Memiks.

Skąd to się wzięło.

?

Dobranoc. 

I ten piaskowy...

Co sypie.

Pogadanka Tomka Bereźnickiego i współautora Macieja Frycza. Bardzo ciekawie opowiadali. Wcześniej jakoś się nie zapaliłem do tej książki ale jednak się przekonałem po tej rozmowie, że warto kupić.

Wspomnienie o konspiracyjnej organizacji ziemian Uprawa to jest wyłom w memodeutyce ojczyźnianej. 

Wiki:

"Uprawa", "Tarcza", "Opieka", "S1" – polska konspiracyjna organizacja o charakterze paramilitarnym i społecznym, składająca się w większości z ziemian i przemysłowców, działająca od jesieni 1941 roku do końca II wojny światowej na obszarze całego Generalnego Gubernatorstwa, jak również na terenach wcielonych do Rzeszy.

Organizacja nie miała początkowo kryptonimu, dopóki Rząd RP na uchodźstwie nie nadał jej nazwy "Uprawa". Z obawy przed dekonspiracją przemianowano ją w późniejszym okresie na "Tarczę", potem na "Opiekę", a na koniec na "S1". Jej zadania były bardzo szerokie i obejmowały: zbieranie funduszy na potrzeby podziemia, utrzymywanie stałej łączności z władzami wojskowymi ZWZ, a potem AK – wypełnianie ich zaleceń i dostarczanie informacji z terenu, ukrywanie i organizowanie przerzutów "spalonych" członków organizacji podziemnych, dostarczanie im środków do życia, zakup i przewożenie broni, chronienie uciekinierów z terenów wschodnich oraz prześladowanych przez Niemców, w tym rodzin żydowskich, wysyłanie żywności do obozów, wykupywanie z rąk gestapo więźniów politycznych, organizowanie kursów sanitarnych i zaopatrzenie w sprzęt sanitarny oraz tworzenie punktów sanitarnych, szpitalnych i aptecznych w dworach, prowadzenie tajnego szkolnictwa. Prowadzono również działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze na rzecz ZWZ–AK. Były też zadania podyktowane potrzebami chwili, jak tworzenie tajnych podchorążówek. Jedną z dziedzin, którą "Uprawa" najlepiej rozwinęła, była akcja sanitarna, która rozwinęła się szczególnie w ciągu 1944 roku. Polegała ona na szkoleniu sanitariuszek oraz gromadzeniu leków i narzędzi chirurgicznych, wyposażeniu w nie wyznaczonych obiektów, w pierwszym rzędzie dworów. Zdołano nawet zorganizować sześć szpitali podziemnych w terenie.

Po wojnie Tadeusz Bór-Komorowski jednoznacznie ocenił zasługi "Uprawy": Gdyby nie "Uprawa" – "Tarcza" Armia Krajowa nie mogłaby była spełnić wielu swoich zasadniczych zadań [...] opieka "Tarczy" uchroniła od głodu, demoralizacji i rabunku wiele oddziałów partyzanckich powstających jak grzyby po deszczu po 1943 roku.

W Krakowie na budynku przy ul. św. Jana 3 znajduje się tablica pamiątkowa upamiętniająca członków organizacji "Uprawa" z następującym tekstem: W HOŁDZIE ZIEMIANOM POLSKIM BOHATEROM WALK O NIEPODLEGŁOŚĆ CZŁONKOM ZWZ-AK I "UPRAWY-TARCZY" WIERNYM NAJJAŚNIEJSZEJ RZECZYPOSPOLITEJ PRZEŚLADOWANYM I POMORDOWANYM PRZEZ NIEMCÓW, SOWIETÓW I WŁADZE KOMUNISTYCZNE W POLSCE – RODACY.