Dobre, ale te tylko 22 minuty to poważne ograniczenie.

Film o porcelanie ćmielowskiej byłby dosyć smutny. skoro nie dało się tanio opylić, to wszystko zaorali, zrobili muzeum porcelany. Po drodze stamtąd mijałem ruiny fabryki dywanów w Kowarach.

Odniosę się do tego co pod video pisze niejaki fritz. Mianowicie, sporo wiedziałem o życiu w czasie niemieckiej okupacji, ale pomimo iż o tym mówili dziadkowie, rodzice ich rodziny i ich znajomi to nie mogłem tego uchwycić w żaden sposób. Dopiero kiedy wpadła mi w ręce książka o życiu w okupowanej Warszawie i była tam podana dieta mieszkańca stolicy to bardziej uzmysłowiło mi to nieludzką stronę wojny wymierzonej w stronę bezbronnej ludności cywilnej i zdcecydowanie bardziej niż szkolna wycieczka do Auschwitz. To co znałem i mogłem pojąć bardziej podziałało na moją świadomość.

Wydaje mi się, że właśnie taki klucz powinni znaleźć nasi spece od narracji; nie należy epatować ludzi z Zachodu liczbami, czy strasznymi archiwalnymi filmami, ale uzmysłowić im co tu się stało i kto był sprawcą i to tak, aby trafić do nich bezpośrednio bez możliwości przyjęcia pozycji obronnej w rodzaju: to niemożliwe, to bujda itp.

Z filmów o okupacji największe wrażenie wywarł na mnie film Roberta Rosseliniego "Rzym, miasto otwarte", który oglądałem jako szczeniak, a szczególnie wymowa sceny, kiedy w trakcie sprawdzania dokumentów pasażerów autobusu wpada w ręce niemieckich żołnierzy dokument Żydówki o nazwisku Modena. Niemcy podejrzewają, że chyba nią jest, bo często ich nazwiska brane są od nazw miast. Pasażerowie  tłumaczą, że nie ma takiego miasta we Włoszech, Niemcy dają się zmanipulować i pozwalają wszystkim wsiąść do autobusu. Autobus odjeżdża i mnie jako widzowi wydawało się, że wszystko skończyło się szczęśliwie, ale Niemcy stwierdzają, że jednak jest takie miasto we Włoszech, zawracają i ponownie zatrzymują autobus. Z zachowaniem stosownych proporcji poczułem emocje podobne do tych, które były udziałem pasażerów tego autobusu.

Nie można o takich rzeczach. Potrzebny jest tryumf.

Gabriel to jest taka ludzka Mabena a my się modlimy, żeby nasz rząd cokolwiek z tego zauważył. Niech zatrudnią jeszcze ze trzech Sławomirów to na pewno nasze narracje ruszą z kopyta.

ż*

Pan się nie martwi,

1. We Frankfurcie jest tylko "kopia" strony, która akurat jest Panu serwowana
2. Nie wyobrażam sobie, żeby baza danych tego portalu nie była kopiowana i przechowywana w bezpiecznym miejscu ze 2 razy dziennie albo i lepiej częściej.

Ćmielów działa...i nawet nie jest tak dramatycznie drogi.... Tańszy niż Rosenthal....Choć oczywiście swoje kosztuje:).

.

Wspomniany w programie George Weigel jest katolikiem od dziecka!

Pan Józef ma złego informatora.

Chodził do katolickiej szkoły i skończył teologię. Do tego przed napisaniem biografii papieża napisał publikację o walce Kościoła w Polsce z komunizmem.

Nie jest to żaden amerykański Hołownia.

O jego katolickim dzieciństwie i ortodoksji można przeczytać w książce "Listy do młodego katolika" lub w jej wznowieniu, pod zmienionym tytułem (nie rozumiem, czemu) "Doświadczanie Boga".

Polecam

Pani Marylo - jest dobrze i tak, jak ma być :)

Dostawcy usług mają swoje centra z fizycznymi urządzeniami w wielu miejsach na świecie - by być "bliżej klienta" - np. dla Valsera mają serwery w Zurychu - chociaż mówią mu, że strona jest w chmurze :)

Jego biografia JP2 znakomita. B. Lecomte napisał od innej strony. Tej pierwszej więcej zawdzięczam:).

.