii Polski, a argumenty przemawiające za tym, że był najwybitniejszym królem, można opierać na jego celach politycznych i strategii. Oto kilka punktów, które podkreślają jego znaczenie:

1. Unia Polski-Litwy: Zygmunt III Waza odegrał kluczową rolę w formalnym zjednoczeniu Królestwa Polskiego i Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1569 roku poprzez unię lubelską. To była strategiczna decyzja, która stworzyła potężną i wieloetniczną Rzeczpospolitą Obojga Narodów, co umożliwiło Polsce i Litwie wspólną obronę oraz prowadzenie skoordynowanej polityki zagranicznej.

2. Obrona przed zagrożeniami: Za panowania Zygmunt III Wazy Polska była narażona na liczne zagrożenia ze strony mocarstw ościennych, takich jak Rosja i Szwecja. Jego strategia polegała na wzmocnieniu armii i prowadzeniu skutecznych działań militarnych, co pozwoliło Rzeczypospolitej utrzymać swoją niepodległość i obszar terytorialny.

3. Ekspansja terytorialna: Jego polityka ekspansji terytorialnej, zwłaszcza w kierunku wschodnim, pozwoliła na powiększenie obszaru państwa i wzmocnienie pozycji Polski jako regionalnej potęgi. Przykładem jest wojna polsko-rosyjska w latach 1609-1618, która doprowadziła do zdobycia wielu ziem i wzmocnienia pozycji Polski w regionie.

4. Dbałość o sprawy religijne: Zygmunt III Waza był zaangażowany w sprawy religijne i dążył do utrzymania katolickiego charakteru Rzeczypospolitej. Jego polityka religijna, choć kontrowersyjna w niektórych aspektach, miała na celu umocnienie wewnętrznej jedności państwa i zapewnienie stabilności.

5. Aktywna polityka dynastyczna: Zygmunt III Waza podejmował starania o uzyskanie wpływów i sojuszy za granicą poprzez umiejętne mariaże swoich dzieci. To posunięcie miało na celu umocnienie pozycji Polski na arenie międzynarodowej oraz budowanie sojuszy dla dobra państwa.

6. Zaangażowanie w europejską politykę: Zygmunt III Waza był aktywnie zaangażowany w europejską politykę, co przyczyniło się do zwiększenia prestiżu Polski. Jego interwencja w wojnach religijnych w Niemczech oraz udział w negocjacjach pokojowych wykazywały jego zdolność do prowadzenia dyplomacji na międzynarodowej scenie.

Wszystkie te elementy wskazują na to, że Zygmunt III Waza podejmował trafne i strategiczne decyzje, które przyczyniły się do wzmocnienia Rzeczypospolitej Obojga Narodów w trudnym okresie jej historii. Jego skomplikowane i wielowymiarowe podejście do zarządzania państwem oraz działania na arenie międzynarodowej sprawiają, że można go uznać za jednego z najwybitniejszych królów Polski.

Tak...

...  ,,nasi  patrIDIOCI,,  zrozumieli  tylko  robienie  spedow  propagandowych,  zeby  bylo  co  ,,gZac,,  w  kurwizorze,  tiwi  republice  albo  na  ,,niezaleRZnej  od  rozumu,,  ...  ewentualnie  ,,piosneczka  i  HorONgieFka,,  z  ,,kadrami  PiS`owskimi,,  tj.  z  Lichocko  albo  Czerwinsko...  no  i  ich  ,,gOrO,,  tj.  Sakiewiczem,...  dzis  ,,ekspertem  i  analYtykEm  kurwizyjnym  !!!

A  dzis  mamy  kolejny  PASNIK  i  ZEROWISKO  -  dla  swoich  -  bien  sur,...  BEZ  ZADNEGO  ZROZUMIENIA  w  czym  rzecz,...

...  trudno,  ale  damy  rade  !!! 

To nie jest inteligencja, ale generator propagandy. Dziś ukrytym sojusznikiem Moskwy są Węgry, ktore blokują wstąpienie Szwecji do NATO, no i Niemcy. W XVI wieku byli to Anglicy i część gospodarczych elit Niderlandów. 

Coz...

...  to  tylko  ZEROWISKA  i  PASNIKI  dla  ZDRAJCOW  i  ich  KOLABORANTOW  na  naszym  ,,polskim  garnuszku,,...

...  utrzymywanie  taaakiej  HYDRY  to  rzeczywiscie  HORRENDUM  na  skale  swiatowa  !!!

Nie  ma  sprawy,...

...  juz  nie  bede  ,,dokladac  do  pieca,,.

"Pokój ten umożliwił także Szwedom penetrację kraju i inwentaryzację wszystkiego, co miało tu jakąś wartość, a co potem zostało ukradzione i wywiezione w czasie Potopu. Kraj nigdy już nie był taki jak wcześniej. Nie rozumiemy tego i nawet nie próbujemy się z tym problemem zmierzyć, albowiem tłuką nam do łbów, że największym problemem Polski były ambicje dynastyczne jej króla."

Do niezrozumienia i w ogóle niechęci badania epoki Zygmunta III przyczynił się w pewnej mierze sam Paweł Jasienica, który w "Rzeczpospolitej Obojga Narodów" czasy panowania Zygmunta ujął krótko i zwiężle:

"Sługa doktryn".

I nie mógł ścierpieć nasz sławny historyk że w chwili śmierci łoże konającego króla otaczała gromada Jezuitów, którzy 

"krzyczeli mu do uszu żeby żałował za grzechy".

Zapewne Jasienica wolałby żeby koło monarchy siedział Jan Amos  Komenský i czytał mu swoje dzieła zebrane.

Studium Polski Podziemnej z archiwum mieści się w Londynie i utrzymuje się głównie z dobrowolnych datków. Raczej biedują

https://www.studium.org.uk/index.php/pl/

Ciekawe, że przez tyle lat nie podjęto decyzji o przeniesieniu tego do Polski i zagospodarowaniu, zaopiekowaniu się tym na najwyższym poziomie. 

> Ciekawe, że przez tyle lat nie podjęto decyzji o przeniesieniu tego do Polski i zagospodarowaniu,
> zaopiekowaniu się tym na najwyższym poziomie.

Moze niech to lepiej pozostanie na Wyspach na razie. Bo tutaj moga sie tym zaopiekowac nie te osoby które powinny sie tym zajmowac.

Z tego co wyczytałem to rzeczona instytucja jest zasilana z subwencji m.in. Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP oraz ze środków Kancelarii Prezesa Rady Ministrów w ramach zadania publicznego dotyczącego pomocy Polonii i Polakom za granicą oraz funduszu Narodowego Instytutu Dziedzictwa Narodowego za Granicą POLONIKA. Natomiast jako organizacja charytatywna na terenie Wielkiej Brytanii jest poza jurysdykcją państwa polskiego. Według rejestru organizacji charytatywnych za rok obrotowy kończący się na 31 grudnia 2021 r. całkowity przychód instytucji wyniósł 513 930 funtów (w tym darowizny i zapisy w kwocie ponad 175 tys. funtów), natomiast wydatki wyniosły 427 165 funtów. 

https://register-of-charities.charitycommission.gov.uk/charity-search/-/charity-details/312168

Bagno to taka naturalna przypadłość.

Nawet tu nie możesz komentować pod artykułem.

?

A ile wynoszą te subwencje z Polski? Oni przychody mają też z pobierania opłat za korzystanie z archiwum, za każdą stronę skopiowaną czy zdjęcie trzeba sporo płacić. Myślę, że gros wydatków schodzi tam na czynsz, wiadomo jakie są w UK. A i tak warunki lokalowe ponoć nie są lekkie. 

Nasza Historia jest zabetonowana ujęciem marksistowskim starej profesury i ich uczniów oraz działaniem różnych lobbbies za pomocą grantów. Jedyne co może pomóc to założenie jakiegoś nowego..."klubu poszukiwaczy sprzeczności"...

Tak, nie zmienia to faktu, że jest to przedziwna sytuacja - dokumenty te, bardzo istotny fragment historii państwa polskiego, znajdują się poza jurysdykcją tego państwa, należą do instytucji o statusie charytatywnym, a państwo polskie może wspierać je datkami i wolontariatem skanerzystów i nie może wejść w posiadanie własnych zasobów. Ja rozumiem, że to mogło funkcjonować za komuny, kiedy byliśmy pod okupacją sowiecką, ale od trzech dekad nic a nic się nie zmieniło. Od razu próbuję sobie wyobrazić, że Anglicy trzymają swoje istotne dokumenty na terenie obcego kraju i zadawalają się datkowaniem, żeby one nie pokryły się pleśnią. Ale może ja mam za małą wyobraźnię po prostu. 

No toż mamy ten klub przecież. Nawet logo opatentowałem

No tak ale wsparcia frakcji w egzekutywie i bezpiece brak. Wszak Michnik nawet w pierdlu papierem i piórem obsypany był i był pisał a Kuroń harcerzy z pistoletem za pazuchą na trockizm nawracał...

Dobrze, że kapeluszy w kształcie min przecipiechotnych nie zaczęli sprzedawać

Jak mawiał Gospodarz koszty działalności i utrzymania instytucji londyńskiej zostały przerzucone na państwo polskie, ale z ograniczonym dostępem do zbiorów archiwalnych. Gwoli uściślenia: wątpliwe aby to były ekspedycje o charakterze "wolontaryjnym". Wszak ktoś musi finansować delegacje, kilumiesięczny kwaterunek i zagraniczne diety dla ekspediowanych archiwistów.