Obok mnie same gazety wyborcze i polityki, a w nich rzeczy nieprawdopodobne i fantastyczne. Poczynając od listów przysyłanych do redakcji przez czytelników tygodnika Wysokie obcasy, kończąc na wywiadach z rzekomymi pisarzami zamieszczonych w tychże tygodnikach. Listy są w zasadzie ze sztancy, a ja to wiemy na pewno, albowiem pracowałem w dziale porad kobiecego tygodnika i miałem do czynienia z autentycznymi listami. Te autentyczne nie są. Przeczytałem dwa i mi to wystarczyło. Jeden był od faceta, który ma babcie siedemdziesięciosześcioletnią, a ona z kolei sześćdziesięcioletniego kochanka. Jest z nim szczęśliwsza niż z dziadkiem, który był antypatycznym bigotem nie okazującym uczuć, a interesowała jedynie prognoza pogody, chociaż – jak pisze autor listu – nie ruszał się nigdzie z domu. Łaził tylko bez przerwy do oddalonego o 20 metrów kościoła. Ja oczywście życzę wszystkim niespełnionym w życiu uczuciowym siedemdziesięcio sześcioletnim kobietom, by znalazły sobie dużo młodszych partnerów, którzy stracą dla nich głowę. Mam jednak swoje przemyślenia i obserwacje, a te wskazują raczej na to, że sześćdziesięcioletni pan będzie się oglądał za dziewczynami o dwadzieścia lat młodszymi. No, ale mogę się mylić, nie wszyscy są tak okropni, być może autor tego listu ma rację i pisze prawdę. Zastanawia mnie jeszcze tylko dom oddalony o 20 metrów od kościoła. Może był po drugiej stronie ulicy po prostu? Sam nie wiem…

W drugim liście mamy wdowca, który został sam z małym dzieckiem. Odstawił to dziecko do siostry nieboszczyki żony, mieszkającej w mieście oddalonym o kilkaset kilometrów. Jeździł tam raz na trzy miesiące, aż się w tej siostrze zakochał i wziął z nią ślub. Pogodna, autentyczna historia miłości, której patronuje zza grobu matka dziecka. Kilkaset kilometrów co trzy miesiące to nie jest za duża częstotliwość, a pieniądze na utrzymanie tego dziecka przesyłał pewnie przelewem z komputera, albo pocztą….tak myślę, więc niepotrzebnie się czepiam.

Zostawmy listy. W zasadzie na każdej stronie gazowni jest mowa o nietolerancji i ksenofobii, bez względu na to czy mamy tam list od czytelnika, czy felieton czy jakiś reportaż. Najlepiej jest w magazynie, bo tam w samym środku umieścili wywiad z profesorem Tadeuszem Sławkiem z Katowic, tym co go tu Toyah niedawno opisywał, tym staruszkiem z długimi włosami, o takim mądrym, współczującym spojrzeniu. Profesor Sławek jest na etacie w państwowej uczelni, płacą mu, przypuszczam nieźle, ale książek nie sprzedaje, co udowodnił Toyah. Na łamach gazowni zaś opowiada wyłącznie o nieposłuszeństwie obywatelskim. Brać pieniądze od państwa i głosić jednocześnie nieposłuszeństwo wobec niego, to jest moim zdaniem duża ekstrawagancja. Już widzę, jak Tadeusz Sławek głosi nieposłuszeństwo wobec schyłkowego PRL. A może głosił? Niech ktoś, kto był dorosły w tamtych czasach nam to tutaj wyjaśni.

Jeszcze lepszy niż wywiad ze Sławkiem, który jest szykowany na kolejny wielki autorytet moralny, jest materiał o ludziach co mają zaufanie. Mamy zestaw nazwisk, które powinny nam się z czymś kojarzyć, ale niestety nie kojarzą się z niczym, poza starym Stuhrem tylko, i ludzie ci opowiadają do kogo mają zaufanie. Na pierwszym miejscu jest Mazowiecki, a na drugim Pieronek. Potem mamy osoby podobnego kalibru, ale o mniejszych zasługach. Nie przeczytałem wszystkiego, bo mnie to zmuliło, ale powiem Wam, że podobnej łopatologii nie widziałem od czasów akademii ku czci rewolucji październikowej. Nie mają już sił w gazowni, to jest ostatnie okrążenie. Na końcu mamy wywiad z jakiś szczeniakiem w sweterku, który mieszka w Ameryce i napisał jedną, rewelacyjną powieść. No, a poza tym należy do obywatelskiego ruchu oddolnego nieposłuszeństwa wobec Donalda Trumpa. To jest jeszcze lepsze niż wywiad jakiego Newsweekowi udzielił Remigiusz Mróz, który mówi tam, że pomysły same do niego przychodzą. On tylko siedzi z tym swoim przymusem pisania, a pomysły przyklejają mu się do twarzy. Niesamowite, podobnie miał chyba tylko Stanley Kubrick. Brakuje tylko jeszcze teraz, by Mróz opracowywał jakiś pomysł przez 30 lat, by go w końcu doprowadzić do absolutnej doskonałości. Nie wiem czy widzicie to co ja, ale ja widzę, że dział promocji ma za stare narzędzia na to, by poradzić sobie z grupami docelowymi. Tu się pali las, a oni go gaszą pompką od piłki nożnej wypełnioną wodą. Taką samą, jaką się kiedyś polewało koleżanki i kolegów w śmigus dyngus. Aha, byłbym zapomniał, profesor Sławek powiesił przy swoim gabinecie na uczelni, list od tego nieszczęsnego człowieka, który podpalił się w proteście przeciwko niszczeniu państwa przez PiS. Bezczelność tego Sławka jest wprost nieprzytomna. A na tak zwanym boczku wisi jakieś wyciągnięte nie powiem skąd „dziesięć zasad profesora Sławka” którymi powinien kierować się w życiu każdy człowiek.

Najlepsze rzeczy jednak dają w telewizji. Okazało się, że ktoś wyprodukował metaforyczny, ale bardzo piękny film o uchodźcach, którzy dewastują inne kraje. Film jest w dodatku animowany i przeznaczony dla dzieci. Nosi tytuł Angry birds. Historia jest taka: na wyspie leżącej wśród wielkiego oceanu mieszkają szczęśliwe ptaki, które nie potrafią niestety latać, ale nie jest to im potrzebne, bo mają spokój i dostatek. Wśród tych ptaków trafią się osobniki z komplikacjami życiowymi: odludek, frustrat i szaleniec, ale oni też są potrzebni społeczności. To się okazuje w momencie kryzysowym, czyli wtedy kiedy na ptasią wyspę przybywają na swoich statkach uchodźcy. To nie są w rzeczywistości uchodźcy, tylko najeźdźcy i to jest w tym filmie wyraźnie powiedziane. W dodatku przybyszami są świnie. One są przy tym całe zielone, żeby nikt nie miał wątpliowści z kim mamy do czynienia. Każdy dziś przecież wie jaki jest kolor chorągwi proroka. To jest oczywiście grube szyderstwo z islamu, te zielone świnie, ale jak widać nikt tego przede mną nie zauważył. Świnie w kolorze zielonym udają dobre i przyjazne istoty, ale jest ich coraz więcej. W dodatku zachowują się całkowicie niestosownie i psują miejscowe obyczaje, a także niszczą okolicę. Ich cel zaś jest jasny – ukraść wszystkie ptasie jaja, zawieźdź je na swoją wyspę i tam zrobić z nich wielki omlet. To jest najkrócej wyrażony program migracji muzułmanów, którzy już rozpoczęli swoją misyjną akcję wśród młodzieży. Już łażą po przedszkolach i opowiadają dzieciom jak fanstatyczna jest ich religia. Z tymi zielonymi świniami z filmu było tak samo. Całe szczęście główni bohaterowie zorientowali się o co chodzi, mimo tego, że przywódca świń, dziwnie podobny do burmistrza Londynu, uwiódł swoim charme wszystkie ważne i posiadające możliwości decyzyjne ptaki.

Kiedy już świnie uprowadziły wszystkie jajka na swoją wyspę, pełną rozpadających się chałup imitujących cywilizację – dokładnie jak w życiu – ptaki wyruszyły w pościg. Po wielu perypetiach udało im się odzyskać jaja i zdewastować całą świńską wyspę. Fantastyczny film i dziwię się, że gazownia jeszcze go nie oprotestowała. No, ale jak to zostało udowodnione oni są już tak pogubieni i nieprzytomni, że nie ma o czym gadać. Można im pokazywać dowolne szyderstwa, łącznie z najgorszymi profanacjami ich wewnętrznych świętości, można pokazać nawet Jana Turnaua w klubie ze striptizem i nic….Nic nie zrobią, nawet nie zauważą, że ktoś czegoś od nich chce. Bieda Panie i Panowie, końcówka wyścigu...klęska, a za nią nicość.

 

Na dziś to tyle. Zapraszam do księgarni basnjakniedzwiedz.pl

A oto najnowsze nagranie „u Michała” w księgarni Foto-Mag, tym razem:

O książce – Jerzy Bandrowski: Przez Jasne Wrota

https://www.youtube.com/watch?v=7QZMxQrAswo

poprzednie nagrania:

https://www.youtube.com/watch?v=0ronBf5oH7k

O wydawniczych nowościach i kolejnych tomach baśni „Socjalizm i Śmierć”:

https://www.youtube.com/watch?v=D_pzN2U-hsA

O kwartalniku Szkoła Nawigatorów o protestantyzmie:
https://www.youtube.com/watch?v=mPtOH0VMOq0

O filmie Grzegorza Brauna „Luter i rewolucja protestancka”:

https://www.youtube.com/watch?v=69RcKACAUZI

O książce Hanny Koschenbahr-Łyskowskiej „Zielone rękawiczki”:

https://www.youtube.com/watch?v=PBIz5asguCA

O Bibliotece Historii Gospodarczej Polski:

https://www.youtube.com/watch?v=8xpy8i8nV6U

 

 

---

tagi: gazeta wyborcza  uchodźcy  autorytety  moralność  ptaki  świnie 

	gabriel-maciejewski
	2 kwietnia 2018 08:26

8     4893    12 zaloguj sie by polubić