W żadnym kraju świata bankierzy nie są zarazem kupcami…

 

Emanuel Małyński „Nowa Polska”

 

 

Tak, jak pan Jourdain nie wiedział, że całe życie mówił prozą, tak samo my tutaj nie wiemy o sobie jednej ważnej rzeczy. Otóż nie jesteśmy chorymi z nienawiści prawakami, którzy tępią wszystko co dobre i szlachetne, siejąc w internecie hejt i grozę, a także wskazując, niepotrzebnie wcale, na nieczyste intencje ludzi władzy. Tak się może wydawać skretyniałym lewakom, którzy nie widzą dalej niż koniec ich zasmarkanego nosa. Otóż Szanowni Państwo, większość z nas zajmuje się tutaj dziedziną wiedzy określaną jako achrontologia, a definiowaną w następujący sposób.

 

http://natusiewicz.pl/felczak/index.php?title=Archontologia

 

Teksty, które tu publikujemy, godzące w tak zwane oficjalne narracje, teksty demaskatorskie, wskazujące na nieszlachetne wcale motywacje władzy i urzędników, to kamienie milowe w rozwoju archontologii. I mam nadzieję, że pomysł, by otworzyć katedrę tej nauki, a następnie przyznawać stopnie w hierarchii na tej katedrze, nie wyda się nikomu zbyt ekstrawagancki.

Ktoś może uznać, że ja drwię trochę. I z czytelników, i z blogerów, i z samego siebie. Otóż wcale nie. Ja specjalnie używam tej konwencji, lekko żartobliwej, ale wcale mi nie jest do śmiechu. Powód jest prosty, oto wczoraj ktoś zalinkował biogram Teodory Modzelewskiej z portalu geni. O ten właśnie https://www.geni.com/people/Teodora-Modzelewska/6000000052216663915 Jak widzimy dzieci pani Teodory są ukryte pod słowem private. Widzimy tych słów aż cztery, choć wiadomo, że Teodora Modzelewska miała dwie córki. Dlaczego to jest ukryte, choć przecież w wiki można przeczytać, że jej wnukami są Jarosław i Jacek Kurski? Ja nie wiem, ale wiem, że jeśli ktoś coś ukrywa, szczególnie pochodzenie, ten ma lub zamierza mieć nieczyste sumienie. I właśnie po to, by zabezpieczyć się przed takimi przypadkami i takimi zagrywkami, powstała archontologia.

Powstała ona także po to, by ludzie działający w nieszczerych intencjach, nie mogli bezkarnie uprawiać działań propagandowych, posługując się przy tym mitem i literaturą. Archontologia jest co prawda nauką, ale może być też praktyką, a to znaczy, że może wykształcić narzędzia opisu dalece bliższe prawdy niż to, co zawierają propagandowe hagady władzy, a przede wszystkim bardziej interesujące w warstwie narracyjnej. I tym właśnie zajmujemy się w portalu Szkoła Nawigatorów, doskonaleniem metod opisu archontologicznego.

Jasne jest, że archontologia, to nie tylko badania ścieżek kariery i motywacji działań ludzi firmujących ważne decyzje swoim nazwiskiem. Archontologia to także badanie całego środowiska władzy, jej ośrodków i ludzi, którzy je kształtują myślą i czynem. Archontologia, to także mechanizm różnicujący władzę rzeczywistą od pozorowanej. Jest to wdzięczne pole dla aktywności ludzi inteligentnych, dociekliwych, upartych i nie dających się łatwo sprowadzić na manowce. Takich jak my wszyscy po prostu. Wszyscy jesteśmy archontologami. Na to wychodzi.

A teraz taki trochę żart, a trochę sugestia. Oto, przypadkiem zupełnie trafiłem na informację, że na denarach księcia Mieszka III Starego, syna Bolesława Krzywoustego, widnieją napisy w języku hebrajskim, ale przekazujące tekst słowiański, w zasadzie polski. Poszedłem tym tropem, całkowicie mi nieznanym i okazało się, co pewnie jest jasne od dawna dla bystrzejszych ode mnie autorów, że w średniowieczu diaspora posługiwała się hebrajskimi literami dla zapisywania myśli w języku rodzimym. To znaczy, że istniały języki judeosłowiańskie. Określa się je zbiorową nazwą – język knaan. Od krainy Kanaan czyli ziemi obiecanej. Ponoć, tak twierdzi docent wiki, istnieje jeden XVI wieczny dokument w języku knaan, ale nikt póki co go nie wskazał. Prócz tego mamy tylko te napisy na monetach. Jeśli zaś mamy napisy na monetach, to możemy uruchomić mechanizmy z zakresu archontologii i zapytać wprost – skąd się bierze władza doczesna? Z charyzmatu, siły, albo z pieniądza. Kto ma władzę, w jednym z tych trzech zakresów zaznacza ją najwyraźniej jak umie. Jeśli więc na denarach czy też brakteatach Mieszka III widnieją napisy w języku knaan, to jasne jest, że ludzie, którzy je tam umieścili musieli to zrobić za zgodą księcia. Pytanie istotne brzmi – w jaki sposób zgodę tę uzyskali? Jak wiemy zgody i ustępstwa uzyskuje się a różne sposoby, można kogoś do czegoś zachęcić, można komuś coś obiecać, ale można go też zaszantażować, lub wykorzystując jego deficyty, słabość, bądź przyrodzoną głupotę, robić po prostu co się chce. Jak było w przypadku żydowskich mincerzy i księcia Mieszka III? Trudno tego dociec, pamiętajmy jednak, że to przy osobie Mieszka pojawiają się informacje o procederze zwanym renovatio monetae. Określenie to brzmi dziś wprost szyderczo, choć w średniowieczu pewnie nikt z tych praktyk nie szydził. Zapewne ze strachu przed ludźmi księcia i ludźmi wynajmowanymi przez mincerzy. Oto z rynku i szlaku handlowego prowadzącego przez Ruś z północy na południe, ściągano mnóstwo dobrej, srebrnej monety, która podlegała następnie renovatio, to znaczy była psuta i puszczana w obieg z zaniżoną ilością srebra. Książę na tym teoretycznie powinien zyskiwać, ale jak pamiętamy polityka Mieszka doprowadziła w końcu do ostatecznego rozbicia państwa na dzielnice. To była katastrofa, na której komuś bardzo zależało. Ja nie będę od razu wskazywał na żydów, albowiem sprawa jest bardzo skomplikowana, ale fakt pozostaje faktem – na monetach są napisy w języku judeosłowiańskim. Monety zaś są emanacją władzy księcia. Jeśli ktoś, pardon, kantuje na zawartości srebra w pieniądzu obiegowym, to powinien na tym zarabiać, tak jak Fryderyk Wielki w XVIII wieku. Powinien umacniać swoje państwo, budować armię i podbijać nowe ziemie. Czy coś takiego było udziałem Mieszka III Starego? Raczej nie. Prowadził on dynamiczną i bardzo agresywną politykę wobec starszego brata najpierw, a potem wobec brata najmłodszego – Kazimierza zwanego Sprawiedliwym. Nie mam zamiaru wchodzić teraz w meandry tej polityki, ale inspirują mnie te judeosłowiańskie napisy na monetach. Trzeba by sprawdzić, czy wyznaczony przez Bolesława książę senior Władysław, którego juniorzy wygnali do Niemiec, też bił swoje monety, a jeśli tak, jakie napisy na nich widniały? Czy także judeosłowiańskie? A może łacińskie? Ja tego nie wiem, ale chętnie bym się dowiedział. Myślę też, że byłoby raczej dziwne, gdyby Władysław zwany Wygnańcem nie bił własnej monety, tak samo dziwne byłoby gdyby żadna z nich nie zachowała się do naszych czasów. Być może one istnieją, ale jeśli tak, trzeba wyświetlić kwestię najważniejszą – w jakim języku je opisano?

To są, w mojej ocenie, rzeczy istotne. Nie można, jak to czynią redaktorzy z wiki, napisać sobie ot tak, że Mieszko umieścił na denarach inskrypcje w języku knaan, bo miał żydowskich mincerzy. To tak, jakby Kurski zaczął nagle nadawanie Wiadomości po hebrajsku bez jednego słowa wyjaśnienia.

Na dziś to tyle. Dziękuję. Mam nadzieję, że ten tekst kogoś zainspiruje.

---

tagi: żydzi  pieniądze  władza  urzędnicy  archontologia  język knaan 

	gabriel-maciejewski
	31 lipca 2020 09:00

20     2640    16 zaloguj sie by polubić