Zmusiłem się, by wysłuchać do końca całą czytankę - od razu wyjaśnię, że wynika to ze znanych mi od dzieciństwa opowieści o wojennych przeżyciach rodziców i innych członków rodziny, a później także członków rodziny mojej żony. Wszyscy to warszawiacy. Do tego dochodzi rosnąca z wiekiem świadomość krzywdy jak ich spotkała i jej późniejszych skutków.  Krzywdy, do której nikt nigdy nie próbował się prawdziwie przyznać, a jeśli nawet twierdził, że tak, że on wie jak było, że przeprasza - to kłamał. Tak jak kłamał Benedykt XVI - kiedy stwierdził, że pierwszą ofiarą nazistów byli Niemcy. Bo ci cywilizowani Niemcy nie mogliby przecież nic takiego zrobić. Tylko tak myślę - dlaczego niemiecki ksiądz podczas niedzielnej mszy w grudniu 1945 roku, kiedy wszedł na ambonę i zobaczył wśród zebranych dwie Polki wywiezione z Warszawy z Powstania  do obozu pracy - wyróżniały siębardzo drewniakami i poszarpanymi ubraniami - powiedział: "Auslander weg!" I te Polki wyszły. Jedną z nich była moja teściowa. Żyje, ma 91 lat.

A teraz słyszę niemieckiego prezydenta: " Dobrze wiem, że mój kraj ponosi za tę Europę szczególną odpowiedzialność. Ponieważ państwo niemieckie – mimo swojej historii – otrzymało możliwość odzyskania silnej pozycji w Europie, my, Niemcy, musimy dla Europy robić więcej!"

Teraz jest: "Auslander willkommen!".