Wiem, że powinienem pisać o krzyżakach, bo właśnie wydrukowaliśmy książkę o nich, ale jakoś mnie ciągnie do naszych książek o świętych. Spróbuję wytłumaczyć dlaczego.

Myślę, że chodzi o sprawczość. Ludzie konsumujący na co dzień treści publikowane w Internecie, a do tego jeszcze oglądający filmy na Netflixie lub HBO szukają tam jednego tylko rodzaju wrażeń. Chcą mianowicie poczuć moc. Nie jakąś nadzwyczajną moc, ale taką, że w ogóle pojedynczy człowiek może coś zrobić. Doświadczenia dnia codziennego, zwane także niekiedy kieratem, przeczą temu w sposób wyraźny, ale pragnienie by o czymś decydować w dodatku samodzielnie, jest przemożne. Wobec tego świat podsuwa widzom różne zastępniki, które dają im poczucie sprawczości. Są to filmy i dzielnych policjantach, serial „Yellowstone”, w którym tradycyjna, amerykańska prawica demonstruje swoje moce, ale także śmieszne odzywki na twitterze i wygłupy polityków, którzy „rozwalają internety”. To wszystko ma sprawić, że widz czuje iż nabiera mocy i mógłby, w odpowiednich okolicznościach oczywiście, zrobić z gaśnicą to samo co poseł Braun. Nie mógłby i ja to już kiedyś tłumaczyłem. I mi też to wytłumaczono, na przykładzie posła Brauna właśnie, w czasach dość już odległych. Może przypomnę – oto zaaranżowano w Klubie ronina dyskusję z posłem Braunem, Leszkiem Żebrowskim, Piotrem Gontarczykiem, Terlikowskim, Filipem Memchesem i Dawidem Wildsteinem. Coś o Żydach miało być, a rzecz została pomyślana jako demonstracyjna prowokacja. I rzeczywiście, Dawid Wildstein wyszedł na początku dyskusji, a potem były już tylko jakieś indywidualne popisy. No i ja tego słuchałem z narastającym znużeniem, choć miałem ochotę się odezwać, bo Terlikowski w pewnym momencie powiedział, że on nie rozumie, jak to się stało iż misyjny judaizm nie odniósł takiego sukcesu jak chrześcijaństwo. Chciałem mu zasugerować, by zapytał o tę kwestię dwóch gorliwych katolików znajdujących się na sali, czyli Filipa Memchesa i Józefa Orła, ale się nie odezwałem. Dlaczego? Bo bardziej ode mnie doświadczony kolega rzekł mi przed tą imprezą tak – nie odzywaj się, bo będzie awantura, a aresztują tylko ciebie. Był to taki trochę żart, a trochę nie, albowiem czasy były takie, że nie wiadomo było do końca co się może zdarzyć. Czyli całkiem jak dzisiaj.

Ludzie, którzy zjawili się wtedy na tym panelu oczekiwali, że Braun i Leszek Żebrowski zrobią coś, co spowoduje, że oni, wierzący w żydomasońskie spiski, będą się czuli mocniejsi, będą mieli poczucie sprawstwa i wpływania na wydarzenia. I za nic na świecie nie dałoby się im wytłumaczyć, że jest dokładnie na odwrót, że takie imprezy, podobnie jak dyskusje na X i cięte riposty w nich stosowane, a także seriale o dzielnych policjantach, samotnych mścicielach, w tym serial „Yellowstone” nie służą temu, by im nadać moc, ale by im moc odebrać. W skrajnych przypadkach mogą jeszcze posłużyć do prowokacji wobec grup, które posiadają moc prawdziwą, nie wahają się jej użyć i są chronione przez prawo. Mam na myśli grupy LGBT i społeczności islamskie. Złudzenie polega na tym, że w półproduktach emocjonalnych konsumowanych w celu pozyskania siły przeciwnik nie ma żadnej moralnej legitymacji. Może mieć jakąś inną – pieniądze na przykład – moralnej jednak nie ma. I to go czyni słabszym. W prawdziwym jednak życiu, w którym moralność stoi na głowie, albowiem tak to zostało urządzone, to ludzie którzy szukają siły w serialach, książkach o husarii i pogaduchach na X są pozbawieni moralnej legitymacji. Tamci zaś mają ich kilka. Można się zastanawiać dlaczego tak jest i być może, jeśli coś innego nie przyjdzie mi do głowy, będziemy te rozważania tu kontynuować.

Powoli, acz nieubłaganie wyłania się tu przed naszymi oczami pewna figura narracyjna, stale obecna w kulturze opartej na Biblii i mitologii Greków, której jednakowoż nie zauważamy. Oto człowiek lub grupa ludzi pozbawiona sprawczości wierzy iż taką sprawczość posiada. I to skłania jego lub ją do działań, które obliczone są na zniszczenie. Dlaczego? Bo ani prawo, ani Bóg, ani inne źródła mocy nie wspierają aktywności tej postaci czy grupy. I trudno w tym miejscu nie przywołać przykładu króla Saula, który pozbawił się sam opieki bożej, wprowadził absurdalne i restrykcyjne prawo wymierzone w prawdziwego pomazańca, a do tego odciął się od istotnych w jego czasach technologii wojennych. Kupował żelazo u Filistynów, którzy mieli na jego produkcje monopol. I był przekonany, że w ten sposób zyskuje siłę i zwiększa swoje szanse na sukces. Ktoś może się zdziwić, że ja teraz wracam do omawianych tu zimą wątków biblijnych. Kochani, jak możecie się jeszcze czemukolwiek dziwić zaglądając codziennie na ten blog? Idźmy więc dalej. Skoro było tak, jak napisałem pozostaje odpowiedzieć na pytanie – kto dał Filistynom monopol na produkcję super mocy i dlaczego po prostu nie zwalczyli tą mocą Saula? Bo Bóg czuwał nad całym Izraelem, nie tylko nad Saulem. On zaś był nieświadomym niczego przedstawicielem handlowym filistyńskich konsorcjów zbrojeniowych, które drenowały budżet królestwa, by w końcu, bo krańcowym zubożeniu go i zdewastowaniu zadać mu cios ostateczny. I wszyscy wiemy kiedy on miał nastąpić, ale wtedy okazało się, że Bóg jednak zdecydował inaczej i filistyńska wunderwaffe o nazwie Goliat okazała się być narzędziem silnie przereklamowanym.

Ta narracja i ta postać, uosobiona przez Saula, znajduje zastosowanie w licznych przypadkach z czasów późniejszych. I to mam nadzieję widać bez mojego tłumaczenia. Być może jest to najważniejsza figura w całej zbudowanej przez człowieka narracji od czasów Gilgamesza aż do serialu „Yellowstone”, ale upierał się nie będę.

No więc tak – nie mamy żadnych mocy, jeśli nie stoi za nami prawo i Bóg. Wszystko inne jest złudzeniem. Wiemy, jak jest z prawem i jak jest z uzurpacją władzy. Nie można się z nią rozprawić za pomocą pojedynku rewolwerowego. Choć ona przejmuje wszystkie aktywa na dużych terenach w zasadzie od razu. Wystarczy chwila nieuwagi. W ostatnich latach przeżyliśmy takich chwil kilka. Ostatni taki moment przeżyliśmy w październiku roku 2023. Nikt jednak nie poczuł się jak król Saul i nikt nie oprzytomniał. Przeciwnie, sprzedaż nieważnych certyfikatów mocy trwa w najlepsze podczas gdy nasi wrogowie przejmują prawo. I będą je wykorzystywać efektywnie i efektownie do niszczenia nas i naszych przedstawicieli. My zaś nie dostaniemy nawet szansy na to, by zginąć pięknie, gdzieś w jakiejś zasadzce. Jak to sobie wielu wyobraża. Za chwilę może się bowiem okazać, że prócz oferty legislacyjnej wrogowie nasi będą też mieli inną ofertę – religijną. Dużo czytelniejszą i prostszą od naszej, która nie będzie od ludzi młodych i energicznych wymagać aż tyle myślenia. Wystarczy czyn. Im bardziej jednoznaczny i absurdalny tym lepiej.

I na to wszystko pojawiają się fałszywi prorocy, którzy mówią, że wystarczy czekać, bo bramy piekielne nie przemogą. Więc ludzie czekają. Włączają sobie Netflixa lub portal X i czekają. Modlą się oczywiście, kontemplują demonstracje bezradności, które pojawiają się w przestrzeni publicznej w wykonaniu tak zwanych „naszych” i czekają. „Nasi” bowiem wierzą, że moc jest w tych, którym oni powinni ją nadać, że płynie z narodu. To już jest całkowite pomieszanie wszystkiego, które doprowadzi do dramatu.

Czy wszyscy już widzą dlaczego wydajemy książki o świętych? Jeśli nie, wyłożę to w słowach prostych. Oto bohaterowie tych książek działają w warunkach skrajnie trudnych i nieoczywistych. Nie ma ani jednego pytania w ich życiu, na które można by udzielić prostej odpowiedzi. Zupełnie inaczej niż w życiu konsumentów treści współcześnie uznanych za atrakcyjne. Bohaterowie tych książek stoją w obliczu groźnej, zdecydowanej uzurpatorskiej władzy, która nie zamierza z nimi żartować. By przetrwać i zwyciężyć, bo o to wszak chodzi, muszą zwrócić się do Boga i odnaleźć w prawie w taki sposób, by siła jaką dysponuje przeciwnik została trwale unieważniona. I to wszystko bez stosowania przemocy. Wszystkie te działania, szczególnie zaś opisy kontaktów świętych z Bogiem, są z punktu widzenia współczesnego konsumenta treści skrajnie nieatrakcyjne i skrajnie nieautentyczne. Nikt dziś powiem nie traktuje Boga i świętych serio. No, może z wyjątkiem chorych na raka lub takich osób, które mają ciężkie kłopoty w życiu osobistym. W kontekstach politycznych i organizacyjnych opieramy się raczej na schematach filistyńskich. W nich pokładamy wiarę. To jest obłąkanie. Rozwiązania jakie podsuwają nam święci i ich metoda nie są popularne. Także z tego powodu, że nie mnożą one złudzeń. Na tym blogu i wśród naszych książek można znaleźć wiele tytułów, które posłużyły różnym cwaniakom do rozkręcenia działalności publicystycznej na YT. Oczywiście bez podawania źródeł rewelacji, na których się wozili i wożą. Świętych, których promujemy, póki co nikt nie ruszył. Bo są za mało sexy. Taka jest główna przyczyna, a złudzenia, szczególnie te kończące się kompromitacją, albo wręcz śmiercią, muszą być sexy. Inaczej tracą swoją moc, która jest – a jakże – uwodzicielska.

Ze swojej katastrofalnej i skrajnie niekorzystnej sytuacji król Saul rozumiał tyle, że jego syn pozostaje w dziwnej i nieoczywistej relacji z pomazańcem bożym. Wszystkie wskazane w Biblii konteksty temu przeczą. Złudzenie jest jednak przemożne. Jeśli zaś powstaje jakieś złudzenie, to z tego powodu jedynie, że natura człowieka jest inna niż natura Boga, a jego plany i wyobrażenia są efektem pokus. Tym zaś można ulegać lub nie. Król Saul całkowicie poddał się złudzeniom, kuszeniu i jeszcze wynajął wiedźmę, żeby go utwierdziła w jego błędach. I słusznie spadła na niego kara za to wszystko.

Dziś świat nasz aż roi się od wiedźm przepowiadających przyszłość i tłumaczących przeszłość. Każdy, nawet najmniejszy kacyk, ma swoją czarownicę lub czarownika. Powodzenie i sukces naszej grupy etnicznej czy też szerzej – kulturowej – jeśli za podstawę rozważań przyjąć tak zwaną kulturę europejską – ma dziś zależeć o szczęścia i spokoju tych osób, które nawiązują między sobą relacje nieoczywiste. I chcą by prawo – najlepiej za pomocą dekretów i sądów doraźnych – sankcjonowało ich wybory. No, a to już oznacza, że inne wybory, w bliskiej przyszłości, sankcjonowane przez prawo nie będą. W takiej sytuacji nie przydadzą Wam się ani strzelby, ani cięta riposta, ani nawet dobra kancelaria adwokacka. Bo moce te, co do których żywicie złudzenia, zostaną unieważnione. Nie będą miały znaczenia jako narzędzie w walce. Musicie poszukać czegoś innego. Innych wzorów i innych postaw.

Ja zaś będę pilnie obserwował, kto się będzie próbował lansować w sieci na promowanych tu treściach.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/swieta-katarzyna-sienenska/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/zywot-sw-dominika/

 

Przypomnę tylko, że od wczoraj mamy w sklepie nową książkę

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/ludzie-zakonu/

 Co zaś się tyczy konferencji, to odbędzie się ona choćbym miał do niej dopłacić. Lista zostanie zamknięta niespodziewanie, w chwili kiedy zamek domagać się będzie ode mnie zaliczki.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/udzial-w-12-konferencji-lul/

 

W związku z szerokimi bardzo planami wydawniczymi muszę ogłosić promocję na dwa tytuły. Nie mogę inaczej, bo nowe książki nie zmieszczą się w magazynie.

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/sprawa-macocha-w-swietle-prasy-1909-1916/

https://basnjakniedzwiedz.pl/produkt/ojciec-dreadnoughta-admiral-john-fisher-1841-1920/

---

tagi: prawo  kultura  bóg  święci  złudzenia  broń  dawid  narracja  biblia  siła  sprawczość  saul  moc 

	gabriel-maciejewski
	2 kwietnia 2025 09:01

28     1832    14 zaloguj sie by polubić